*سلام دوستان*
*🕊️♥️ مهمون امروز ما شهید بزرگوار ♡شهید مجید ابوطالبی♡ ۲۷ ساله ، مجرد ♡*
*♥️ نام پدر♡حسین♡*
*♥️ تاریخ تولد♡۱۳۳۴/۱۰/۲۴♡*
*♥️ تاریخ شهادت♡۱۳۶۱/۸/۲۴♡*
*♥️ محل تولد♡تهران♡*
*♥️ محل شهادت♡منطقه عملیاتی سومار ♡*
*♥️ محل مزار♡کهف الشهدای ولنجک تهران♡*
*این شهید بزرگوار پس از گذشت بیش از 31 سال از شهادتش شناسایی شد🍃🌹 شناسایی این شهید گمنام حکایت غریبی دارد با رؤیایی که مادر شهید میبیند، پس از نمونهگیری و آزمایش خون و مطابقت آن با نمونه DNA ذخیره شده از استخوانهای شهید، پیکر شهید مجید ابوطالبی شناسایی میشود🍃🌹مادر شهیدان مجید و فرید میگوید: "مجید بچه با محبت و با دیانتی بود. خیلی مومن بود. اولین کسی که در محل ما و در خیابان ما سر پشت بام رفت و الله اکبر را در زمان انقلاب سر داد، او بود🍃🌹 مردم سعی میکردند او را بترسانند و میگفتند میرویم تو را لو میدهیم. اما او میگفت من از هیچ چیز نمیترسم و این کارها را برای خدا میکنم. به همه هم توصیه میکرد که فقط برای رضای خدا کار کنید🍃🌹 برای همه کارش برنامه ریزی داشت. و بچه منظم و مرتب و دوست داشتنی بود. برای کتاب خواندن، دعا خواندن و نماز خواندنش هم برنامه ریزی دقیق داشت. همه او را دوست داشتند. اخلاق خوب و حسنهای داشت🍃🌹 وقتی خبر شهادت مجید آمد اما جنازهاش نیامد، برایش یک قبر خالی به عنوان یادبود گرفتیم. با زیارت شهدای گمنام او را یاد میکردم قرآن خوانده و به خدا متوسل میشدم. به خدا توکل میکردم🍃🌹 اما برادر کوچکترش فرید که بعد از او در جبهه شهید شد وصیت کرده بود اگر شهید شدم مرا در مزار مجید به خاک بسپارید. به همین دلیل ما هم طبق وصیت عمل کرده و او را در همانجا دفن کردیم🍃🌹 اما بعد از آن دوباره یک صورت قبری در کنار مزار برادرش ساختیم. بعد از ۳۱ سال یک شب خواب مجید را دیدم که به من گفت: "مامان جان من آمدم." گفتم: "مجید تویی؟تو کجایی؟" گفت: "مادر من خیلی وقت است که آمدهام. چند سال است که آمدهام. اما هیچ کس دنبالم نیامد🍃🌹 یک اتاق گرفتهام و تنها زندگی میکنم." من مجید و اتاقش را میدیدم اما مانعی بین ما بود که نمیتوانستم او را در آغوش بگیرم یا وارد اتاقش بشوم. میگفت: "مادر هیچ کس دنبالم نیامده است." 🍃🌹وقتی از خواب بلند شدم پیش پدرش رفتم و گفتم مثل اینکه مجید با ما قهر کرده و خوابم را گفتم. پدرش گفت: نه؛ مجید آمده باید بروم پیدایش کنم. وظیفهام اینست که بروم پیدایش کنم. من هم آنقدر زنگ زدم و دنبالش را گرفتم تا بتوانم نشانهای از او پیدا کنم🍃🌹 با کمک و لطفی که خدا کرد توانستم توسط آزمایشDNA پسرم را پیدا کنم. وقتی رفتم و مزار او را در کهف الشهدای ولنجک دیدم، متوجه شدم به همان صورتی است که در خواب دیدهام و در همان اتاق خوابیده است🍃🌹*
*🦋شادی روح شهدای اسلام صلوات🦋*
هر شهید یه پرچمه
که نشون میده آقا رو
به ما میگه که چجوری
میشه دید کربُبَلا رو
شهادت یعنی
دلُ به آسمون دادن
با لب تشنه جون دادن
ولایتُ نشون دادن
شهادت یعنی
سر از تنت جدا بشه
جونت براش فدا بشه
اما ولی تنها نشه
آرزویِ شهادتُ تو سینه میکشونم
