⚜️ ڕاه ســعــادتـــ ⚜️
💢↶ درس اخلاق جلسـه ⑦ ↷💢 ▫️ شـب زنـده دار باشیـد▫️ ✸ امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمودند: 《جافِ
💢↶ درس اخلاق جلسـه ⑧ ↷💢
▫️خائضین چه کسانی هستند؟▫️
✸ بهشتیان از جهنمیان میپرسند
چرا شما به سقر آمدید؟
✸ جهنمیان هم در پاسخ میگویند
چون که ما با خائضین بودیم
«کُنّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ»
هر طرف بادش میآمد، بادش میآمد
✸ این قصه برای قبل از انقلاب است
زمان طاغوت پیرمردها مصدق را یادشان
هست هم طرفدار داشته هم مخالف
شخصی میگفت در بهارستان دیدم
که یک نفر این طرف خیابان میگوید
مرگ بر مصدق بعد آن طرف خیابان
همان شخص را دیدم که جمعیتی را
جمع کرده بود میگفت زنده باد مصدق
✸ رفتم در گوشش گفتم فلانی الآن
آن طرف خیابان داشتی میگفتی مرده باد
الآن داری میگویی زنده باد؟!
او گفت: از هر طرف و هر دسته پول گرفتم
هم از مخالفین و هم از مؤافقین
✸ لذا آیه این را میگوید
یعنی این آقا به جهنم میرود
چون منافقانه برخورد میکند
معلوم نیست طرفدار چه کسی است؟
مخالف کیست؟
طرفدار اسلام است، رفتار غیر اسلام است
هر جور بادش بیاید
✸ الآن اقتضا میکند که ریش بگذارد
ریش میگذارد اقتضا کند که ریش نگذارد
ریشش را میتراشد نان به نرخ روز میخورد
این ریش را برای خدا نمیگذارد
ریشش بی ریشه است
✸ با زن بدحجاب دستش را گرفته
و خوش و بش میکند
الآن خیلی از ریشها بی ریشه است
این شخص اگر ریشش با ریشه بود
که اینجوری با این زن و با این وضع
توی خیابان راه نمیرفت
معلوم هست که این شخصیت جاسوس است
و پول گرفته آمده توی کوچهها
این جوری قدم میزند که گناه را
در نظر شما سبک جلوه دهد
✍ منبع:
↲کتاب بدیع الحکمة، حکمت ۸
از مواعظ آیت الله مجتهدی تهرانی (ره)
°❀°▪️°❀°▪️°❀°▪️°❀°
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ڪلیڪ ↩️
↶به مابپـــ💕ــــیوندید↷
─➤🌿⊱•❁•─ 🥀─•❁•⊰
ڪپےبہنیتظہوࢪ#امام_زمان
⛥ߊࡋࡋܣُܩَ ࡃَܟ᳝ߺّࡋ ࡋ၄ࡋܢߺِِّ࡙ࡏ ߊࡋܦ߭ܝّܟ᳝ߺ
╔═ೋ✿࿐
⛥ @masirsaadatee
╚🦋⃟ٖٜٖٜٖٜ🌤════ೋ❀⛥࿐
⚜️ ڕاه ســعــادتـــ ⚜️
🍃🍂دعـــــــــای جــــــوشن کبیــ1⃣9⃣ـــر🍂🍃 🍃بِسْـمِ ٱللهِ ٱلْرَّحْمٰـنِ الْرَّحیـمْ🍃 🌸✨ی
🍃🍂دعــــــــای
جـــوشن کبیــ3⃣9⃣ـــر🍂🍃
🍃بِسْـمِ ٱللهِ ٱلْرَّحْمٰـنِ الْرَّحیـمْ🍃
🌸✨اَللّٰهُـمَّ إِنِّـی أَسْـأَلُکَ بِاسْمِـکَ
یَا مُکْـرِمُ یَا مُطْعِـمُ
یَا مُنْعِـمُ یَا مُعْطِـی
یَا مُغْنِـی یَا مُقْنِـی
یَا مُفْنِـی یَا مُحْیِـی
یَا مُـرْضِی یَا مُنْـجِی
《سُبْحانَکَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
اَلْغَوْثَ اَلْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَب》
🍃بنام خداوند بخشنده بخشایشگر🍃
🌸✨خدايا از تو درخواست میكنم به نامت
اى اكرام كننـده
اى روزی بخـش
اى نعمـت دهنده
