موضوع: اسما و القاب امام چهارم به مناسبت شهادت امام سجاد(ع) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلّیَ اللهُ عَلَى خَیرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ سَیِّدِ الْعَابِدِینَ‏ الَّذِی اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ 🌸شعر چشمم ز غمت چشمه ی زمزم گردید سوزان جگرت ز آتش سم گردید ای شاهد کربلا ز سوز غم تو تجدید دگر داغ محرّم گردید ✅مقدمه امام چهارم حضرت علی بن الحسین علیه السلام دارای القابی زیباست که خوب است نگاهی بیندازیم به این کلمات مقدس که برخی از آنها عبارتند از؛ زین العابدین، و سید الساجدین والعابدین، و زکیّ، و امین، و سجاد، و ذو الثَّفِنات، مَنارُ الْقانتین،ابن خِیرَتَین،بَکّا،خاشع،مُتَهَجّد،زاهد،سفینة العلم.وارثُ عِلمِ النّبیّین. در شرح برخی از این القاب مقدس نکاتی تقدیم می شود. ✔️ ذو الثَّفِنات و سجاد امام سجاد(ع) را که بر اثر سجده زیاد، در پیشانی یا دیگر مواضع سجده‌اش اثری می‌ماند، ذو الثفنات می‌نامیدند.چرا که مواضع سجودش مانند زانوی شتر، پینه می‌بست. ثَفِنه، به‌معنای پینه زانو و سینۀ شتر است(۲) ✔️ زین العابدین سبب نامیده شدن حضرت علی بن الحسین به زین العابدین آن است که شبی در محراب عبادت ایستاده و مشغول عبادت بود «فَتَمَثَّلَ لَهُ الشَّيْطَانُ فِي صُورَةٍ ثُعْبانٍ لِيَشغَلَهُ عَن عِبَادَتِهِ فَلَم يَلْتَفِتْ إِلَيْهِ فَجَاءَ إِلَى إِبْهَامٍ رِجْلِهِ فَالتَّقَمَهَا فَلَم يَلْتَفِتْ إِلَيْهِ»؛ شیطان به صورت مار بزرگی مجسم شد و انگشت بزرگ پای آن حضرت را در دهان گرفت و می گزید که حضرت را متوجه خود کند و از عبادت منصرف سازد، ولی نتوانست و حضرت به آن توجه نکرد. چون از نماز فارغ شد او را شناخت به او لطمه زد گفت: دور شو ای ملعون و باز مشغول عبادت گردید پس شنید هاتفی سه مرتبه او را نداد داد: «انت زين العابدین» (۲) به خاطر همین حضرت به این لقب مشهور گردید. 💠داستان روایت شده است که روزی فاطمه دختر حضرت امیر مؤمنان علی به جابر بن عبدالله انصاری گفت: ای جابرا تو از یاران بزرگ پیامبر خدایی و ما اهل بیت در گردن تو حق بسیار داریم و از اهل بیت پیامبر همین علی بن حسین مانده است در عبادت پروردگار به خود خیلی زحمت میدهد. پیشانی، زانوها و کفهای او از بسیاری عبادت پینه بسته و مجروح گشته و بدن او لاغر شده و کاهیده است از او بخواه مقداری از عبادتش بکاهد و بیشتر به خود فشار نیاورد. چون جابر به خدمت آن جناب رسید دید که در محراب نشسته و عبادت بدن شریفش را نحیف نموده است. حضرت جابر را گرامی داشته در پهلوی خود نشانید و با صدای بسیار ضعیف احوال او را پرسید جابر گفت: یابن رسول الله خداوند متعال بهشت را برای شما و دوستان شما خلق کرده و جهنم را برای دشمنان شما و مخالفان شما آفریده پس چرا اینقدر به خود زحمت می دهید. حضرت فرمود: ای صحابه پیامبر اکرم حضرت پیامبر خدا با آن احترامی که نزد خدای خود داشت که تمام کوتاهی ها و ترک اولای گذشته و آینده او را آمرزیده او مشقت در عبادت را ترک نکرد. پدر و مادرم فدای او باد تا آنکه ساق مبارکش ورم کرد، اصحاب عرض کردند چرا چنین زحمت میکشی و در حالی که خداوند بر تو تقصیر نمی نویسد. فرمود:« أَ فَلَا أَكُونُ عَبْداً شَكُوراً»؛ آیا من بنده شاکر خدا نباشم و شکر نعمتهای او را ترک نمایم؟ جابر گفت: یابن رسول الله بر مسلمانان رحم کن که خدا به برکت شما بلاها را از آنان دفع می نماید و آسمانها را نگاه میدارد و مردمان را عذاب نمی کند. فرمود: ای جابرا بر طریق پدران خود خواهم بود تا ایشان را ملاقات نمایم. (۳) 🔻ادامه دارد ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

✔️مَنارُ الْقانتین یکی دیگر از القاب آن حضرت« مَنارُ الْقانتین» است که به معنی چراغ نورانی نیایش کنندگان است. آن حضرت در دعا و نیایش هم دعاهای فاخر و بی نظیری دارند هم در مورد دعا توصیه های آموزنده دارند. به چند نمونه از فرمایشات آن حضرت در موضوع دعا نگاهی بیندازیم؛ 🔹وَ قَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : «الْمُؤْمِنُ مِنْ دُعَائِهِ عَلَى ثَلاَثٍ إِمَّا أَنْ يُدَّخَرَ لَهُ وَ إِمَّا أَنْ يُعَجَّلَ لَهُ وَ إِمَّا أَنْ يُدْفَعَ عَنْهُ بَلاَءٌ يُرِيدُ أَنْ يُصِيبَهُ.» (۴) مومن از دعایش سه نتیجه می‌گیرد: یا برایش ذخیره می‌شود یا در دنیا برآورده شود یا بلایی که میخواست به او برسد را از او بگرداند. 🔹 «وَ الذُّنُوبُ‌ الَّتِي تَرُدُّ الدُّعَاءَ‌ سُوءُ‌ النِّيَّةِ‌ وَ خُبْثُ‌ السَّرِيرَةِ‌ وَ النِّفَاقُ‌ مَعَ‌ الْإِخْوَانِ‌ وَ تَرْكُ‌ التَّصْدِيقِ‌ بِالْإِجَابَةِ‌ وَ تَأْخِيرُ الصَّلَوَاتِ‌ الْمَفْرُوضَاتِ‌ حَتَّى تَذْهَبَ‌ أَوْقَاتُهَا وَ تَرْكُ‌ التَّقَرُّبِ‌ إِلَى اللَّهِ‌ عَزَّ وَ جَلَّ‌ بِالْبِرِّ وَ الصَّدَقَةِ‌ وَ اسْتِعْمَالُ‌ الْبَذَاءِ‌ وَ الْفُحْشِ‌ فِي الْقَوْلِ‌» (۵) گناهانی که دعا را رد می کنند عبارت اند از: ۱.نیت بد ۲.ناپاکی باطن ۳.نفاق با برادران ۴.عدم اعتقاد به اجابت دعا ۵.تأخیر در نمازهای واجب به قدری که اوقات نماز برود و فوت شود ۶.ترک تقرب به خداوند عز و جل به وسیله ترک احسان و صدقه ۷.