ه واویلا واویلا واویلا واویلا واویلا واویلا واویلا واویلا واویلا واویلا واویلا واویلا ‍ ‍ دریا توو دستاته برادر، ممنون دستاتم علمدار دستی نداری تا بگیرم، از زمین پاشی میشه دوباره باز علمدار حرم باشی؟ این بچه ها دیگه نمیخوان آب؛ تو رو میخوان میشه براشون باز سقاشی؟ وقتی خجالت میکشی شرمنده تر میشم سقا بدون دست هم سقاست باورکن توو چشم عباسم نبینم اشک غم باشه بی تو حسین تنهاست باور کن دریا توو دستاته برادر ممنون دستاتم علمدار چشمات پر از خون شد عزیزم دلتنگ چشماتم علمدار * * * * دستم رو میگیرم به پهلو راه میرم من اونچه نباید عاقبت دیدی سرم اومد تا که نشستم پیش تو انگار حس کردم یک لحظه بوی مادرم اومد دیدی بهت گفتم کبوده صورت مادر؟ دیدی بهت گفتم که خیلی سخت راه میره؟ دیدی چقد سخته ببینی مادرت هربار دستش رو به پهلوش میگیره؟ دریا توو دستاته برادر ممنون دستاتم علمدار چشمات پر از خون شد عزیزم دلتنگ چشماتم علمدار◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️ ‍ ‌⚫️روضه حضرت ابوالفضل علیه السلام_شب تاسوعا _استاد حجت الاسلام میرزامحمدی⚫️ ◾️▪️🔲▪️◾️ دعا کنید که سقا ... پاش برسه به دریا ۲ مشکو پرازآب کنه،بیاره تو خیمه ها عمو عمو ابالفضل ... میخوای بشنوی؟نمیتونی بشنوی،تازه عموعمو گفتنشونم نمیشنوی چه برسه به واعطشا...اگه واعطشاشون رو بشنوی بیچاره میشی ... دعا کنید که سقا...پاش برسه به دریا ۲ مشکو پرازآب کنه،بیاره تو خیمه ها عمو عمو ابالفضل ... ابی عبدالله هرجوری بود اجازه داد قمربنی هاشم بره میدان؛ اما تعبیر حسین اینه"اُطلُب لهذه الاطفال الماء" حالا که میخوای بری،برو فقط برای این بچه ها آب بیار،یه جمله هم بهش فرمود،!فرمود:عباس من! تو پرچمدار منی! "لَقَد مَضَیتَ تَفَرَّقَ عسکری"یعنی اگه تو زمین بخوری لشگرم از هم میپاشه،فهمیدی چی گفتم؟من نمیدونم این جمله رو لشگر دشمن شنید یا نه! جایی ننوشتن اما همه حسین رو رها کردند،دنبال عباس رفتند،یه جا گیرش بندازند...رفت تو شریعه،مشکو پر از آب کرد،با چه هیبت و غروری آبی که تو دستش پر کرده بود مرکبش بنوشه،مرکبش نوشید؛"فذکر عطش الحسین فرمی الماء علی الماء"آب رو روی آب ریخت که همه بدونند من این آقام رو که "ماء العَذب علی الظَمئا"ست برا آب فرات و آب دنیا نمیفروشم،کی گفته که من میخواستم آب بنوشم؟! "فرمی الماء"آب رو پرتاب کرد،که اگه آب هم به خیالش این توهم رو کرد،از این دستا یه سیلی بخوره،تو هنوز عباس رو نشناختی! نانجیب تو مهریه ی مادر حسینی! تو معرفت نداشتی اما من که مثل تو نیستم! تا قیامت این آب از خجالت و شرمندگی حول قبر ابالفضل میگرده،تو سرداب اونایی که رفتن میدونن؛تا قیامت طواف میکنه،آقا مرا ببخش من نشناختم تورو؛یه توجهی به من کن!سوار مرکب شد،یا صاحب الزمان! نوشته اند چهار هزارتیرانداز کمین کردند؛اگر یک صدم این تیرها بهش خورده باشه تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل..." دستاشو که قطع کردند،مرحوم علامه مجلسی مینویسد:مشکو به دندان گرفت؛هنوز داره به سمت خیمه ها میاد... یارب مکن امید کسی را تو ناامید... تا تیر به مشک آب خورد نوشته اند: "فَوَقَف متحیرا" سرگردان،متحیر... دست نداره که بجنگه،آب نداره که به خیمه ها برگرده...یا صاحب الزمان! بذار من روضه رو از زبان خودش بخوانم:مرحوم آشیخ محمدعلی خراسانی واعظ تو حرم خود عباس منبر رفت فقط یه گوشه از روضه رو اشاره کرد،اون گوشه ای که فرمود:تیر به چشمش زدند،اومد پایین مرحوم آسید ابراهیم قزوینی امام جماعت حرم عباسه گفت:آشیخ محمدعلی اشکم رو درآوردی؛دلم رو آتش زدی،اما این روضه ای که سندش ضعیفه رو نخون؛اومد منزل؛شب تو عالم رویا خود حضرت رو زیارت کرد، حضرت فرمود:آسید ابراهیم مگه تو کربلا بودی که بفهمی ضعیفه یا نه! حالا روضه رو خود عباس خوند؛فرمود:آسید ابراهیم!دستامو که بریدن،به مشکم که تیر زدن؛یه تیر به چشمم زدن؛هرکاری کردم دست نداشتم تیرو دربیارم ،سرمو تکون دادم این تیر از چشمم بیرون نیامد عمامه از سرم افتاد؛این زانوم رو آوردم بالا،تیرو بین زانوهام بذارم بلکه بتونم بیرون بیارم،چنان با عمود آهن به فرقم زدن...آی حسین... اومد کنار بدن برادر(فاطمه جان شاهد باش اینا همونایین که پیغمبر فرمود: مثل مادر بچه مرده زار میزنند)سی هزار نفر دارن نگاه میکنند؛دیدند حسین"فَوَقَفَ مُنحَنیا..."زبون حال بگم: تو مثل جون عزیزی،اگر که برنخیزی رقیه مو میبرد عدو برا کنیزی... آی حسین ...

