✍️ شب سوم محرم ❤️ نوحه واحد جانسوز حضرت رقیه 💠 دندان تو را شکسته دیدم 😭 حاج محمودکریمی

🏴جدیدترین تصویر از ضریح مطهر دردانه امام حسین(ع) حضرت رقیه(س) در شب دوم #محرم 1442

شعرمسیر کوفه تا شام ـ شاعرناشناس از من مگیر این دست خالی را که دادی این دستمال اشک و حالی را که دادی من آن فقیر بی‎سر و پایِ توام که خرج گناهش کرده مالی را که دادی روزی چشمم را «بکاء الفاقدین» کن سهم دعای این حوالی را که دادی فطرس مرا پرواز داده، پس به ابلیس دیگر نخواهم داد بالی را که دادی حالا سر این جان بر زانوی یار است پس خرج او کن سن و سالی را که دادی من ریشه‎ی عمرم علیِ اکبری شد پر بارتر کن پس نهالی را که دادی جامانده‎ام تا که شهید زنده باشم از من نمی‎گیری مجالی را که دادی؟ بعد شهیدان سخت‎تر شد امتحانم تسهیل کن سیر کمالی را که دادی سرمایه‎ی من چیست جز «حبّ الحسینت» مدیون زهرایم مدالی را که دادی زینب تصدّق کرد و گندم‎زارِ ری شد یک لقمه‎ی نان حلالی را که دادی می‎گفت ای عبّاس ما را اسارت بردند و دیدم احتمالی را که دادی یکجا النگوها و خلخالِ همه رفت بردند حتی چند شالی را که دادی حالا ببین پوشیه‎ام یک آستین است فعلا حجاب کامل زینب همین است

#امام_زمان_عج آرزو مانده به دل، طعم رضایت بِچِشَم ساغری از می گلگون ِ ولایت بِچِشَم کاش می‌شد که همه‌عمر شوم مَحرم راز آخر کار که شد جام لقایت بِچِشَم ای خوش آن‌روز که در بین تَفَقدهایت گرمی و نرمی دستان عطایت بِچِشَم سحری کاش که هنگام زیارت‌خواندن با همین گوشِ ِ سرم لحن صدایت بِچِشَم لهجه‌ی مادری‌اَت بین مناجات خوش است مَحرمت چون بشوم سوز دعایت بِچِشَم صوتِ ترتیل و تلاوت ز تو زیباست و من آرزو می‌کنم آن صوت رسایت بِچِشَم لفظ آهنگ حجازت دل ما را بِبَرَد نَفَسی زن که ز آیات خدایت بِچِشَم حَسَنی هستی و تحریر حسینی داری نغمه‌ی حیدری از حال و هوایت بِچِشَم باده‌ی معرفت از بس‌که تعارف کردی خواستم بوسه‌ای از دست عطایت بِچِشَم ای امامی که تو را مدح و ثنا گوست خدا جلوه‌ای کن که مِی مدح و ثنایت بِچِشَم "هر کجا می‌نگرم نور رُخت جلوه‌گر است" قِسمت این است کمی هم ز رثایت بِچِشَم چاره‌ای نیست به جز راه میان‌بُر یعنی: لحظه‌ای روضه‌ای از کرب و بلایت بِچِشَم قتلگاه و سُم اسب و تن چاک و بی‌سر بوی سیب است که از آه و نوایت بِچِشَم محمود ژولیده

#امام_زمان_عج به سوی یار از ندارها سلام می رسد خوشیم این سلام ها به آن امام می رسد شدیم بی نصیب از نظاره ی رخش ولی نگاه لطف او به ما علی الدوام می رسد عطای یار و منعِ بخشش اش یکی است باطنا صلاح ماست هر دوتاش... هر کدام می رسد بریده می شود نخ توسل اهالی اش به پای سفره ای که لقمه ی حرام می رسد از این طرف گناه ما فقط به سوی او رسید از آن طرف همیشه لطف و احترام می رسد همین که بر دعا دو دست خود بلند می کند به قلب ما همان دقیقه التیام می رسد دل شکسته از غریبی عقیله صبر کن می آید آن امام و وقت انتقام می رسد فدای دختر علی که با قد خمیده اش محله ی یهودیان شهر شام می رسد چقدر کارِ این بزرگ زاده سخت می شود در آن زمان که کاروان به ازدحام می رسد گرسنه اند کودکان و رو به کس نمی زنند اگرچه بوی نان تازه بر مشام می رسد محمد جواد شیرازی

هر ستونی که میروم یاد رقیه میکنم سید رضا نریمانی -- @majmaozakerine