ناسزاگویی و بدزبانی ✔️بَکّا یکی دیگر از القاب آن حضرت بکا است یعنی صاحب گریه های زیاد. امام صادق(ع)فرمود: اَلْبَكَّاءُونَ خَمْسَةٌ آدَمُ وَ يَعْقُوبُ وَ يُوسُفُ وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ ع فَأَمَّا آدَمُ فَبَكَى عَلَى اَلْجَنَّةِ حَتَّى صَارَ فِي خَدَّيْهِ أَمْثَالُ اَلْأَوْدِيَةِ وَ أَمَّا يَعْقُوبُ فَبَكَى عَلَى يُوسُفَ حَتَّى ذَهَبَ بَصَرُهُ وَ حَتَّى قِيلَ لَهُ تَاللّهِ تَفْتَؤُا تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتّى تَكُونَ حَرَضاً أَوْ تَكُونَ مِنَ اَلْهالِكِين وَ أَمَّا يُوسُفُ فَبَكَى عَلَى يَعْقُوبَ حَتَّى تَأَذَّى بِهِ أَهْلُ اَلسِّجْنِ فَقَالُوا لَهُ إِمَّا أَنْ تَبْكِيَ اَللَّيْلَ وَ تَسْكُتَ بِالنَّهَارِ وَ إِمَّا أَنْ تَبْكِيَ اَلنَّهَارَ وَ تَسْكُتَ بِاللَّيْلِ فَصَالَحَهُمْ عَلَى وَاحِدٍ مِنْهُمَا أَمَّا فَاطِمَةُ فَبَكَتْ عَلَى رَسُولِ اَللَّهِ ص حَتَّى تَأَذَّى بِهَا أَهْلُ اَلْمَدِينَةِ فَقَالُوا لَهَا قَدْ آذَيْتِنَا بِكَثْرَةِ بُكَائِكِ فَكَانَتْ تَخْرُجُ إِلَى اَلْمَقَابِرِ مَقَابِرِ اَلشُّهَدَاءِ فَتَبْكِي حَتَّى تَقْضِيَ حَاجَتَهَا ثُمَّ تَنْصَرِفُ وَ أَمَّا عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ فَبَكَى عَلَى اَلْحُسَيْنِ ع عِشْرِينَ سَنَةً أَوْ أَرْبَعِينَ سَنَةً مَا وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعَامٌ إِلاَّ بَكَى حَتَّى قَالَ لَهُ مَوْلًى لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ اَلْهالِكِينَ قالَ إِنَّما أَشْكُوا بَثِّي وَ حُزْنِي إِلَى اَللّهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اَللّهِ ما لا تَعْلَمُون نِّي مَا أَذْكُرُ مَصْرَعَ بَنِي فَاطِمَةَ إِلاَّ خَنَقَتْنِي لِذَلِكَ عَبْرَةٌ . پنج تن گريه فراوان كردند آدم و يعقوب و يوسف و فاطمه دختر محمد(ص)و علي بن الحسين(ع)اما آدم براي دوري از بهشت آن چنان گريست كه اثر اشك همچون رودخانه برخسارش نمايان شد و اما يعقوب بر فراق يوسف باندازه اي گريست كه چشمش از دست رفت و او را گفتند اين چنين كه تو پيوسته بياد يوسف هستي بخدا از بيماري لاغر و نحيف گردي و يا خود را نابود خواهي نمود. اما يوسف از دوري يعقوب آن چنان گريست كه زندانيان ناراحت شدند و يوسف را گفتند يا شب گريه كن و روز آرام باش و يا روز گريه كن و شب آرام بگير يوسف نيز با پيشنهاد آنان ساخت كه در يكي از شبانه روز بگريد و اما فاطمه براي رسول خدا باندازه اي گريست كه اهل مدينه ناراحت شدند و بحضرتش عرض كردند از بس گريستي ما را آزرده نمودي پس از اين تذكر فاطمه از مدينه بيرون ميرفت و در گورستان شهر هر چه ميخواست گريه ميكرد و سپس باز ميگشت و اما علي بن الحسين بيست سال و يا چهل سال بر مصيبت پدرش گريست هر چه خوراك به پيش آن حضرت مينهادند ميگريست تا آنكه يكي از غلامانش عرض كرد يا بن رسول الله من بفدايت، ميترسم كه شما خود را هلاك سازيد. فرمود: شكوه غم و اندوه فراوان خود را فقط بنزد خداوند برم و من از جانب خداوند چيزي مي دانم كه شما از آن آگاه نيستيد خاطره قتلگاه فرزندان فاطمه را هر گاه كه بياد مي آورم گريه راه گلويم را ميگيرد. 🔻ادامه دارد ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

امام سجاد علیه السلام یکی در نجات دهنده ها را گریه دانسته اند؛ «ثَلاَثٌ مُنْجِيَاتٌ لِلْمُؤْمِنِ كَفُّ لِسَانِهِ عَنِ النَّاسِ وَ اغْتِيَابِهِمْ وَ إِشْغَالُهُ نَفْسَهُ بِمَا يَنْفَعُهُ لآِخِرَتِهِ وَ دُنْيَاهُ وَ طُولُ الْبُكَاءِ عَلَى خَطِيئَتِهِ.» (۶) امام سجاد علیه السلام می فرماید: سه چیز سبب نجات مومن است: ۱ بازداشتن زبان از غیبت مردم ۲. مشغول کردن خودش به آنچه برای آخرت و دنیایش سود دهد. ۳. گریستن طولانی بر گناهش. ⚫️مقدمه روضه 🔺امام باقر فرمود: هنگامی که وفات پدرم فرا رسید مرا به سینه خود چسبانیده و فرمود: پسر جانم! «إِيَّاكَ وَ ظُلَمَ مَنْ لا يَجِدُ عَلَيْكَ نَاصِراً إلا الله»؛ بپرهیز از ستم کردن بر کسی که یاوری جز خدا را ندارد. (۷) 🔺امام باقر علیه‌السلام پس از غسل امام سجاد علیه‌السلام ، گریه سختی کردند. جابر جلو آمد و عرضه داشت: ای آقای من! برای از دست‌دادن پدرتان گریه می‌کنید؟ امام باقر علیه‌السلام فرمود:« لٰا یٰا جابِر! و اِنْ عَزَّ عَلَیَّ فِراقُهُ، وَلٰکنْ یا جابِر. هٰذِهِ آثارُ السَّلاسِلَ و الأغلالُ فی یدَیهِ و رِجلَیه لَم یَذهَب أثرُها؛ و هٰذِهِ آثارُ الجامِعةِ فی عُنُقِ والدی»(۸) نه ای جابر! هرچند فراق پدرم برای من سنگین است اما گریه‌ام برای آثار این غل‌ و زنجیرها و سلسله‌هایی است در جای آن‌ها هنوز بر دست و پای پدرم باقی مانده است؛ این، جای همان جامعه‌ای (غل و زنجیر سنگینی که گردن و دست و پا را به هم می‌بندد) است که بر گردن پدرم هنوز باقی مانده است. ◾️روضه امام زین العابدین یادگار کربلاست و تمام صحنه های کربلا را از نزدیک مشاهده کرده آوارگی و اسیری و کتک خوردن خواهران و عمه ها و فریاد و ناله های اهل بیت پدرش را دیده است بعد از شهادت ابی عبدالله و یارانش همراه عمه جانش زینب سوار بر شتران بی جهاز شدند روز یازدهم اسرای کربلا را از کنار قتلگاه شهیدان عبور دادند، تا امام سجاد چشمش به جسدهای مطهری که روی خاک گرم کربلا افتاد حالش منقلب شد. امام زین