لالۀ سرخ پرپرم قاسم سیزده ساله یاورم قاسم ماه من بین چگونه در غم تو ریزد از دیده اخترم قاسم تا تن پاره پاره ات دیدم تازه شد داغ اکبرم قاسم سخت باشد مرا که همچو تویی جان دهد در برابرم قاسم سخت تر اینکه در وداع حرم تشنه لب رفتی از برم قاسم من تو را بوده ام به جای پدر تو به جای برادرم قاسم آمدند از برای دیدارت پدر و جّد و مادرم قاسم لب تو خشک و چشم من دریاست این بود داغ دیگرم قاسم خیز ای تشنه لب بنوش بنوش آب از دیدۀ ترم قاسم تن پاک تو را تک و تنها بسوی خیمه می برم قاسم تن به خاک و سر تو همسفر است در ره شام با سرم قاسم سوز «میثم» شراری از دل ماست شافعش روز محشرم قاسم سازگار

این تن غرقه به خون مصحف پا مال من است این عزیز دل زهرا و حسین و حسن است اِرباً اربا شده مثل علی اکبر، پسرم پیرهن از تن و تن پاره تر از پیرهن است خونِ سر آب وضو، سنگِ عدو مهر نماز اشک در دیده و خون جگرش در دهن است زخم شمشیر کجا، جای سم اسب کجا؟ اسب ها از چه نگفتید که این قلب من است؟ کاش یک بار دگر اسم عمو را می برد حیف کز خون دو لبش بسته، خموش از سخن است اشک می ریزم و با دیده ی خود می نگرم که گلم دستخوش باد خزان در چمن است سیزده ساله ی من، ماه شب چاردهم از چه دور بدنت این همه شمشیرزن است بر تن پاک تو ای حجله نشین یم خون پیرهن جامه ی خونین شده، خلعت کفن است بزم دامادی تو دامن صحرای بلاست خونِ رخساره حنا، شاخه ی گل زخم تن است میثم آتش به شرار جگرت ریخته اند آه جانسوز تو سوز دل هر مرد و زن است سازگار

#محرم #غزل #امام_حسین_علیه_السلام دل و جان در گرو حضرت جانان داریم هر چه نعمت بود از محضر ایشان داریم سالیانی است که ما ریزه خور اربابیم از سر سفره ی او رزق فراوان داریم پای از روضه ی ارباب طریقت نکشیم تا که در سینه نفس تاکه به تن جان داریم نم نم اشک مصیبت به عزای تو خوش است از دم روضه ی تو جلوه دو چندان داریم تا خدایی خدا هست گدایان تو ایم دل خوشیم تا ابد الدهر که سلطان داریم اولین مستمع مجلس روضه زهراست روضه آهسته بخوانید که مهمان داریم پیر میخانه ی عشاق خمینی فرمود : هر چه داریم ز سالار شهیدان داریم تفرقه ظلم و ستم راه ندارد در ما تا که جمهوری اسلامی ایران داریم گر خدا اذن دهد سینه زنان می آییم روز محشر روی لب ذکر حسین جان داریم با وجودی که ز هجران دل ما غم بار است به ظهور پسر فاطمه ایمان داریم #احسان_محسنی_فر #صلوات

من دُرّ یتیم مجتبایم قربانی شاه کربلایم لب‌تشنۀ آتش درونم دل‌دادۀ حجله‌گاه خونم نیش سر تیرهاست نوشم کز زخم بدن زره بپوشم من باغ گل به خون خضابم خوناب گلو بود گلابم قرآن به خون نشسته‌ام من آیـات ز هـم گسسته‌ام من یک لاله و سیزده بهارم زخمی شده از هزار خارم آن شب که شب وصال ما بود آمادگی قتال ما بود دل‌باختۀ شهادتم دید در مکتب خون مرا پذیرفت از سوی خدایم «ارجعی» گفت او کعبه، حرم مطاف من بود انگار، شب زفاف من بود من بودم و انس با شهادت تا صبح به موج خون، عبادت سوگند به سورۀ تبارک سوگند به آن شب مبارک هرگوشه هزار عالمم بود صد لیلۀ قدر، هردمم بود من شعله‌ای از تب حسینم من کشتۀ مکتب حسینم من خون خدا به موج خونم خون‌نامه عذار لاله‌گونم کردند چو لاله برگ‌برگم بگرفت به بر عروس مرگم شد نُقل عروسی‌ام همه سنگ پیوسته زدند بر تنم چنگ سرمستی‌ام از می اجل بود خون گلویم به لب عسل بود پیراهن نازکم زره بود بغضم همه در گلو گره بود جسمم هدف هزارها تیر آراست تنم به زخم شمشیر در خون گلو چو غوطه خوردم جان در بغل عمو سپردم با خنده به خاک آرمیدم بوی پدر از عمو شنیدم زخم بدنم به پیکرش بود انگار که زخم اکبرش بود غم عقده شد و گلوی او بست فرمود که داغ تو چه سخت است من داغ علی دوباره دیدم اعضای تو پاره‌پاره دیدم بالای سرت برابر من استاده حسن برادر من او نالۀ آتشین کشیده من اشک خجالتم به دیده فریاد که از شرار این غم آتش شد و سوخت نخل «میثم» سازگار