دلم رو من به آرزوش ایشاالله میرسونم
شهادت شهادت ، همۀ آرزومه
شهادت شهادت ، رویای ناتمومه
آرزوی دل ما اینه روسپید بشیم
پیش پایِ فاطمه ، عاقبت شهید بشیم
شهادت یعنی
شبیه عاشقا شدن
برا خدا گدا شدن
راهی کربلا شدن
شهادت یعنی
رهرو راه حق شدن
با درد دین دمق شدن
حامی مستحق شدن
اونقده یا حسین میگم ، تا حاجتم روا شه
مثل تموم شهدا ، دردِ منم دوا شه
شهادت شهادت ، همۀ آرزومه
شهادت شهادت ، رویای ناتمومه
اگه که میخوای نذاری ، مسلمُ تو کوفه تنها
حامی سید علی باش ، تا بیاد مهدیِ زهرا
شهادت یعنی
علی اکبری شدن
تو کوچه مادری شدن
مطیع رهبری شدن
شهادت یعنی
جون بدی تا جفا نشه
سفیر حق تنها نشه
تا کربلا به پا نشه
هرکی میخواد کهعاشورا ، تکرارنشه دوباره
باید که سر به طاعت سید علی بذاره
شهادت شهادت ، همۀ آرزومه
شهادت شهادت ، رویای ناتمومه
@ya_abalfazl118 - حلالم کن دارم میرم_۲۰۲۲_۰۱_۰۵_۱۹_۰۷_۴۰_۴۳۸.mp3
7.6M
حلالم کن دارم میرم......
رسیده وقت پروازم......
#مداحی_جدید
لطفاً برای دانلود روی دکمه بزنید و بعد از نوای این موسیقی زیبا لذت ببرید🌸
#چادرانہ🦋
تنھاتوبهخودتعطــرنمیزنۍ
چادُرماهممعطراست
معطربهبوےحیا،عفت
معطراستبهرایِحهاۍبھشتۍ
بهبوےچادرمادرمزهرا "س"
چادرمبوۍآرامشوامنیتمیدهد🌱.."
#چادرتشهادتیدخترانهرقممیزند⚘
_هرفرقهبرایخودکتابیدارد..
هرشاهوزیرراهیابیدارد-'
تبریکبهصاحبالزمان(عج) بایدگفت..
ازاینکهچنیننائبنابـیدارد!:)♥️
#لبیک_یا_خامنه_ای
- مکتبشهدا ؛
❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬ ✫⇠ #دختر_شینا ✫⇠قسمت :7⃣0⃣1⃣ در همین
الان ادامه داستان میزنم عزیزانم😍
❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨
✫⇠ #دختر_شینا
✫⇠قسمت :9⃣0⃣1⃣
اما وقتی دید ترسیده ام، کُلت کمری اش را داد به من و گفت: «اگر مشکلی پیش آمد، از این استفاده کن.» بعد هم سر حوصله طرز استفاده از اسلحه را یادم داد و رفت. اسلحه را زیر بالش گذاشتم و با ترس و لرز خوابیدم. نیمه های شب بود که با صدایی از خواب پریدم. یک نفر داشت در می زد. اسلحه را برداشتم و رفتم توی حیاط. هر چقدر از پشت در گفتم: «کیه؟» کسی جواب نداد. دوباره با ترس و لرز آمدم توی اتاق که در زدند. مانده بودم چه کار کنم. مثل قبل ایستادم پشت در و چند بار گفتم: «کیه؟!» این بار هم کسی جواب نداد. چند بار این اتفاق تکرار شد. یعنی تا می رسیدم توی اتاق، صدای زنگ در بلند می شد و وقتی می رفتم پشت در کسی جواب نمی داد. دیگر مطمئن شده بودم یک نفر می خواهد ما را اذیت کند. از ترس تمام چراغ ها را روشن کردم. بار آخری که صدای زنگ آمد، رفتم روی پشت بام و همان طور که صمد یادم داده بود اسلحه را آماده کردم. دو مرد وسط کوچه ایستاده بودند و با هم حرف می زدند. حتماً خودشان بودند. اسلحه را گرفتم روبه رویشان که یک دفعه متوجه شدم یکی از مردها، همسایه این طرفی مان، آقای عسگری، است که خانمش پا به ماه بود. آن قدر خوشحال شدم که از همان بالای پشت بام صدایش کردم وگفتم: «آقای عسگری شمایید؟!» بعد دویدم و در را باز کردم.
