💠داستان [دعا باید مخالف حکمت نباشد] حضرت موسي بن عمران مريض شد. بني اسرائيل به عيادتش آمدند، بيماري او را تشخيص داده و گفتند: اگر به وسيله فلان گياه خود را معالجه کني، بهبودي خواهي يافت. موسي(ع) گفت: دارو استعمال نخواهم کرد تا خداوند بدون دوا مرا شفا عنايت کند. مدتي مريضي او ادامه يافت تا اينکه به او وحي شد که به عزت و جلالم سوگند شفايت نمي دهم، مگر اينکه خود را به وسيله همان دارويي که بني اسرائيل گفتند مداوا کني. بعد از اين موسي(ع) آنان را خواست و گفت: همان دارو را بياوريد تا استفاده کنم. طولي نکشيد که حضرت بهبودي يافت. اما از اينکه ابتدا به خداوند چنين گفته بود در دل بيمناک بود. خطاب رسيد: موسي خيال داري با توکل خود حکمت و اسرار خلقت من را از بين ببري، بجز من چه کسي در ريشه گياهان اين فوايد باارزش را قرار داده است؟ (۲۵) 💠داستان [تأثیر لقمه در دعا] مى گويند: حجّاج بن يوسف ثقفى كه در پليدى و خباثت نظير نداشت به كوفه آمد و آنجا را از طرف عبدالملك مقرّ حكومت خود قرار داد، به او گفتند: در اين شهر، افرادى مستجاب الدعوه هستند. گفت: همه آن ها را كنار سفره من حاضر كنيد، همه را آوردند. به آنان گفت: غذا بخوريد، آن ها هم از آن سفره خوردند. سپس به آنان گفت: برويد. چون رفتند، به اطرافيانش گفت: با اين غذاى حرامى كه اينان خوردند، مطمئن باشيد كه ديگر دعايشان مستجاب نخواهد شد!!(۲۶) 💠داستان [دعای جمعی] حفص بن عمر بجلی گوید: از وضع ناهنجار مالی و از هم پاشیدگی زندگی‌ام به امام صادق علیه السلام شکایت کردم. امام فرمود: هنگامی که به کوفه رفتی با فروش بالش زیر سرت هم که باشد به ده درهم غذائی آماده کن و تعدادی از برادرانت را به غذا دعوت کن و از ایشان بخواه تا درباره تو دعا کنند. حفص گوید: به کوفه آمدم و هر چه تلاش کردم غذائی مهیا کنم میسر نشد تا بالاخره طبق دستور امام بالش زیر سرم را فروختم و با آماده ساختن غذا، تعدادی از برادران دینی خود را دعوت نموده و از ایشان خواستار دعا در حل مشکلات زندگی‌ام شدم؛ آن‌ها هم با صرف غذا دعا کردند. به خدا قسم، جز مدت کوتاهی از این قضیه نگذشت که متوجه شدم کسی در خانه را می زند و چون در را باز کردم، دیدم شخصی که با او داد و ستد داشتم و از وی طلب کار بودم به سراغ من آمد. با پرداخت مبلغ سنگینی که به گمانم ده هزار درهم بود، بدهی خود را با من تصفیه و مصالحه کرد، و از آن پس پی در پی کار من به فراخی و گشایش نهاد و به رفع سختی و تنگدستی انجامید. 💠داستان [اطمینان به خدا] خشکسالی امان مردم شهر رو بریده بود، طوری که دیگه هیچ کاری را نمی تونستند انجام بدن. عالمي بزرگی كه در اون شهر زندگي مي كرد همه مردم رو برای خوندن نماز باران به بیرون شهر دعوت کرد، تا از خدا بخوان که با بارش باران، آنها را از خشکسالی نجات بده. همه مردم وضو گرفته در صف هايي که از پیش تعیین شده بود ايستادن تا نماز شروع بشه. عالم بر بالای یه جای بلند رفت و رو به مردم گفت: تا به امروز نمی دونستم چرا ما از گرفتاری و خشکسالی نجات نمی یابیم ولی امروز با دیدن شما متوجه شدم!!! چرا که همه ما اینجا جمع شدیم تا از خدا بخوایم بر ما باران نازل کند، ولی در جمع شما فقط همین پسر بچه ای که این جلو نشسته با چتر آمده و این یعنی غیر از این بچه هیچ کدوم از شما به کارتون ایمان ندارین. ــــــــــــــــــــــــــــ 📎پی نوشتها ۱.