قسمت_372 لبخندی به روی بازش زدم: برام نامه بنویس همونطور که کفشش رو میپوشید نمک ریخت: _کبوتر نامه رسون نداریم اونورا مجبووی دوریمو تحمل کنی! چادرم رو سر کردم و پشت سرش وارد حیاط شدم همین یک روز محرمیت کار خودش رو کرده بود هم حسابی صمیمی شده بودیم و هم حالا صدبرابر قبل دلتنگش میشدم ولی چاره ای جز تحمل نبود! آقاجون جلوی در منتظرش بود: _برو به سلامت باباجون خیلی مواظب خودت باش درسته خانومت نیست ولی هروقت اومدی تهران یه سر به ما بزن! خندید: چشم حاجی اون که حتما پرسیدم: _از مامانت اینا خداحافظی کردی دیگه؟ میخوای من برسونمت فرودگاه؟ فوری گفت: نه بابا اینهمه راه تو ترافیک کجا بیای زنگ زدم حمید دامادمون الان میاد میرسوندتم بابا پیشانیش رو بوسید و برای اینکه راحتتر باشیم داخل منزل رفت هر دو میخندیدیم ولی بغض پشت پلکها و بیخ گلومون سنگینی میکرد از اینکه باز هم برای این مدتی طولانی باید از هم دور میشدیم ایمان زودتر به حرف اومد: اونجا که میرید خیلی مواظب خودت باش یه شماره کارتم برام بفرس برات پول بریزم یادت نره لبخندی زدم: پولاتو نگه دار واسه عروسی لازمت میشه! قبل از اینکه جوابی بده صدای بوق ماشین حمید ناچارش کرد در رو باز کنه دوباره نگاهی انداخت و بجای هر حرفی که تا نوک زبونش می اومد فقط گفت: _برو داخل هوا سرده خداحافظ نتونستم بگم خداحافظ فقط لب برچیدم تا بغضم سرباز نکنه سوار ماشین که شد دستی براش تکون دادم و برگشتم داخل در رو بستم و حلقه ظریف نشونم رو توی دست جا به جا کردم حالا میتونستم دل سیر گریه کنم! تا شب حالم گرفته بود و به شوخی و طعنه های بچه ها محل نمیگذاشتم بعد از شامی که نخوردم خواستم زود بخوابم اما رضوان به در اتاق زد و گفت رضا پایین منتظرته! از یادآوری کار رضا ضربه ای روی پیشانیم زدم و بلند شدم تا وارد حیاط شدم از دیدن لبخندش شرمنده گفتم: _ببخشید داداش بخدا همون روز که حمیده خانوم اومد اینجا من میخواستم باهاش حرف بزنم ولی... _بله میدونم ایشون که رفت هوش و هواس شمارم برد! فدا سرت بالاخره آبجی بزرگه ای اولویت با توئه ولو سر یه دقیقه! اما حالا که شما سر و سامون گرفتی یه فکری به حال ما هم بکن پونزده روز دیگه باید برگردیدا! پیشونیش رو بوسیدم: دورت بگرده خواهرت خیالت راحت فردا شب هرطور شده باهاش حرف میزنم سری تکان داد: دور از جونت ببینیم و تعریف کنیم‌! *** تمام طول روز رو با ژانت حرف زده بودم و مقدمه چیده بودم و حالا بعد از نماز مغرب و عشا و قبل از برگشت بچه ها از بیرون، تنهایی دونفره مون دقیقا بهترین زمان برای مطرح کردن موضوع خواستگاری بود اما انگار سنگ به زبونم وصل کرده بودن ژانت متعجب پرسید: _ضحی چرا به یه گوشه خیره شدی؟ چیزی شده؟! _ها؟ نه... میگم ژانت... باید حرف بزنیم _خب بزنیم درباره چی؟ _درباره ازدواج! خندید: تمام امروز رو درباره همین موضوع حرف زدیم من که گفتم خیلی برای تو و رضوان خوشحالم و به نظرم ازدواج اتفاق خوبی توی زندگی هر دختر و پسره حالا چرا دوباره راجع بهش حرف بزنیم؟ _میخوام بدونم نظرت درباره ازدواج خودت چیه؟ یادته قبلا که حرف میزدیم گفتم ازدواج میتونه تو رو از تنهایی دربیاره و صاحب خانواده کنه. مسئولیت‌های سنگینی که مال تو نیست رو از دوشت برداره و نیاز عاطفیت رو تامین کنه. _آره یادمه. به نظر میاد اتفاق خوبی باشه ولی میدونی که اونجا کسی به ازدواج فکر نمیکنه بنابراین من چطور می‌تونم توقع داشته باشم به این راحتی که شما ازدواج می‌کنید من هم ازدواج کنم. لبخند پر از استرسی زدم: خب... خب مگه حتما باید اونجا این اتفاق بیفته. تصور کن آدمی از یه ملیت دیگه ازت خواستگاری کنه! یه مسلمان معتقد و خوش رفتار اونوقت جوابت چیه؟ بلند خندید: اگر چنین شانسی بیارم قطعا از دستش نمی‌دم! ولی قبول کن یکم رویاییه! با این جواب جرئت بیشتری برای بیان جمله بعدی پیدا کردم: _پس میشه گفت آدم خوش شانسی هستی چون این اتفاق افتاده! گیج نگاهم کرد: منظورت چیه؟ سعی کردم لبخند از لبم نیفته: خب... خب یه بنده خدایی تو رو از من خواستگاری کرده و خواسته نظرت رو بپرسم. گیح و ناباور خندید: چی داری میگی کسی منو اینجا نمی‌شناسه از کی حرف می‌زنی؟ آب دهانم رو فرو دادم و یک کلمه گفتم: رضا... و نفسم رو با فشار بیرون فرستادم...

قسمت_373 نگاهش رنگ شگفتی گرفت و اثری از شوخی و خنده ی چند ثانیه قبل روی صورتش باقی نموند ترسیده از این که بهش برخورده باشه به تقلا افتادم: _این فقط یه پیشنهاده ژانت من وظیفه داشتم بهت بگم تو رو خدا فکر بد نکن خیلی راحت میتونی بگی نه و تمام... با ذوق عجیبی لب باز کرد: _بگم نه؟! چرا باید بگم نه! برادرت از نظر من یه مرد فوق العاده ست ضحی! مشکل اینجاست که من اصلا باورم نمیشه که اون از کسی مثل من خواستگاری کرده باشه من نه خانواده ای دارم و نه حتی ایرانی هستم چند ماه بیشتر از مسلمون شدنم نمیگذره ولی... با هیجان خندید: باورم نمیشه واقعا خودش اینو گفت؟! ناباور لب زدم: آره خودش گفت حالا تو نظرت... خیلی راحت گفت: واضحه که نظرم مثبته! چشمهاش برقی زد و با ذوق خندید: رضا مرد دوست داشتنی و با ایمانیه! تازه من اینطوری صاحب یه پدر و مادر میشم اونم پدر و مادر تو که انقدر خوبن میتونم برای همیشه ایران بمونم پیش شما دیگه لازم نیست برگردم نیویورک و دنبال کار بگردم با هیجان زایدالوصفی رو به من خندید: وای ضحی باورم نمیشه باهام شوخی که نمیکنی! ناباور خندیدم باورم نمیشد به این راحتی بله گرفته باشم‌ بی تعارف حرف زدن یه جاهایی چقدر خوبه... درحالی که از شدت خنده نمیتونستم نفس بکشم گفتم: نه شوخی نمیکنم پس من به مامان و بابا میگم فردا شب یه قرار خواستگاری بذاریم و حرف بزنیم خوبه؟! لبخندی زد: عالیه! ... وقتی کتایون ماجرا رو فهمید باورش نمیشد! چندین بار از ژانت سوال کرد تا مطمئن بشه اما رضوان مدام ژانت رو میبوسید و ابراز خوشحالی میکرد وقتی موافقت ژانت رو سربسته به گوش رضا رسوندم باورش نمیشد مدام میپرسید: یعنی انقدر زود جواب داد؟ مطمئنی حاضره ایران بمونه؟ و من مجبور بودم مدام مطمئنش کنم با مامان و آقاجون هم موضوع رو مطرح کردم و قرار شد شب بشینیم و حرف بزنیم و شب همگی دور هم نشستیم تا حرف بزنیم! آقاجون و مامان رضا و رضوان و من و کتایون و ژانت... خانواده ی عمو نیومدن تا ژانت راحتتر حرف بزنه همون ابتدای جلسه آقاجون گفت: چون پدر و مادر دختر نازنینم حضور ندارن گفته باشم من طرف عروسم! رضا لبخندی زد و کتایون فوری ترجمه کرد به دنبال ترجمه ژانت با نگاهی که علاقه ازش سرازیر بود فارسی رو به بابا گفت: ممنون علاقه قلبی جالبی بین آقاجون و مامان و ژانت به وجود اومده بود که حتی کمی جای حسادت دخترانه توش وجود داشت! آقاجون کمی درباره رضا و تربیت و اعتقاد و شغل و موقعیت زندگیش حرف زد و مامان هم چند سوال از ژانت درباره گذشته و خانواده و برنامه ش برای آینده پرسید بعد آقاجون از ژانت خواهش کرد: _دخترم اگر راضی باشی چند دقیقه ای با رضا حرف بزنید و سنگاتون رو وا بکَنید ژانت بی تعارف از جا بلند شد: بله حتما کجا باید بریم؟ لبخندم رو خوردم و رو به رضا اشاره کردم رضا با خجالت گفت: تشریف بیارید و بعد وارد حیاط شد و ژانت پشت سرش مامان نگاهش رو از اونها گرفت و با ذوق گفت: _الهی بگردم چقدر به هم میان! ماشاالله این دختر چقدر بی ریا و خوش قلبه کتایون لبخندی زد: ممنون لطف دارید ناچار بود نقش تنها فامیل عروس رو به تنهایی ایفا کنه طولی نکشید که برگشتن درحالی که چهره رضا از خنده سرخ بود و رد لبخند هنوز روی لبهاش نمایان تا نشستن ژانت خیلی راحت و بی مقدمه گفت: ما حرف زدیم از نظر من هر زمان که لازم باشه میتونیم مراسم عروسی برگزار کنیم فقط من یه شرط داشتم که به ایشون گفتم حاجی فوری گفت: چه شرطی؟ رضا به سختی جواب داد: _والا حاجی میگن که میخوان بعد از... ازدواج اینجا پیش شما زندگی کنیم‌! مامان ذوق زده به طرف ژانت برگشت و صورتش رو بوسید: عزیز دلم چی از این بهتر خدا حفظت کنه این که شرط نیست لطفه ژانت با محبت دست مامان رو گرفت و روی چشمش گذاشت: خیلی دوستتون دارم اونقدر مظلومانه ابراز احساسات کرد که لبهای مامان از بغض لرزید و براش آغوش باز کرد و همین مراسم ساده شد مبنای ما برای اینکه قبل از رسیدن به تاریخ بازگشت من مهیای عروسی جمع و جوری برای رضا و ژانت بشیم تا زندگی مشترکشون رو آغاز کنن با نگاهی به تقویم روز دهم دی ماه مصادف با ولادت حضرت زینب به عنوان قرار عقد و عروسی تعیین شد و همه برای تهیه مقدمات عروسی و چیدن طبقه ی بالا برای عروس و داماد بسیج شدیم اما حالا کتایون که مطمئن شده بود ژانت موندنی شده برای برگشت به آمریکا مستاصل شده بود مدام میگفت: ژانت که موندگار شد توهم که شیش ماه دیگه برمیگردی! مامانمم که اینجاست من برم اونجا چکار! و من هم میگفتم: خب بمون کی مجبورت کرده اگرم نمیخوای بری خونه همسر مادرت بی پول که نیستی خونه اجاره کن! و بعد اون جواب میداد: تنها دلیل تعللم شرکته خیلی براش زحمت کشیدم نمی‌تونم ولش کنم ✍🏻 نویسنده: شین الف 🦋انتشار تنها با ذکر اسم نویسنده آزاد

