اباحی گری
به مناسبت شهادت امام صادق(ع)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلّیَ اللهُ عَلَى خَیرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ، خازِنِ الْعِلْمِ، الدَّاعِي إِلَيْكَ بِالْحَقِّ، النُّورِ الْمُبِينِ . اللّٰهُمَّ وَكَما جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ كَلامِكَ وَوَحْيِكَ، وَخازِنَ عِلْمِكَ، وَ لِسانَ تَوْحِيدِكَ، وَوَلِيَّ أَمْرِكَ، وَمُسْتَحْفِظَ دِينِكَ، فَصَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيائِكَ وَحُجَجِكَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
🖤با عرض تسلیت شهادت ریس مذهب جعفری حضرت امام جعفر صادق(ع) به ساحت مقدس حضرت حجت روحی فداه و به عموم شیعیان و ارادتمندان آن حضرت،به این مناسبت بحثی را تقدیم می‌داریم؛
🟢وصیت مهم و معنا دار
بعد از شهادت امام صادق علیه السلام، ابوبصیر برای عرض تسلیت به خانه آن حضرت آمد. ام حمیده (مادر امام کاظم ع ) وقتی چشمش به او افتاد، اشک از چشمانش جاری شد.
هر دو، مدتی گریستند؛ آنگاه ام حمیده گفت: ابوبصیر، در لحظات آخر زندگی امام نبودی تا شاهد امری عجیب باشی. امام در لحظات آخر، ناگهان چشم های بسته خود را باز کرد و فرمود:« اجْمَعُوا لِي كُلَّ مَنْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ قَرَابَةٌ» همه اقوام و خویشان را خبر کنید که به اینجا بیایند.
ما شگفت زده از این دستور عجیب، همه را جمع کردیم. کسی از خویشان و نزدیکان امام باقی نماند که آنجا حاضر نشده باشد. همه منتظر و آماده که امام در این لحظه حساس، می خواهند چه بکنند و چه بگویند؟
در این موقع امام (ع) حاضرین را مخاطب قرار داده، فرمودند:
«إِنَّهُ لَا ینَالُ شَفَاعَتَنَا مَنِ اسْتَخَفَّ بِالصَّلَاة»به راستی شفاعت ما هرگز نصیب کسی که نماز را سبک بشمارد نخواهد شد.(۱)
قرآن کریم می فرماید:
«فَوَیلٌ لِلْمُصَلِّینَ الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ»
پس وای بر نمازگزارانی که ... در نمازخود سهل انگاری می کنند.
♻️چند احتمال
در اینکه منظور از سبک شمردن نماز چیست احتمالاتی داده شده و مصادیقی به عنوان «استخفاف بالصلاه» مطرح شده است از آن جمله است؛
➖ کسی که نماز را قبول دارد، ولی به جا نمی آورد.
➖کسی که نماز را قبول دارد، ولی گاهی به جا می آورد و گاهی ترک می کند.
➖کسی که مسائل نماز را نمی داند و به فکر یادگیری آنها نیست.
➖ کسی که نمازها را در اول وقت نمی خواند.
➖ کسی که قضای نماز بر عهده اش باشد و در صدد به جا آوردن آن نباشد و سال به سال تأخیر اندازد.
➖بی تفاوت بودن نسبت به نماز اعضای خانواده و دیگران
👈اما احتمالی دیگر
قصد داریم یک احتمال دیگر که در مورد وصیت پایانی امام صادق(ع) و مراد آن حضرت از «استخفاف بالصلاه» را مطرح کنیم و در آن باره نکاتی تقدیم کنیم؛
تصور اینکه امام علیه السلام صرفا در صدد یک توصیه معمولی برای تاکید بر رعایت آداب نماز باشد جالب نیست بلکه به نظر می رسد امام فرقه های انحرافی زمان شان مانند مرجئه را نشانه گرفته بودند افرادی که خودشان را شیعه می‌نامیدند اما تکالیف شرعی مثل نماز را می‌پیچوندن به این بهانه که امامان از ما شفاعت خواهند کرد پس این همه زحمت لازم نیست.
پس مراد از «استخفاف بالصلاه» خوار و خفیف شمردن حکم شرعی نماز است که به هر بهانه ای این دستور مهم الهی مورد تحقیر قرار گیرد مشمول وصیت پایانی امام صادق(ع) خواهد بود.
👌پس میتوان میگفت امام صادق(ع) بزرگترین خطر که متوجه دین و معنویت بوده است را در اباحی گری دانسته اند و حتی در لحظه آخر عمر در این خصوص روشنگری فرموده اند.
