تو نيکی می کن و در دجله انداز امام حسين عليه السّلام در ضمن خطبه ای می فرمايند: «هر گاه کسی به ديگرى نيكى كرده باشد، و آن شخص بر سپاس آن نيکی برنخيزد، خداوند به جاى آن شخص پاداش او را خواهد داد، زيرا خداوند بيش از همه عطا می کند و بيش از همه و پاداش‏ می دهد؛ فَمَهْمَا يَكُنْ لِأَحَدٍ عِنْدَ أَحَدٍ صَنِيعَةٌ لَهُ، رَأَى أَنَّهُ لَا يَقُومُ بِشُكْرِهَا، فَاللَّهُ لَهُ بِمُكَافَاتِهِ، فَإِنَّهُ أَجْزَلُ عَطَاءً وَ أَعْظَمُ أَجْراً». آنچه از اين کلام شريف بر می آيد اين است که اولا: نيکی نيکوکار نزد خداوند محفوظ است و بی پاسخ نخواهد ماند. ثانيا: خداوند ثواب نيکی را به مراتب بيشتر از آن خواهد داد. اين دو مضمون بازتاب وسيعی در بيانات قرآن دارند. 📚 نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص81-82؛ كشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج‏2، ص29-30. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429488 @Ahmadheydari12

عن فاطمة بنت موسى بن جعفر عليهما السّلام یکی از احادیثی که از حضرت فاطمه معصومه نقل شده، حدیث «فاطمیّات» است که اکثر راویان آن در سلسه سند فاطمه نام دارند. این حدیث از احادیث «مُعَنعَن» است؛ «حدیث مُعَنعَن» حدیثى را گویند که در سلسله سند آن واژە «عَن» - به معنی از - تکرار شده باشد، بدون ذکر الفاظِ «أخبَرَنى» «حَدَّثَنى» یا «سَمعتُ». اللؤلؤة المثنية في الآثار المعنعنة المروية: روى السيّد محمّد الغماري الشافعي في كتابه: عن فاطمة بنت الحسين الرضوي، عن فاطمة بنت محمّد الرضوي، عن فاطمة بنت إبراهيم الرضوي، عن فاطمة بنت الحسن الرضوي، عن فاطمة بنت محمّد الموسوي، عن فاطمة بنت عبد اللّه العلوي، عن فاطمة بنت الحسن الحسيني، عن فاطمة بنت أبي هاشم الحسيني، عن فاطمة بنت محمّد بن احمد بن موسى المبرقع، عن فاطمة بنت أحمد بن موسى المبرقع، عن فاطمة بنت موسى المبرقع، عن فاطمة بنت الامام أبي الحسن الرضا عليه السّلام، عن فاطمة بنت موسى بن جعفر عليهما السّلام، عن فاطمة بنت الصادق جعفر بن محمّد عليهما السّلام، عن فاطمة بنت الباقر محمّد بن علي عليهما السّلام، عن فاطمة بنت السجاد علي بن الحسين زين العابدين عليه السّلام، عن فاطمة بنت أبي عبد اللّه الحسين عليه السّلام، عن زينب بنت أمير المؤمنين عليه السّلام، عن فاطمة بنت رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله، قالت: قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله: «أَلَا مَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ شَهِيداً». 📚 عوالم العلوم ، ج21، ص354-355، ح3. @Ahmadheydari12

رابطه استجابت دعا، با حلال و حرام بودن غذا در روايات متعدّدى مى‏ خوانيم: يكى از شرايط استجابت دعا پرهيز از غذاى‏ حرام است؛ از جمله در حديثى آمده است كه شخصى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: «أُحِبُّ أَنْ يُسْتَجَابَ دُعَائِي؛ دوست دارم دعاى من مستجاب شود!». پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «طَهِّرْ مَأْكَلَكَ، وَ لَا تُدْخِلْ‏ بَطْنَكَ‏ الْحَرَامَ؛ غذاى خود را پاك كن و از غذاى حرام پرهيز نما!». همين معنى از همان بزرگوار با تعبير ديگرى آمده است، مى فرمايد: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ يُسْتَجَابَ دُعَاؤُهُ، فَلْيُطَيِّبْ مَطْعَمَهُ‏ وَ كَسْبَهُ؛ كسى كه دوست دارد دعايش مستجاب شود، طعام و كسب خود را از حرام پاك كند!». 📚 عدة الداعي و نجاح الساعي، «باب الدعاء مع أكل الحرام‏»، ص139. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429557 @Ahmadheydari12