✫⇠ #دختر_شینا
✫⇠قسمت :0⃣1⃣1⃣
آقای عسگری، که مرد محجوب و سربه زیری بود، عادت داشت وقتی زنگ می زد، چند قدمی از در فاصله می گرفت. به همین خاطر هر بار که پشت در می رسیدم، صدای مرا نمی شنید. آمده بود از من کمک بگیرد. خانمش داشت زایمان می کرد.
کمی بعد، از آن خانه اسباب کشی کردیم و خانه دیگری در خیابان هنرستان اجاره کردیم. موقع اسباب کشی معصومه مریض شد. روز دومی که در خانه جدید بودیم، آن قدر حال معصومه بد شد، که مجبور شدیم در آن هیر و ویری بچه را ببریم بیمارستان. صمد به تازگی ژیان را فروخته بود و بدون ماشین برایمان مکافات بود با دو تا بچه کوچک از این طرف به آن طرف برویم. نزدیک ظهر بود که از بیمارستان برگشتیم. صمد تا سر خیابان ما را رساند و چون کار داشت دوباره تاکسی گرفت و رفت. معصومه بغلم بود. خدیجه چادرم را گرفته بود و با نق و نق راه می آمد و بهانه می گرفت. می خواست بغلش کنم. با یک دست معصومه و کیسه داروهایش را گرفته بودم، با آن دست خدیجه را می کشیدم و با دندان هایم هم چادرم را محکم گرفته بودم. با چه عذابی به خانه رسیدم، بماند. به سختی کلید را از توی کیفم درآوردم و انداختم توی قفل. در باز نمی شد. دوباره کلید را چرخاندم. قفل باز شده بود؛ اما در باز نمی شد. انگار یک نفر آن تو بود و پشت در را انداخته بود. چند بار به در کوبیدم.
ادامه دارد.....
✫⇠ #دختر_شینا
✫⇠قسمت :1⃣1⃣1⃣
ترس به سراغم آمد. درِ خانه همسایه را زدم و ماجرا را برایش تعریف کردم. زن هم می ترسید پا جلو بگذارد. خواهش کردم بچه ها را نگه دارد تا بروم صمد را خبر کنم. زن همسایه بچه ها را گرفت. دویدم سر خیابان. هر چه منتظر تاکسی شدم، دیدم خبری از ماشین نیست. حتی یک ماشین هم از خیابان عبور نمی کرد. آن موقع خیابان هنرستان از خیابان های خلوت و کم رفت و آمد شهر بود. از آنجا تا آرامگاه بوعلی راه زیادی بود. تمام آن مسیر را دویدم. از آرامگاه تا خیابان خواجه رشید و کمیته راهی نبود. اما دیگر نمی توانستم حتی یک قدم بردارم. خستگی این چند روزه و اسباب کشی و شب نخوابی و مریضی معصومه، و از آن طرف علّافی توی بیمارستان توانم را گرفته بود؛ اما باید می رفتم. ناچار شروع کردم به دویدن. وقتی جلوی کمیته رسیدم، دیگر نفسم بالا نمی آمد. به سرباز نگهبانی که جلوی در ایستاده بود، گفتم: «من با آقای ابراهیمی کار دارم. بگویید همسرش جلوی در است.»
سرباز به اتاقک نگهبانی رفت. تلفن را برداشت. شماره گرفت و گفت: «آقای ابراهیمی! خانمتان جلوی در با شما کار دارند.»
صمد آن قدر بلند حرف می زد که من از آنجایی که ایستاده بودم صدایش را می شنیدم.
می گفت: «خانم من؟! اشتباه نمی کنید؟! من الان خانم و بچه ها را رساندم خانه.»
❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬
✫⇠ #دختر_شینا
✫⇠قسمت :2⃣1⃣1⃣
رفت روی لبه دیوار از آنجا پرید توی حیاط. کمی بعد سرباز در را باز کرد. گفت: «هیچ کس تو نیست. دزدها از پشت بام آمده اند و رفته اند.»
خانه به هم ریخته بود. درست است هنوز اسباب و اثاثیه را نچیده بودیم. اما این طور هم آشفته بازار نبود. لباس هایمان ریخته بود وسط اتاق. رختخواب ها هر کدام یک طرف افتاده بود. ظرف و ظروف مختصری که داشتیم، وسط آشپزخانه پخش و پلا بود. چند تا بشقاب و لیوان شکسته هم کف آشپزخانه افتاده بود.
صمد با نگرانی دنبال چیزی می گشت. صدایم زد و گفت: «قدم! اسلحه، اسلحه ام نیست. بیچاره شدیم.»
