داری از فکر من پُر میشی کم کم..

ولی از نظرم این درست تره واسم: داری از فکر من؛ پَر میکشی کم کم:)

داشتم کامنت های این ویدیو رو میخوندم؛ دیدم چقدر همه عاشق بابا بزرگشونن و چقدر خاطرات زیادی دارن؛ و چقدر حسرت میکشم من دوتا پدربزرگ داشتم ولی انگار نداشتم:)

عوضش بابام همیشه این صحنه هارو واسم ثبت کرده:) و جای جفتشون رو گرفته:)

و البته بابام واسه من یه پدر فوق العاده و برای خواهرزاده هام یه پدر جون بی نظیره:)

وقتی حتی اینجا هم پیرزن درونم فعاله😂🤝

سلام بر تو، به تعداد دخترانی که از گور نجات دادی:)

یه ویدیو قدیمی از خودم و رفیق توی صفحه چت قدیمیمون که متعلق به ۲ سال پیشه دیدم، که توی اون ویدیو وسط حرف زدن سر رفیقم داد میزنم، بعد تازه با خودم گفتم چقدر ادم نچسب و رفیق بدی ام که سر رفیقم داد زدم [چون اینکار رو سعی میکنم اصلا انجام ندم] بعد با خودم بودم که از ویدیو بیرون اومدم و ادامه پیام رو خوندم دیدم یه ویس فرستادم و توش از اینکه اون لحظه توی ویدیو الکی عصبانی شدم و سرش فقط داد زدم معذرت خواستم.. [:

فهمیدم من هیچوقت عوض نمیشم و توی هیچ دوره ای طرف مقابل عزیزم رو دلم نمیخواد ناراحت کنم:)

یکی از عجایب من اینه شاید که تازه فهمیدم..

کربلا که میرم یا حرف سایر امام ها، معمولا به ضریح، به گنبد خیره میمونم و مداحی گوش میدم و وقتی یه دل سیر گریه کردم با اون مداحی و کل حرم رو با چشمام دیدم، میام سراغ اینکه دعا کنم واسه تک تک ادمها و تهش میرسم به خودم و دعاهایی که واسه خودم دارم تا اینجا یه چیز معمولیه ولی جایی عجیب میشه که؛