#یادداشت_دانشجویی
فاجعه : مخاطره‌ای است طبیعی یا ساخت انسان که در پی آن آسیب فیزیکی، تخریب، از دست دادن جان یا تغییر شدیدی به محیط زیست و … وارد می‌شود.
وجدان : قوه‌ی باطنی که خوب و بد اعمال به وسیله‌ی آن ادراک می‌شود.
«۷ اکتبر ۲۰۲۳-۲۴ مارس ۲۰۲۴، سرزمینِ زیتون»
کجای قصه‌ی این پنج ماه و هجده روز برایتان غُصه شد؟ کجای قصه خون به جگر شدید و قطره اشکی در چشمتان نشست و نگذاشت اخبار را خوب ببینید و خوب بخوانید؟
آن‌جا که بیمارستانی را پر از زنان و کودکان به خاک و خون کشیدند؟آن‌جا که مادری رفت برای طفل خردسالِ در خانه‌ا‌ش آردبیاورد و وقتی برگشت…، وقتی برگشت نه خانه‌ای بود و نه کودکی؟
آن‌جا که پدری رفت و رفتنش بی‌برگشت بود؟ آن‌جا که پدری فرزندِ پرپر شده‌اش را در آغوش گرفته بود و اشک می‌ریخت…؟آن‌جا که همسری، همسفرش را، بند دلش را با چشم‌های بسته در آغوش گرفته بود و تمنا می‌کرد که بماند؟کجای این قصه‌ی پردرد، بغض با گلویتان گلاویز شد، خفه‌تان کرد و همه‌ی بندهای وجودتان سوخت و نتوانستید حرف بزنید؟
اما..، اما..، اما امروز به مادرها جلوی چشم فرزندان و همسرانشان…
نمی‌توانم بنویسم. چه بنویسم؟از که بنویسم؟از مادری که یک عمر با حیا و عفت زندگی کرده و حالا…؟از همسری که با زجر فریاد می‌زند و غیرتش جلوی چشمش پَر پَر می‌شود؟از کودکی بنویسم که مادرش برای او معنی حیاست و حالا نانجیب‌ها جلوی چشمش…؟
امان از قصه‌ی چشم‌ها، امان از چشم‌ها…! چرا این چشم‌ها حقوق بشری را، طرفدارانِ«زن،زندگی،آزادی»ای را، فمینیستی را و انجمن‌های حمایت از زنانی را در این عرصه حاضر نمی‌بینند؟کجا ایستاده‌اید؟چرا صدایی از شما به گوش نمی‌رسد؟از «زن» تا «زن»ی دیگر برایتان تفاوت‌هاست؟«منافعتان» در مرزِ بین «زن» تا «زن»ی دیگر ایستاده است؟چرا «وجدان» را جایگزینش نمی‌کنید؟زنان غزه برایتان حکم «زن» نداشتند؟آزادی آنان برایتان مفهوم «آزادی» نبود؟جان آن‌ها معنای «زندگی» را نمی‌رساند؟
کجای این وادیِ پر جنایتِ تاریخ ایستاده‌اید؟
✍🏽:میم .رستمی
با ما در "مسیر"بمانید
@masir_zn