⚜️⚜️یا قمر هاشمیان⚜️⚜️ یاد کنم نـام گل یـاس را شاه ادب حضرت عباس را حضـرت عبـاس خدای ادب حضرت زهرایی و حیدرنسب تک یل حیدر طبع توحید داشت رشته ای از چشمه خورشید داشت که این ادب در گرو یاس بود عکس علی در رخ عباس بود

ارباب ایستاد و محرم شروع شد تفسیر سرخ سوره ی مریم شروع شد خورشید فاطمه چقدر آه می­کشد در چشم ما بارش نم نم شروع شد تا خیمه زد حسین در آن دشت ماتمِ بنیانگذار خیمه ی ماتم شروع شد از دور نیزه ها چقدر برق می زند باران اشک و ناله ی توأم شروع شد افتاد چشم مادرِ اصغر به حرمله دوران تلخ واقعه کم کم شروع شد صوت اذانِ اکبر لیلا بلند شد بی تابی امیر دو عالم شروع شد بادی وزید و دلهره افتاد در دلش دلشوره های صاحب پرچم شروع شد با تیر و نیزه اهل حرم روبه رو شدند مهمان آه و غربت و بغض گلو شدند زینب چو دید کربُ بلا را دلش گرفت بانوی مان به وسعت دنیا دلش گرفت حسی غریب در دل او جا گرفت و بعد آهی کشید و بعد همان جا دلش گرفت انگار مادرانه کسی ناله ای کشید زینب گریست حضرت زهرا دلش گرفت در گِل نشست ناقه ی زینب شروع شد ده روز روضه عالم بالا دلش گرفت از ناقه روی دست عمویش پیاده شد هر کودکی که از تب صحرا دلش گرفت با اینکه دور ناقه ی عمه محارمند اما میان حلقه ی آنها دلش گرفت زانو رکاب کرد اباالفضل پیش او با بوسه بین ابروی سقا دلش گرفت بغضی شکست آه دلی سوخت در حرم زینب رسید به کربُ بلا خاک بر سرم ⁩

