تسویف یجور بیماریه!!
من بهش میگم بیماری بی ارادگی...،
ویکی از حربه های محکم و کاری شیطون
یه شب راجع به #گناه حرف میزنیم،
طرف خیلی منقلب میشه که حتما گناهو ترک کنه...
تو همون لحظه و ثانیه باید اقدام کنه!
اگه نکرد باز شیطون میاد سراغ دلشو باز بی تفاوتش میکنه
از یه طرف نمیذاره #گناهه رو ترکش کنی،
از طرفیم نمیذاره کار خوبه رو انجام بدی...
.اینقدر پلیده!
چون معلوم نیست فردا یا پس فردا یا شاید یه سال دیگه،
میل به انجامش بیاد سراغت!
یا شاید انجام اون کار در لحظه ثمرات بیشتری برای روح ما داشته باشه،
که در اینده اونقدر اثر نداشته باشه..
خدایا مارو جز اونایی که روزگارشون تو #تسویف میگذره قرار نده،
خدایا...
کار خوبو که انداختی به دلمون قدرت و اراده انجامش هم بهمون بده
و لا مفزعا اتوجه الیه فی امری...
هیچ جاییم سراغ ندارم که
کارمو درست کنن...
الا خودت
به چشمت بگو وقت #گناه خیلی سرحال بودی که...
حالا که میخوای گریه کنی بیحالی...؟!