eitaa logo
متن مداحی
328 دنبال‌کننده
17 عکس
5 ویدیو
3 فایل
.
مشاهده در ایتا
دانلود
پا به پاي غم من پير شد و حرف نزد داغ ديد از من و تبخير شد و حرف نزد شب به شب منتظرم بود و دلش پر آشوب شب به شب آمدنم دير شد و حرف نزد غصه ميخورد كه من حال خرابي دارم ازهمين غصه ي من سير شد و حرف نزد واي از آن لحظه كه حرفم دل او را سوزاند خيس شد چشمش و دلگير شد و حرف نزد صورت پرشده از چين و چروكش يعني مادرم خسته شد و پير شد و حرف نزد محمدرضا تقيان ، شهركرد ‍
. درفراق درگذشتگان -(دنیانباشدجاودان،کرده مرابی خانمان) دنیانباشدجاودان،کرده مرابی خانمان (درسوگ رفتن تو)۲ سیرم از این دارفنا،ازین سپهر بی وفا، (بعد از نبودن تو)۲ بار سفر بستی و رفتی ازبرم خاک مزارت را بریزم بر سرم می سوزم و می گریم از هجران تو بعد از فراغت از همه تنهاترم _________ سوزاندی دنیا،مرا،کردی زمحبوبم جدا (وای از غم جدایی)۲ میگریم ازدوری او،از داغ هجرانش مگو، (وای از غم جدایی)۲ میریم از داغ عزیز رفته ام از دوری رویش دیگر آشفته ام درد دلم را جز تو کس نشنیده است درد دلم را از فراقش گفته‌ام ________________ در اشک چشمانم ببین، این سوز و آه آتشین (در آتش فراقت )۲ رفتی و تنها مانده ام ،در دار دنیا مانده ام (در آتش فراقت ) باور ندارم رفتی و من مانده ام تو رفتی و من خسته و درمانده ام هرگز فراموشم نگردد مهر تو نام تو را در اشک و آهم خوانده‌ام شاعر: 🔊 دانلود سبک 👇👇👇 https://emam8.com/upload/sabks/99/4/64835_1399429115747_1349113.mp3
نوحه به تو از دور سلام محمد حسین پویانفر ───┤ ♩♬♫♪♭ ├─── به تو از دور سلام به سلیمان جهان؛ از طرف مور سلام به تو از دور سلام دل من واسه زیارت میزنه شور، سلام! به تو از دور سلام به حسین از طرف وصله ‌ی ناجور سلام! همه دنیام حسین من فقط تو رو برا خود تو میخوام، حسین… همه دنیام حسین یاد گرفتم اسمتو از لبِ بابام حسین همه دنیام حسین واسه اربعین بده توون به پاهام حسین ───┤ ♩♬♫♪♭ ├─── محمد حسین پویانفر به تو از دور سلام
4_6032760284286813472.mp3
10.02M
بغض تو گلوم با خونه تموم دست و پام لرزونه آسمون چشام گریونه گریونه گریونه نفس های آخرم می سوزه با روضه های حرم می سوزه هنوز به یاد غل و زنجیرم یه عمره بال و پرم می سوزه مگه یادم میره اشکای بی صدای عمه مگه یادم میره ذکر خدا خدای عمه مگه یادم میره من میشدم عصای عمه **** خاطرات من غمگینه روبرومه مث ایینه بار غم فراق سنگینه سنگینه سنگینه چه ثانیه های غم باری بود چه روز و شبای دشواری بود ما اهل حرم اسیر بودیم و تو صحرا خون حسین جاری بود مگه یادم میره اون قلب پر شرره عمه مگه یادم میره زخم رو بال و پر عمه مگه یادم میره اتیش و رو چادر عمه **** امشب و خدا میدونه که دیگه پر شده پیمونه به یاد قصه ویرونه ویرونه ویرونه یه شب ویرونه مث محشر شد داغ دل فاطمه بیشتر شد رقیه تا سر باباش و دید جلو چشای همه پر پر شد مگه یادم میره دل کندن عمه رقیه مگه یادم میره افتادن عمه رقیه مگه یادم میره جون دادن عمه رقیه
Mahmood Poyanfar - Az Door Salam (128).mp3
2.57M
به تو از دور سلام به سلیمان جهان از طرف مور سلام به حسین از طرف وصله ناجور سلام