عیون اخبار الرضا(ع)، ج۱،ص۲۹۵. ۲.بحار الانوار، ج۱۶،ص۲۴۲. ۳.بیست گفتار، ص ۲۲۶. ۴.مستدرک، ج ٥، ص ١٧٢. ۵.بحار الأنوار ج۳۹،ص۳۰۳. ۶.بحار الأنوارج۹۳،ص۳۲۱. ۷.تفسير الصافي ،ج۱ ،ص۸۳. ۸.بحار الأنوار ،ج۹۳،ص۳۱۷. ۹.همان،ص۳۱۵. ۱۰.وسائل، ج ٤، ص ١١٣١. ۱۱.[إِذَا فَرَغَ أَحَدُکُمْ مِنَ الصَّلَاهًِْ فَلْیَرْفَعْ یَدَیْهِ إِلَی السَّمَاءِ....]تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۱۱۶ ۱۲.[إذا أرَدتَ أن تَدعُوَ اللّهَ فَقَدِّم صَلاهً أو صَدَقَهً ، أو خَیرا أو ذِکرا] .مستدرک الوسائل : ج ۵ ص ۱۹۹ ۱۳. اعراف/۵۵. ۱۴.وسائل، ج ٤، ص ١١١٣. ۱۵.خصال، ج ٢، ص ١١٠. ۱۶.وسائل، ج ٤، ص ١١٥٢  ۱۷. تحف العقول، ص ۲۹۳٫ ۱۸.وسائل، ج ٤، ص ١١٥٣ ۱۹.مواعظ‌ عددیه، ص ٤ ۲۰.وسائل، ج ٤، ص ١١٤٨ ۲۱.خصال، ج ٢، ص ٨٥ ۲۲.لئالی‌الأخبار، ج ٤، ص ١٠٣) ۲۳.میزان الحکمة، ج ۲، ص ۸۷۶. ۲۴.آمال الواعظین، ج۳،ص۱۸۵. ۲۵.جامع السعادات،نراقي، ج۳،ص۲۷۷. ۲۶.برگرفته از کتاب عرفان اسلامى، نوشته استاد انصاریان 🌺 السلام علی الحسین🌺 وعلی علی ابن الحسین 🌺وعلی اولادالحسین 🌺وعلی اصحاب الحسین 🌺 https://eitaa.com/masjedolaghsa

🌺❁﷽❁🌺 #یک_عده‌_مسخره_کننده یک عده همیشه بودند و هستند و تا قیامت خواهند بود که در حال مسخره کردن🤪 دین هستند ! خیال نکنید اینها تازه پا به دنیا گذاشته اند یا در جغرافیای خاصی زندگی میکردند؟! هیچ پیامبری نیامد مگر آنها مسخره اش کردند: 📖 ما یاتیهم من رسول الا کانوا بهم یستهزئون ... نوح کشتی میساخت و آنها مسخره میکردند: 📖كُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُواْ مِنْهُ کنار پیامبر اسلام هم رد میشدند و مسخره اش میکردند و میگفتند : این همونیه که خدا فرستاده !!؟ : 📖«و اِذا رَاَوكَ اِن يَتَّخِذونَكَ اِلاّ هُزُوًا اَهذا الَّذى بَعَثَ اللّهُ رَسولا» پیامبر صلوات الله علیه معجزه می آورد و آنها مسخره میکردند: 📖«و‌اِذا رَاَوا ءايَةً يَستَسخِرون» پیامبر آیه میخواند و آنها مسخره میکردند: 📖و قَد نَزَّلَ عَلَيكُم فِى الكِتبِ اَن اِذا سَمِعتُم ءايتِ اللّهِ يُكفَرُ بِها و يُستَهزَاُ بِها مسلمانان نماز میخواندند و آنها مسخره میکردند : 📖 اذا نادَيتُم اِلَى الصَّلوةِ اتَّخَذوها هُزُوًا» تمام عمر مسخره میکنند اما به محض اینکه وارد قبر شوند ، حسرت عجیبی😩 خواهند خورد که چرا مسخره کردم : 📖 ياحَسرَتى عَلى ما فَرَّطتُ فى جَنبِ اللّهِ و اِن كُنتُ لَمِنَ الساّخِرين 💥شادی کردن درست را بیاموزیم تا خدایی نکرده برای شاد بودن و شاد کردن دیگران مرتکب فعل حرام و حق الناس نشیم.❤️ https://eitaa.com/masjedolaghsa