العابدین بر شتری برهنه سوار بود در حالی که دستهایش با غل و زنجیر به گردنش بسته بودند از رگهای گردنش خون می چکید در بین راه مردم می آمدند برای تماشای اسرا و برای مردم بیان میکرد من پسر کسی هستم که او را کنار شط فرات بدون تقصیر و گناه کشتند. ای مردم شما را به خدا سوگند می دهم آیا یاد داری که به پدرم نامه نوشتید و با او عهد و پیمان بستید پس با او جنگیدید وای به حال شما در مجلس ابن زیاد وقتی اسرای کربلا را وارد کردند صحنه ای را مشاهده کرد که دل سنگ را آب میکند یزید با چوب دستی (خیزران) خود بر دندانهای ابی عبدالله در مقابل بچه هایش میزد. امام زین العابدین خرابه شام و از دست رفتن خواهرش رقیه را دید. امام صادق فرمودند جدم امام سجاد چهل سال بر مصیبت پدرش اشک ریخت اغلب روزها روزه و شبها به عبادت مشغول بود هنگامی که میخواست افطار کند آب و غذا میآوردند تا نگاهش می افتاد می فرمود: قُتِلَ ابنُ رَسُول الله جائعاً قُتِلَ ابنُ رسول الله عطشاناً» (۹) چگونه من غذا بخورم آب بنوشم در حالی که فرزند پیامبر خدا را گرسنه و تشنه به شهادت رساندند. آن قدر گریه میکرد تا محاسنش از اشک چشمانش تر میشد و تا آخر عمر مبارکش این چنین بود. و میفرمود: یعقوب پیغمبر دوازده پسر داشت که یکی از آنان مدتی پنهان بود در فراق پسر اشک میریخت آن قدر گریه کرد تا نابینا شد. از شدت غم و اندوه کمرش خم شد در حالی که فرزندش زنده بود ولی پدر و برادران و هفده تن از خاندانم در یک روز کشته شدند و بر روی زمین دیدم. 🌸شعر بعد بابا قافله سالار شد در اسارت خسته از آزار شد او جوان بود و میان خیمه‌ها از غم داغ پدر بیمار شد در غریبه عمه‌اش زینب فقط بین دشمن بهر او غمخوار شد حضرت سجاد زین العابدین دست بسته با دل خونبار شد ناقه عریان و زنجیر ستم در میان کوچه و بازار شد او گل باغ حسین است کز جفا در غریبستان اسیر خار شد سال‌ها بعد از قیام کربلا گریه کار حجت دادار شد «قاسم» از داغ امام ساجدین دیده گریان گنبد دوار شد ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📎پی نوشتها ۱.لسان العرب، ج۱۳، ص۷۸(ذیل واژه ثفن). ۲.کشف الغمه، ج۲، ص۷۴ ۳.بحارالانوار، ج۴۶، ص۷۸ ۴.تحف العقول، ص۲۸۰ ۵.وسائل، ج۱۶، ص۲۸۱ ۶.بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۴۰ ۷.تحف العقول، ص۲۴۵ ۸.سوگنامه آل محمد (ص)،ص٧۶ ۹.وسائل، ج ۳، ص۲۸۳. ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

موضوع قیامت باوری در کلام سیدالشهدا(ع) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلّیَ اللهُ عَلَى خَیرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین‏ أمّا بَعدُ ؛ «فَكَأَنَّ الدُّنيا لَم تَكُن وكَأَنَّ الآخِرَةَ لَم تَزَل ، وَالسَّلامُ» 🌸شعر منظر دل های ماست، کرب و بلای حسین مرغ دل ما زند، پر به هوای حسین یک نگه کربلا بِه بود از صد بهشت جنت اهل دل است، صحن و سرای حسین دیدن باغ بهشت، مژده به زاهد دهید زاهد و حور و قصور، ما و لقای حسین تربت پاکش بود داروی هر دردمند دار شفای خداست، کرب و بلای حسین ملک سلیمان بود در نظرش بی بها آن که گدایی کند پیش گدای حسین هرکه رود کربلا بوسه به خاکش زند بشنود از قدسیان، بانگ و نوای حسین چون به عزاخانه اش پا نهی آهسته نه بال ملایک بود، فرش عزای حسین خنده کنان می رود، روز جزا در بهشت هرکه به دنیا کند، گریه برای حسین غم نخورد بعد از این، بهر سرای دگر آن که «شکوهی!» شود، نوحه سرای حسین ✅مقدمه اعتقاد به معاد یکی از نافذترین و مؤثرترین باورها در جهت دادن به رفتار آدمی، تربیت و اصلاح اوست، به طوری که بدون آن هیچ رزمنده ای معتقدانه در صحنه دفاع قدم نمی گذارد و خود را برنده جنگی که به شهادت منتهی می شود، نمی داند. برای انسان معادباور، شوق به لقاء الهی و رهایی از دام حجاب جسمانی، ارزشی است که چیزی با آن برابری نمی کند. ➖نقل کرده اند امام صادق(ع)، بعد از هر نماز عشا، رو به جمعیت می کرد و راجع به معاد تذکر می داد. ➖امیرالمؤمنین(ع) می آمد در بازار فریاد می زد: بازاری ها! می فروشید، می خرید، قیامت را فراموش کرده اید؟ معاد را فراموش کرده اید؟ فریاد می زد«تِلْکَ الدّارُ الآخرَه»و این آیه را در بازار زیاد می خواند: «تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا» در قیامت آرامش برای کسی است که گناه نکند، فساد نکند، تفوّق طلب نباشد. چرا این قدر تذکر می دادند؟ ➖در شعری منسوب به حضرت امیر(ع) مشغول شدن به دنیا و فراموشی قبر و قیامت مورد تذکر قرار داده شده است؛ يَا مَنْ بِدُنْيَاهُ اِشْتَغَلْ قَدْ غَرَّهُ طُولُ اَلْأَمَلِ اَلْمَوْتُ يَأْتِي بَغْتَةً وَ اَلْقَبْرُ صُنْدُوقُ اَلْعَمَلِ ➖توجه به معاد در سخن و رفتار سیدالشهدا علیه السلام جلوه ویژه ای دارد از جمله آنها نامه کوتاه ،جالب و تفکربرانگیز آن حضرت می باشد در از کربلا به مدینه ارسال شده است؛ امام باقر عليه السلام فرمود:«حسين بن على عليهماالسلام از كربلا به محمّد بن على  نوشت: «بِسمِ اللّه ِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ ، مِنَ الحُسَينِ بنِ عَلِي إلى مُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍّ ومَن قِبَلَهُ مِن بَني هاشِمٍ ، أمّا بَعدُ ، فَكَأَنَّ الدُّنيا لَم تَكُن وكَأَنَّ الآخِرَةَ لَم تَزَل ، وَالسَّلامُ» .  «به نام خداوند رحمتگر مهربان. از حسين بن على به محمّد بن على و ديگر فرزندان هاشم. امّا بعد : دنيا چنان است كه گويى هرگز نبوده است و آخرت ، چنان است كه گويى همواره بوده است! بدرود».(۱) 🔻در ادامه مواردی از توجه امام حسین علیه السلام به قیامت ،مورد اشاره قرار میگیرد؛🔺 ✔️موعظه گنهگار با اشاره به عذاب اخروی لِرجُلٍ قالَ لَهُ : أنا رجُلٌ عاصٍ و لا أصبِرُ عَنِ المَعصِيَةِ ، فَعِظْني بِمَوعِظَةٍ ـ : اِفعَلْ خَمسَةَ أشياءَ و أذنِبْ ما شِئتَ ، فأوَّلُ ذلكَ : لا تَأكُلْ رِزقَ اللّه ِ و أذنِبْ ما شِئتَ ، و الثّانِي : اُخرُجْ مِن وَلايَةِ اللّه ِ و أذنِبْ ما شِئتَ ، و الثّالِثُ : اُطلُبْ مَوضِعا لا يَراكَ اللّه ُ و أذْنِبْ ما شِئتَ ، و الرّابِعُ : إذا جاءَ مَلَكُ المَوتِ لِيَقبِضَ رُوحَكَ فادْفَعْهُ عَن نَفسِكَ و أذنِبْ ما شِئتَ ، و الخامِسُ : إذا أدخَلَكَ مالِكٌ في النّارٍ فلا تَدخُلْ في النّارِ و أذنِبْ ما شِئتَ !» امام حسين عليه السلام ـ به مردى كه عرض كرد: من مردى نا فرمانم و در برابر معصيت شكيبايى ندارم، پس مرا اندرزى فرما ـ فرمود : پنج كار بكن و آنگاه هر چه خواستى گناه كن. اوّل اينكه روزى خدا را نخور و هر چه خواهى گناه كن. دوم اينكه از قلمرو خدا بيرون شو و هرچه خواهى گناه كن. سوم اينكه به جايى برو كه خدا تو را نبيند و هرچه خواهى گناه كن. چهارم اينكه هرگاه ملك الموت براى گرفتن جان تو آمد، او را از خودت دور گردان و هرچه خواهى گناه كن. و پنجم اينكه هرگاه مالك (مأمورِ دوزخ) تو را به آتش برد، داخل آن نشو، و [آنگاه ]هرچه خواهى گناه كن!(۲) 🔻 ادامه دارد 👇👇 ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

✔️شب عاشورا ➖در شب عاشورا که امام حسین علیه السلام هنگام آماده کردن شمشیر خود اشعاری در بی وفایی دنیا زمزمه کردند حضرت زینب علیها سلام از شنیدن سخنان به گریه در آمدند که امام علیه السلام با این سخنان و با یاد آوری خواهر عزیزشان را تسلی دادند؛ «يا أُخَيَّة! اِتّقیِ اللّهَ و تَعَزّي بِعَزاءِ اللّهِ، وَ اعلَمي أَنّ‌َ أهلَ الارضِ يَموتون، و أنّ‌ أهلَ السّماءِ لا يَبقون، و أَنّ‌ كُلّ‌َ شيءٍ هالكٌ إلاّ وَجهَ اللّهِ الّذي خَلقَ الأرضَ بِقُدرَتِه، و يَبعَثُ الخَلقَ فَيَعودون» خواهر جانم! تقواى خدا پيشه ساز و خود را به صبر خدا بسپار و بدان كه زمينيان مى‌ميرند و آسمانيان پايدار نمى‌مانند و هر چيزى نابود است جز ذات خدا كه با قدرت خود زمين را آفريد و خلايق را برمى‌انگيزد تا بازآيند.(۳) ➖در شب عاشورا امام حسین علیه السلام پس از آن که دید اصحابش یک یک از او اعلام حمایت کردند، در حق‌شان دعای خیر کرد و جایگاه شان را در بهشت به آنان نشان داد. اصحاب امام، نعمت‌های خود را در بهشت نگریستند و بر یقین‌شان افزوده شد؛ [ثمّ دعا، وقال لهم: إرفعوا رؤوسكم وانظروا! فجعلوا ینظرون إلی مواضعهم ومنازلهم من الجنّة! وهویقول لهم: هذا منزلك یا فلان! وهذا قصرك یا فلان! وهذه درجتك یا فلان!] شیخ صدوق از امام صادق(ع) نقل می کند که فرمود:«إنهم كُشف لهم الغطاء حتّی رأوا منازلهم من الجنّة! فكان الرجل منهم یقدم علی القتل لیبادر إلی حوراء یعانقها! وإلی مكانه من الجنّة!»(۴) ✔️صبح عاشورا سیدالشهداء از مدینه تا کربلا برای رهایی مردم از قید و بند دنیا (دنیاطلبی) و توجّه بیشتر به حقیقت روحانی خود توصیه های فراوانی فرمود. در صبح عاشورا در ضمن نصیحت و خیرخواهی دشمنان، برای اینکه آنها را از دنیاطلبی نجات دهد، فرمود: ➖«الْحَمْدُلِلَّهِ‌ الَّذِى خَلَق الدُّنْيَا فَجَعَلَهَا دَارَ فَنَاءٍ وَ زَوَالٍ‌، مُتَصَرِّفَةً‌ بِاَهْلِهَا حَالاً بَعْدَ حَالٍ‌، فَالْمَغْرُورُ مَنْ‌ غَرَّتْهُ‌ وَ الشَّقِىُّ‌ مَنْ‌ فَتِنَتهُ‌ فَلَا تَغُرَّنَّكُمْ‌ هَذِهِ‌ الدُّنْيَا فَاِنَّهَا تَقْطَعُ‌ رَجَاءَ مَنْ‌ رَكَن الَيْهَا، وَ تُخَيِّبُ‌ طَمَعَ‌ مَنْ‌ طَمِعَ‌ فِيهَا، وَ اراكُم قَدْ اجْتَمَعْتُم عَلى امْرٍ قَدْ سْخَطْتُمُ‌ اللهَ‌ فِيهِ‌ عَلَيْكُم؛ فَاَعْرَض بِوَجهِهِ‌ الكَريمِ‌ عَنكُم وَ احِلَّ‌ بِكُمْ‌ نِقْمَتَهُ‌؛ وَ جَنَّبَكُمْ‌ رَحْمَتَهُ‌ فَنِعْمَ‌ الرَّبُّ‌ رَبُّنَا، وَ بِئسَ‌ الْعَبدُ انْتُم! اقْرَرْتُمْ‌ بِالطَّاعَةِ‌، وَ آمَنْتُمْ‌ بِالرَّسُولِ‌ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ‌ عَلَيْهِ‌ وَ الِهِ‌ وَ سَلَّمَ‌، ثُمَّ‌ انَّكُمْ‌ زَحَفْتُمْ‌ الى ذُرِّيَّتِهِ‌ وَ عِترَتِهِ‌، تُريِدوُنَ‌ قَتْلَهُمْ‌ لَقَدِ استَحوَذَ عَلَيكُمُ‌ الشَّيطَان فَاَنْساكُم ذِكرَ اللهِ‌ الْعَظِيمِ‌! فَتَبّاً لَكُم وَ لِمَا تُريِدُونَ‌ إِنّٰا لِلّٰهِ‌ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ‌ رٰاجِعُونَ‌». «سپاس خدایی را که دنیا را آفرید و آن را سرای فناپذیر و رو به زوال قرار داد. دنیایی که صاحبانش را از حالی به حالی دگرگون می کند. خودباخته کسی است که دنیا او را بفریبد و تیره بخت و شقاوتمند کسی است که دنیا او را شگفت زده سازد. دنیا شما را نفریبد؛ زیرا دنیا امید هر کسی را که بر آن تکیه کند به یأس تبدیل می کند و طمع هرکسی را که در آن طمع ورزد، بی نتیجه می گذارد. شما را می بینم برای انجام کاری جمع شده ا ید که با آن خدا را خشمگین ساخته اید. شیطان بر شما مسلّط شده و خدای بزرگ را از یاد شما برده است. پس، هلاکت بر شما و بر قصد و هدف شما. همه ما از خدا هستیم و به سوی او بازخواهیم گشت.