استوری شب تاسوعای حسینی ⏫⏫⏫⏫

نوحه واحد حضرت عباس بیایدبریم زیارت حرم سقای تشنه لب شوربگیریم همه زیر علم سقای تشنه لب فیض بگیریم ازحرم و کرم سقای تشنه لب دوباره ابالفضل پای روضه های تو دم میگیرم دوباره باذکر ابوفاضل شوروماتم میگیرم ذکرلب اهل حرم عموووو آب به خیمه نرسید به فدای سرت بیاید بریم کرببلا حرم تک یل ام البنین توی حرم گریه کنیم به یاد تک یل ام البنین میخوام بخونم براتون روضه تک یل ام البنین بمیرم برای پسر حیدرامیرالمومنین آقام ازروی اسب باصورت افتاده برروی زمین رقیه توخیمه میگه عمووووو آب به خیمه نرسید.... بیایدبریم کرببلا حس کنیم عطرگل یاس و بیاید بریم کرببلا حس کنیم ؛شور واحساس و بیایدبریم کرببلا ببینیم، کف العباس و میخواست آب بیاره نانجیبادستاشو بریدن مشکو پر زآب کرد اما گرگا مشکشو دریدن سکینه باگریه میگه عموووو آب به خیمه نرسید..... بیایدعزاداری کنیم کربلا قحطی آبه اونیکه خونجگرتره ازهمه بی بی رُ بابه آخه روی دست پدراصغرش خیلی بیتابه غریبی ِ ارباب دل اهل حرم و کباب کرد باتیرسه شعبه حرمله اصغرش و سیراب کرد صدای گریه علی عموووو آب به خیمه نرسید.....

زمينه شهادت حضرت اباالفضل سلام الله عليه تمومِ مشكاي خيمه روي دوشِ علمداره رو لبهاي همه خيمه عمو خدانگهداره.... آب ، آب ، عمو تو رو خدا ، آب ، آب داداشم داره ميميره ، رُبابه سه روزه بي شيره لباي ، داداشم ، شبيهِ ، كويره يا عباس جيب الماي لسكينه پاشو داداش اباالفضلم كي پاشيده تو رو از هم رقيه چشم به راهه تا رو دوشت بشينه بازم آه ، آه ، شكسته كمرم ، آه ، آه پاشو كه اين دل كبابه ، توي خيمه اضطرابه دمِ خيمه ها دل پريشون رُبابه يا عباس جيب الماي لسكينه روي دوشِ حسين مشكِ دريده شده ي سقاس سكينه ميگه با گريه كه اَيْنَ عَمِّيَ العباس با با ، عموجونم كجاس ، با با نگو كه ميريم اسارت ، نگو خيمه ميشه غارت بدونِ ، عموجون ، ميميره ، رقيه @majmaozakerine #کانال_نوحه_مجمع_الذاکرین

#ﻋﺒﺎﺱ ‍ توسل به حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام امشب گشودم لب به ذکر یا ابالفضل تا درد دل ها را بگویم با ابالفضل هم کاشف الکرب است و هم باب الحوائج سرلشگر و صاحب لوا ، سقّا ابالفضل با دستِ خود ، از دوستانش دست گیرد محشر کند ، در محشرِ کبری ابالفضل هر کس که گردد نوکرِ او ، رستگار است پرونده اش را گر کند امضا ابالفضل ای زاده ی اُمّ البنین ! دردم دوا کن من بی کسم ، دارم تو را تنها ابالفضل از کودکی در روضه هایت گریه کردم هر جا که رفتم ، آمدم اینجا ابالفضل راضی مشُو نومید از این در باز گردم چون شاد می گردند دشمن ها ابالفضل افتاده ام از پا بگیر ای دوست ، دستم ای دستگیرِ مردمِ دنیا ابالفضل آقا ! یکی از هیئتی هامان ، مریض است بهر شفای او دعا فرما ابالفضل بی خانمانم ، خانه ای خواهم که در آن دَه شب نمایم روضه ات بر پا ابالفضل دیشب میانِ هیئتِ ما عالمی بود نام تو را بردیم و شد غوغا ابالفضل دیدم یکی از سینه زن ها ، وقت روضه می گفت : از کارم گره بگشا ابالفضل انگار عزّ و آبرویش در خطر بود بر او نظر کن ، حُرمتِ زهرا ابالفضل آن دیگری می گفت : فرزندی عطا کن تا سفره اندازم به عاشورا ابالفضل مولای محبوبم ، دل ما تنگ گشته کن کربلایی مجمعِ ما را ابالفضل ای ناخدایِ کشتیِ رحمت ، مدد کن من مانده ام در موجِ مشکل ها ابالفضل گر چه گنه کارم ، شما را دوست دارم بر بابِ احسانت دخیلم یا ابالفضل حاجت روایم کن ، که بهر هیئتِ تو قربانی آرم روزِ تاسوعا ابالفضل سوزد دلم ز این غم که با لب های عطشان جان باختی در ساحلِ دریا ابالفضل شد قطعه قطعه پیکر پاکت به شمشیر شد لاله زار از خونِ تو صحرا ابالفضل وقتی که بر چشم تو ، دشمن تیرِ کین زد هفت آسمان گفتند : واویلا ! ابالفضل فریاد از این غم کز عمودِ آهنین شد نقشِ زمین ، آن قامتِ رعنا ابالفضل پشت حسین از داغِ جانسوزِ تو ، خم گشت شد بسته راهِ چاره ی مولا ، ابالفضل وقتی حسین از جا عمودِ خیمه ات کَند کردند شادی ، لشگرِ اعدا ابالفضل هر جا که باشد (( ایزدی )) با فخر گوید : من نوکرت هستم ، تویی آقا ابالفضل جان نثارم یا اباالفضل