اسلحه اش را خودم قایم کرده بودم. می دانستم اگر جای چیزی امن نباشد، جای اسلحه امنِ امن است. رفتم سراغش. حدسم درست بود. اسلحه سر جایش بود. اسلحه را دادم دستش، نفس راحتی کشید. انگار آب از آب تکان نخورده بود. با خونسردی گفت: «فقط پول ها را بردند. عیبی ندارد فدای سر تو و بچه ها.»
با شنیدن این حرف، پاهایم سست شد. نشستم روی زمین. پول ژیانی را که چند هفته پیش فروخته بودیم گذاشته بودم توی قوطی شیرخشک معصومه. قوطی توی کمد بود. دزد قوطی را برده بود. کمی بعد سراغ چند تکه طلایی که داشتم رفتم. طلاها هم نبود.
ادامه دارد...✒️
❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃
✫⇠ #دختر_شینا
✫⇠قسمت 3⃣1⃣1⃣
صمد مرتب می گفت: «عیبی ندارد. غصه نخور. بهترش را برایت می خرم. یک کم پول و چند تکه طلا که این همه غصه ندارد. اصلِ کار اسلحه بود که شکر خدا سر جایش است.»
کمی بعد صمد و سرباز رفتند و من تنها ماندم. بچه ها را از خانه همسایه آورده بودم. هر کاری کردم، دست و دلم به کار نمی رفت. می ترسیدم توی اتاق و آشپزخانه بروم. فکر می کردم کسی پشت کمد، یخچال یا زیر پله و خرپشته قایم شده است. فرشی انداختم گوشه حیاط و با بچه ها نشستم آنجا. معصومه حالش بد بود؛ اما جرئت رفتن به اتاق را نداشتم.
شب که صمد آمد، ما هنوز توی حیاط بودیم. صمد تعجب کرده بود. گفتم: «می ترسم. دست خودم نیست.»
خانه بدجوری دلم را زده بود. بچه ها را بغل کرد و برد توی اتاق. من هم به پشتوانه او رفتم و چیزی برای شام درست کردم. صمد تا نصف شب بیدار بود و خانه را مرتب می کرد.
گفتم: «بی خودی وسایل را نچین. من اینجابمان نیستم. یا خانه ای دیگر بگیر، یا برمی گردم قایش.»
خندید و گفت: «قدم! بچه شدی، می ترسی؟!»
گفتم: «تو که صبح تا شب نیستی. فردا پس فردا اگر بروی مأموریت، من شب ها چه کار کنم؟!»
ادامه دارد...✒️
❃↫✨« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »✨↬❃
✫⇠ #دختر_شینا
✫⇠قسمت :4⃣1⃣1⃣
گفت: «من که روی آن را ندارم بروم پیش صاحب خانه و خانه را پس بدهم.»
گفتم: «خودم می روم. فقط تو قبول کن.»
چیزی نگفت. سکوت کرد. می دانستم دارد فکر می کند.
فردا ظهر که آمد، شاد و سرحال بود. گفت: «رفتم با صاحب خانه حرف زدم. یک جایی هم برایتان دیده ام. اما زیاد تعریفی نیست. اگر صبر کنی، جای بهتری پیدا می کنم.»
گفتم: «هر طور باشد قبول. فقط هر چه زودتر از این خانه برویم.»
فردای آن روز دوباره اسباب کشی کردیم. خانه مان یک اتاق بزرگ و تازه نقاشی شده در حوالی چاپارخانه بود. وسایل چندانی نداشتم. همه را دورتادور اتاق چیدم. خواب آرام آن شب را هیچ وقت فراموش نمی کنم. اما صبح که از خواب بیدار شدم، اوضاع طور دیگری شده بود. انگار داشتم تازه با چشم باز همه چیز را می دیدم. آن طرف حیاط چند تا اتاق بود که صاحب خانه در آنجا گاو و گوسفند نگه می داشت. بوی پشم و پهنشان توی اتاق می پیچید. از دست مگس نمی شد زندگی کرد. اما با این حال باید تحمل می کردم. روی اعتراض نداشتم.
شب که صمد آمد، خودش همه چیز دستگیرش شد. گفت: «قدم! اینجا اصلاً مناسب زندگی نیست. باید دنبال جای بهتری باشم.
✫⇠ #دختر_شینا
✫⇠قسمت :5⃣1⃣1⃣
بچه ها مریض می شوند. شاید مجبور شوم چند وقتی به مأموریت بروم. اوضاع و احوال مملکت رو به راه نیست. باید اول خیالم از طرف شما راحت شود.»