🔻 ادامه دارد 👇👇
✅ کانال مسجدالاقصی🔰🔰🔰
https://eitaa.com/masjedolaghsa
🔴اباحی گری
اِباحه، اباحه ازریشة بَوح و بُوْوح به معنى اجازه دادن می باشد و اباحی گری به معنی بى‌تفاوتى به تعاليم دينى و پاى بند نبودن به دستورات شرعی است. اين پديده در حوزه فردى موجب مى‌گردد تا آدمى وظايفى را كه در برابر خود و خداوند دارد، ادا نكند و حرام را مباح شمارد و راه بى قيدى در پيش گيرد.
اباحی گری در همه زمان ها وجود داشته است چنانچه اشاره شد در عصر امام صادق(ع)، «مرجئه» با چنین تفکری جوانان را از عمل به شریعت دور میکردند.
آری ، در میان شیعیان گروهی پیدا شده بودند که به بهانه های مختلف خود را از سختی تکالیف الهی راحت می کردند به عنوان مثال یکی از بهانه های آنها شفاعت امامان بوده است که امام صادق(ع) تا لحظه آخر حیات مبارک شان از مبارزه با این تفکر غلط فرو گذار نکرده بودند.
🔴خطر اباحی گری
این پدیده در حوزه فردی موجب می‌گردد تا آدمی وظایفی را که در برابر خود و خداوند دارد، ادا نکند و حرام را مباح شمارد و راه بی‌قیدی در پیش گیرد.
زیان‌های اباحی‌گری در حوزه اجتماعی نمودی بیش‌تر دارد و شخص با مباح شمردن نبایدهای اجتماعی دست به هر کاری که پسند دل است، می‌آلاید و هنجارهای زندگی جمعی را نادیده می‌انگارد.
🔴اباحی گری جدید
افرادی در جامعه تحت تاثیر جامعه غربی و اندیشه های حاکم بر آن جوامع همچون لیبرالیسم، سکولاریسم و تساهل و تسامح نوعی از اباحی گری را ترویج میکنند.
امروز هم افرادی که با کلید واژه اسلام رحمانی عذاب های اخروی را به تمسخر می گیرند و افراد را به بی پروایی سوق میدهند و اباحه گری و تکلیف گریزی را دامن میزنند همچنین افرادی که با شعار «دل باید پاک باشه» دستورات شرعی را بی اهمیت جلوه میدن ، مرجئه زمان حاضر هستند آنهایی با برجسته کردن رحمانیت و مهربانی خداوند اطاعت از دستورات خداوند را غیر لازم میدانند و القا میکنند.
🔶مصادیق اباحی گری
آویختن قطعات طلا به گردن و دست‌ها توسط مردان، گوش دادن به انواع موسیقی‌های مطرب و زننده غربی، بی اعتنایی به حکم شرعی نجاست برخی از مصادیق نجس مثل سگ،استفاده از مشروبات الکلی به‌ویژه در مجالس لهو و لعب و عروسی‌ها و...، اختلاط شایع میان زنان و مردان در مجالس، رقص‌های مشترک و دسته‌جمعی مردان و زنان در این دست میهمانی‌ها، عدم رعایت پوشش شرعی از سوی شماری از زنان و دختران در محیط اجتماع، عدم اهتمام به اقامه نمازهای یومیه و بالطبع عدم حضور در جبهه و جماعات و شایع بودن روابط میان دختران و پسران به صورت‌های مختلف بدون رعایت شئون و محدویت‌های شرعی و... از جمله مصادیق اباحی‌گری در جامعه ما هستند.
🔷احادیثی از امام صادق(ع)
دو حدیث در باره موضع گیری امام صادق(ع) مقابل تفکر انحرافی مرجئه تقدیم می‌شود؛
➕امام صادق (ع) فرمودند:
بادِرُوا أولادََكُم بِالحَديثِ قَبلَ أن يَسبِقَكُم إلَيهِمُ المُرجِئَةُ؛
در آموزش حدیث[ به عنوان دانش اصیل اعتقادی] به فرزندانتان شتاب کنید پیش از آنکه مرجئه زودتر از شما به سراغ آنها بروند.(۲)
➕فردی به امام صادق (ع) گفت: مرجئه در مقام احتجاج با ما می گویند:« إِنَّهُمْ یَحْتَجُّونَ عَلَیْنَا وَ یَقُولُونَ كَمَا أَنَّ الْكَافِرَ عِنْدَنَا هُوَ الْكَافِرُ عِنْدَ اللَّهِ فَكَذَلِكَ نـَجـِدُ الْمُؤْمِنَ إِذَا أَقَرَّ بِإِیمَانِهِ أَنَّهُ عِنْدَ اللَّهِ مُؤْمِنٌ » همان گونه که هر کس نزد ما کافر است نزد خدا نیز کافر است، کسی که نزد ما مؤمن است (اظهار ایمان می کند) نزد خداوند نیز مؤمن خواهد بود.