یاد خدا در همه حال هنگامى كه نام خدا برده مى شود یك دنیا عظمت، قدرت، علم، و حكمت در قلب انسان متجلى مى شود، چرا كه او داراى اسماء حسنى و صفات علیا و صاحب تمام كمالات و منزه از هر گونه عیب و نقص است. توجه مداوم به چنین حقیقتى كه داراى چنان اوصافى است، روح انسان را به نیكی ها و پاكی ها سوق مى دهد و از بدیها و زشتیها پیراسته مى دارد و به تعبیر دیگر، بازتاب صفات او در جان انسان تجلى مى كند. توجه به چنین معبود بزرگى موجب احساس حضور دایم در پیشگاه اوست و با این احساس، فاصله انسان از گناه و آلودگى بسیار زیاد مى شود. یاد او یادآورى مراقبت اوست، یاد حساب و جزاى اوست، یاد دادگاه عدل او و بهشت و دوزخ اوست و چنین یادى است كه جان را صفا، و دل را نور و حیات مى بخشد. به همین دلیل، در روایات اسلامى آمده است هر چیز اندازه اى دارد جز یاد خدا كه هیچ حد و مرزى براى آن نیست. امام صادق(علیه السلام) طبق روایتى كه در كافى آمده است مى فرماید: «ما مِنْ شَىء اِلاّ وَلَهُ حَدٌّ یُنْتَهى اِلَیْهِ، اِلاّ الذِّكْر، فَلَیْسَ لَهُ حَدٌّ یُنْتَهى اِلَیْه; هر چیزى حدى دارد كه وقتى به آن رسد پایان مى پذیرد جز ذكر خدا حدى كه با آن پایان گیرد، ندارد»(1). سپس مى افزاید: «فَرَضَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ اَلْفَرائِضَ، فَمَنْ أَدّا هُنَّ فَهُوَ حَدُّ هُنَّ، وَ شَهْرُ رَمَضان فَمَنْ صامَهُ فَهُوَ حَدُّه، وَ الْحَجُّ فَمَنْ حُجَّ حَدُّه، اِلاّ الذِّكْرَ، فَاِنَّ اللّهِ عَزَّ وَ جَلّ لَمْ یَرْضِ مَنْهُ بِالْقَلیلِ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ حداً یُنْتَهى اِلَیْه، ثُمَّ تَلا: «یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اُذْكُرواللّهَ ذِكْراً كَثیراً وَ سُجود بُكْرَةً وَ اَصیلا»; خداوند نمازهاى فریضه را واجب كرده است، هر كس آن ها را ادا كند، حدّ آن تأمین شده، ماه مبارك رمضان را هر كس روزه بگیرد حدّش انجام گردیده و حج را هر كس (یك بار) به جا آورد همان حدّ است، جز ذكر الله كه خداوند به مقدار قلیل آن راضى نشده و براى كثیر آن نیز حدّى قایل نگردیده سپس به عنوان شاهد این سخن آیه «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اُذْكُرُوا اللّهَ ذِكْراً كثیراً»(2) را تلاوت فرمود: امام صادق(علیه السلام) در ذیل همین روایت از پدرش امام باقر(علیه السلام) نقل مى كند كه او كثیر الذكر بود، هر وقت با او راه مى رفتم ذكر خدا مى گفت و به هنگام غذا خوردن نیز به ذكر خدا مشغول بود، حتى هنگامى كه با مردم سخن مى گفت از ذكر خدا غافل نمى شد... سرانجام با این جمله پرمعنا، حدیث مذكور پایان مى پذیرد: «وَالْبِیْتُ الَّذى یَقْرَأُ فیهِ الْقُرْآن، وَ یَذْكُرُ الله عَزَّوَجلّ فیهِ تَكْثُر بَرَكَتُه، وَ تَحْضُرُهُ اَلْمَلائِكَة، وَ تَهَرمِنْهُ الشَّیاطینَ، وَ یَضىءُ لاَِهْلِ السَّماءِ كَما یُضىءُ الْكَوْكَبُ الدُّرىّ لاَِهْلِ الاَْرْضِ; خانه اى كه در آن تلاوت قرآن شود، خدا یاد شود بركتش افزون خواهد شد، فرشتگان در آن حضور مى یابند و شیاطین از آن فرار مى