صمد به چند نفر از دوستانش سپرده بود خانه مناسبی برایمان پیدا کنند. خودش هم پیگیر بود. می گفت: «باید یک خانه خوب و راحت برایتان اجاره کنم که هم نزدیک نانوایی باشد، هم نزدیک بازار؛ هم صاحب خانه خوبی داشته باشد تا اگر من نبودم به دادتان برسد.»
من هم اسباب و اثاثیه ها را دوباره جمع کردم و گوشه ای چیدم.
چند روز بعد با خوشحالی آمد و گفت: «بالاخره پیدا کردم؛ یک خانه خوب و راحت با صاحب خانه ای مؤمن و مهربان. مبارکتان باشد.»
با تعجب گفتم: «مبارکمان باشد؟!»
رفت توی فکر. انگار یاد چیزی افتاده باشد. گفت: «من امروز و فردا می روم مرز، جنگ شده. عراق به ایران حمله کرده.»
این حرف را خیلی جدی نگرفتم. با خوشحالی رفتیم و خانه را دیدیم. خانه پشت انبار نفت بود؛ حاشیه شهر. محله اش تعریفی نبود. اما خانه خوبی بود. دیوارها تازه نقاشی شده بود؛ رنگ پسته ای روشن. پنجره های زیادی هم داشت. در مجموع خانه دل بازی بود؛ برعکس خانه قبل. صمد راست می گفت.
ادامه دارد...✒️
#تلنگرانه
هرگز نگو..❌
"خسته ام..!"زیرا اثبات میکنی ضعیفی؛🍃بگو..نیاز به استراحت دارم.
هرگز نگو..❌
"نمی توانم..!"زیرا توانت را انکار میکنی؛🍃بگو....سعی ام را میکنم.
هرگز نگو...❌
"خدایا پس کی؟؟؟!"زیرا برای خداوند، تعیین تکلیف میکنی؛🍃بگو..خدایا بر صبوریم بیفزا.
هرگز نگو...❌
"حوصله ندارم..!" زیرا...برای سعادتت ایجاد محدودیت میکنی؛🍃 بگو..باشد برای وقتی دیگر..
هرگز نگو❌
"شانس ندارم..!" زیرا به محبوبیتت در عالم، بی حرمتی میکنی؛🍃بگو..حق من محفوظ است!...
-زن ها اینگونه انقلاب کردند، با عزت و افتخار؛ باعفت!
نه با و فحاشی و عریان شدن!
#زن_عفت_اقتدار
#لبیک_یا_خامنه_ای
امام صادق علیه السلام مےفرمایند:
✨اگر شخصی در پشت سر برادر مؤمنش برای او دعا کند، از عرش ندا می شود؛ برای تو صد هزار برابر مثل او است .
این در حالی است كه اگر برای خودش دعا می كرد، فقط به اندازه همان یك دعایش به او داده می شد.
پس دعای تضمین شده ای که صد هزار برابر آن داده می شود، بهتر است از دعایی(دعای شخص دعا کننده برای خود) که معلوم نیست مستجاب بشود یا نشود."✨
📚 من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۲۱۲
📌حال اگر کسی برای بهترین مخلوق خدا امام زمان (علیه السلام) دعا کند چه می شود ؟
#فرازے_از_وصیت_نامہ:
📎در بخشی از وصیت نامه این شهید شجاع آمده است:
"از خدا طلب شهادت می کنیم چون راه حسین را می رویم که خدا به او آموخته است و شهادت کام و آرزوی ماست برای اینکه شهید، مشهد تاریخ است..."
کجایند مردان والفجر هشت
که از خونشان دشت گلپوش گشت
کجایند آنان که بالی رها داشتند
گذرنامه کربلا داشتند
کجایند آنان که فردایی اند
همانان که فردا تماشایی اند
#شهید_امیرحسین_بهادری🌷
«🌸🍃»
|ـحجـآبـ
|ـظاهرعاشقانہدختریستـ🧕🏻
|ـکھدلشبرآۍخدایش
|ـبآتماموجودمےتپد♥
#اربعین
#امام_زمان
#حجاب
بزن روی این ویدیو
بعد اسکرین شات بگیرید🌸
ببینید عکس کدوم شهید براتون میاد✨
عکس هر شهیدی براتون از اومد❤️
با یک فاتحه مهمانشون کنید💓
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
عـڪس از صفحـھ بگیرین هر شهیدی براتون اومد براش یڪ فاتحه بخونید'🖇 #ثواب_یهویی #شهیدانه