مرگ‏ بهتر از زندگى ننگين است! امام حسين عليه السلام در روز عاشورا فرمود: «مَوْتٌ في عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ في ذُلٍ‏؛ مرگ با عزّت بهتر از زندگى با ذلّت است». اين شعار از مهم ترين پيام‏ هاى عاشورا است، پيامى كه مى ‏تواند سراسر تاريخ بشر را روشن سازد، و به استعمار و استثمار و بردگى انسان ها پايان دهد. مردم غالباً از ترس ذلّت ذليل مى ‏شوند، و از ترس ظلم تن به ظلم و ستم مى‏ دهند و جبّاران و ظالمان نيز از همين نقطه ضعف استفاده مى ‏كنند. در نظام زندگى انسان هاى شايسته و با شخصيت، زندگى مادّى و ظاهرى برترين ارزش نيست، همانگونه كه مرگ مادى ضدّ ارزش نمى باشد. بلكه ارزش والا در نظر آزادمردان با ايمان، در زندگى توأم با عزّت است؛ به همين دليل هرگاه بر سر دو راهى قرار گيرند، شهادت توأم با عزّت و سربلندى را بر زندگى ذليلانه ترجيح مى دهند. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429558 @Ahmadheydari12

درک حقیقت ایمان با ترک جدال و مراء رسول خدا صلّی الله عليه و آله می فرمايد: «لَايَسْتَكْمِلُ عَبْدٌ حَقِيقَةَ الْإِيمَانِ، حَتَّى يَدَعَ الْمِرَاءَ، وَ إِنْ كَانَ مُحِقّاً؛ انسان حقيقت ايمان را به كمال نمى ‏رساند، مگر زمانى كه مراء را ترك گويد، هر چند حق با او باشد». زيرا سخنان ستيزه جويانه در مسائل حق نيز سبب انواع خصومت ها و عداوت ها است و گاه انسان را به انواع گناهان ديگر مانند تحقير مؤمن و اهانت از طريق سخن يا اشارات دست و چشم و ابرو و دروغ و كذب و تكبر و برترى جوئى آلوده مى‏ كند. 📚 بحار الأنوار، ج‏2، ص138، ح53. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429559 @Ahmadheydari12

ولادت حضرت زینب(س)؛ 5 جمادی الاولی، سال 5 هـ ق بنابر مشهورترین اقوال، حضرت زینب(س) در پنجمین روز ماه جمادی الأول سال پنجم هـ ق در مدینه به دنیا آمد. پیامبر اکرم(ص) هنگام تولد زینب(س) آن حضرت را به وصف «کرامت» ستود و به جده اش حضرت خدیجه(س) تشبیه کرد و از همگان خواست که حرمتش را پاس بدارند. برای آن حضرت القاب فراوانی نقل شده که مهم ترین شان عبارت اند از: عقیله بنی هاشم، عالمة غیر معلمة، نائبة الحسین، شریکة الحسین و «ام المصائب». زینب(س)، در وقار و شخصیت همچون خدیجه(س) در حیاء و عفّت، مانند مادرش فاطمه(س) در شیوایی و رسایی بیان، چون پدرش علی(ع) در حلم و صبر انقلابی همانند برادرش حسن(ع) و در شجاعت و قوّت قلب مانند برادرش حسین(ع) بود. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0420066 @Ahmadheydari12