سپرت سینۀ مجروح و زره پیرهنت اجلت یار و عسل لختۀ خون در دهنت سیزده سورۀ قرآن عمو با چه گنه شسته با خون گلویت شده آیات تنت؟ روی هر زخم تو باشد اثر زخم دگر، جای مرهم که گذارند به زخم بدنت آب غسلت شده خون و کفنت زخمِ فزون تو شهیدی، چه نیاز است به غسل و کفنت؟ می‌زند چاک، گریبان جگر را یوسف گر ببیند که به خون شسته شده پیرهنت جگر سنگ بسوزد ز غمت چون دل من تو چه کردی که شود سنگ، جواب سخنت؟ قتلگاه تو شده حجلۀ دامادی تو می‌چکد خون سر از زلف شکن در شکنت چاک‌چاک است تنت چون جگر پاک حسن ای ز سرتابه‌قدم حُسن حسن در حسنت من نگه کردم و تو دیده به هم دوخته‌ای جگرم سوخت از این دیده به هم دوختنت هر دلی شمع‌صفت سوخته در ماتم تو چون دل «میثم» دل‌سوخته در انجمنت سازگار

🎙 روضه ی حضرت قاسم (ع) #حمید_علیمی @majmaozakerine

🎙خواندی از شیب خضیب و روی خاکی (نجوا با امام زمان (عج)) 🔺بانوای: حاج میثم مطیعی 🏴 شب ششم #محرم۹۸ @majmaozakerine خواندی از شیب خضیب و روی خاکی ای که باران های عالم اشک‌هایت روضه می‌خوانَد مگر زینب برایت؟ ناله‌ات پر می‌کند هفت آسمان را آن زمان‌هایی که می‌گیردصدایت روزهایت تشنه‌ی آن ظهر خونین  هرشبت شام غریبان عزایت  ابتدای ناحیه از حال رفتم گرچه خیلی دورم از حال و هوایت خواندی از شیب خضیب و روی خاکی (1) ای فدای روضه‌های آشنایت گفتی از این داغ، باید جان سپاریم (2) این تو این جانی که خواهد شد فدایت گرچه از من بر نمی آید شهادت عاقبت من هم شهیدم با 

🎵 زیر عبا گرفتمت 🎤 #محمد_حسین_حدادیان #شب_هفتم_محرم

زمینه حضرت علی اصغر ع کربلایی محمد حسین حدادیان #شب_هفتم_محرم #علی_اصغر بند اول . زیر عبا گرفتمت ، تورو نبینه مادرت دستمو وردارم علی ، جدا میشه دیگه سرت ای خدا پدری رو شرمنده نکن حرمه دیگه بسه به من خنده نکن با دست خالی قبرتو میکَنَم غریب ترین بابای عالم منم بامادرت توروصدا میزنم علی لای لای علی لا لای (4) بند دوم . دلم میسوزه واسه ی ، مادر بیچارت علی دق میکنه هی میبینه ، خالیه گهوارت علی خاک کرب و بلا سوخت از غربت من خون حنجرتُ ریخت تو صورت من نیومده خوشی دنیا به تو داره میخنده کل صحرا به تو به اسب هاشون آب دادن اما به تو علی لای لای علی لای لای (4) بند سوم . دم غروب تو کربلا ، میاد صدای ناله ها برای نبش قبر تو ، میان به پشت خیمه ها عمرتو مثل یه گل کوتاهه چرا روی نی سر طفل شیش ماهه چرا کشتن شیرخواره نداره ثواب روی نی سرت بسته میشه با تناب خدا خدا برس به داد رباب علی لای لای علی لای لای (4)