فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✍ همه دسته گل به آب میدهند ؛
اما انگار حکایت ما فرق دارد . .
ما دسته گل به خاک میدهیم
ما دسته گلی به فکه دادیم که عطرش
هنوزهم به مشام میرسد...
برادر شهیدم
#شهید_ابراهیم_هادی...🌷🕊
#شهیدگمنامابراهیمهادی🌺
رفیق شهیدم ابراهیم هادی
سلام علیکم دوستان👆 جمیعا موضوع محفل امشب درمورد توبه هست☺️
بسم الله الرحمن الرحیم ♥️
معنی توبه میشه در زبان عربی یعنی بازگشت ولی در اصطلاحات اسلامی به معنی بازگشت از گناه به سوی خدا است
خب حالا این حالت توبه کی رخ میده؟ وقتی رخ میده که انسان از گناه پشیمان شده باشه و قصد انجام آن را نداشته باشد
اینجا به یه حدیثی ازپیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم اشاره میشه!
الندم تَوبة
پشیمانی از گناه خود توبه از گناه است
در حدیث داریم که قدسی می فرماید
من با تو گونه ای رفتار میکنم که انگار همین یه بنده رو دارم
ولی تو با من طوری رفتار میکنی که انگار اصلا خدایی نداری
میگه که من هر روز محبتام رو به سمتت میفرستم
ولی تو...
هر روز گناهات رو به سمتم میفرستی
خب ی سوال هایی هستش که شاید وقتی میخوایم توبه کنیم ذهنمون رو درگیر کنه
نکنه توبه کنم خدا نبخشه؟
امام جعفرصادق علیهالسلام میفرماید
ما من عبد اذنب ذنبا فندم علیه الا غفرالله لَه قبل أن یستغفر
هر بندهای که از گناهی که مرتکب شده پشیمان شود پیش از آنکه استغفار کند خداوند گناهش را میآمرزد
یا مثلا سوال پیش بیاد که نکنه زمان توبه کردن من گذشته باشه و دیگه توبه ام به درد نخوره
اینجاهم پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم میفرمایند که
اَلتوبة معروضة فیالجسد مادام الروح فیها
تا زمانی که روح در بدن آدمی است هنوز جای توبه برایش باقی است
شهید مطهری در جواب به این سؤال با اشاره به حدیث
انین المذنبین احب الى من تسبیح المسبّحین چنین پاسخ می دهد خداى تبارک و تعالى این رحمت مطلقه و کامله فرمود ناله گناهکاران در نزد من محبوبتر است از تسبیح تسبیح کنندگان بروید به درگاه خداى خودتان ناله کنید فکر کنید تا گناهان به یادتان بیاید
به کسى نگویید اقرار به گناه پیش دیگران گناه است...
ولى در دل خودتان گناهانتان را در نظر بگیرید
انسان تا در این دنیا هست و رشته حیاتش باقى است و تا وقتى که مرگ مستقیماً به او روى نیاورده است مهلت براى توبه کردن دارد
تنها در وقتى که انسان در چنگال مرگ گرفتار است و هیچ امیدى به نجات ندارد توبه مورد قبول واقع نمى شود قبل از آن ساعات و لحظات آخر که در تعبیرات حدیثى ساعت معاینه نامیده شده است
یعنى لحظه اى که انسان مرگ را و جهان دیگر را معاینه مى کند و به چشم مى بیند در عین اینکه هنوز زنده است توبه انسان قبول است ولى در آن لحظات توبه مقبول نیست
نه انسان در آنجا حال توبه پیدا مى کند و نه فرضاً اگر بخواهد توبه کند
که قطعاً توبه واقعى نخواهد بود و فقط یک عمل ظاهرى است توبه او پذیرفته است اما چرا در این مورد اینطور است؟؟؟