مقام و منزلت حضرت زینب(س) حضرت زینب(س) یکی از بافضيلت‏ ترينِ زنان جهان، دارای جلالت شأن، منزلت والا، قوّت استدلال، برترى عقل، استوارى قلب، فصاحت زبان و بلاغت بيان، بانویی شجاع و با شهامت، سخنور و مفسر بود. حیات آن حضرت با صبر و شکیبایی و مقاومت در برابر مصائب فراوان همراه بود. منزلت و جايگاه ایشان در خاندان پیامبر بسیار رفیع است. بعد از حادثه غم بار عاشورا سرپرستی کاروان اسرا را بر عهده گرفت. خطبه های با صلابت و کوبنده در مجلس ابن زیاد و یزید، گویای فصاحت و بلاغت و علم دانش آن بزرگوار است. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0406266 @Ahmadheydari12

چشم داشت به آنچه در دست مردم است! از جناب حسين بن علی عليهما السلام پرسيدند، بزرگترين مردم از حيث قدر و منزلت چه کسی است؟ فرمود: «بزرگترين مردم از حيث قدر و منزلت كسى است كه اهميت ندهد كه دنيا در دستان چه كسى است؛ مَنْ‏ لَمْ‏ يُبَالِ‏ الدُّنْيَا فِي‏ يَدَيْ‏ مَنْ‏ كَانَت‏». امام كاظم عليه السلام به هشام فرمود: «يَا هِشَامُ إِيَّاكَ وَ الطَّمَعَ وَ عَلَيْكَ بِالْيَأْسِ مِمَّا فِي أَيْدِي النَّاسِ وَ أَمِتِ الطَّمَعَ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ فَإِنَّ الطَّمَعَ مِفْتَاحٌ لِلذُّلِّ وَ اخْتِلَاسُ الْعَقْلِ وَ اخْتِلَاقُ الْمُرُوَّاتِ وَ تَدْنِيسُ الْعِرْضِ وَ الذَّهَابُ بِالْعِلْمِ؛ ای هشام! از طمع بپرهيز و به آنچه مردم دارند، چشم‏ داشتى نداشته باش، چشم‏ داشت به مخلوق را در خود بميران، زيرا طمع كليد هر خوارى است و عقل را مى ‏دزدد و انسانيّت را مى ‏دَرَد و آبرو را مى ‏آلايد و دانش را از بين مى ‏برد». از رسول خدا صلى الله عليه و آله نیز نقل شده: «الطَّمَعُ يُذهِبُ الحِكمَةَ مِن قُلوبِ العُلَماءِ؛ طمع علم و دانش را از دل‏هاى دانشمندان دور مى ‏سازد». دليل آن اين است كه علم و دانش نياز به حريت فكر و آزادمنشى دارد، در حالى كه شخص طماع چون اسير خواسته‏ هاى خويش است، نمى ‏تواند درست بينديشد و چه بسا براى رسيدن به مقصود خود، كارهاى خلاف ارباب قدرت و مقام را توجيه كند. به بيان ديگر، طمع نوعى مستى و تخدير فكر مى ‏آورد و به طمّاع اجازه نمى‏ دهد درست بينديشد. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429570 @Ahmadheydari12

