💠طلبه، به عنوان مبلغ دین و معنویت، دایما از خدا و دین سخن می‌گوید، مردم را به آن فراتر می‌خواند و خدا‌جویی در اعمال را توجیه می‌کند. این وظیفه شغلی می‌تواند آن مفاهیم عالی را برای او، به سخنان معمولی و عادی تبدیل کند و به مرور سرچشمه معنویت، در درونش بخشکد. این خطر، برای روحانی و مبلغ دینی، بسیار جدی و مخاطره آمیز است. راه علاج آن است که روحانی، جدای از دعوت عام خلق به خدا و معنویت، فرصت‌های خلوت برای خود بجوید و با مراقبه و محاسبه، به تذکار نفس بپردازد و با تقویت ارتباط شخصی با خدا، از آن خطر جدی رهایی یابد: اهل علم بایستی علاوه بر واجبات به مستحبات هم بپردازند نمی‌گویم که همه مستحبات را به جا بیاورید ولیکن بعضی از مستحبات وجود دارد که مکمل واجبات است. توجه، ذکر، نافله، دعا، بزرگ داشتن ایام برجسته، گاهی توجه و راز و نیازی در نیمه شب این‌ها چیزهایی است که اهل علم نمی‌تواند نداشته باشد. شما اگر خدای ناکرده جانب وصل به خداوند و اتصال به معنویت را از دست بدهید با توجه به این که مراجعه دینی به شما زیاد است،‌ اندکی بگذرد خالی خواهید شد. انسان اگر مرتب برای مردم حرف بزند و جواب آن‌ها را بدهد و برایشان بگوید خالی می‌شود درست مثل استخری که از یک طرف خالی می‌شود، ولی از طرف دیگر پر نمی‌شود و آب تازه‌ای وارد آن نمی‌گردد. معنویت در درون انسان، پوچ خواهد شد. بنابراین خیلی لازم است، هم چنان که دستی برای فیض بخشیدن به سوی مردم دارید دستی هم برای فیض گرفتن از معنویت داشته باشید. و این ممکن نیست، مگر با توجه و ذکر و خشوع و توسل. (مقام معظم رهبری) 1371/11/8

از حالا به بعد نوکر ما باش حکایتی ناب و شنیدنی از حضرت آیت الله شب زنده دار«دام ظله»

اعمال شب ۱۹ ماه مبارک رمضان

أنا و علیّ أبوا هذه الأمّة

وقتی که امت یتیم شد

اللّهمّ العن اوّل ظالم ظلم حقّ محمّد و آل محمّد

بسم اللّه الرحمن الرحیم قال أمیر المؤمنین علیه السلام: أَسْعَدُ النَّاسِ مَنْ‏ : - عَرَفَ‏ فَضْلَنَا - وَ تَقَرَّبَ إِلَى اللَّهِ بِنَا - وَ أَخْلَصَ حُبَّنَا - وَ عَمِلَ بِمَا إِلَيْهِ نَدَبْنَا - وَ انْتَهَى عَمَّا عَنْهُ نَهَيْنَا. - فَذَاكَ مِنَّا وَ هُوَ فِي دَارِ الْمُقَامَةِ مَعَنَا. تصنيف غرر الحكم و درر الكلم 115 في ضرورة الإمامة و وصف من عرفهم ..... ص : 115