اى عـطا بخـش
اى بی نيـاز كننـده
اى ذخيـره گـذار
اى نابـود كننـده
اى زنـده سـاز
اى خشنـود كننـده
اى رهـايی بخـش
《پاک و منـزهی تـو
ای که جز تـو معبـودی نیست
فریـاد رس فریـاد رس
ما را از آتش برهان ای پروردگارم》
〰⚜️ خــــواص این بنــد ⚜️〰
◀️ برای کمر درد شدید ▶️
°❀°▪️°❀°▪️°❀°▪️°❀°
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🍃🍂دعـــــــای
جـــوشن کبیــ4⃣9⃣ـــر🍂🍃
🍃بِسْـمِ ٱللهِ ٱلْرَّحْمٰـنِ الْرَّحیـمْ🍃
🌸✨یَا أَوَّلَ کُلِّ شَیْءٍ وَ آخِـرَهُ
یَا إِلَـهَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مَلِیکَـهُ
یَا رَبَّ کُلِّ شَیْءٍ وَ صَانِعَـهُ
یَا بَـارِئَ کُلِّ شَیْءٍ وَ خَالِقَـهُ
یَا قَابِـضَ کُلِّ شَیْءٍ وَ بَاسِطَـهُ
یَا مُبْـدِئَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُعِیـدَهُ
یَا مُنْشِـئَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُقَـدِّرَهُ
یَا مُکَـوِّنَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُحَـوِّلَهُ
یَا مُحْیِـیَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُمِیتَـهُ
یَا خَالِـقَ کُلِّ شَیْءٍ وَ وَارِثَـهُ
《سُبْحانَکَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
اَلْغَوْثَ اَلْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَب》
🍃بنام خداوند بخشنده بخشایشگر🍃
🌸✨اى آغاز و انجام هر چيز
اى پرستيده و دارنده هر چيز
اى پروردگار و سازنده هر چيز
اى آفريننده و برآورنده هر چيز
اى گيرنده و گشاينده هر چيز
اى آغاز كننده هر چيز
اى پديد آورنده و اندازه بخش هر چيز
اى هستی بخش و جنباننده هر چيز
اى زنده كننده و میراننده هر چيز
اى آفريننده و ميراث بر هر چيز
《پاک و منـزهی تـو
ای که جز تـو معبـودی نیست
فریـاد رس فریـاد رس
ما را از آتش برهان ای پروردگارم》
〰⚜️ خــــواص این بنــد ⚜️〰
◀️ برای سردردهای شدید ▶️
°❀°▪️°❀°▪️°❀°▪️°❀°
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ڪلیڪ ↩️
↶به مابپـــ💕ــــیوندید↷
─➤🌿⊱•❁•─ 🥀─•❁•⊰
ڪپےبہنیتظہوࢪ#امام_زمان
⛥ߊࡋࡋܣُܩَ ࡃَܟ᳝ߺّࡋ ࡋ၄ࡋܢߺِِّ࡙ࡏ ߊࡋܦ߭ܝّܟ᳝ߺ
╔═ೋ✿࿐
⛥ @masirsaadatee
╚🦋⃟ٖٜٖٜٖٜ🌤════ೋ❀⛥࿐
⚜️ ڕاه ســعــادتـــ ⚜️
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 💗رمان عشق باطعم سادگی 💗 قسمت55 زمزمه کردم _امیرعلی خوبه؟ عطیه پوفی کرد -هنوز باهم قهر
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
💗رمان عشق باطعم سادگی 💗
قسمت 56
نزدیکم نشسته بود و زانوهاش و بغل کرده بود...
سرش و بالا آورد و نگاهش و به چشمهام
دوخت- سلام
اینبار من نگاهم رو دزدیدم و سرجام نشستم ...
موهام و زدم پشت گوشم:
-امیرعلی ؟؟
سکوت کرده بود و منتظر بودانگار حرفم و کامل کنم
-ببخشید ...معذرت می خوام ...من....
