#امام_حسین(ع)
قلب من شد مبتــلایت یا حسین
عاشق صحن و سرایت یا حسین
از خدا خواهم که روزی من شوم
زائـــر کــرب و بــلایـــت یا حسین
کعبه هم گشته سیـهپوش شما
بر تـنـش رخـت عــزایت یا حسین
آرزو دارم نـمــیــرم تـــا شــود
جان مــن آخـر فـدایــت یا حسین
سـرمـه چـشــمـان بـیمارم شود
ذرّهای از خــاک پـایــت یا حسین
کـاش چــون حـرّ ریاحی عاقبت
قـسمـتم گــردد عنایت یا حسین
تا ابــد مِـهـر تـو حـک شـد در دلم
تا دلـم شــد آشـنـایــت یا حسین
دوسـت دارم شـامـل حـالـم شود
در قـیـامت هـم دعـایت یا حسین.
#محسن_زعفرانیه
نوحه قاسم ابن الحسن(ع)
«سبک همه جاکربلاست»
آمده سوی تو قاسم ابن الحسن
اذن جنگم بده ای عموجان من
ای عموجان حسین۴بار
سینه سوزمن این غربت وآه توست
به زشهدعسل مرگ درراه توست
ای عمو
منکه جامانده ام ازعلی اکبرت
میروم تاشوم لاله ی پرپرت
ای عمو
ده اجازه روم جنگ اعدا عمو
کن یتیم حسن راتماشا عمو
ای عمو
میروم جاندهم درهت ای عمو
سینه ام بشکنم زیرسم عدو
ای عمو.
(عبدالحسین محبی)
نوحه عبدالله ابن حسن(ع)
سبک همه جاکربلاست
آمدم ازحرم درکنارت عمو
تاشوم آخرین جانثارت عمو
ای عموجان حسین۴بار
پیش چشم منو غمزده خواهرت
خصم دون آمده تاببردسرت
ای عمو
دست خودمیدهم پیش تیغ عدو
تانبردسر نازنین عمو
ای عمو
غم ندارم که شد قطع دستم عمو
نیستی توغریب تا که هستم عمو
ای عمو
سردهم ننگرم غربتت راعمو
خون من میدهد برمن این آبرو
من غریبم
کودکی عاشقم مست ومدهوش تو
قتله گاهم چه غم شددرآغوش تو
ای عمو
دلخوشم آخرین لاله ی پرپرم
جانماندم من از قاسم واکبرم
ای عمو
گرعدوی پلید ازتنم سربرید
غم مخورپیش تو گشته ام روسپید
ای عمو
(عبدالحسین محبی)
امام جواد (عليه السلام) فرمود:
زينت فقر پاكدامنى است
زينت غنى (بى نيازى) شكر است
زينت بلا و سختى صبر است
زينت سخن فصاحت است
زينت روايت حفظ (از برداشتن) است
زينت علم تواضع است
زينت عقل، ادب است
زينت بزرگوار خوشرويى است
زينت نيكوكارى منّت نگذاشتن است
زينت نماز خشوع (توجه قلبى) است
زينت قناعت انفاق بيش از وظيفه است
زينت ورع ترك خواسته هاست ...
الفصول المهمه ،274/2.
#امام_حسین_علیه_السلام
#فواد_کرمانی
آنکه جانان طلبد بهر چه خواهد جان را؟
ترک جان گوی اگر میطلبی جانان را
قرب جانان هوس هردل وجانیست ولی
دل کسی داد به جانان که نخواهد جان را
کیست آن بنده زیبنده به جز نفس حسین
که به لطفی اثر از قهر برَدسبحان را؟
بحر موّاج کرم اوست که با تشنه لبی
نخورد آب و دهد آب، لب عطشان را
خالق عزوجل کرد ز ایجاد حسین
ختم بر امّت خاتم، کرم و احسان را
دید پیش از گِل ما، بار گنه بر دل ما
کآفرید از پی این درد، خدا، درمان را
مظهر اسم "عفُوّ" ست چو این منبع جود
مغفرت جوی و بدین اسم بجو غفران را
رحمت واسعه نامش برِ خاصان خداست
که رحیمیّت از این اسم بود رحمان را
یادِ ابروش به چشم دل من شمشیریاست
که بدین تیغ، موحد بکشد شیطان را.
#حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام
#شرمی_کاشانی
گیرم حسین پادشه انس وجان نبود
یا او عزیز خالق کون و مکان نبود
گیرم مکان نداشت سر دوش مصطفی
یا آنکه سبط خاتم پیغمیران نبود
گیرم نبود مادر او دختر رسول
گیرم علی ورا پدر مهربان نبود
گیرم که جبرییل نبردش به ساق عرش
یاآنکه در زمانه امام زمان نبود
گیرم که کوفیان ننمودند دعوتش
یا آنکه میهمان به همه کوفیان نبود
گیرم نبود آب روان مهرمادرش
یا اوبه کوفیان دغا میهمان نبود
گیرم نبود العطش عترتش بلند
یا آنکه بر دلش غم مرگ جوان نبود
گیرم نداشت درد اسیری عترتش
یااو به فکرزینب بی خانمان نبود
گیرم کنیزی حرمش حوریان نکرد
یادرطواف خیمه گهش قدسیان نبود
اصغرچه جرم داشت که شدپاره حنجرش؟
ازضرب تیرحرمله خصم ستمگرش.