بزار سایت همیشه رو سرم باشه... #مهدی_اکبری #شب_جمعه 🌱

نوحه شب جمعه زبان حال حضرت زهراس مظلوم حسین جان ۲بار .......................... شبهای جمعه مادری پهلو شکسته اید سر قبر پسر با قلب خسته بر تربت خونبار او محزون نشیته گوید که ای لب تشنه در خون نشیته......مظلوم حسین جان۲ .............................. امشب به دشت کربلا زهرا رسیده با سینه ای سوزان با قد خمیده اشک مصیبت میکند جاری زدیده گوید که ای لب تشنه در خون تپیده مظلوم حسین جان۲ .................................. نزدیک دریا بودی و ابت ندادند ابی به ان طفلان بی تابت ندادند یک قطره بر ان طفل بی خوابت ندادند بر ساقی و بر خیل اصحابت ندادند مظلوم حسین جان۲ ..................................... برخیز و مادر تا کنم یک دم نگاهت شویم به اشک و خاک و خوناز روی ماهت خاموش سازم.شعله های خیامت گردم پناه کودکان بی پناهت مظلوم حسین جان۲ ....................................... مادر بگو در روز عاشورا چه کردی با کام تشنه بر لب دریا چه کردی در خاک و خون تنها در این صحرا چه کردی با فاطمه با زینب کبری چه کردی مظلوم حسین جان۲ 🕊🕊🕊

🌷به رسم ادبــ🍃 روز خود را با #سلام به تو آغاز میکنم روزم بــه نـام تــ❤️ـــو مـــادر: 🌷السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ 🍃السَّلامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ نَبِيِّ اللَّهِ 🌷السَّلامُ عَلَيْكِ يَا زَوْجَةَ وَلِيِّ اللَّهِ 🌷السَّلامُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ 🍃السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الرَّضِيَّةُ الْمَرْضِيَّةُ السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْفَاضِلَةُ الزَّكِيَّة 🌷ُالسَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْحَوْرَاءُ الْإِنْسِيَّةُ 🍃السَّلامُ عَلَيْكِ يَا فَاطِمَةُ بِنْتَ رَسُولِ اللَّه 💠تا ابد اين نکته را انشا کنيد پاي اين طومار را امضا کنيد🌼 💠هر کجا مانديد در کل امور رو به سوي حضرت زهرا کنيد🌼 ❣ #روزتون_پربرکت❣

#ندبه_های_دلتنگی بیا مسافر غریب صحرا / قشنگترین یوسف زهرا گریه کن این روز و شب ها بیا بیا ای همه کار و کس ما / یه نیم نگاهه تو بسه ما خوش اومدی به مجلس ما بیا ما رو برای گریه، کنار خود سوا کن سینه زن حسینو، از کربلا دعا کن در بدرم یه عمره، برای یک نشونت تو روضه ها می گردم، پی نشونه خونت آقای من کجایی ببین صدقه ی سرت آقا جون / چه سفره ای پهنه برامون صدات میاد تو روضه هامون آقا آقا جمعه اول محرم / قدم بزار رو چشم ما هم بیا برای ما یک قدم آقا اگه میشه نیایی، شب علی اصغر گمون کنم جلو در، نشستی پیش مادر باید خودت بخونی، روضه قحط آب و شرم دل عموتو، داغ دل ربابو آقای من کجایی #امام_زمان