نوحه حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام به سبک نوحه شهادت امام باقر(ع) منم مسلم غم کشیده که خیری زکوفه ندیده امان مرا شهر کوفه بریده سردار تنها و بی کس در این کوچه هایم دارالاماره شده آسمان منایم کوفه میا یا حسین گشته ذکر حزین و دعایم کوفه میا من غریبم غریبم به آه دل و چشم گریان به لعل پر از خون و عطشان شده اشهد آخر من حسین جان کوفه به یکباره پیمان خود را شکسته دست سفیر تو را دست بیگانه بسته چشم انتظار تو با تیر و شمشیر و نیزه نشسته کوفه میا من غریبم غریبم به راه توئی که عزیزی شده نقشه ها پایه ریزی که دشمن برد دخترت را کنیزی ترسم که بر روی نیزه تو قرآن بخوانی ترسم شود کام پرخون تو خیزرانی ترسم زنیزه بیفتی و در زیر پاها بمانی کوفه میا من غریبم غریبم به غربت شدم بی قرینه کشم آه سوزان ز سینه برو جان زهرا بسوی مدینه اینجا کسی فکر آرامش خواهرت نیست اینجا کسی فکر نوی سر دخترت نیست سم ستوران بفکر ستون قد و پیکرت نیست کوفه میا من غریبم غریبم میا کوفه در پیچ و تاب است میا کوفه شهر عذاب است همه نالهء من برای رباب است تیری که از پا نشاند علمدار لشگر اصلا تناسب ندارد به حلقوم اصغر حتما جدا میکند سر زجسم کبوتر کوفه میا من غریبم غریبم
السلام ای امام نوکرها پاسخت التیام نوکرها عشق یعنی حسین و دیگر هیچ هست حرف تمام نوکرها یا حسین است آخرین حرف و مُهر حُسن ختام نوکرها غبطه ها می خورند در محشر شهدا بر مقام نوکرها عشق دنیا به کام بعضی ها عشق آقا به کام نوکرها درِ این خانه هست موی سفید پرچم احترام نوکرها عطر ارباب می رسد تا حشر از مزار تمام نوکرها ذره ای از تبار خورشیدند نور دارد مرام نوکرها به فدای لبان عطشانت هست تکیه کلام نوکرها روضه ی زخم های گودال و گریه ی مستدام نوکرها حسن کردی 😭😭🙏🙏🙏🥀🌿🥀
به تو از دور سلام  به سلیمان جهان از طرف مور سلام  به تو از دور سلام  به حسین از طرف وصله‌ی ناجور سلام  به تودلبسته شدم  به شبای جمعه وابسته شدم  به تودلبسته شدم  به خدا من از همه به غیر تو خسته شدم  یارالی حسین؛ حسین زخمی  وای وای  یارالی حسین؛ حسین زخمی  بدنت زخمی و زیر تیغ  یارالی حسین؛ حسین زخمی  موهاتو داره می گیره  یارالی حسین؛ حسین زخمی  مادرت برات بمیره  یارالی حسین؛ حسین زخمی  زدنت با سنگ وبا مشت  یارالی حسین؛ حسین زخمی  نداری عقیق و انگشت  یارالی حسین؛ حسین زخمی  سرتو بریدن از پشت گودال، جنجال، پیکر، آقا  خواهر، روی تل رفت از حال  یارالی حسین؛ حسین زخمی  وای وای
«غسل من اشک چشامه کفنم پیرهن سیامه» بنویسید روی قبرم حسین ارباب و آقامه یاحسین اسم قشنگت همیشه ذکر لبامه خاک پات شدن آقاجون به خدا که از خدامه آبروم دادی و گفتی مزد سینه زدنامه توی دستای ابالفضل برات کرب و بلامه چی میشه به من بگی تو این گدا غلام سیامه اشک روضه ی رقیه براتِ عفو گنامه دعا کردن برای مهدی همیشه رأس دعامه سیدمجتبی شجاع
💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚 توی مجلس گشت مسلم، یه آشنا پیدا کنم، براش وصیت كنم،نگاه كرد،دید قوم و خویشش عمر سعد وایستاده،ببین چقدر بده برا مسلم،یعنی نزدیك تر از عمر سعد پیدا نكرد،همه كثیف بودند،این دیگه بدتر از همه،گفت:یه حرف سرّی دارم باهات،كشیدش كنار،گفت:من حرف سرّی گوش نمی دم،ابن زیاد گفت:برو گوش بده ببین چی میگه،صداش زد،اومد كناری،گفت:من۶۰۰درهم از وقتی كه اومدم،قرض گرفتم،بعد از شهادت من این زره رو بفروش،قرضم رو بده،جنازه ام رو تحویل بگیر،دفن كن،سه تا وصیت كرد،رفت به ابن زیاد گفت:ابن زیاد گفت:باتو سرّی حرف زده،تو داری به من میگی،ابن زیاد اعتراف كرد،اینقدر كثیف بوده عمرسعد،خدا لعنتش كنه،رفت بالای دارالاماره،سرش رو خواستند از گردن جدا كنند،یه نگاهی به سمت مدینه و مكه كرد،السلام علیك یا اباعبدالله،حسین جون برات نامه نوشتم بیای كوفه،اما نیا،وصیت كرد،وصیت سومش به عمر سعد لعنت الله علیه،این بود،یه نامه بنویس بده به یكی بفرست برا حسین بن علی پسر عموم،نیا كوفه،اینها خیلی نامردند. صبح شد یک طرف سرم افتاد یک طرف نیز پیکرم افتاد از روی پشت بام افتادم با علیک السلام افتادم بدن من شکست خوشحالم سر راهت نشست خوشحالم بی سبب نیست این که خوشحالم زن و