پرید وسط حرفم
- منم مقصر بودم!
این وسط مقصر بودن امیر علی برام عجیب بود! هنوز توی بهت بودم که گفت:
_ببخشید!
همیشه فکر می کردم مردها غرور دارن و اگر مقصر کامل هم باشن عذرخواهیی در کار
نیست!..حالا امیرعلی به خاطر اشتباهی که بیشتر تقصیر من بود عذر خواهی می کرد...لبخندی
روی لبم نشست !دلش بزرگ بود شوهرم!
-منم یکم عصبی بودم تند باهات حرف زدم !
با خودم فکر کردم من بیشتر تند حرف زده بودم و هر چی که اومده بود سرزبونم گفته بودم !
بازم طاقت نداشتم به صورتش نگاه کنم وخیره شدم به انگشتهای گره کردم
- این و نگو بیشتر خجالتم میدی...من واقعا معذرت می خوام!! نگاهش خیره شد به چشمهام و یک لبخند مهربون همه صورتش و پر
کرده بود که بی اختیار من هم لبخندش و جواب دادم !
اینم شد خوشی آشتی کنون!
لبخند کم جونی زد و نگاهش مات شد روی صورتم!
-نفیسه خانوم دلخور شده و امیرمحمدگله کرده ...اومدن دنبال امیر سام !
سریع نگاهم و چرخوندم روی جای خالی امیرسام !چین افتاد روی پیشونیم دلخور بودن از
امیرعلی با این همه کمک!
-چرا آخه؟؟ امیر سام کو؟
- امیر محمد بردش خواب بودی نخواستم بیدارت کنم!
ناراحت گفتم: چی شده؟
- من بابای نفیسه خانوم و غسل دادم!
شکه شدم ونگاهم خیره موند روی امیرعلی که عادت بد من بهش سرایت کرده بود و کلافه
موهاش رو بهم میریخت!
مطمئنا این کا رو هم فقط برای دزدین نگاهی که دلخوری توش داد میزد
انجام می داد!
دستش رو محکم گرفتم ودلداری دادمش
_امیرعلی نکن این کار رو توخوبی کردی چرا دلخورن؟
پوزخندی زد
–امیرمحمد که فهمید جوری نگاهم کرد که انگار جنایت کردم ...گفت دیگه به اندازه
کافی تو اون تعمیرگاه خودم و تباه کردم دیگه اگه این کار رو هم بکنم آبروی اونم میره!..گفت
کسایی هستن که این کار وظیفشونه و اونا انجامش می دن!
قلبم مچاله شد طفلک امیرعلی دیروز اندازه یک کوه غصه داشته و من شده بودم قوز بالا قوز !
باصدای گرفته ای ادامه داد
- امروز که یکی از فامیلهای نفیسه خانوم سر خاک گفت من کارهای
غسل و کفن و دفن رو کردم که مثلا از من تشکر کنن و ممنون باشن ... مامانش به زور تشکر کرد
و نفیسه خانوم شکه شد بعد هم به امیر محمد که انگار بیشتر از دیروز از دستم ناراحت بودو فکر
می کرد آبروش رفته پیغام داده بودامیرسام و ببرن پیش خودش! میترسیده بچه اش اینجا باشه و
نزدیک من...!
صداش با این حرفها هر لحظه گرفته و گرفته تر میشد و من بغض کرده بودم نمی خواستم ببینم
امیرعلی رو این قدر داغون بعد این همه محبت کردن!واقعا انصاف بود؟! یعنی وسط داغدار بودن
هم آدم باید فکر این خرافات و آبروداری مسخره می بود!این کار امیرعلی لطف بود نه آبرو بردن!
اشکهام سر می خوردن روی گونه ام که بریده گفتم: امیر...علی!
سرش و بلند کردو با دیدن اشکهام دستپاچه دستش جلو اومد و اشکهام رو پاک کردو من بین
گریه بوسیدم دستهایی رو که محبت کرده بودن ولی جوابشون گله شده بود!
-محیا عزیزم گریه چراآخه؟؟!!!
نمی تونستم حرفی بزنم فقط صورتم و تکیه دادم به کف دستش و هق زدم
-دوستت دارم ،لبخند محوی زدو بازم نگاه رنجورش رو ازم قایم کرد.