امام فرمود: «كَیْفَ یَسْتَوِى هَذَانِ وَ الْكُفْرُ إِقْرَارٌ مِنَ الْعَبْدِ فَلَا یُكَلَّفُ بَعْدَ إِقْرَارِهِ بِبَیِّنَةٍ وَ الْإِیمَانُ دَعْوًى لَا تَجُوزُ إِلَّا بِبَیِّنَةٍ وَ بـَیِّنَتُهُ عَمَلُهُ وَ نِیَّتُهُ فَإِذَا اتَّفَقَا فَالْعَبْدُ عِنْدَ اللَّهِ مُؤْمِنٌ وَ الْكُفْرُ مَوْجُودٌ بِكُلِّ جِهَةٍ مِنْ هـَذِهِ الْجـِهـَاتِ الثَّلَاثِ مـِنْ نـِیَّةٍ أَوْ قـَوْلٍ أَوْ عَمَلٍ وَ الْأَحْكَامُ تَجْرِى عَلَى الْقَوْلِ وَ الْعَمَلِ فَمَا أَكـْثـَرَ مـَنْ یـَشـْهـَدُ لَهُ الْمـُؤْمـِنـُونَ بِالْإِیمَانِ وَ یَجْرِى عَلَیْهِ أَحْكَامُ الْمُؤْمِنِینَ وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ كَافِرٌ وَ قَدْ أَصَابَ مَنْ أَجْرَى عَلَیْهِ أَحْكَامَ الْمُؤْمِنِینَ بِظَاهِرِ قَوْلِهِ وَ عَمَلِهِ»
چگونه این دو یکسان است، با آنکه کفر، اقرار عبد است علیه خود، و با وجود اقرار، بینه و شاهد لازم نیست، ولی ایمان، یک ادعاست، و اثبات آن نیاز به شاهد دارد، و آن عبارت است از عقیده و عمل. پس هر گاه این دو هماهنگ باشد، مدعای او ثابت خواهد بود و احکام ظاهری بر آن مترتب می گردد. البته چه بسا افرادی که اظهار ایمان می کنند، ولی نزد خداوند مؤمن نخواهند بود.(۳)
🔻 ادامه دارد 👇👇
✅ کانال مسجدالاقصی🔰🔰🔰
https://eitaa.com/masjedolaghsa
💠داستان
یاسر خادم روایت کرده: «زید بن موسی برادر حضرت رضا (ع) در مدینه خروج نمود و خانه‌هایی را به آتش کشید و مردمی را کشت؛ از این رو او را «زیدالنار» لقب دادند. مأمون سپاهی را فرستاد او را دستگیر کرده، نزد مأمون آوردند. وی دستور داد تا زید را نزد برادرش ابوالحسن الرضا (ع) ببرند.
چون زید بر آن حضرت وارد شد،امام به او فرمودند: «يَا زَيْدُ أَ غَرَّكَ قَوْلُ سَفِلَةِ أَهْلِ اَلْكُوفَةِ إِنَّ فَاطِمَةَ(س) أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَحَرَّمَ اَللَّهُ ذُرِّيَّتَهَا عَلَى اَلنَّارِ ذَلِكَ لِلْحَسَنِ وَ اَلْحُسَيْنِ خَاصَّةً إِنْ كُنْتَ تَرَى أَنَّكَ تَعْصِي اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ تَدْخُلُ اَلْجَنَّةَ وَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ (ع) أَطَاعَ اَللَّهَ وَ دَخَلَ اَلْجَنَّةَ فَأَنْتَ إِذاً أَكْرَمُ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ اَللَّهِ مَا يَنَالُ أَحَدٌ مَا عِنْدَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِلاَّ بِطَاعَتِهِ وَ زَعَمْتَ أَنَّكَ تَنَالُهُ بِمَعْصِيَتِهِ فَبِئْسَ مَا زَعَمْتَ»
«ای زید! آیا تو را سخنان مردمان نادان کوفه مغرور نموده که روایت میکنند: «فاطمه عفت خود را نگه داشت، پس خداوند آتش را بر ذریه‌اش حرام نمود؟». این فقط مخصوص حسن و حسین (ع) است. اگر می‌پنداری که تو معصیت خداوند عزوجل را مرتکب شوی و به بهشت روی و پدرت موسی بن جعفر (ع) که اطاعت خدا کند، نیز به بهشت داخل شود، در این صورت تو نزد خداوند گرامی‌تر خواهی بود! به خداوند سوگند هیچ کس جز از راه اطاعت به آن چه نزد خدا است، نخواهد رسید و تو می‌پنداری با معصیت بدان برسی، پس گمان تو بدگمانی است.