تمام دشت، شیون بود و فریاد عطش در خیمه ها میکرد بیداد ز خیمه کودکان بیرون دویدند سکینه مشک را دست عمو داد گره در کار ثارالله افتاد نگاهش باز سوی ماه افتاد دلم یکباره شور افتاد وقتی برادر سمت میدان راه افتاد امام حسین چی کشید تا اباالفضل راه بیوفته سمت فرات به سوی دشت عباسم روان شد برای او حسینم روضه خوان شد زمانی که به خاک افتاد عباس حسینم ناگهان قدش کمان شد وقتی برادر روی زمین افتاد،بانَ الانکسارُ فِی وجهِ الحُسین علیه السلام ،آثار شکستگی در چهره ی امام حسین علیه السلام نمایان شد. به خاک افتاد هر دو دست ساقی از قدیم اینجور می خوندند ،میگن امام حسین خم شد،یه چیزی رو بالا آورد هی می بوسید و هی می بویید،هی به صورت می گذاشت،لشکر فکر کردند امام حسین علیه السلام قرآن پیدا کرده. ای فدای دستای قلم شده ات برم برادر. به خاک افتاد هر دو دست ساقی سه شعبه بود و چشم مست ساقی عمود آهنین بر فرق او خورد رها شد مشک، یعنی هست ساقی آی مردم وقتی تیر به مشکش زدند،قبلش هنوز امید داشت،وقتی دست راست رو زدند مشک رو به دست چپ گرفت، فحمل القربة بأسنانه وقتی دو دستش رو زدند مشک رو به دندان گرفت،هنوز امید داشت،من وعده ی آب به علی اصغر دادم،اما یه وقت عمود آهن به سرش زدند،چی شد که عباس دیگه نا امید شد، وقتی تیر به مشک اصابت کرد، فَوَقَفَ الْعَبّاس مُتَحَیراً همون جایی که بود ایستاد، نمی دونست باید چه کنه،یه وقت با صورت رو زمین افتاد،شنیدید می دونید،اهل روضه اید،تو همه ی مجلس ها این حرف رو می زنند،وقتی یکی از بالای بلندی روی زمین می افته، اولین کاری که میکنه دستاش رو سپر میکنه،اگه تیر سه شعبه به چشماش باشه،اگه تیر به قلبش فرو رفته باشه،اگه عمود آهن به سرش بزنند،دست در بدن نداشته باشه،با صورت به زمین بیوفته چی میشه؟ عمود آهنین بر فرق او خورد رها شد مشک، یعنی هست ساقی صدا زد: رفت بر باد آرزویم به خاک افتاد مشکم، آبرویم سکینه با خجالت گفت اما بگو بابا که برگردد عمویم *** طفلان حرم بعد تو ماتم زده بودند خواب همه را بعد تو بر هم زده بودند با حال پریشان و دل شعله ور از آه آتش به دل عالم و آدم زده بودند در خیمه فقط حرف عمو بود عمو بود عمو بود عمو بود، ولی دیگه نیست در خیمه فقط حرف عمو بود عمو بود آه از تو فقط از تو فقط دم زده بودند عباس من،علمدار سپاه کربلایم: بعد از تو چه سخت است بخواهم بنویسم بر صورتشان سیلی محکم زده بودند آن روز غم انگیزترین روز جهان شد آن روز ملائک همگی غم زده بودند نام تو پس از نام حسین بن علی بود بر سر در هر خیمه دو پرچم زده بودند انگار علی بود نه انگار تو بودی سقای حرم میر و علمدار تو بودی

ره والله میگه اولین باریه که اربابِ ما اومد بالاسر عباس ، عباس پاهاشو دراز کرده .. خوابیده .. حسین حلالم کن ..   آمدم آب به خیمه برسانم که نشد چه قدر غصه و غم خوردم از این غم که نشد   تیرِ نامرد اگر مانع مشکم میشد میشد این آب شود چشمۀ زمزم که نشد   سعی کردم که نیفتم زِ رویِ اسب ولی ضربِ آنقدر شتابان زد و محکم که نشد   بگو از من به رقیه که حلالم بکند به خدا بعضی ها تو جمع ما هستن ، بعضی هایِ دیگه یه حساب دیگه روشون میکنن .. مثلاً میگن فلانی دیگه ردخور نداره کارُ بسپار بهش برو ، تا آخرش انجام میده. بچه ها هم همچین که مشکُ آوردن گفتن برید دیگه بخابید .. عباس با آب برمیگرده .. همینطور که زمین افتاده بود گفت حسین جان میشه بی ادبی کنم. گفت چیه عزیز دلم داداشم، گفت تا حالا یاد داری ازت چیزی خواسته باشم؟ نه عباسم ؛ ولی حالا ازت یه خواهش دارم . چیه عزیزِ دلم؟ داداش یه قولی بهم بده . حسین جان بدنمُ از اینجا تکون نده .. من نمیتونم تو چشمایِ بچه هات نگاه کنم ...   رد خون دستِ ساقی هنوزم رو لبه مشکه گریه هایِ مشک پاره شبیه بارونِ اشکه   شونۀ زخمیِ نخلی شده تکیه گاه سقا سویِ خیمۀ ربابه آخرین نگاه سقا   جایِ بوسۀ علی رو همۀ تیرا شمردن آبرویِ پهلونُ کنار علقمه بردن ..   حسین داره برمیگرده ، اما چجوری ؟ پیاده، سواره اسبم نیست. افسار اسبُ گرفته .. خمیده خمیده  داره میاد .. این عمی العباس ؟.. یهو دیدن حسین بغضش ترکید .. خیمۀ عباسُ عمودشُ کشید .. این خیمه نشست .. بچه ها برید آمادۀ اسیری بشید .. ای حسین ..   هر چقدر که دوست داری اربعین تو مسیرِ نجف تا کربلا قدم بزنی ، با همۀ وجودتِ شب تاسوعا رو گریه کردی. ان شالله اربعین پایِ پیاده از نجف تا کربلا هر قدمی که برمیداری یه حسین میگی .. شبِ عباسِ .. کسی هست بی حاجت اومده باشه؟..   هرکی گرفتاری داره ذکر اباالفضل میگیره ..   امشب امتحان کن یه یا اباالفضل بگو حاجتت رو مدنظر بیار ، دستت رو بیار بالا با همۀ وجودت ناله بزن یا اباالفضل ...