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
💗رمان عشق باطعم سادگی💗
قسمت 57
چه خوب که امروز سرخاک نبودی ...
دلم نمی خواست حرفها و نگاهها اذیتت کنه..
کاش نیومده بودم خواستگاریت محیا!!من اعتقاد دارم این کار وظیفه همه ماست محیا!
نمی خوام این اعتقادهای من داغونت
کنه...
نمی خوام...!
یکی پنچه می کشید روی قلبم با صدای شکسته و به بغض نشسته ی امیر علی!
دهن باز کردم چیزی بگم...
بگم اگه نیومده بود دق می کردم از یک عشق بی حاصل ...
بگم من میبوسم دستهاش و به جای همه...
بگم اتفاقا کاش دیروز می بودم و جلوی همه داد میزدم
دوستش دارم وفدای این اعتقادهای خالص و پاکشم ...
اما بلند شدو بیرون رفت و فقط زمزمه کرد
خداحافظ و هر چی صداش کردم صبر نکردو من حس کردم بغض سنگینش رو که نمی خواست
جلوی من فرو بریزه!...
نگاهی به رنگ پریده ام انداخت و دستم رو کشید
- برمی گردیم محیا!پشیمون شدم آوردمت
اینجا!
با اینکه از ترس بدنم یخ زده بود و لرزش خفیفی داشتم ولی نمی خواستم برگردم ...
امروز امیرعلی
با کلی اصرار من و با خودش آورده بود غسال خونه!
فوت بابای نفیسه جون همه اش شده بود برام
یک خاطره تلخ ..
اولین دعوامون و بازم پرتردید شدن امیرعلی!...
حالا من خواسته بودم بیام تا
ثابت کنم خجالتی ندارم از این کار بزرگش و احترام قائلم برای اعتقاداتش!!
سعی کردم شجاع جلوه کنم
_زیر قولت نزن دیگه!
کالفه لپهاش و باد کردو باصدا بیرون داد
-پس قول بده یک درصد حتی یک درصدم دیدی نمی تونی تحمل کنی بیای بیرون بریم باشه؟!
سرم و به نشونه مثبت بالا پایین کردم و باهاش هم قدم شدم ...
دیدن تابلو غسالخونه پاهام رو
سست می کرد و غرغر کردن امیرعلی با خودش رو میشنیدم که میگفت:
اشتباه کرده قول داده
خانوم میانسالی با روپوش شیری رنگ اومد نزدیکمون و گرم احوالپرسی کرد با امیرعلی....
برای همین دستم رو جلو بردم و در حین دست دادن سلام کردم
لبخند گرمی صورتم و مهمون کرد
- شما محیا خانومی؟؟!
لبخندی زدم از روی ادب چون این قدر حالم زار بود که لبهام نخواد بخنده
- بله
-منم لیلام...مسئول غسال خونه قسمت خانومها ...
آقا امیرعلی به من گفته بودن امروز قراره بیای....حالامطمئنی دخترم؟!
قیافه ام داد میزد وحشت کردم!
-میام خاله لیلا...
آروم خندید به خاطر خاله گفتن من و زمزمه کرد
– خاله؟
-ناراحت شدین گفتم خاله لیلا؟
- نه نه دخترم...
راستش تا حالا هرکسی اومده اینجا بهم گفته لیلا غسال نگفته خاله لیلا ! اتفاقا
خیلی هم خوب بود!!
اینبار لبخندم گرم بود و پر رضایت ...
دستم رو گرفت
– بیا بریم
چندقدم که دور شدیم از امیرعلی ...
خاله لیلا به عقب چرخید و رو به امیرعلی گفت:
_نترس پسرم مواظبشم ...دیدم نمیتونه زیاد بمونه صدات می کنم ...
توکه بدتر از این دختر رنگ به رو نداری!
من هم به امیرعلی که واقعا کلافه بود و ترسیده به خاطر من، نگاه کردم و خندیدم تا زیادی
دل نگران نباشه!
سرمای غسال خونه همه وجودم و لرزوند و صدای تهویه روی اعصابم بود ...
