طبق تعالیم اسلامی، یکی از بهترین اوقات برای خواندن خداوند و عرض مسئلت به درگاه الهی، به دنبال اتمام هر نماز است.
پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله در خطبه شعبانیه می فرماید: «در وقتهای نمازهایتان دستهايتان را برای دعا به سوی خداوند بلند کنيد؛ چرا که اين اوقات با فضيلتترين ساعات است و خداوند عزوجل در اين ساعات با رحمت خويش به بندگانش مینگرد».
همچنین خداوند سبحان در سورۀ مبارکۀ انشراح خطاب به رسول مکرم صلیالله علیه و آله میفرمايد:
«فإَذَِا فرََغْتَ فاَنصَْبْ * وَ إلِىَ رَبكِّ فاَرْغَبْ» و هنگامی که فراغت يافتی، در طاعت به سختی بکوش و به سوی پروردگارت مشتاقانه روی آور.
در روایتی از امام صادق علیهالسلام آمده است که دربارۀ معنای آیۀ «فَإذَِا فرََغْتَ فاَنصَْبْ» فرمود:
«هُوَ الدُّعَاءُ فيِ دُبُرِ الصَّلَۀ وَ أنَتَْ جَالسٌِ»
هرگاه نماز را به جای آوردی، در حالی که هنوز نشستهای دست دعا به سوی درگاه الهی بلند کن.
بعد از اقامۀ نماز، طهارت و صفای ناشی از آن و ديگر آثار مبارکش در وجود انسان باقی میماند؛ پس نیکوست آن را دریابیم و پس از پايان نماز، دقايقی به نجواهای عاشقانۀ خود با محبوب ازلی و سرمدی ادامه دهیم و بگذاریم آثار و برکات حاصل از اقامۀ نماز در روح و جانمان ریشه دوانَد و استوار گردد.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۵، صص ۵۲۹-۵۲۷.
#لحظۀخوش
#شکوه_نیایش