بچه نبود دنبالم یعنی میگه:هرچی بود من جلو زن و بچه ام اذیت نشدم،اونهارو اسیر نگرفتن،اما تو... آی مردم سپاه بی نفرم صبح خالی نبود دور و برم حرفی از زخم با پرم نزنید این همه سنگ بر سرم نزنید آی مردم گناه من عشق است بهترین اشتباه من عشق است آی مردم کم حیا بد نیست بی وفا ها کم وفا بد نیست سنگ خوردم شکست کوزه ی من غصه خوردم شکست روزه ی من نفسم را سیر کردم و بعد وسط کوچه گیر کردم و بعد کو چه هایی که تنگ و باریکند روز هم چون شبند تاریکند بدی کوچه های تنگ این است می شود هر طرف ره را بست فقط منظورش به كوچه ی تنگ كوفه نبوده،برا زهرا هم اشاره داره مثلاً کوچه ای که زهرا رفت از تنش تازیانه بالا رفت مثل این مردمی که بی عارند مثل اینها مدینه بسیارند مثل این ها مدینه هم بودند دور بیت الحزینه هم بودند تو نبودی مدینه را گفتی قصه داغ سینه را گفتی تو نگفتی خوشیم مادر بود مادرم دختر پیمبر بود تو نگفتی صداش می لرزید پدرم تا که کو چه ها را می دید تو نگفتی كه لشگر آوردند مادرم را زیر پا در آوردند عوض اینكه روضه حسین و مسلم رو بخونم،رفتم مدینه تو نگفتی هنوز غمگینم فکر پرتاب دست سنگینم تو نگفتی نگات پژمرده مادرم بارها زمین خورده حسین........،یكی گفت:مسلم رو آزاد می كنن،یكی گفت:نه تبعیدش می كنن،یكی گفت:صبر كن الان سر از بدنش جدا می كنن،یه فرد شامی خونخوار قاتلشه،اومد تا دید داره دعا میخونه ،نذاشت تمام ذكرش تموم بشه،یه وقت سرش رو از بدن جدا كرد،به سرعت و با عجله و لرزون دوید،ابن زیاد گفت:چرا این طوری میلرزی،گفت:وقتی خواستم،سر مسلم رو جدا كنم یه سیه چهره ی خشمگین،جلوم دیدم داره لب میگزه،ترسیدم و فرار كردم،به همین هم اكتفا نكردن،پاهای مسلم رو به ریسمان بستن،تو كوچه های كوفه میگردوندن، حسین..... 💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚
جمعه در قتلگاه پیکر تو امنیّت نداشت در زیرِ تیغ حنجر تو امنیت نداشت بر حنجرت رسول خدا بوسه داده است آن بوسهٔ پیمبر تو امنیت نداشت بعد از طواف خنجر کهنه به دور سر آن قطعه های پرپرِ تو امنیت نداشت پهلوی زخمی ات به خدا ارثِ مادریست در بین کوچه مادر تو امنیت نداشت طفلت به روی دست خودت بال و پر زده حتی علیِ اصغر تو امنیت نداشت گاهی سرت ز روی سنان خورده بر زمین بر روی نیزه ها سر تو امنیت نداشت بر دخترت نگاه کنیزانه میکنند خاکم به سر که دختر تو امنیت نداشت با خواهرش ز طشت طلا لب گشودُ گفت ای وایِ من که معجر تو امنیت نداشت محمد قانع
کسی که ناز مرا می کشید مادر بود کسی که حرف مرا می شنید مادر بود کسی که گنج به دستم سپرد بود پدرکسی که رنج به پایم کشید مادر بود کسی که شیره ی جان می مکید من بودم کسی که روح به تن می دمید مادر بود کسی که در دل شب از صدای گریه ی من سپندوار ز جای می جهید مادر بود کسی که خاری اگر پیش پای من می دید چو غنچه جامه به تن می درید مادر بود کسی که دور اگر می شدم ز دامنش برهنه پا ز بیم می دوید مادر بود ز دست دشمن هستی در این سیه بازارکسی که جان مرا می خرید مادر بود کنار بستر بیماریم پرستاری که تا به صبح نمی آرمید مادر بود به روزگار جوانی کسی که قامت او به زیر بار محبت خمید مادر بود کسی که در غم و اندوه و در پریشانی به دردهای دلم می رسید مادر بود گهی خشونت و تندی گهی عطوفت و مهر نشان و مظهر بیم و امید مادر بود غرض کسی که ز دنیا و آرزوهایش برای خاطر من دل برید مادر بود یکی شکسته قفس ماند و خسته مرغی زار که از ثری به ثریا پرید مادر بود مرا ستاره ی صبحی که هر چه کوشیدم شد آخر ز نظر ناپدید مادر بود چو در گذشت"نگارنده"با تاسف گفت که آن به راه محبت شهید مادربود .‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