من" ارگ بم" و خشت به خشتم متلاشی تو "نقش جهان" هر وجبت ترمه و کاشی این تاول و تبخال و دهان سوختگی ها از آه زیاد است ،نه از خوردن آشی از تنگ پریدیم به امید رهایی ناکام تقلایی... و بیهوده تلاشی... یک بار شده برجگرم زخم نکاری ؟ یک بار شده روی لبم بغض نپاشی؟ هر بار دلم رفت و نگاهی به تو کردم بر گونه ی سرخابی ات افتاد خراشی از شوق هم آغوشی.... و از حسرت دیدار ..... بایست بمیریم چه باشی.... چه نباشی

اینجا رو اگه وسطش راه بری درختاش سجده میکنن سمتت پ.ن:( ببخشید هول هولی هست عکس😅) اصفهان،خیابان بید آبادی

ـــــــ

اما نهان برای تو پرمیکشد دلمـ...:)

حس میکنم تو این زندگی هیچی دست ما نیست یه داستان بلنده... منم یکی از بازیگر هاش

وقتی بهشت عـزوجل اختـراع شد حوا که لب گشود عسل اختراع شد‌‌ در چشمهای خستة مردی نگاه کرد لبخند زد و قنـد بدل اختراع شد آهی کشید، آه دلش رفت و رفت و رفت تا هالـه‌ای به دور زحل اختراع شد حوا بلوچ بود ولی در خلیج‌ فارس رقصید و در حجاز هبل اختراع شد آدم نشسته بود ولی واژه‌ای نداشت نزدیک ظهر بود غــزل اختراع شد آدم و سعی کرد کمی منضبط شود مفعول فاعلات فعل اختـراع شد "یک دست جام باده و یکدست زلف یار" این گونـه بود ها ! کـه بغل اختراع شد یک شب میان شهـر خرامیـد و عطسـه زد   فرداش .... پنج دی .... و گسل اختراع شد!

غم از ما بر نمیخیزد چه اتراق غم انگیزی:)

ـــــــ

این جمعه و آن جمعه بیایی حرف است:) آدم بشوم سه شنبه هم میآیی....✨

رضا خان هم اگر میدید با چادر چه زیبایی جهان پرمیشد از قانون چادرهای اجباری...