خاله لیلامن رو روی
صندلی کنار در نشوند...
-تو همین جا بشین ...معلومه ترسیدی! اگه پشیمون شدی....؟
سریع گفتم: نه نه می خوام بمونم
دستهام و به دست گرفت
_حال و روزت طبیعیه...من هم اینجوری بودم
لحن مهربونش آرومم کرد
-اگه کمک لازم دارین...
خندید
_بشین دختر همین جوری داری پس میفتی ...
اینجا بشین به چیزی هم دست نزن ..
به خصوص وقتی جنازه رو آوردن... اینجوری دیگه مجبور نمیشی غسل میت بکنی!
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
💗رمان عشق باطعم سادگی 💗
قسمت58
بازم یادم افتاد برای چی اومدم اینجا...
روی صندلی کهنه نشستم و خاله لیلا پیشبند سبز به خودش بست و چکمه و دستکش پوشید زیر لب صلوات میفرستادم و ذکر می گفتم!!
جرئت
نمی کردم نگاهم رو بچرخونم
-شوهرت خیلی مرد خوبیه ...
روزی که اینجا دیدمش و فهمیدم اکبر آقا عموشه و میاد کمک باور
نمی کردم ...
تو این دوره و زمونه کمتر کسی پیدا میشه از این کارها بکنه!
چشمهام رو که روی هم فشار میدادم باز کردم و به خاله لیلانگاه کردم ...
نزدیک یه تخته سنگی
بودوداشت با شلنگ آب میشستش...
حس میکردم نفس کم آوردم ...
از زیر مقنعه چنگ انداختم به
گلوم!
صدای قدمهایی که نزدیک و نزدیک تر میشدن ولا اله الاالله می گفتن ...
صدای ضجه های بلند
گریه ....
بدنم رو سست تر می کرد!
در که باز شد بی اختیار نگاهم و چرخوندم و با دیدن تابوت
چشمهام و روی هم فشار دادم...
معده ام شدید می سوخت و گوشهام از ترس سوت می کشید و
نمی فهمیدم دقیق صدای همهمه اطرافم رو!
-باز کن چشمهات رو خاله...مرده ترس نداره...
با صلواتی که میفرستادم چشمهام رو باز کردم و نگاهم روی بدن بی جونه تخت غسال خونه موند
...یه مامان بزرگِ پیر!
مثل مامان بزرگ من!...
خاله لیلا داشت آماده میشد برای غسل دادن
_ نگاش کن لبخند رو لبشه یعنی راحت رفته ...
بچه هاش میگن وقتی مرده تسبیح بین انگشتهاش بوده و در حال ذکر...
خوش به حالش ...
اول و آخر جای همه ما اینجاست خاله مهم اینه که چطوری بریم...
همون طور مات به جنازه خیره شده بودم و به حرفهای خاله لیلا گوش می کردم مامان بزرگ منم
تسبیح توی دستش بوده که تموم کرده بود ...
همون تسبیحی که مامان باهاش نماز شب می خوند!
-دیگه نگاه نکن!
نگاه پربغضم رو به خاله لیلا دوختم که لبخندی به من زد
- می خوای بری بیرون ؟
به نشونه منفی سر تکون دادم که گفت: پس تو هم قرآن بخون مثل من!
موقع غسل دادن همیشه
قرآن می خونم هم دلم آروم میگیره هم یه ثوابی به روح شون میرسه!
-یعنی بدون اینکه بدونین آدم خوبی بوده یا نه براشون قرآن می خونین؟!
خاله لیلا چارقد رو از سر این مامان بزرگ مرده بیرون میکشید
- چه فرقی میکنه دخترم ...قضاوت آدمها کار مانیست ...
کار خدای بزرگ و بخشنده است.!
نگاهم رودزدیدم و به کفشهام دوختم ...
چه دل بزرگی داشت این خاله لیلای غسال!....
بوی
صابون توی دماغم پیچید و با صدای شر شرآب توانم بیشتر تحلیل رفت ...
شروع کردم به قرآن
خوندن ...
آیت الکرسی خوندم،سوره های کوچیک ...
قلبم داشت آروم می گرفت...
فاتحه خوندم
برای این مامان بزرگ غریبه و مامان بزرگ خودم...