زید گفت: «من برادر شما و پسر پدرت هستم. حضرت در پاسخش فرمودند:«أَنْتَ أَخِي مَا أَطَعْتَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ نُوحاً (عَ) قَالَ رَبِّ إِنَّ اِبْنِي مِنْ أَهْلِي وَ إِنَّ وَعْدَكَ اَلْحَقُّ وَ أَنْتَ أَحْكَمُ اَلْحٰاكِمِينَ فَقَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يٰا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صٰالِحٍ فَأَخْرَجَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَهْلِهِ بِمَعْصِيَتِهِ .». تو برادر منی هنگامی که خداوند عزّوجّل را اطاعت کنی؛ چون نوح (ع) گفت: «پروردگارا، پسر من از اهل من است و وعده تو حق است و حکم تو بهترین حکم‌ها است». خداوند در پاسخش فرمود: «ای نوح او از اهل تو نیست، او عمل غیرصالح است» پس خداوند او را چون معصیت‌کار و نافرمان بود، از نوح ندانست.(۴)
🖤روضه
چه کردند با پسر فاطمه ، چه خون ها که به دل فرزندان فاطمه نکردند ، یک مرتبه به خانه امام آتش زدند اما اراده الهی مانع شد که آسیبی به آن وجود مقدس برسد.
شبانه امام صادق را با سر و پای برهنه بردند قصر منصور ، این نانجیب چند مرتبه شمشیر کشید برای شهادت امام صادق ، آخر الامر دستور داد آقا را با احترام برگردانند ، اما مدینه بچه ها امام صادق(ع) نبودند ببینند قاتل بالای سر بابایشان با شمشیر ایستاده است ، اما قربان جد مظلومش حسین(ع) ، کربلا بچه ها بودند ، دیدند هر کسی هر چه در دست داشت به بدن عزیز زهرا زد .یکی با شمشیر می زد ، یکی با نیزه می زد آنهایی که سلاح نداشتند با سنگ به بدن ابی عبدالله زدند . همه صدا بزنیم حسین …
🌺شعر
چه ظلم‌ها که به اولاد مصطفی کردند
خدا گواست به آل علی جفا کردند
گلوی تشنه بریدند از حسینش سر
سر مقدس او را به نیزه‌ها کردند
امام چارم ما را به شام آوردند
میان خلق ورا خارجی صدا کردند
امام پنجم ما را به زهر کین کشتند
بسا ستم که به آن حجت خدا کردند
به بیت حضرت صادق هجوم آوردند
قیامتی دگر از این ستم به پا کردند
سر برهنه دل شب ز خانه‌اش بردند
چه ظلم‌ها که به آن نجل مصطفا کردند
در آن سیاهی شب، اهل بیت آن مظلوم
گریستند و برای پدر دعا کردند
همه سواره و او را پیاده می‌بردند
نه رحم کرده، نه از حضرتش حیا کردند
سه بار تیغ کشیدند بهر کشتن او
عجب به عهد رسول خدا وفا کردند!
امام صادق ما را به زهر کین کشتند
مدینه را زغمش دشت کربلا کردند
هزار مرتبه نفرین حق بر آن قومی
که خط خویش ز آل علی، جدا کردند
برای غصب خلافت زدند زهرا را
چه شد که کودک ششماهه را فدا کردند
به جای شاخۀ گل بار هیزم آوردند
حقوق فاطمه را پشتِ در ادا کردند
بسوز و شعله برافروز از جگر «میثم»
که حمله بـر حرم وحی کبریا کردند
ــــــــــــــــــــــــــــ
📎پی نوشتها
۱.آمال الواعظین،ج۲،ص۵۱۵.
۲.کافی، ج ۶، ص۴۷
۳.اصول كافى ج۳ص۶۶
۴.عيون أخبار الرضا،ج۲ ، ص۲۳۴
🌺 والسلام علی من اتبع الهدی 🌺
✅ کانال مسجدالاقصی🔰🔰🔰
https://eitaa.com/masjedolaghsa