بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین ... گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس من و همصحبتی اهل ریا دورم باد از گرانان جهان رطل گران ما را بس قصر فردوس به پاداش عمل می بخشند ما که رندیم و گدا دیر مغان ما را بس بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان گر شما را نه بس این سود و زیان ما را بس یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم دولت صحبت آن مونس جان ما را بس از در خویش خدا را به بهشتم مفرست که سر کوی تو از کون و مکان ما را بس حافظ از مشرب قسمت گله ناانصافیست طبع چون آب و غزل های روان ما را بس حافظ شیرین سخن

ای کاش ... آن روزها، در گرماگرم نبرد در شلمچه، با همرزمان خود، در سنگری که سرخ از خون دوستان بود، دست روی دست هم می گذاشتیم و قسم می خوریدم: هرکدام که شهادت روزیمان نشد و در آن معرکه سخت زنده ماندیم، سی چهل سال بعد، هرجا و هرکاره که بودیم: نابینا باشیم یا بینا کوتاه باشیم یا بلند فقیر باشیم یا غنی آمِر باشیم یا امربر سعید باشیم یا وحید عاقل باشیم یا غافل وکیل باشیم یا موکّل تندرو باشیم یا کندرو حاجی باشیم یا باجی مومن باشیم یا موهن مسعود باشیم یا محمود رئیس باشیم یا مرئوس آیت الله باشیم یا عبدالله چپگرا باشیم یا راستگرا اصولگرا باشیم یا اصلاح طلب -رئیس جمهور شدیم یا رئیس قوه قضائیه یا رئیس مجلس -وزیربهداشت شدیم یا وزیرکشور و وزیربازرگانی -نماینده مجلس شدیم یا رئیس گمرک و رئیس بانک مرکزی -فرمانده سپاه شدیم یا رئیس پلیس و فرمانده ارتش -رئیس بیمارستان شدیم یا رئیس بنیادشهید و جانبازان -رئیس کمیته امداد شدیم یا رئیس بنیادمستضعفان ... یادمان نرود: *حرمت خون مسلمان و غیرمسلمان یکی است *حرام ما، با توجیه حلال نمی شود *حلال خدا، برای همه حلال است نه فقط برای ما *معده ما از معده دیگران بزرگتر نیست *محرمانه ترین حساب بانکهای سوئیس هم روزقیامت، بدون رمز ورود حسابرسی می شوند *ناموس مردم را ناموس خود بدانیم و حفظش را واجب *بیت المال را مال البیت خویش ندانیم *ظلم به هیچکس را نپسندیم همان طور که ظلم بر فرزند خویش را نمی پسندیم *ظلم، کم و زیاد و کوچک و بزرگ ندارد *فقرا قابل احترامتر هستند تا پولدارهای زالوصفت که دارایی شان حاصل دسترنج فقراست *کوچکها قابل احترام ترند تا بزرگ نمایان مغرور و متکبر *خدا نزدیکتر است تا دستگاه پوز روی میز *حرمت مومن، از کعبه بالاتر است *خداوند انسان را آفرید، نه توجیه را *اشک یتیم، پایه های بزرگترین کاخ ها را می لرزاند *آه مظلومی که هیچ فریادرسی جز خدا ندارد، از زلزله 10 ریشتری ویران کننده تر است *سفره خود را با سفره پایین دست ترین مردم مقایسه کنیم نه با همسایه طبقه بالای برج خویش *خانوداه یک کارگر در جنوبی ترین نقطه، همان نانی را سر سفره دارد که ما سر میز ناهارخوری در شمالی ترین نقطه *دوستی و همسنگری، دلیل بر ارفاق و اعطای وام هزاران میلیاردی نمی شود *جوان مردم همان قدر به ازدواج نیاز دارد که جوان ما *قیامت توجیه پذیر نیست *روز قیامت، کارت جانبازی و سابقه جبهه خریدار ندارد *حکم ریاست و سابقه مدیریت، مجوز گذر از نکیر و منکر نمی شود و فقط تقواست که در پیشگاه خداوند سبحان پذیرفتنی است! حمید داودآبادی ۲۷ تیر ۱۴۰۰