امان از دل زینب که داغ همه رو دید....

میگن بچه های خانم زینب رفتن پیش سید الشهدا گفتند دایی جان اجازه بده به میدون نبرد بریم آقا جان گفت داغ علی اکبر و قاسم برام بس بود....

بچه ها دوان دوان رفتند سراغ مادرشون خانم زینب گفتند مامان دایی اجازه نمیده بریم میدون نبرد

خانم گفت نگران نباشید الان یک رمزی رو بهتون میگم اگه به داییتون بگید حتما اجازه میده گفت‌ به داییتون بگید تورو به جان مادر پهلو شکستت اجازه بده ما بریم

بچه ها رفتند و این رمز رو گفتند دایی بچه هارو توی بغل گرفت رو باشه برید

بچه ها آماده شدند رفتند رزم رو از داییشون عباس یاد گرفته بودند دیگه میزند تا اینکه شمر و ثنان اومدند توی میدون و شیر بچه های زینب رو شهید کردند

آقا جان اومد زیر شونه هاشون رو گرفت و برد سمت خیمه وقتی که رسید گفت به زینب بگید بیاد..

ولی زینب نرفت خانمی اومد دنبالش گفت‌ برو خانم گفت نه نه نمیرم

وقتی اسرا رو برگردوندن عبدالله رفت پیش بی بی گفت خانم شما زینب رو ندید

بی بی گفت عبدالله زینب منم عبدالله زینب منم آه امان از دل زینب

گفت زینب شنیدم برای بچه های حسین و حسن رفتی وقتی شهید شدن ولی برای بچه های خودمون‌نرفتی بگو چرا میخوام از زبون خودت بشنوم

گفت عبدالله میترسیدم برم چشم حسینم بخوره توی چشمم شرمنده بشه