نوحه سنتی حضرت اباالفضل العباس (علیه السلام) از عرش حق رسد هردم ندایی پور ام البنین گشته فدایی دستش جدا شد فرقش دوتاشد از دیده خونفشان گردیده زهرا واویلا واویلا آه و‌واویلا برخیز ای ساقی و پشت و پناهم با چشم غرق خون بنما نگاهم در خون نشستی پشتم شکستی از داغت در حرم گردیده غوغا واویلا واویلا آه و واویلا. #سعید_نسیمی #نوحه

در مدح و مصیبت حضرت زینب علیها السلام محمود وزنه ( ضامن اصفهانی ) آفتاب عالم آرا دخت حیدر زینب است سایه ی امن و امان ماه منور زینب است بانوئی کاندر حریم پاک یزدان از ازل شد بجان مرتضی روح مصور زینب است آسمان دین حق را در دو عالم صبح و شام روشنی بخش مه وخورشیدو اختر زینب است گوهر دریای دانش قلزم علم و عمل دخت پاک حضرت زهرای اطهرزینب است مخزن صبر و شکیب و طاقت حلم خدا منبع جود وسخا خاتون محشرزینب است آنکه اندر کربلای پر بلا هر دم ز کین داشت دردل ماتم عباس واکبر زینب است بانوئی کاندر منای قرب حق با چشم تر دید داغ یار و انصار و برادر زینب است آنکه شد از کینه قوم لعین در کربلا بیکس وبی مونس وبی یار ویاور زینب است شیعیان خاکم بسر کز بهر قتل شاه دین سینه بریان دیده گریان تیره معجرزینب است آنکه اندر قتلگه چونجان خود در بر گرفت پیکر صد پاره ی سلطان بیسر زینب است آنکه با صد شورش و افغان و ماتم از وفا بوسه ها زد شاه خوبانرا بحنجر زینب است ضامنا ذکر مصیبت کن تو ازجان روز و شب زانکه زین غم تا قیامت زار ومضطر زینب است #زینبیه_مدح #ضامن_اصفهانی

شیعتی مهما شربتم... - علی فانی https://eitaa.com/majmaolzakerinsalmanfarsi

مرحوم سلیم موذن زاده https://eitaa.com/majmaolzakerinsalmanfarsi

#شعر_شيعتی عبور اسراء در یازدهم محرم، هنگام عبور اسراء از کنار مصرع، اهل حرم خود را بر اجساد مطهر افکندند و.. سکينة اعتنقت جسد أبيها سکینه دختر امام حسین ع خود را بر روی بدن بی سر پدر انداخت ثم قال السيد رحمه الله: ثم ان سکينة عليهاالسلام اعتنقت جسد أبيها الحسين عليه‏السلام، فاجتمع عدة من الأعراب حتي جروها عنه . سپس سید بن طاووس رحمة الله علیه می فرماید: سکینة س جسد پدرش را در آغوش گرفت ، پس عده ای از اعراب با خشونت شدید او را از بدن جدا ساختند و في نقل آخر: انها بکت علي جسده الشريف، و شهقت شهقات حتي غشي عليها. و در روایت دیگر سکینه س بر روی بدن شریف چنان گریست که حالت اغماء و غش به او دست داد قالت سکينة بنت الحسين عليهماالسلام: فسمعته في غشوتي يقول: حضرت سکینة س می فرماید درعالم غش شنیدم پدرم فرمود : 1- شيعتي ما ان (مهما) شربتم ماء عذب فاذکروني أو سمعتم بغريب أو شهيد فاندبوني‏ اي شيعيان من! هرگاه آب گوارا بنوشيد، مرا ياد کنيد، و هر گاه غريبي يا شهيدي را ببينيد بر غريبي و شهادت من ندبه و نوحه کنيد. 2- و أنا سبط الذي من غير جرم قتلوني و بجرد الخيل بعد القتل عمدا سحقوني‏ آخر من فرزند پيغمبر شمايم که مرا بي‏جرم و گناه کشتند و بعد از کشتن، بدن مرا پامال سم اسبان کردند. 3- ليتکم في يوم عاشوراء جميعا تنظروني کيف أستسقي لطفلي فأبوا أن يرحموني‏ کاش شما در روز عاشورا حاضر بوديد و مي‏ديديد که چگونه استغاثه مي‏کنم و شربت آبي از براي طفلم مي‏طلبم و آنان به من ترحم نکرده و به من آب ندادند. 4- و سقوه سهم بغي عوض الماء المعين يا لرزء و مصاب هد أرکان الجحون‏ آنان در عوض آب، تير بر حلقوم طفل من زدند، اي داد از اين مصيبت! که ارکان هدايت را منهدم کرد. 5- ويلهم! قد جرحوا قلب رسول الثقلين فالعنوهم ما ستطعتم شيعتي في کل حين‏ واي بر اين گروه! که قلب رسول‏ خدا صلي الله عليه و آله و سلم را مجروح کردند، پس آنان را هر چه مي‏توانيد در همه‏ي اوقات لعين کنيد. چون به هوش آمد، بر سر و صورت خود مي‏زد و موي خود را مي‏کند. جماعتي از اعراب بي‏دين به دور او جمع شده و او را از آن بدن شريف کشيدند. اللهوف: 181، بحارالانوار: 59/45. /[2] مصباح کفعمي: 741 فصل خطبه‏ها، رجوع شود به: الدمعة الساکبه: 374/4 و 375، ذريعة النجاة: 299 و 300. مجلسي، جلاء العيون، / 705 - 704. شعر ضمیمه همخوانی مداحان با شعر شیعتی: من شهید کربلایم،سر بریده از قفایم من این چنین بی کس نبودم کا ندرین وادی رسیدم بی کسم کردید و چَشم از چشمه خون مالامالم من شهید کربلایم،سر بریده از قفایم وحش و طیر این بیابان ،جمله سیرابند و چون تو من که از آل رسولم ، تشنه آب زلالم من شهید کربلایم،سر بریده از قفایم اکبرم کُشتید و عون و جعفر و عباس و قاسم این منم کظلم چون تو،طائر بشکسته بالم من شهید کربلایم،سر بریده از قفایم.