مُدارا در كلام حضرات معصومين‏ علیهم السلام در احاديث فراوانى به مدارا كردن با مردم توصيه و بر آن تأكيد شده است. 1. رسول خدا صلى الله عليه و آله در حدیثی چنین می فرماید: «ثَلَاثٌ مَنْ لَمْ يَكُنَّ فِيهِ لَمْ يَتِمَّ لَهُ عَمَلٌ وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنْ مَعَاصِي اللَّهِ وَ خُلُقٌ يُدَارِي بِهِ النَّاسَ وَ حِلْمٌ يَرُدُّ بِهِ جَهْلَ الْجَاهِلِ؛[1] سه چيز است كه در هركس نباشد هيچ كارى از كارهاى او سامان نمى ‏پذيرد: ورع و تقوايى كه او را از معصيت خدا بازدارد و اخلاقى كه او را به مدارا كردن با مردم وادارد و حلم و بردبارى ‏اى كه جهل جاهلان را با آن از خود دور سازد». 2. بر خلاف آنچه امروزه مرسوم شده كه مردم با كمترين برخوردى عصبانى مى‏ شوند و در مواجهه با ديگران تحمّل و سعه صدر ندارند، اسلام تأكيد مى‏ كند كه مسلمان عاقل بايد اهل مداراى با مردم باشد و هر چه قدرت مدارايش بيشتر باشد، عقل او بيشتر خواهد بود. لذا در روايتى از پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‏ خوانيم: «أَعْقَلُ النَّاسِ أَشَدُّهُمْ مُدَارَاةً لِلنَّاسِ؛‏[2] عاقل ترين مردم كسى است كه بيش از همه با مردم مدارا كند». 3. در روايت ديگرى از حضرت رسول صلى الله عليه و آله چنين مى ‏خوانيم: «إِنَّا أُمِرْنَا مَعَاشِرَ الْأَنْبِيَاءِ بِمُدَارَاةِ النَّاسِ‏ كَمَا أُمِرْنَا بِإِقَامَةِ الْفَرَائِضِ؛‏[3] ما پيامبران الهى همانگونه كه مأمور انجام واجبات هستيم، موظّف به مداراى با عموم مردم نيز مى ‏باشيم». هم رديف قرار دادن «مدارات» با «واجبات» نشانگر اهمّيّت مساله مدارات است؛ زيرا كار پيامبران، امامان، علما، مربّيان، معلّمان و تمام كسانى كه در حوزه تعليم و تربيت فعّاليّت مى ‏كنند، بدون مداراى با مخاطبانشان پيشرفتى نخواهد داشت. 📚 منابع: [1] . الکافی، ج2، ص116، «بَابُ الْمُدَارَاةِ»، ح1. [2] . أمالی صدوق، ص21، «المجلس السادس»‏، ح4. [3] . الأمالی، طوسی، ص521، «المجلس الثامن عشر»، ح57. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429573 @Ahmadheydari12

اخلاص در عبادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، درباره اخلاص در عبادت می فرماید: «مَنْ أَصْعَدَ إِلَى اللَّهِ خَالِصَ عِبَادَتِهِ أَهْبَطَ اللَّهُ إِلَيْهِ أَفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ؛ هرکه عبادت های خالصانه اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت ها را بر او فرو فرستد». 📚 مجموعه ورّام، ج2، ص108. #حضرت_زهرا #فاطمیه #اخلاص #عبادت @Ahmadheydari12

تقوا معيار پذيرش اعمال‏ و عبادات قال الله الحکيم فی کتابه الکريم: «وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبا قُرْباناً فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِما وَ لَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قالَ إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِين‏». خداوند در آيه 27 سوره مائده داستان فرزندان حضرت آدم عليه السلام (هابيل و قابيل) را ذكر مى‏ كند، كه هر كدام براى تقرّب به خداوند نذرى را آورده بودند و از يكى پذيرفته شد و از ديگرى پذيرفته نشد. آنكه نذرش قبول نشد (قابيل)، به ديگری گفت: «لَأَقْتُلَنَّكَ؛ تو را خواهم كشت»! برادر ديگر (هابيل) گفت: «إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ‏ اللَّهُ‏ مِنَ‏ الْمُتَّقِينَ‏؛ خدا تنها از پرهيزكاران مى ‏پذيرد». 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429587

مقام مادر از زبان حضرت مادر حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، درباره مقام مادر می فرماید: «الْزَمْ رِجْلَها، فَإنَّ الْجَنَّةَ تَحْتَ اقْدامِها؛ همیشه در خدمت مادر و پای ‌بند او باش، چون بهشت زیر پاى مادران است». و نیز می فرماید: «الْزَمْ رِجْلَها، فَثَمَّ الْجَنَّةَ؛ همیشه در خدمت مادر و پای ‌بند او باش، که نتیجه آن بهشت است». 📚 کنزل العمّال، متّقی هندی، ج 16، ص 462، ح 45443 و 45444. #حضرت_زهرا #حضرت_فاطمه #روز_مادر #زن #مادر #روز_زن @Ahmadheydari12