حدود سال ۱۳۶۲ بود که بحث رایگان بودن یا نبودن آموزش در مدارس، بین مسئولان داغ داغ شد. جناح موسوم به چپ (که امروزه بهش میگن اصلاح طلبان) در آن زمان به شدت طرفدار آموزش و پرورش رایگان تا پایان تحصیلات دانشگاهی بود‼️ 😶 اما جناح موسوم به راست(کمی تا قسمتی اصولگرایان امروز) بیشتر طرفدار ادامه کار و توسعه مدارس مذهبی خصوصی مانند مدارس علوی و رفاه قبل از انقلاب بودند(که داستان این مدارس رو بعداً تعریف میکنم).

همین اختلاف، مرحوم آقای اکبر پرورش را بر آن داشت تا در آذر سال ۱۳۶۲ از شورای نگهبان تقاضا کند تفسیر خود از اصل سی ام قانون اساسی را بیان کند.📜 بر اساس اصل ۳۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد...😃

شورای نگهبان در مرداد ۱۳۶۳ گفت: «مستفاد از اصل سی ام قانون اساسی، دولتی بودن آموزش و ممنوعیت تاسیس مدارس و دانشگاه های ملی به موجب قوانین عادی نیست!»

این تفسیر خیلی خوش به‌حال جناح راست در آن زمان شد.😅 یک طورهایی انگار مجوز لازم برای رفتن به سمت مدارس غیر انتفاعی پیدا شده بود...

یکی از دلایلی که طرفداران تاسیس مدارس غیرانتفاعی می آوردند این بود که: ما وقتی اداره مدارس را به دست مردم بدهیم، بار سنگینی از جهت مالی از دوش دولت برداشته می‌شود.😪

دولت ها همیشه برای تامین هزینه های آموزش و حقوق معلم ها و ... درد سر دارند و تامین مالی نظام آموزش برایشان یک کابوس است.😬😬😬

حالا شما فکرشو بکنید که تازه جنگ تمام شده بود 1⃣ اولا خزانه کشور حال خوبی نداشت 2⃣ و تازه کل خرابی‌های جنگ هم باید توسط دولت بازسازی می شد. خب...... معلوم است دیگر که دولت از خدایش است که یکی بیاید و بار سنگین آموزش را از دوشش بردارد.😢😢

اصغر نوروزی (معاون وزیر آموزش و پرورش در حوزه مدارس غیرانتفاعی در دولت های میرحسین موسوی، هاشمی رفسنجانی و سیدمحمدخاتمی) می گوید: 🚸 در سال ۶۷ که طرح مدارس غیرانتفاعی در مجلس دوم مطرح شد. نمایندگان با آن مخالفت کردند ولی آقای هاشمی رفسنجانی با این طرح موافق بودند و ایشان تمام تلاش خود را کرد تا این مدارس ایجاد شوند... هرچند ارائه خدمات آموزشی رایگان به همه در قانون اساسی آمده است ولی دولت نتوانست این کار را انجام دهد.🤐🤐 به همین دلیل قانون تشکیل مدارس غیرانتفاعی تصویب شد.

خلاصه.... از آن زمان بود که تند و تند مدارس غیرانتفاعی، اول در تهران و شهرهای بزرگ و بعد از آن در شهر های دیگر و بعدترش در هر کوی و برزن ساخته شد...

موافقید چن تا عکس ببینیم؟؟👇👇

اجازه میدید یکم داغ به دلتون بذارم؟؟؟

یک مسأله بسیار مهمی که به تب مدارس غیرانتفاعی بسیار دامن می‌زد اختاپوس بزرگی بود به نام -کنکور- 😐😐

📣📣 خیلی طبیعی بود که مدارس غیر انتفاعی در تبلیغات پر زرق و برقشان ادعا کنند که فرزندان خود را به ما بسپارید و رتبه های بالای کنکور تحویل بگیرید ...🤓🤓

در پایه های پایین تر که تب کنکور زیاد داغ نبود، بهانه هایی مثل بی کیفیتی مدارس دولتی، دغدغه های تربیتی، چشم و هم چشمی (مخصوصا نزد مامانها)، دارندگی و برازندگی و میل به خاص بودن، پز دادن در فامیل و دوست و آشنا و... به تب مدارس غیر انتفاعی دامن میزد...😒😒

می‌دونم این حرف‌ها به مذاق بعضیا‼️ خوش نمیاد و دارم برای خودم مخالف میتراشم اما ناچارم بگم که👇👇👇

برای گردانندگان مدارس غیر انتفاعی بعد از چند سال از تاسیس مدرسه، و اسم درکردن در بدنه مخاطبانشان، سالانه میلیون ها تومان سود خالص بدست می آمد که رسماً مدارس را از یک نهاد آموزشی تبدیل میکرد به یک بنگاه اقتصادی بسیار سود ده💵💵

🏦 اینجا بود که مدارس غیر انتفاعی عملا به ضد معنای خودش تبدیل شد و بهتر است از اینجا به بعد اسمش را بگذاریم مدارس پولی نه غیر انتفاعی😔😔

✅ حالا پاسخ این سوال رو شما باید بدین که👇👇👇

مهمترین سوالی که باید از خودمان بپرسیم این است که 1⃣ خلاصه مدارس غیرانتفاعی خوب است؟ 2⃣ بد است ؟ 3⃣ یکم خوب است و دوکم بد است؟ 4⃣ بالعکس دوکم خوب است و یکم بد است ؟ 5⃣ و از همه مهمتر اینکه ملاک‌مان برای خوب یا بد بودنش چیست؟ پاسخ‌هاتون رو اینجا در میون بذارید👇👇 @Na_Pasokhgoo

@Na_Pasokhgoo منتظر نظراتتون هستیم👆👆👆