كنند و براى اهل آسمانها مى درخشد همان گونه كه ستاره درخشان براى اهل زمین»(3) (اما به عكس خانه اى كه در آن تلاوت قرآن و ذكر خدا نیست بركاتش كم خواهد بود، فرشتگان از آن هجرت مى كنند و شیاطین در آن حضور دایم دارند). خانه اى كه در آن تلاوت قرآن شود، خدا یاد شود بركتش افزون خواهد شد، فرشتگان در آن حضور مى یابند و شیاطین از آن فرار مى كنند و براى اهل آسمانها مى درخشد همان گونه كه ستاره درخشان براى اهل زمین. این موضوع بقدرى اهمیت دارد كه در حدیثى یاد خدا معادل تمام خیر و آخرت شمرده است چنانكه از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل شده: «مَنْ اَعْطى لِساناً ذاكراً فَقَدْ اَعْطى خَیْرَ الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ; آن كسى كه خدا زبانى به او داده كه به ذكر پروردگار مشغول است، خیر دنیا و آخرت به او داده شده است».(4) روایات در اهمیت یاد خدا آنقدر زیاد است كه اگر بخواهیم همه آنها را در این جا بیاوریم از وضع كتاب خارج است، این سخن را با حدیث كوتاه و پرمعناى دیگرى از امام صادق(علیه السلام) در كافى پایان مى دهیم آن جا كه فرمود: «مَنْ أَكْثَرَ ذِكْرِ اللّهِ - عز و جل - أَحَبَهُ الله فى جَنَّتِهِ; هر كس بسیار یاد خدا كند خدا او را در سایه لطف خود در بهشت برین جاى خواهد داد»(5) تأكید بر این مطلب را لازم نمى دانیم كه اینهمه بركات و خیرات مسلماً مربوط به ذكر لفظى و حركت زبان كه خالى از فكر و اندیشه و عمل باشد نیست، بلكه هدف ذكرى است كه سرچشمه فكر شود، همان فكرى كه بازتاب گسترده اش در اعمال انسان آشكار شود. چنانكه در روایات به این معنى تصریح مى كند(6) https://eitaa.com/masjedolaghsa

فقط بوی خدا مراحلى براى ذكر پروردگار: یكى از مفسران(7) براى ذكر پروردگار مراحلى بیان كرده است: 1ـ مرحله اول، ذكر نام اوست، آیه سوره مزمل، «وَ اذْكُرْ اِسْمَ رَبِّكَ وَ تَبَتَّلَ تَبْتیلا;نام پروردگارت را یاد كن و تنها به او دل ببند» 2ـ مرحله دوم، در مرحله بعد نوبت به یاد آورى ذات پاك او در قلب مى رسد، «وَاذْكُرْ رَبَّكَ فى نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَخیفَةً; پروردگارت را در دل خود از روى تضرع و خوف یاد كن».(8) 3 - مرحله سوم، سرانجام مرحله سوم فرا مى رسد، كه در این مرحله از مقام ربوبیت خداوند فراتر مى رود و به مقام مجموعه صفات جمال و جلال خدا كه در الله جمع است مى رسد «یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اُذْكُروا اللّهَ ذِكْراً كَثیرا; اى كسانى كه ایمان آورده اید خدا را بسیار یاد كنید»(9) و به این ترتیب این ذكر همچنان ادامه مى یابد و مرحله به مرحله تكامل پیدا مى كند و صاحب آن را با خود به اوج كمال مى برد.(10) نمونه اى از كسانى كه همیشه به یاد خدا بودند: این نكته در زندگى حضرت موسى(علیه السلام) قابل توجه است كه همیشه به یاد خدا و متوجه درگاه او بود و حلّ هر مشكلى را از او مى خواست. هر كس بسیار یاد خدا كند خدا او را در سایه لطف خود در بهشت برین جاى خواهد داد» هنگامى كه مرد قبطى را كشت و ترك اولایى از او سرزد فوراً از خدا تقاضاى عفو و مغفرت كرد و عرض كرد: «قالَ اِنّى ظَلَمْتُ نَفْسى فَاغْفِرلى; پروردگارا! من بر خود ستم كردم مرا ببخش».