Γ🌱💚 سر قرار حاضری بزن مومن ! 🌿 متن دعای عهد ••

یکی از نقاط | غفلت | که خیلی هم مهمه اینه‌ که من توهم این رو دارم خودم برای‌خودم برنامه‌ ریزی میکنم . اولین اتفاقی که میفته اینه که با خدا دعوام میشه! چون خدا ربِّ ماست . ربوبیت براش ذاتیه! هر جایی که ببینه نقطه‌ی توقف و عدم رشد منه و به خودم توجّه پیدا کردم، این رو می‌شکنه... هر تصمیمی می‌گیرم اون تصمیم رو بهم میزنه. چرا؟! چون من فکر می‌کنم که من مدبّر هستم!

اگر در‌کارگاهی باشی و بهت یک نگین انگشتر ارزشمند بدن، خودت برنمیداری تراشش بدی و روش حکاکی کنی! بعد براش رکاب بسازی. میفهمی که باید بدی دست یک انگشتر‌ساز! [ خدا نمیخواد ما رو نا امید کنه! منتها امید به چه کسی ؟! ]

یکی از غفلت‌های رایج ما که خدا می‌خواد ما رو از اون توهّم بیرون بیاره ، 🔺یک متناقض‌نماست!🔺 یعنی در عین اینکه 🔻باید از صبح تا شب تلاش کنی 🔻تو کاره‌ای نیستی!

یعنی چی؟ یعنی اون کسی که این عالم رو طراحی کرده میگه تو بررسی‌ها و تلاش خودت رو بکن! من اگر بخوام اثر رو در تلاشت قرار میدم❗️ نه در طرحت!

[ مومن باید تلاش‌ مذبوحانه‌ کنه ] • • وقتی قصد دارن مرغ رو قربانی کنن، وقتی برای ذبح آماده میشه، دست و پا می‌زنه... دست و پا بزنه یا نزنه تفاوتی نداره. ولی دست و پا رو میزنه ! • مؤمن باید تلاشِ مذبوحانه کنه یعنی چی؟ • یعنی باید بگه من وظیفه دارم که تلاش کنم! اما آیا اثر و ثمر داره؟ این موضوع به من مربوط نیست و من نمیدونم که ثمر دارد یا نه میگه تو تدبیر نکن! تدبیر من هستم! مدبّر من هستم! تو کاره‌ای نیستی!

مثال‌بزنیم؟! طرف تلاش می‌کنه که عرفاً با اون میزان تلاش میشه هر ماه چهل میلیون درآمد داشت. اما این شخص چنین درآمدی نداره. یا عرفاً باید ده میلیون درآمد داشته باشه اما حالا چهل میلیون درآمد داره. یعنی این شخص گاهی بیشتر کار می‌کنه و درآمد کمتری داره. گاهی کمتر کار می‌کنه و درآمد بیشتری داره!

اون کسی که خودش رو مدبّر می‌دونه اولین قدم اینه که با خدا دعوا می‌کنه! مثلاً میگه من که نماز می‌خومم و اهل عبادت هستم چرا روزی خوبی ندارم؟ ینی من می‌خوام تدبیر کنم!!!

یکی از مراتبِ غفلت اینه که 🖇 من خیال کنم من مدبّر هستم! • • میگه باید بفهمی که هیچی نیستی! فقری! جهلی! ضعفی! • [خدا ناتوانِ لجبازِ بی‌رحم نیست] • میگه من میدونم تو هر ماه چهل میلیون درآمد داشته باشی، الآن برات خوب نیست.

هرچی بیشتر بدونی که هیچی نیستی هرچه بیشتر بنده‌تر باشی من دستت میشم و تو میشی «یدالله» چشمت میشم و تو میشی «عَین الله»

[ نجاستِ سقیفه در همین تدبیر بود! ]

فَفِرّوا اِلَی اللّهِ ؛ یعنی خلوت از اغیار باید ! نه ز یار . . .