(۵) ➖«عِبادَ اللَّهَ‌ اتَّقُوا اللَّهَ‌ وَ كُونُوا مِن الدُّنْيا عَلى حَذَرٍ، فَاِنَّ‌ الدُّنْيا لَوْ بَقِيَتْ‌ عَلى احَدٍ اوْ بَقِىَ‌ عَلَيْها احَدٌ لَكانَتِ‌ الْاَنْبِياءُ احَقَّ‌ بِالْبَقاءِ وَ اوْلى بِالرِّضا وَ ارْضى بِالْقَضاءِ غَيْرُ ان اللّهَ‌ خَلَق الدُّنْيا لِلْفَناءِ فَجَديُدها بالٍ‌ وَ نَعيمُها مُضْمَحِلٌّ‌ وَ سُرُورُها مُكْفَهِرٌّ وَ الْمَنْزِلُ‌ تَلْعَةٌ‌ وَ الدّارُ قَلْعَةٌ‌. فَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ‌ خَيْرَ الزّادِ التَّقْوى‌» اى بندگان خدا، تقواى خدا را پيشه سازيد و از دنيا دورى كنيد كه اگر دنيا براى كسى مى‌ماند يا كسى در دنيا مى‌ماند، پيامبران شايسته‌تر بودند كه بمانند و آنان بيش از همه سزاوار خوشنودى‌ هستند و بيش از همه به قضاى الهى خرسندند. خداوند بلندمرتبه، دنيا را براى بلا و اهل آن را براى فنا آفريد. پس تازگى دنيا، كهنگى است و نعمت‌هايش، نابود شونده و شادمانى آن، غم و اندوه است، سراى آخرت فرا مى‌رسد و خانه دنيا از دست مى‌رود. پس توشه برداريد كه بهترين توشه، تقواست.(۶) 🔻 ادامه دارد 👇👇 ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

✔️عصر عاشورا یکی دیگر از مواردی که سیدالشهدا علیه السلام به قیامت اشاره داشتند و از معروف ترین سخنان امام حسین علیه السلام محسوب می شود به عصر عاشورا و ساعت‌ آخر عمر آن حضرت مربوط می شود که اینگونه نقل شده است. امام(عليه السلام) در آن ساعتهای پایان عاشورا که بلامعین و بی یاور شده بود و یک تنه به لشکر زده بود به هر سو يورش می برد و گروه عظيمى را به خاك می افكند. عمر سعد فرياد برآورد: «آيا مى دانيد با چه كس مى جنگيد؟ او فرزند همان دلاور ميدان ها و قهرمانان عرب است، از هر سو به وى هجوم آوريد». بعد از اين فرمان چهار هزار تيرانداز از هر سو امام(عليه السلام) را هدف قرار دادند و از سوى ديگر به جانب خيمه ها حمله ور شدند وميان آن حضرت و خيامش فاصله انداختند. امام(عليه السلام) فرياد برآورد: «وَيْحَكُمْ يا شيعَةَ آلِ أَبي سُفْيانَ! إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ دينٌ، وَ كُنْتُمْ لا تَخافُونَ الْمَعادَ، فَكُونُوا أَحْراراً في دُنْياكُمْ هذِهِ، وَارْجِعُوا إِلى أَحْسابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ عَرَبَاً كَما تَزْعُمُونَ»؛ (واى بر شما! اى پيروان آل ابى سفيان! اگر دين نداريد و از حسابرسى روز قيامت نمى ترسيد لااقل در دنياى خود آزاده باشيد، و اگر خود را عرب مى دانيد به خلق و خوى عربى خويش پايبند باشيد). شمر صدا زد: اى پسر فاطمه! چه مى گويى؟ امام(عليه السلام) فرمود: «أَنَا الَّذي أُقاتِلُكُمْ، وَ تُقاتِلُوني، وَ النِّساءُ لَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُناحٌ، فَامْنَعُوا عُتاتَكُمْ وَ طُغاتَكُمْ وَ جُهّالَكُمْ عَنِ التَّعَرُّضِ لِحَرَمي ما دُمْتُ حَيّاً»؛ (من با شما جنگ دارم و شما با من، ولى زنان كه گناهى ندارند، پس تا زمانى كه زنده هستم، سپاهيان طغيانگر و نادان خود را از تعرّض به حرم من باز داريد). شمر گفت: راست مى گويد. آنگاه به لشكريان خويش رو كرد و گفت: «از حرم او دست برداريد و به خودش حمله كنيد كه به جانم سوگند هماوردى است بزرگوار!».(۷) سپاه دشمن از هر طرف به سوى امام(عليه السلام) حمله ور شدند و امام در جستجوى آب به سوى فرات رفت ولى سپاهيان همگى هجوم آوردند و مانع شدند. ⚫️روضه خون گرفت محاسن مطهر را ،خون گرفت صورت نازنین را دارد «أَخَذَ الثَّوب لِیَسمَحَ الدَّم عَن جَبهَتِهِ الشَّریف» آقا دامن پیراهن را بالا زد که خون را از صورت پاک کند. «فَأتاهُ سَهمُ مَسمُومٌ لَهُ ثَلاثُ شُعَبٍ فَوَقَعَ عَلی قَلبِهِ» یک تیر سه شعبه زهر آلود آمد و به سینۀ ابی عبدالله علیه السلام نشست.آی حسین جان ، من نمی دونم این تیر چه کرد با قلب مطهر یا رسول الله بیا حسین خون آلودت را تماشا کن آقا جان، دیگر نتوانست امام حسین تیر را از جلو بیرون بیاورد دارد در روایت تیر را از پشت سر بیرون آورد آی حسین جان یا الله فجری الدم کالمیزاب 🌺شعر نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت نه سیٌدالشٌهداء بر جدال طاقت داشت بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد یا الله دیگه آقا نتوانست قرار بگیرد یه وقت دیدند آقا امام حسین با صورت بر روی زمین فسقط الحسین عن الفرس علی الارض علی خده فقال بسم الله و بالله و فی سبیل الله و علی ملة رسول الله 🌸شعر یکتا گهری ز صدر زین افتاده آویزه عرش بر زمین افتاده افسوس که در واقعه کرببلا از خاتم انبیا نگین افتاده السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین (۸) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📎پی نوشتها ۱.كامل الزيارات ، ح ۱۹۶. ۲.بحار الأنوار،ج۷۸،ص۱۲۶. ۳.وقعه الطف،ص۲۰۰. ۴.علل الشرايع، ج۱،ص۲۲۹. ۵.مناقب ابن شهرآشوب ،ج۴،ص۱۰۰. ۶.مقتل خوارزمى،ج۱،ص۲۵۲. ۷.همان، ج ۲، ص۳۳. ۸.روضه از مرحوم حجه الاسلام کوثری. 🌺 والسلام علی من اتبع الهدی 🌺 ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