قسمت_374 و باز من می‌گفتم: لازم نیست ولش کنی به قول خودت از دور مدیریتش کن! هر چند ماه یکبارم سربزن. ژانت هم مدام می‌گفت تنها مشکل زندگی توی ایران نبود کتایونه. اون‌قدر من و رضوان و ژانت طی این مدت باهاش حرف زدیم و دلیل و برهان آوردیم که قانع شد بمونه. اما گفت باید برگرده و چندماهی بمونه تا اموالش رو به پول تبدیل کنه و برای شرکت هم یک فکر اساسی کنه. بنابراین قرار بر این شد که تا قبل از شروع کلاس‌های ترم جدید من و کتایون به آمریکا برگردیم. و چون می‌خواستیم بعد از عروسی بریم برای دوازدهم دی ماه بلیط گرفتم. *** مراسم عروسی ژانت و رضا از این جهت که هم عروسی برادرم بود و هم عروسی رفیق عزیزم بی نهایت لذت بخش بود. اما مثل تمام لحظات لذت بخش جهان، خیلی زود به پایان رسید و بانگ رحیل در گوش من و کتایون طنین انداخت. روز دوازدهم دی ماه ۱۳۹۸ آخرین روز حضور ما در این منزل گرم بود و باز باید برمی‌گشتیم به همون جایی که هیچ‌کدوم هیچ حس خوب و خاطره خوشی ازش نداشتیم. برای من اینبار ترک کردن خانه و کاشانه و پدر و مادر و رضوان و رضا و البته کشوری که همسرم توش نفس میکشید، سخت تر شده بود. کتایون هم با وجود ژانت و مادرش خیلی سخت دل می‌کند و فقط به امید همراهی من دلخوش بود. هول و حوش غروب بود که دوباره پرسید: _دقیق چه ساعتی پرواز داریم؟! گفتم: گفتم که ساعت ده شب بلیط داریم واسه بغداد از اونورم ساعت پنج صبح واسه آمریکا باز تو دوحه توقف داره. بلیط بغداد گرفتم که این چند ساعت بینش رو بتونیم بریم کاظمین زیارت. سری تکان داد: خوبه. حال همه از رفتن ما گرفته بود و حال خودمون بیشتر. من اما فشار عجیبی روی قلبم افتاده بود که نفس کشیدن رو هم سخت می‌کرد اما به روی خودم نمی آوردم... بعد از شام با همه اهل منزل خداحافظی کردیم تا به فرودگاه بریم اما هیچ کدوم راضی به اون خداحافظی نشدن و تا فرودگاه همراهیمون کردن. و اونجا هم خانواده کتایون بهمون ملحق شدن. خداحافظی نسبتا طولانی مون تا پای پرواز طول کشید ژانت که حسابی بدحال بود و رضا مدام دلداریش می‌داد. چندین بار در آغوشش گرفتم و از رضوان و رضا خواستم مواظبش باشن. حال مادر کتایون هم دست کمی از ژانت نداشت و کتایون تا لحظه رفتن مشغولش بود. وقت رفتن مادر کتایون از من التماس دعا داشت: اول به خدا بعد به تو سپردمش تو رو خدا مواظبش باش با لبخند مطمئنش کردم: چشم خیالتون راحت سیما خانوم کتایون که گویا از بقیه خداحافظی کرده بود همون لحظه کنارمون رسید و رو به من گفت: بریم؟ به موافقت سرتکون دادم اما قبل از رفتن رو به احسان گفت: من توی سفر اربعین به شما خیلی زحمت دادم حلال کنید احسان خیلی آروم و متین جواب داد: _زحمتی نبود مواظب خودتون باشید اونجا ان شاالله به سلامتی برمیگردید به سلامت! کتایون نگاهی به من کرد و بعد آهسته گفت: خیلی ممنونم با اجازه تون هر دو یکبار دیگه مادر هامون رو در آغوش گرفتیم و من دست آقاجون رو بوسیدم کتایون هم با خواهرش خداحافظی کرد و پشت کردیم که بریم اما هر دو صورتمون خیس شده بود ژانت و رضوان دوباره چند قدم پشت سرمون دویدن و به نوبت در