خوش به حال رقیه ، که تو عموشی عباس صدقه میده وقتی زره میپوشی عباس قربون روی ماهت ، یا قمر العشیره خدا تو رو یه لحظه از این حرم نگیره وای داری میری کجا ، وای از دل خیمه‌ها وای عموجون زود بیا، وای ابالفضل وای میری سمت فرات ، وای نگرانم برات وای چرا خیسه چشات ، وای ابالفضل عمو اباالفضل، صدای آبو میشنوم عمو اباالفضل، پشت سر تو میدوم عمو اباالفضل، ببر منو بده نشون عمو اباالفضل، شاید بسوزه دلشون عمو اباالفضل ، عمو اباالفضل "عمو اباالفضل، فدای مهربونیات عمو اباالفضل، فدای خشکی لبات" کجای راهی الان ، میبینی شط آب‌و بگو بهش شکستی ، خیلی دل رباب و حتی با ابرا قهرم ، آشتی نمیکنم زود بارون اگه میومد ، عموم الان پیشم بود وای جون بابام قسم ، وای بیا دلواپسم وای بی‌تو من بی‌کسم ، وای اباالفضل وای بی‌قرارن همه ، وای جَدَّتی فاطمه وای از دل علقمه ، وای اباالفضل عمو اباالفضل، تو خیمه اشک نم‌نمه عمو اباالفضل، فدا سرت که تشنمه عمو اباالفضل، فدا سرت نخوردم آب عمو اباالفضل، بیا به خاطر رباب عمو اباالفضل ، عمو اباالفضل "عمو اباالفضل، فدای مهربونیات عمو اباالفضل، فدای خشکی لبات" بابا داره میاد و کمرشم شکسته تازه یه بغض سنگین راه گلوشو بسته از تو چشاش میخونم ، دست بریده دیده عَلَمِ روی خاک و مشک دریده دیده وای یل ام البنین ، وای چرا خوردی زمین وای حرمله در کمین ، وای اباالفضل وای حرم آواره شد ، وای عمه بیچاره شد وای چادرم پاره شد ، وای اباالفضل عمو اباالفضل، تو رو چطور زمین زدن عمو اباالفضل، عمود آهنین زدن عمو اباالفضل، فقط شنیدم آب شدی عمو اباالفضل، شرمنده رباب شدی عمو اباالفضل، عمو اباالفضل "عمو اباالفضل، فدای مهربونیات عمو اباالفضل، فدای خشکی لبات"

رفتیندیدی بعد تو دیگر چه حالی داشتم گفتم کهمی آیی ولی با خود خیالی داشتم چشمم بهراه رفته و دلخوش به راه آمدن امانگاهی مضطرب دل شوره حالی داشتم گفتی بهعهده وعده ات با آب راهی می شوی گفتمبرای دیدنت دیگر مجالی داشتم تا تیرگیبر چهره خورشید عالم رنگ زد دیگرمیان دست خود یک مشک خالی داشتم از خیمهبیرون آمدم باید بگویم بعد از این من یکعموی با وفا و بی مثالی داشتم قبل ازجدایی سرت آن دست های پیکرت من شوق دیدارتورا با مشک خالی داشتم از قافلهجا ماندم و تا دیدمت بر روی نی با اشکهای دیده ام با تو وصالی داشتم آه ایعلمدار پدر من از برای وصف تو در دورهگرد واژه ها وصف محالی داشتم