موضوع نگاهی به یک حدیث معروف [آثار جهانی زیارت امام حسین(ع)] بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلّیَ اللهُ عَلَى خَیرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین‏ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبا عَبْدِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَدَعَوْتَ إِلىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، وَأَشْهَدُ أَنَّ الَّذِينَ سَفَكُوا دَمَكَ وَاسْتَحَلُّوا حُرْمَتَكَ مَلْعُونُونَ مُعَذَّبُونَ عَلَىٰ لِسانِ داوُدَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذٰلِكَ بِما عَصَوْا وَكانُوا يَعْتَدُونَ 🌸شعر منظر دل های ماست، کرب و بلای حسین مرغ دل ما زند، پر به هوای حسین یک نگه کربلا بِه بود از صد بهشت جنت اهل دل است، صحن و سرای حسین دیدن باغ بهشت، مژده به زاهد دهید زاهد و حور و قصور، ما و لقای حسین تربت پاکش بود داروی هر دردمند دار شفای خداست، کرب و بلای حسین ملک سلیمان بود در نظرش بی بها آن که گدایی کند پیش گدای حسین هرکه رود کربلا بوسه به خاکش زند بشنود از قدسیان، بانگ و نوای حسین خنده کنان می رود، روز جزا در بهشت هرکه به دنیا کند، گریه برای حسین ✅مقدمه عَن مُحَمَّدِ بنِ مُسلِمٍ قالَ سَمِعتُ اَبا جَعفَرٍ وَ جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ (عَلَیهِمَا السَّلامُ) یَقولانِ اِنَّ‌ اللَّهَ‌ تَعالیٰ‌ عَوَّضَ الحُسَینَ (ع) مِن قَتلِهِ اَن جَعَلَ الاِمامَةَ فی ذُرّیَّتِهِ وَ الشِّفَاءَ فی تُربَتِهِ وَ اِجابَةَ الدُّعاءِ عِندَ قَبرِهِ وَ لا تُعَدُّ اَیّامُ زائِریهِ جائِیاً وَ راجِعاً مِن عُمُرِه. قالَ مُحَمَّدُ بنُ مُسلِمٍ فَقُلتُ لِاَبی عَبدِ اللَّهِ (ع) هَذَا الجَلالُ یُنالُ بِالحُسَینِ (ع) فَما لَهُ فی نَفسِهِ فَقالَ اِنَّ اللَّهَ تَعالیٰ اَلحَقَهُ بِالنَّبِیِّ (ص) فَکانَ مَعَهُ فی دَرَجَتِهِ وَ مَنزِلَتِهِ ثُمَّ تَلا اَبو عَبدِ اللَّهِ (ع) وَ الَّذینَ آمَنوا وَ اتَّبَعَتهُم ذُرّیَّتُهُم بِایمانٍ اَلحَقنا بِهِم ذُرّیَّتَهُم.(۱) محمّدبن‌مسلم میگوید: شنیدم که امام باقر و امام صادق (ع) میفرمودند همانا خداوندِ متعال در مقابل شهادت حسین (ع)قرار داد که امامت در فرزندانش و شفا در خاکش و اجابت دعا در نزد قبرش باشد و اینکه روزهایی که زائرینش [برای زیارت] می‌آیند و میروند از عمرشان محسوب نمیگردد. محمّدبن‌مسلم میگوید: پس به امام صادق (ع) عرضه داشتم این همه بزرگی و احترام به واسطه‌ی [بزرگداشت] حسین (ع) به دست می‌آید ولی به خودش چه خواهد رسید؟ فرمود: همانا خداوند او را به پیامبر (ص) ملحق میگرداند و پیوسته با او در درجه و جایگاه او همراه خواهد بود. آنگاه امام صادق (ع) این آیه را تلاوت فرمود: و کسانی که گرویده و فرزندانشان آنها را در ایمان پیروی کرده‌اند، فرزندانشان را به آنان ملحق خواهیم کرد.» 👈 توجهی دوباره به این حدیث داشته باشیم خواهیم دید که این حدیثِ به ظاهر ساده نوید بخش مهم ترین آمال و آرمان های بشریت است. در این حدیث گفته می شود که خداوند آثار مهمی در شهادت امام حسین(ع)قرار داده است که از جمله آن عبارت است از اینکه در تربت مقدس او شفا قرار داده، معمولا وقتی صحبت از شفا بخشی میشه ذهن ها به شفا بخشی در امراض جسمی متوجه میشه اما مهم تر امراض جسمی بیماری های روحی است و زیارت آن تربت مطهر شفا بخش است، بشر امروز بیشتر از همیشه برای شفای امراض روحی به این تربت مقدس نیاز دارد. همین طور وقتی گفته میشه استجابت دعا در زیر قبه آن حضرت قرار داده شده در وهله اول دعاهای عادی و مادی به اذهان خطور می کند اما باید بدانیم که مهم ترین دعاهای بشر از جمله تحقق وعده حتمی الهی در ظهور منجی در این مکان مقدس محقق می شود. و اینکه ۹ امام مقدس ، در نسل امام حسین(ع) قرار داده شده نیز نویدی دیگر در تحقق آرمان بشر در کمال و رشد الهی است که در سایه رهبری این انوار مقدس محقق خواهد شد. 🔻با این مقدمه نگاهی می اندازیم به آثار و برکات زیارت اربعین آنهم در مقیاس جهانی؛🔺 🔻 ادامه دارد 👇👇 ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

ارزش‌های انسانی و اخلاقی زیارت اربعین ، آن را به پدیده جهانی تبدیل کرده و امروزه همه بشریت، اعم از مسلمان و غیر مسلمانان به زیارت دهها میلیونی اربعین علاقمند شده اند و به برخی از ارزشهای الهی که در این برنامه معنوی در دنیا منتشر می شود اشاره می شود؛ ✔️فداکاری و ایثار ➖امام حسین علیه السلام با عمل خود به انسان های مؤمن آموخت هنگامی که اساس مکتب با خطر مواجه می شود، باید در راه حفظ آن از هیچ گونه فداکاری دریغ نورزند. امام حسین علیه السلام وقتی دید زمام جامعه اسلامی به دست فردی مثل یزید افتاده است که به صورت علنی احکام الهی را زیر پا می گذارد قیام کرد و مردم را هم برای مبارزه با یزید فرا خواند و در این راه از جان و مال و فرزندان و یارانش گذشت و اجازه نداد که مرد فاسقی چون یزید احکام الهی را پایمال سازد و چنانچه شاعر عرب از زبان آن حضرت سرود: إنْ کانَ دینُ مُحَمَّدٍ لَمْ یَسْتَقِمْ إلاّ بِقَتْلی یا سُیُوفُ خُذِینی «ای شمشیرها، اگر دین محمّد صلی الله علیه و آله وسلم جز با قتل من حفظ نمی شود، مرا در بر گیرید» ➖ امام