آغوشمون گرفتن این سختترین تجربه رفتن برای من و کتایون بود سخت ترین لحظات عمرم رو میگذروندم اما ناچار به رفتن بودیم و دلخوش به برگشتن به زحمت رد شدیم و از پشت پنجره برای آخرین بار براشون دست تکون دادیم... تا زمانی که هواپیما از زمین بلند بشه من و کتایون حرفی با هم نزدیم اون سرش رو به شیشه تکیه داده بود و به بیرون زل زده بود و من هم به اتفاقات غیر منتظره این مدت که با سرعتی باورنکردنی زندگیمون رو دچار تغییرات اساسی کرد فکر میکردم اما بعد سعی کردم سر صحبت رو باز کنم: _نگران نباش خیلی زود برمیگردیم اما کتایون چیزی رو به زبون آورد که حرف دل خودم هم بود: _نمیدونم چرا انقد دلشوره دارم! سعی کردم اعتنا نکنم: چیزی نیست اضطراب جداییه تا یه چیزی بخوری رسیدیم بغداد میریم زیارت آروم میشی چیزی نگفت و باز از پنجره مشغول تماشای زمین زیر پاش شد حس غریب و غیر قابل وصفی داشتم تلفیقی از اضطراب و دلهره و هیجان حس میکردم روزهای سختی در پیشه... چشمهام رو بستم به این امید که کمی آروم بشم و برای فرار از این حال عجیب به چیزهای خوب فکر کنم به امید؛ به روزهای خوب به پایان خوشی که خدا وعده ش رو بهمون داده به ضحی؛ اون آفتاب دم ظهری که همه جا رو روشن میکنه و سایه ها رو فراری می ده... پایان🤍 ✍🏻 نویسنده: شین الف 🦋انتشار تنها با ذکر اسم نویسنده آزاد

پستهای روز سه شنبه (امام زمان (عج) و ظهور)👆 روز چهارشنبه( #خانواده_و_ازدواج )👇

#مهارتهای_مهرورزی 59 یه وقت نکنه؛ پیش رفقای صمیمیت، به گناهت اعتراف کنیا❗️ ✴️تعریفِ گناه، اشتباهه! حتی گناهان گذشته مون. خدا روی گناهان ما و دیگران پرده انداخته؛ تـ👈ـو هَـم بنداز. ‌❣ @Mattla_eshgh

#دلیلی_بر_شرمندگیت_وجود_نداره گاهی دل آدم یه چیزایی میخواد که اشتباه نیست. وجدانا اشتباه نیست. حتی به نظر خودش خیلی هم درسته. واقعا هم هیچ ایرادی نداره. گناه و معصیت و خلاف عرف و خلاف مروت هم نیست. پس 👈 دیگه دلیلی نداره که اذیتش کنیم و بندازیمش تو معذوریت ها و وجدان درد و... ✔️ اون روز یه کلیپ دیدم که مصاحبه گر رفته پیش دختر چادری ها و حزب الهی ها و از اونا میپرسید که مثلا شما راضی میشین که با یه پسر فلافل فروش و یا یه نفر دوره گر یا ضایعاتی ازدواج کنین؟ خب طبیعی هم بود که اون دختر خانما بگن نه. نمی‌تونیم. ببخشید اما نه و... اما بعدش مصاحبه گر، عکس های شهدا مثل شهید ذوالفقاری و ابراهیم هادی و ... نشونشون میداد و می‌گفت اینا همشون شغلشون همین چیزایی بوده که شما حاضر نیستید زنشون بشین اما الان اومدین سر مزارشون و زیارتشون!😐 خب دختر خانومای بندگان خدا جا می‌خوردند و احساس شرمندگی میکردن و حتی نظرشون عوض میشد و ابراز پشیمانی میکردند و... ✅ چرا؟! خواهر من چرا باید شرمنده باشی؟ با حفظ احترام به همه عزیزان ضایعاتی و نان خشک جمع کنی و ... ، اما شما حق داری که دلت نخواد با همچین شغل هایی ازدواج کنی. اشکالی از اون شغل ها و عزیزان نیستا. اما اشکال از شما هم نیست. ابدا وجدان درد نگیر. مگه قراره همشون شهید بشن؟ مگه همشون قهرمان ملی و اینا میشن؟ حالا بر حسب اتفاق و ده ها چیز دیگه، بعضی از شهدایی که هممون بهشون ارادت داریم، از این جور شغل ها داشتند و دمشون هم گرم و خدا روحشون شاد کنه. اما خواهر من! تو رو خدا شما فکر نکن اگه به همچین شغل هایی جواب رد بدی، مدیون شهدا و مردم هستی. زندگی این حرفا برنمیداره. درسته محور باید انسانیت و بزرگی روح و درک طرف مقابل باشه، اما روی پیشونی کسی ننوشته که من شهید میشم یا نمیشم. ننوشته اگه شهید شدم و بعدا اومدی سر مزارم، حاجت روا نمیشی و تا عمر داری باید مدیونم باشی. مگه شوخی بازیه؟ مگه این حرفاست؟ خواهرم! زندگی خیلی ظرافت و پستی و بلندی داره و لازم نیست با این مدل کلیپ ها احساس شرم و ناراحتی و دلسردی کنید. لطفا احساس و اندیشه خودتون را نادیده نگیرید. تهش با همین احساس و اندیشه قراره زندگی و همسری و مادری کنید. با چیزایی که بهش رسیدی زندگی می‌کنی. نه با چیزایی که با دو سه تا کلیپ، به دستگاه ادراکی و انتخاب شما بی احترامی کنه و یه احساس زودگذر به وجود بیاره و اساس و عمق نداشته باشه. ببین اگه آدم درستی هست و به دلت میشینه، جواب مثبت بده. نه اینکه دو سه تا کلمه از زندگی خاص و حتی گاها استثنایی این شهید و اون شهید بردارن و برای شما بشه بُت. روح همه شهدای عزیز شاد🌷 اما شما زندگیتو بکن اونجوری که دلت میخواد و باهاش حالت خوبه تصمیم بگیر. دقیقا همان جوری که بتونی ازش لذت ببری و بعدا به خاطر انتخاب اشتباه و جو گیر شدن، همه را به فحش و نفرین و حسرت نکشی. #حدادپور_جهرمی #دلنوشته_های_یک_طلبه

#آغوش_درمانی ۱ 🤗 آغوش گیری واکنشی غریزی و طبیعی برای ابراز احساس محبت، همدردی نیاز و شادمانی ست. 👈آغوش گیری یک دانش است روشی ساده برای حمایت، التیام شفا و رشد که نتایج ملموس و قابل ملاحظه ای دارد. ‌❣ @Mattla_eshgh

🚨 زنگ خطر در یزد !! 🚨 مسؤولین مربوطه و مردم هشیار باشند | #ببینید 🔰 #ارسالی_جنبشی_ها | می‌خواستم در خصوص یک مورد که توی دفتر خونه‌های ازدواج توی شهر یزد رخ داده بگم و اونم اینه که: ‼️الان به خانواده‌های عروس و داماد حق انتخاب می‌دن بین عقد عربی (عبارات عربی و شرعی خونده می‌شه و از ابتدا همین بوده) و عقد آریایی (که کلا فارسی خونده می‌شه و چیزی که شنیدم این بوده که ترجمه فارسی، با خطبه‌ی عقد شرعی و عربی تطابق نداره) چند روز پیش برای تعیین وقت جهت عقد برادرم رفتیم دفترخونه‌ی ازدواج که بهمون این‌طوری گفتن، حالا می‌خوام بدونم این باعث ازدواج درست و شرعی می‌شه یا نه؟ #پاسخ_جنبش : 🔸 عقد به شیوه‌ی آریایی از مصادیق #ازدواج_حرام به حساب میاد و فرزندان حاصل از آن زنازاده به شمار می‌آیند و بنا به گفته خود غرب‌زده‌ها: 🔹 عقد و ازدواج آریایی هیچ‌گونه پیشینه تاریخی ندارد و یک مدل نوآوری وبدعت است و در عین حال اقدامی اسلام ستیزانه است! 🚨 هشیار باشید، دشمن بر روی حلال‌زادگی دارالمؤمنین یزد، به عنوان یکی از مذهبی‌ترین شهرهای ایران تمرکز کرده است!! #افسادطلبان #لاتقربواالفواحش ‌❣ @Mattla_eshgh