در میان کعبه جان، پرتو حق جلوه گر شد
فاطمه بنت اسد هم، صاحب زیبا پسر شد
کعبه آن شب، غرق در نور دل افروز خدا بود
آسمان کعبه گویی، مظهر صدها گهر شد
عطر جان بخش بهشتی در فضای کعبه پیچید
تا که میلاد سعید مرتضی فخر بشر شد
مژده میلاد مولا، میکند از غم رهایم
زین بشارت کام امت، مملو از شهد و شکر شد
میلاد امیر عاشقان حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) وروزپدر تبریک و تهنیت باد.
#تاشاپرچمداررسانه
✅ رسانه مطالبه گر تاشا
@tashaa1400
@tashaa1400
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
یک دقیقه بی سوادی بزرگ اصلاحطلبان تحریم یوترن نمیدونه چیه، بعد درباره برجام افاضه فضل میکنه، همینایی که مدعی بودن زبان دنیا رو بلدن ۸ سال مردم رو با مذاکره و برجام FATEF و غیره و ذالک سرکار گذاشتن، حالا مجدداً ۱۶ میلیون به امثال این بیسواد رای دادن...
بصیرت و مقاومت
إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْاْ إِذَا مَسهَّمْ طَائفٌ مِّنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ(201/اعراف)
♻️ كسانى كه پرهيزكارى پيشه كردند چون با پندار شيطانى برخورد كنند (خدا را) ياد كنند و در دم به بصيرت آيند (201).
💟 امام خامنه ای در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۸۶/۰۶/۳۱
💠 تفسیر آن آیه است که فرمود: «انّ الذّین اتّقوا اذا مسّهم طائف من الشّیطان»؛ وقتی شیطان به اینها تنه میزند، گذرندهی شیطان اینها را مس میکند؛ یعنی هنوز درست به جانش هم نیفتاده، «تذکّروا»؛ فوراً اینها متذکر میشوند. «فاذا هم مبصرون»؛ این ذکر موجب میشود که چشم اینها، بصیرت اینها باز بشود. معنای «ذکراللَّه علی کل حال» این است.
💟 امام خامنه ای 29 ماه مبارک رمضان؛ 7/3/1366
✅ اما آدم باتقوا وقتی گناه میکند، فوراً متوجه میشود؛ میفهمد اشتباه کرده و سعی میکند جبران کند: «إنّ الّذین اتقوا إذا مسّهم طائف من الشّیطان تذکّروا فإذا هم مبصرون». متقی اینطور است؛ بهمجرد اینکه به تعبیر قرآن شیطان او را «مَس» کرد یعنی آلوده به وسوسه شیطانی شد، فوراً متوجه میشود که اشتباه کرد؛ در جاده لغزنده سراشیب نمیافتد که برود تا اسفل سافلین، بلکه خودش را نگه میدارد، کنترل میکند. آدم باتقوا و متذکر، مثل کسی است که جریان تندی او را به طرفی میکشاند و او باید در خلاف جهت آن جریان شنا کند تا به ساحل نجات برسد. یک لحظه غافل شدن، دست بازداشتن، تنبلی کردن، مشغول شدن به تماشای اینور و آنور، او را مبالغ زیادی به عقب خواهد برد. آن جریان تند در زندگی ما، غرایض، هویها، شهوات و تمایلات بشرىِ ضد تکاملی ماست که ما را به سمت عقب میکشانند. اگر ما متوجه و متذکر باشیم، تا یک خُرده عقب رفتیم، فوراً میفهمیم که اشتباه کردهایم؛ بنا میکنیم باز شنا کردن و دست و پا زدن و به جلو رفتن؛ اما اگر باتقوا و متذکر نباشیم، وقتی عقب رفتیم، غافل میشویم و نمیفهمیم که جریانی دارد ما را با خود میبرد؛ بلکه چون تکان نمیخوریم و دست و پا نمیزنیم، احساس راحتی هم میکنیم؛ خودمان را ول میکنیم در دست جریان و یک وقت متوجه میشویم که میبینیم نزدیک گرداب یا در درون گردابیم و دیگر کاری از ما ساخته نیست.