نفس عمیقی کشیدم ولی ای کاش این کارو نمی کردم،
بوی کافور حالم و بد کرد و چشمهام رو باز!
بدن دیگه کفن پیچ شده بودو خاله لیلا هنوزم زیر لب قرآن می خوند!
باصدای تحلیل رفته ای گفتم:
_خاله؟؟
نگاهی به من انداخت و گره کفن رو محکم کردو قلب من لرزید
_جانم؟حالت خوبه؟؟
خوب نبودم ولی سرتکون دادم به نشونه مثبت
_شماهم که برای اولین بار اومدین اینجا ترسیدین؟یامن دیگه خیلی...
نزاشت ادامه بدم
-منم ترسیدم دخترم...
خیلی هم ترسیدم ...
می دونی دلیل ترس همه ما از چیه؟
ترس از مرگ ...
ترس از مردن ...
ما می خوایم از این فکر فرار کنیم که یک روزی جای هممون
اینجاست...
همه ما آخرین حماممون و باید بیایم اینجا تا پاک بشیم ....
واِلا مرده وحشت نداره...
اینجا وحشت نداره...
من هم کم کم این رو فهمیدم
صدام میلرزید:
-ولی من هنوزم از مرده میترسم..
لبخندی به صورتم پاشید
–پاشوبیا اینجا
با ترس آب دهنم و قورت دادم
- پاشو بیا ...
بیا ترست بریزه..
قدمهام رو با تردید برداشتم و رسیدم بالا سر جنازه کفن پیچ شده که روی صورتش هنوز باز بود!
-ببین ترس نداره ...
این آدم یک روز کنارمون زندگی کرده و ممکنه از کنارت رد هم شده باشه ولی تو نترسیدی...
حالاچرا میترسی ...
این یه جسمه بی روحِ ...ترس نداره!
نگاهم روی پوست چروکیده و سفید شده ی جنازه و فکی که با پنبه و شال سفید بسته شده،
مونده بود ...
اشکهام بی هوا ریخت و تشییع جنازه
مامان بزرگ توی ذهنم تداعی شد.
-ازش نترس ...
براش فاتحه بخون قلب خودتم آروم می گیره!....
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
💗رمان عشق باطعم سادگی💗
قسمت59
بی اختیار لب باز کردم و شروع کردم به فاتحه خوندن و نفهمیدم کی جنازه از اونجا برده شد!
-حالت بهتره؟
سرتکون دادم که خاله لیلاروپوشش رو درآورد
-باز خوبه فقط اومدی اینجا ترست بریزه روزاولی که من اومدم اینجاکمک کردم
شبش تا صبح از وحشت نخوابیدم ولی خب دیگه عادت کردم !
با صدای لرزونی گفتم:
_چی شد که خواستین این کارو انجام بدین؟
-به خاطر شوهرماونم یک غساله!من هم مثل تو میترسیدم خیلی
راستشوبخوای اول هم که
محمودآقااومد خواستگاریم ازش خوشم نمیومدونمیخواستم قبول کنم ولی خب زمان ماهمه چی زوری بود حتی ازدواج!
بزرگتراباید میپسندیدن برای ما هم قرار نبودخواستگار دکتر مهندس بیاد!
کم کم همه چیز فرق کرد یه دل نه صد دل عاشق محمود آقا شدم ومنم مثل تو خواستم بیارتم اینجا واومدم از سر کنجکاوی ولی نمیدونم چیشد موندگار شدموهمون روز خواستم یاد بگیرم و این کارم بیشتر دامن زد به ترس روز اولم! خانومی که قبل من اینجا بود خانوم باخدایی بود با اینکه وضعیت زندگی خوبی داشت محض ثوابش میومد خدا
رحمتش کنه
همین زهرا خانوم بود این فکرکه اینکار فقط مخصوص مابدبخت بیچاره هاست رو از ذهنم انداخت بیرون از بزرگی این کار برام گفت خلاصه کنم برات اون روز اول منم خیلی ترسیدم
میدونی محیامردم فکر میکنن چون شغلمونه دیگه برامون عادی شده نمیگم نشده ولی راستش گاهی هنوزم من و وحشت میگیره وحشت از مرگ!
