مرتضی عبداللهی؛ جوانی باهوش و شجاع که مزین به انواع و اقسام هنرهای رزمی بود. عشق به جبهه و شهدا هم از کودکی در او وجود داشت. وقتی پدرش از حال و هوای دفاع مقدس برایش تعریف می‌کرد، سراپا گوش می‌داد، اما آخرسر با دستش محکم به پایش می‌زد و می‌گفت: ای کاش من آن موقع بودم. برای اینکه بتواند به دفاع از حرم عمه سادات برود، دوره‌های مختلف غواصی، پاراگلایدر و راپل را گذرانده بود، اما هیچ کدام از این تخصص‌ها نتوانسته بود راه او را برای دفاع از حرم باز کند. به پدرش متوسل شد. پدری که خود یکی از فرماندهان دوران دفاع مقدس و از گردان تخریب‌چی جبهه بود. با این وجود، پدرش تنها کمک کوچکی به او می‌کند که آن هم کارساز نمی‌شود. در نهایت، پدرش تنها راه موفقیت پسرش را مسأله‌ای مطرح می‌کند که آقا مرتضی را به فکر فرو می‌برد. #شهدای‌مدافع‌حرم #شهید_مرتضی_عبداللهی

یکم شعر بخونیم ؟!🌱🤍

گفته بودم بعد از این باید فراموشش کنم؛ دیدمش وز یاد بردم گفته‌هاۍ‌ خویش را .

«تا جان به تنم باشد یادت به سرم باشد تا سر ندهم بر باد هرگز نروی از یاد!»

‏گویند: مردمان غم دیوانه میخورند ‏دیوانه هم شدیم و غم ما کسی نخورد .

زعفرانِ لبِ سرخِ تو ببين كِی گفتم آخرش كار دهد دستِ خراسانی ها.

‌عشـق‌زیبـٰآست؛وَلۍقـَدِّهـَمین‌زیبـٰایۍ مـُردن‌وزِندـہ‌شـُدن‌هـٰآ؎ِفـَراوـآن‌دآرد...!

کفن کنید مرا ، رو به قبله‌ی حرمش نجف چه‌جای قشنگی برای تدفین است((:

تصور اینکه دستانت را بفشارم و بر روی قلبم بگذارم بسی زیباس...:)🫀🙂

از این عکس قشنگاا... " آغوش "

گاهی دلمون برای سادگی‌ها، سکوت و بی خبری از دنیا تنگ می‌شه! در امتداد یک خانه آرام ...🌱

گفتم‌شبی‌ڪنارتوافطارمیڪنم آقا‌نیومدی‌رمضان‌هم‌تمام‌شد.. #امام_زمانم #اللھم‌عجل‌الولیڪ‌الفرج