(11) و به هنگامى كه از مصر بیرون آمد، عرض كرد: «قالَ رَبِّ نَجَّنى مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمینَ; خداوندا مرا از قوم ستكار نجات ده».(12) به هنگامى كه متوجه سرزمین مدین شده، گفت: «قالَ عَسى رَبّى أَنْ یَهْدینى سَواءَ السَّبیلِ; امیدوارم پروردگارم مرا به راه راست هدایت كند». هنگامى كه گوسفندان شعیب را سیراب كرد و در سایه آرمید عرض كرد: «قالَ رَبِّ اِنّى لَما اَنْزَلْتَ اِلى مِنْ خَیْر فَقیر; پروردگارا! هر خیرى بر من نازل كنى من نیازمندم».(13) مخصوصاً این دعاى اخیر كه در بحرانى ترین لحظات زندگى او بقدرى مؤدّبانه و توأم با آرامش و خونسردى بود كه حتى نگفت خدایا نیازهاى مرا بر طرف گردان بلكه تنها عرض كرد: من محتاج خیر و احسان توام. البته تصور نشود كه حضرت موسى(علیه السلام) فقط در سختی ها در فكر پروردگار بود در تفسیر نور الثقلین(14) آمده است: وقتى كه در قصر فرعون در آن ناز و نعمت نیز بود خدا را فراموش نكرد. لذا در روایات مى خوانیم، روزى در مقابل فرعون عطسه زد، و بلافاصله «الحمدلله رب العالمین» گفت، فرعون از شنیدن این سخن ناراحت شد، و به او سیلى زد و موسى نیز متقابلا ریش بلند او را گرفت و كشید، فرعون سخت عصبانى شد وتصمیم بركشتن او گرفت، ولى همسرش به عنوان این كه او كودكى است خردسال و متوجه كارهاى خود نیست او را از مرگ نجات داد»(15)  1. ج 2، كتاب الدعاء«باب ذكرالله عزوجل». 2.همان مدرك 3.همان مدرك 4.بحارالانوار، ج 82، ص 145. 5.بحارالانوار،ج66،ص324. 6.تفسیرنمونه، ج 17، ص 355ـ 358. 7.تفسیر فخر رازى، ج 30، ص 177. 8.سوره اعراف، آیه 205 . 9.سوره احزاب، آیه 41. 10.تفسیر نمونه، ج 25، ص 177ـ 178. 11.سوره قصص (28)، آیه (16). 12.قصص (28)، آیه (21) 13.قصص (28)، آیه (24) 14.ج4،ص117. 15.تفسیر نمونه، ج 16، ص 61ـ62 https://eitaa.com/masjedolaghsa

#شهیدحججی‌ می‌گفت؛ همـه‌می‌گویند: خــوش‌بـه‌حال‌فلانی،شهید‌شــد امــاهيچ‌کس‌حـواسش‌نیست کـه‌فلانی‌بــرای‌ #شهیدشـدن، شهیدبـودن‌رايـادگـرفت...🌱🤍 #شهیدانهـ https://eitaa.com/masjedolaghsa

- دلت‌که‌گرفت بارفیقی‌دردودل‌کن که‌آسمانی‌باشد این‌زمینی‌هادر کارخودمانده‌اند...🕯 استوࢪے¦story📲 #امام_زمان💛 #حاج_قاسم🥀 https://eitaa.com/masjedolaghsa

اشک‌هایم‌همان‌حرفھایۍ‌ست که‌قلبم‌توان‌گفتنش‌راندارد سربه‌زیرم‌وشرمنده‌ بنده‌نوازی‌کن‌و حسین‌گفتن‌راازمن‌مگیر🖐🏾 https://eitaa.com/masjedolaghsa