چادرش رو از جالباسی کوچیک دیواری برداشت
_ بریم که فکر کنم شوهرت دیگه پس افتاده!
لبخندی به صورتش پاشیدم و باهاش هم قدم شدم
-وقتی بهم گفتی خاله لیلا و خودت دست بلند کردی و با من دست دادی خوشحال شدم.راستش به خاطر شغلی که دارم کمتر کسی بهم احترام میزاره
مردم دیدگاه خوبی نسبت به ما ندارن
تو وآقا امیرعلی بهم میاین...
باخجالت سرم رو زیر انداختم
-بفرما اونم آقا امیر علی!
رد نگاه خاله رو گرفتم و به امیرعلی رسیدم که با عجله میومد سمتمون
نفس عمیقی کشیدموهوای سردو وارد ریه هام کردم نگاهش نگران روی چشمهام بود
-خوبی؟
خودم هم نمی دونستم.فقط میدونستم دیگه انرژی برای وایستادن ندارم
خاله لیلا جای من جواب داد
- خوبه مادرشیرزنیه برای خودش
امیرعلی بالبخند از خاله تشکر کرد
- خب دیگه من میرم خوشحال شدم از دیدنت محیاجان
بغض کرده بودم نمی دونم چرا
بی هوا و محکم خاله لیلا رو بغل کردم!
نمیخواستم این حس بد از دیدگاهی که عامیانه شده بود، برای همیشه تو ذهنش بمونه و شرمنده باشه از کاری که خیلی
بزرگ بوداونی که باید شرمنده می بود ما بودیم که به خاطر نداشتن دل و جرئت سعی می کردیم باتمسخر ضعف خودمون رو بپوشونیم.
چادرش بوی گلاب میداد عمیق نفس
کشیدم
- برای امروز ممنونم
-من که کاری نکردم من ممنونم عزیزم
حالاهم دیگه برین میدونم چه حالی داری
سرم رو عقب کشیدم و بغضم رو با آب دهنم فرو دادم به محض راه افتادن ماشین شیشه رو پایین کشیدم!
-چیکار میکنی محیا هوا سرده سرمامیخوری!
صدام می لرزید سریع گفتم:
بزار باشه امیرعلی خواهش میکنم
هوا خوبه
نگران گفت:_مطمئنی خوبی؟
دیگه نتونستم بغضم رو کنترل کنم
همه تصویرایی که امروز دیده بودم توی سرم چرخ میخوردبوی کافور هنوز تو بینیم بوداشکهام ریخت!
امیرعلی هول کرده راهنما زد و گوشه خیابون پارک کرد
-ببینمت محیا،چرا گریه می کنی؟
گریه ام بیشتر شدو هق هقم بلند
- امیرعلی مثل مامان بزرگ بود
-چی؟؟کی محیا؟!
حالم خوب نبودمیخواستم حرف بزنم ولی نمیشد،نفس بلندی کشیدم
-بوی کافورهنوزتوی سرمه چیکار کنم؟
صدای نفسهای کلافه امیرعلیو میشنیدم
ترس به جونم افتاده بود.
خاله راست میگفت ترس از مرده و غسالخونه بهونه است
همه ما می خوایم از مردن فرار کنیم!
_میترسم امیرعلی
از مردن میترسم،من نمی خوام
بمیرم
نگاه نگرانش روی صورتم می چرخید
- محیا چی داری میگی؟
یک دستش نوازشگونه کشیده میشد روی سرم
_آروم باش...آروم...!نمیتونستم آروم بشم
-اگه من مرده ام قول میدی تو غسلم بدی ؟تو کفنم کنی؟قول بده امیرعلی!
وحشت زده نگام کرد:
– چی می گی محیاخدا نکنه بس کن
حالم خوب نبوددستهاش و گرفتم والتماس کردم
_قول بده،خواهش
میکنم توباشی دیگه نمی ترسم
برام قرآن بخون باشه!
نگاهش کلافه بود و نگران
فشار ارومی به دستم آورد:
تمومش کن محیا خواهش می کنم دارم دق می کنم،غلط کردم آوردمت جون من آروم باش!
