تصویری از آیت الله ناصری در وادی السلام نجف درکنار مزار آیت الله سید علی قاضی _____________ آیت الله ناصری از شاگردان ایت الله شیخ عباس قوچانی بودند @Mehre_ho

کجا رسد به تو مکتوب گریه‌آلودم؟ که باد هم نبَرَد کاغذی که نم دارد... #صائب_تبریزی ______ تصویر: ایت الله بهجت از شاگردان عارف بزرگ ایت الله قاضی @Mehre_ho

ایت الله سید عباس کاشانی : قاضی را باید دید. با این حرف ها قاضی، قاضی نمی شود. @Mehre_ho

سیدی نورانی آیت الله نجابت از آیت الله سید حسن مصطفوی نقل کردند که می فرمود: یک زمانی به نجف مشرف شدم تا آقای قاضی را زیارت کنم و از محضرش استفاده کنم، ولی بر اثر بدگویی برخی طلاب جاهل می ترسیدم به محضر آقای قضای بروم. یک روز در کنار در بزرگ بازار حرم نشسته بودم و کسانی را که از در قبله سلطانی به حرم رفـت و آمد می کردند می دیدم. یک لحظه در فکر فرو رفـتم که اصلاً من برای چه به نجف امده ام، من برای ملاقات با آقای قاضی به این جا آمده ام ولی می ترسم در همین اوان که نشسته بودم و در این فکر بودم دیدم یک سید بزرگواری از حرم مطهر بیرون آمد و دور تا دور بدنش را نوری احاطه کرده بود. چنان که از شش جهت اندامش نوری ساطع بود و من شیفـته این آقا شدم، دیدم طرف در سلطانی حرم رفـت و نزد قبر ملا فـتحعلی سلطان آبادی نشست. در این لحظه دیدم آن سید نورانی به کسی چیزی گفـت و او نزد من آمد و گفـت: آن سید می فرماید: ای کسی که اسمت حسن است، سریره ات حسن است، شکلت حسن است، شغلت حسن است چرا می ترسی؟ پیش بیا، پیش ما بیا و نترس، و ما این چنین به محضر آقای قاضی مشرف شدیم.» کتاب اسوه عارفان - ص 34 @Mehre_ho

آن سید نورانی به کسی چیزی گفـت و او نزد من آمد و گفـت: آن سید می فرماید: ای کسی که اسمت حسن است، سریره ات حسن است، شکلت حسن است، شغلت حسن است چرا می ترسی؟ پیش بیا، پیش ما بیا و نترس. و ما این چنین به محضر آقای قاضی مشرف شدیم.» نقل آیت الله نجابت از آیت الله سید حسن مصطفوی @Mehre_ho

🎼🎧 🔰خواب جالب #علامه_محمدتقی_جعفری از #مولانا : . از این حرف ها ازاد شو و از خودت بپرس این کارها که انجام میدهی برای خداست یا برای خودت ...!! #صوت متفکر و انسان شناس معاصر، علامه محمد تقی جعفری از زمان نگارش کتاب تفسیر مثنوی معنوی و خواب مولانا می گوید ... @Mehre_ho

ممکن است درباره وضعیت مادی زندگی آقای قاضی توضیح بفرمایید؟ اولاً ایشان خیلی کثیرالعائله بودند، بار سنگینی از نظر فرزندان به دوششان بود. پدرم نقل می کرد که وقتی خدمتشان شرفیاب می شدیم، فرش اتاق یک حصیر خرمایی بود، و فقط در زمستان برای اینکه یک مقدار گرفتار زانو درد بودند، یک پوست گوسفندی کوچک زیر پایشان می انداختند. در طول تابستان گرم نجف میوه شان فقط دوغ بود. البته معمول دوغ فروشی های نجف، یک ظرف بزرگ دوغ رقیق تر می گذاشتند که به اصطلاح صلواتی بود و احتمالاً آقازاده ایشان می رفتند از آن دوغ ها می گرفتند. آقای قوچانی می فرمود: از لحاظ توکل احدی را مانند آقای قاضی ندیدم که آنچنان مانند کوه استوار بود که ابداً مسائل مختلف اجتماعی و زندگی خم به ابروی ایشان نمی آورد. شیخ محمود قوچانی @Mehre_ho

سیره آقای قوچانی در رفتار با شاگردانشان چگونه بود؟ یادم می آید که ایشان خیلی استنکاف داشتند از اینکه کسی مثلاً حتی دستشان را ببوسد یادم می آید یکی از رفقا که هم سن من بود و از ایران آمده بود، یک روز بعد از ظهر آمد منزل ابوی تا وارد اتاق شدند، ابوی که بلند شده بودند، افتاد به پاهای ایشان، من هیچ وقت ابوی را اینطور متغیر و ناراحت ندیده بودم، آن چنان غضب کرده و به او تشر زدند و به او گفتند: از این غلط ها دیگه نکن و خیلی ناراحت شدند شیخ محمود قوچانی @Mehre_ho

@Mehre_ho مناجات سوز دل

ممکن است درباره وضعیت مادی زندگی آقای قاضی توضیح بفرمایید؟ اولاً ایشان خیلی کثیرالعائله بودند، بار سنگینی از نظر فرزندان به دوششان بود. پدرم نقل می کرد که وقتی خدمتشان شرفیاب می شدیم، فرش اتاق یک حصیر خرمایی بود، و فقط در زمستان برای اینکه یک مقدار گرفتار زانو درد بودند، یک پوست گوسفندی کوچک زیر پایشان می انداختند. در طول تابستان گرم نجف میوه شان فقط دوغ بود. البته معمول دوغ فروشی های نجف، یک ظرف بزرگ دوغ رقیق تر می گذاشتند که به اصطلاح صلواتی بود و احتمالاً آقازاده ایشان می رفتند از آن دوغ ها می گرفتند. آقای قوچانی می فرمود: از لحاظ توکل احدی را مانند آقای قاضی ندیدم که آنچنان مانند کوه استوار بود که ابداً مسائل مختلف اجتماعی و زندگی خم به ابروی ایشان نمی آورد. شیخ محمود قوچانی @Mehre_ho