📚 چگونگی محقق شدن قصدِ اقامت ده روز 💠 سؤال: مراد از روز در اقامت ده روز چیست؟ برای محقق شدن قصد ده روز، آیا همین که از طلوع خورشیدِ روز اول تا غروب خورشیدِ روز دهم بمانیم، کافی است یا باید تا روز یازدهم اقامت داشته باشیم؟ ✅ جواب: مراد از روز، فاصلۀ بین طلوع و غروب خورشید است؛ اگر کسی بین طلوع و غروب خورشید وارد محل اقامت شود، باید قصد کند که ده شبانه روز (240 ساعت) در آنجا بماند اما اگر در فاصلۀ غروب تا طلوع خورشید وارد محل شود، باید قصد کند که تا غروب روز دهم در آنجا اقامت داشته باشد. #احکام_مسافر #اقامۀ_ده_روز https://eitaa.com/masjedolaghsa

#ماه_رمضان #آداب_الشیعه 🔆 پاداش عظیم تلاوت سوره ی قدر هنگام خوردن سحری و افطار 🔸عن أَبِي يَحْيَى الصَّنْعَانِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ صَامَ فَقَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقِدْرِ عِنْدَ سَحُورِهِ وَ عِنْدَ إِفْطَارِهِ إِلَّا كَانَ فِيمَا بَيْنَهُمَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ. 💠 حضرت امام صادق سلام الله علیه فرمودند : هیچ مؤمن روزه داری نیست که در هنگام  خوردن سحری و افطارش سوره قدر را بخواند، مگر آنکه بین این دو زمان ثواب کسی را خواهد داشت که در راه خدا در خون خود غلطیده باشد. 📗 بحارالأنوار جلد ۹۴ ، صفحه ۳۴۴ https://eitaa.com/masjedolaghsa

#معارف_علوی #مصیبت_عطش ♦️ « آب » ، « عطش » ، « شریعه » ... بهانهٔ اشک‌های امیرالمؤمنین علیه‌السلام... عبد اللّه بن قیس گوید: من با آن افرادی که در صفین در رکاب امیرالمؤمنین علی علیه السلام می‌جنگیدند، بودم. ابو ایوب اعوَر، شریعه را گرفته و آب را به روی ما بسته بود. مسلمانان از تشنگی به امیرالمؤمنین علی علیه السلام شکایت کردند، آن بزرگوار چند نفر سوار را برای گرفتن شریعه فرستاد، ولی ایشان محروم بازگشتند. مولا علی علیه السلام ناراحت شدند؛ 🔻امام حسین علیه السّلام پیش آمد و فرمود: پدر جان! اجازه می‌دهید من به دنبال این مأموریت بروم؟ مولا فرمود: برو فرزندم! امام حسین علیه السلام با صد نفر سوار رفت و ابو ایوب را از شریعه بیرون کرد، آن گاه بر لب شریعه خیمه زد و سواران خود را پیاده نمود. هنگامی که امیرالمومنین علیه السّلام آمدند و او را از جریان پیروزی امام حسین علیه السلام با خبر شدند ، به گریه افتادند. عدّه‌ای گفتند: مَا یُبْکِیکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ هَذَا أَوَّلُ فَتْحٍ بِبَرَکَةِ الْحُسَیْنِ علیه السلام ▪️یا امیر المؤمنین! برای چه گریان شدی در حالی که این اولین پیروزی است که به دست امام حسین علیه‌السلام انجام گرفت؟! مولا فرمود: ذَکَرْتُ أَنَّهُ سَیُقْتَلُ عَطْشَاناً بِطَفِّ کَرْبَلَاءَ حَتَّی یَنْفِرَ فَرَسُهُ وَ یُحَمْحِمَ وَ یَقُولَ الظَّلِیمَةَ الظَّلِیمَةَ لِأُمَّةٍ قَتَلَتِ ابْنَ بِنْتِ نَبِیِّهَا. ▪️به خاطرم آوردم که حسینم را با لب تشنه در کربلا می کشند. کار او به جایی می‌رسد که اسبش رَم کرده و همهمه می‌کند و می‌گوید: فریاد از ظلم و ستم امتی که پسر دختر پیامبر خود را کشتند. 📚بحارالانوار ج ۴۴ص٢۶۶ ✍نوکرت در همهٔ سال به یاد غم توست گریه بر داغ تو شد برکت هر روزه‌ی من تشنگی، بغض، عطش، آب، اذان، آه‌حسین! وقت افطار شد و روزه شده روضه‌ی من... https://eitaa.com/masjedolaghsa