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
💗رمان عشق باطعم سادگی💗
قسمت 60
گریه ام کمتر شد
-بهتری خانومم ؟!
با صدای دورگه ای گفتم:
_خوبم
آروم من و از خودش جدا کرد
– ببین با چشمهات چیکار کردی؟
دست کشید روی گونه هام و اشکهام و پاک کرد
_آخه با این حال و روزت چطوری ببرمت خونمون
...جواب مامانم و چی بدم ؟
بازم تکرار کردم
-خوبم !
پوفی کرد
- معلومه ...یه دقیقه بشین الان میام
با پیاده شدن امیرعلی چشمهام رو بستم ...
دیگه توانی تو بدنم نمونده بود!
- بچرخ صورتت رو آب بزنم!!
نگاه گیجم رو دوختم به امیر علی که در سمت من رو باز کرده بود و با یک شیشه آب معدنی منتظر
نگاهم می کرد
پاهای سستم رو بیرون از ماشین گذاشتم و خم شدم ...
مشت پر آب امیرعلی نشست روی صورتم
...سردی آب شکه ام کرد و نفسم رفت
-یخ زدم امیر علی!
دستش مثل یک نوازش کشیده میشد روی صورتم
-از عمد آب سرد گرفتم ...حالت و بهتر میکنه!
دوباره مشتش رو پر آب کردو به صورتم پاشید و بعد هم آب ریخت روی دست هام ... باد سردی که به صورت خیسم می خورد حالم و بهتر میکردمثل یک شک بود برام که احتیاج داشتم بهش!
-بهترشدی ؟
با تشکرو یک لبخند مصنوعی در جواب نگاه منتظر امیرعلی گفتم :
آره خوبم
-میخوای بری عقب دراز بکشی؟
به نشونه منفی سر تکون دادم و پاهام رو آوردم تو ماشین
-نه می خوام کنارت باشم
لبخندی به صورتم پاشیدو بابستن در؛ ماشین و دور زدو پشت فرمون نشست
سرم حسابی بی هوا بود و امیر علی زیر چشمی نگاهش به من...چشمهام رو با انگشت اشاره و
شصتم فشار دادم
– میشه سرم و بزارم روی پات؟؟!
با تعجب نگاهم کرد
- اینجا؟
به جای جواب چرخیدم و سرم و روی پاش گذاشتم ...
-اینجا اذیت میشی محیا بهت گفتم برو عقب
صدام بازم لرزید توجه نکردم به حرفش
-پات اذیت میشه؟
- نه چشمهات و ببند ...سرت درد می کنه؟
فقط سر تکون دادم و امیر علی مشغول رانندگی شد...
عطیه مشکوک چشمهاش و ریز کرد
– گریه کردی؟ باز با امیر علی بحثت شده؟ چیزی گفته؟
بی حوصله گفتم:
_بی خیال عطیه مهلت جواب دادن هم بده
یک تای ابروش و داد باالا
– خب بفرمایین ببینم چیه؟
کف اتاق امیر علی باهمون چادر دراز کشیدم
–هیچی ...
عطیه- آره قیافه ات داد میزنه چیزی نیست ...
امیرعلی کجاست میرم از اون بپرسم
-جون محیا بی خیال شو..
بالاخره رضایت دادو اومد توی اتاق
- از زیر دست مامان بابا فرار کردی از جواب پس دادن به من
نمی تونی
سرگیجه داشتم ...
چشمهام رو فشار دادم روی هم...
هول هولکی باعمه و عمو سلام احوال پرسی
کرده بودم تا به حال و روزم شک نکنن ولی عطیه تیز بود!
-چی شده محیا؟؟!
ڪلیڪ ↩️
↶به مابپـــ💕ــــیوندید↷
─➤🌿⊱•❁•─ 🥀─•❁•⊰
ڪپےبہنیتظہوࢪ#امام_زمان
⛥ߊࡋࡋܣُܩَ ࡃَܟ᳝ߺّࡋ ࡋ၄ࡋܢߺِِّ࡙ࡏ ߊࡋܦ߭ܝّܟ᳝ߺ
╔═ೋ✿࿐
⛥ @masirsaadatee
╚🦋⃟ٖٜٖٜٖٜ🌤════ೋ❀⛥࿐