حسین (ع) با فداکاری خود در عاشورا نشان داد که برای حق و عدالت می‌توان جان را فدای اصول کرد. این ارزش در زیارت اربعین تجلی می‌یابد و زائران را به یاد فداکاری‌های او می‌اندازد. ✔️همبستگی و اتحاد حضرت فاطمه زهرا(ع) در خطبه فدکیه فرمود: «و امامتُنا أَماناً مِن الفُرقة [للفرقة]»؛ و رهبری ما را سبب ایمنی از تفرقه و پراکندگی قرار داد. زیارت اربعین فرصتی برای تجمع میلیون‌ها نفر از کشورهای مختلف است که نشان‌دهنده همبستگی مسلمانان و پیروان اهل بیت (ع) است. این اتحاد می‌تواند به ترویج صلح و دوستی کمک کند. ✔️ احترام به دیگران در حدیثی از حضرت امیر(ع) میخوانیم؛ «جَعلَ الله سُبحانه حُقوقُ عبادِهِ مُقدّمةً علَی حُقُوقهِ فَمنْ قامَ بِحقُوقُ عبادالله کانَ ذلک مؤدّیاً الی القیامِ بِحقوقِ الله» «خداوند حقوق بندگانش را مقدم بر حقوق خود قرار داده و کسی که حقوق بندگانش را رعایت کند حقوق الهی را نیز رعایت خواهد کرد».(۲) زائران در مسیر زیارت معمولاً با احترام به یکدیگر و ارائه خدمات (مانند غذا و آب) به همدیگر رفتار می‌کنند، که نشان‌دهنده روحیه همکاری و انسان‌دوستی است. ✔️ پایداری در برابر ظلم در یکی از منازلِ بینِ راه، امام حسین(ع) ایستاد خطبه خواند: «اَیُّهَا النّاسُ اِنَّ رَسولَ الله صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ قالَ مَن رَأَى سُلطاناً جائِراً مُستَحِلّاً لِحُرُمِاتِ الله ناکِثاً لِعَهدِ الله ... یَعمَلُ فی عِبادِ الله بِالجَورِ وَ العُدوانِ و لَم یُغیِّرُ عَلَیهِ بِقَولٍ وَ لا فِعلٍ کانَ حَقّاً عَلَى الله اَن یُدخِلَهُ مَدخَلَه» اى مردم! پیامبر خدا(ص) فرمودند: «هر کس سلطان ستمگرى را ببیند که حرام خدا را حلال شمرده، پیمان الهى را شکسته و با سنّت رسول خدا مخالفت ورزیده، در میان بندگان خدا به ستم رفتار مى کند; و او با زبان و کردارش با وى به مخالفت بر نخیزد، سزاوار است خداوند او را در جایگاه آن سلطان ستمگر [دوزخ] بیاندازد». زیارت اربعین یادآور مبارزه امام حسین (ع) با ظلم و فساد است. این ارزش به زائران یادآوری می‌کند که باید در برابر ظلم و بی‌عدالتی ایستادگی کنند.(۳) 🌸شعر بزرگ فلسفه قتل شاه دين اين است كه مرگ سرخ به از زندگي ننگين است حسين مظهر آزادگي و آزادي است خوشا كسي كه چنينش مرام و آيين است نه ظلم كن به كسي ني به زير ظلم برو كه اين مرام حسين است و منطق دين است همين نه گريه بر آن شاه تشنه لب كافي است اگر چه گريه بر آلام قلب تسكين است ببين كه مقصد عالي وي چه بود اي دوست كه درك آن سبب عزّ و جاه و تمكين است زخاك مردم آزاده بوي خون آيد نشان شيعه و آثار پيروي اين است ✔️ توجه به نیازمندان یکی از درس های مهم که زوار در طول سفر زیارت اربعین تمرین میکنند، کمک به نیازمندان است، بسیاری از زائران به نیازمندان کمک می‌کنند و این عمل نیکو نشان‌دهنده روحیه انسان‌دوستی و توجه به دیگران است. 💠داستان در روایات آمده است هنگامی که پیکر «امام حسین (ع)» را پس از سه روز با کمک «امام سجاد (ع)» برای دفن آماده می‌کردند، زخمی عمیق و قدیمی بر شانه ایشان وجود داشت هنگامی که از «امام سجاد (ع)» پیرامون این زخم سوال کردند ایشان در پاسخ گفتند: این زخمی است که از فشار حمل آذوقه بر شانه پدرم نقش بسته است، زیرا ایشان برای نیازمندان و قشر ضعیف جامعه هر شب غذا و آذوقه می‌بردند. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📎پی نوشتها ۱.امالی طوسی، مجلس یازدهم، ص ۳۱۷ ۲.تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص۴۸۰. ۳.خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، ج۱، ص۳۳۵. 🌺 والسلام علی من اتبع الهدی 🌺 ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

🔴🔴زائران اربعین رایگان به مرز مهران برمی‌گردند 🔹درحالی‌که سال‌های گذشته برخی زائران اربعین برای بازگشت به کشور بیش از ۲۰ هزار دینار می‌پرداختند، از فردا ۳۰۰ دستگاه اتوبوس‌ در عمود ۶۲۲ مسیر نجف تا کربلا آمادهٔ «انتقال رایگان زائران به مرز مهران» می‌شود. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ از حج پیاده تا معجزه و تا فضیلت پیاده روی حضرت امام حسن عليه السلام ، بيشتر سفرهای حج را با پای طی می کردند با اينكه اسب و شتر راهوار داشتند، به جهت اینکه ایشان پیاده روی در این عمل عبادی را دارای ثواب و فضیلت می دانستند. چنانچه در حدیث گفته شده؛ «خیر الأعمال‏ أحمزها» یعنی برترین اعمال، دشوارترینِ آنهاست .  و یا فرموده اند:«أَفْضَلُ‏ الْأَعْمَالِ مَا أَکْرَهْتَ‏ نَفْسَکَ عَلَیْه‏» برترین اعمال آن اعمالی است که نفس تو نسبت به آن اکراه و سختی داشته باشد . آری امام حسن مجتبی فاصله بیش از چهارصد کیلومتری مدینه و مکه را با پای پیاده طی می کردند. نوشته اند در يكي از اين سفرها، پاي مبارك آن حضرت آماس كرد تا جایی پیاده روی را بر آن حضرت دشوار کرده بود ، افرادی پیشنهاد کردند ادامه مسیر را سواره طی کنند امام قبول نکردند اما به خدمتگزار خود فرمود: اين پول را بگير و چند صد متر جلوتر مرد سياه‏ چهره ‏اي مي ‏آيد، پول را بده و روغني كه داخل خورجینش دارد از او بگير و بياور تا از آن براي درمان استفاده كنم خدمتگزار حضرت جلو رفت و ديد با همان نشانه و خصوصياتي كه امام فرمود، مردي سياه‏ چهره‏ اي مي‏ آيد. از او پرسيد: روغني كه براي ورم پا مفيد باشد داري؟ آري مرد که از اطلاع داشتن فرستاده امام مجتبی از محتویات خورجینش تعجب کرده بود پرسید تو از کجا میدانی من چنین روغنی داخل خورجین دارم؟ پاسخ شنید که من فرستاده فرزند پیامبر حضرت مجتبی هستم این پول را بگیر و آن روغن را بده. آن مرد گفت: حسن ‏بن علي مولاي من است و به او ارادت دارم و پول لازم نیست این روغن را تقدیم حضور امام میکنم. پاسخ شنید: امام دستور داده اند که این پول را باید قبول کنی تا روغن را از شما تحویل بگیرم و به حضورشان برسانم و شما اگر ارادتي داري به حضور مولايم شرفياب شو و در آنجا عرض ارادت كن پول را داد و روغن را گرفت و با هم به حضور حسن ‏بن علي(عليهما السلام) شرفياب شدند. اين مرد بين مكه و مدينه در آن هواي سوزان به امام مجتبي(عليه ‏السلام) عرض كرد: يابن رسول الله وقتي از منزل به قصد مسافرت بيرون مي ‏آمدم، همسرم باردار بود؛ دعا كنيد فرزندم از دوستان و شيعيان شما باشد. اين را به عنوان بهترين دعا از امام مجتبي(عليه ‏السلام) مسئلت كرد. حضرت فرمودند: خدا به تو فرزندي داد كه شيعه است و ما را دوست دارد. 📗كلينى،الكافي،ج ۱، ص۴۶۳ #امام_حسن منبع: @hosseinililab ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

🔴 اعمال روز اربعین 1️⃣ « زیارت امام حسین علیه السلام و زیارت اربعین » در این روز زیارت امام حسین(علیه السلام) مستحب است و این زیارت‌، همانا خواندن زیارت اربعین است که از امام عسکری(علیه السلام) روایت ‌شده که فرمود: از نشانه های مومن زیارت اربعین است. 2️⃣ « غسل اربعین و توبه » ◾️زیارت اربعین السَّلامُ عَلَیٰ وَلِیِّ اللّٰهِ وَحَبِیبِهِ ، السَّلامُ عَلَیٰ خَلِیلِ اللّٰهِ وَنَجِیبِهِ ، السَّلامُ عَلَیٰ صَفِیِّ اللّٰهِ وَابْنِ صَفِیِّهِ ، السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ ، السَّلامُ عَلَیٰ أَسِیرِ الْکُرُباتِ وَقَتِیلِ الْعَبَرَاتِ اللّٰهُمَّ إِنِّی أَشْهَدُ أَنَّهُ وَ لِیُّکَ وَابْنُ وَلِیِّکَ ، وَصَفِیُّکَ وَابْنُ صَفِیِّکَ ، الْفَائِزُ بِکَرَامَتِکَ ، أَکْرَمْتَهُ بِالشَّهَادَةِ ، وَحَبَوْتَهُ بِالسَّعَادَةِ ، وَاجْتَبَیْتَهُ بِطِیبِ الْوِلادَةِ، وَجَعَلْتَهُ سَیِّداً مِنَ السَّادَةِ ، وَقَائِداً مِنَ الْقَادَةِ ، وَذَائِداً مِنَ الذَّادَةِ ، وَأَعْطَیْتَهُ مَوَارِیثَ الْأَنْبِیَاءِ ، وَجَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَیٰ خَلْقِکَ مِنَ الْأَوْصِیَاءِ ، فَأَعْذَرَ فِی الدُّعَاءِ ، وَمَنَحَ النُّصْحَ ، وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ ، وَحَیْرَةِ الضَّلالَةِ ، وَقَدْ تَوَازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا ، وَبَاعَ حَظَّهُ بِالْأَرْذَلِ الْأَدْنیٰ ، وَشَرَیٰ آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الْأَوْکَسِ ، وَتَغَطْرَسَ وَتَرَدَّیٰ فِی هَوَاهُ ، وَأَسْخَطَکَ وَأَسْخَطَ نَبِیَّکَ وَأَطَاعَ مِنْ عِبادِکَ أَهْلَ الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ ، وَحَمَلَةَ الْأَوْزارِ ، الْمُسْتَوْجِبِینَ النَّارَ ، فَجاهَدَهُمْ فِیکَ صابِراً مُحْتَسِباً حَتَّیٰ سُفِکَ فِی طَاعَتِکَ دَمُهُ وَاسْتُبِیحَ حَرِیمُهُ؛ اللّٰهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِیلاً ، وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً أَلِیماً. السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدِ الْأَوْصِیاءِ ، أَشْهَدُ أَنَّکَ أَمِینُ اللّٰهِ وَابْنُ أَمِینِهِ ، عِشْتَ سَعِیداً، وَمَضَیْتَ حَمِیداً ، وَمُتَّ فَقِیداً ، مَظْلُوماً شَهِیداً ، وَأَشْهَدُ أَنَّ اللّٰهَ مُنْجِزٌ مَا وَعَدَکَ ، وَمُهْلِکٌ مَنْ خَذَلَکَ ، وَمُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَکَ ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللّٰهِ ، وَجاهَدْتَ فِی سَبِیلِهِ حَتّیٰ أَتَاکَ الْیَقِینُ ، فَلَعَنَ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَکَ ، وَلَعَنَ اللّٰهُ مَنْ ظَلَمَکَ ، وَلَعَنَ اللّٰهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذٰلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ؛ اللّٰهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ أَنِّی وَلِیٌّ لِمَنْ والاهُ ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداهُ ، بِأَبِی أَنْتَ وَأُمِّی یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ ، أَشْهَدُ أَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فِی الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ ، وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ ، لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجاهِلِیَّةُ بِأَنْجاسِها ، وَلَمْ تُلْبِسْکَ الْمُدْلَهِمَّاتُ مِنْ ثِیابِها ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ مِنْ دَعائِمِ الدِّینِ ، وَأَرْکانِ الْمُسْلِمِینَ ، وَمَعْقِلِ الْمُؤْمِنِینَ ، وَأَشْهَدُ أَنَّکَ الْإِمامُ الْبَرُّ التَّقِیُّ الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ الْهادِی الْمَهْدِیُّ ، وَأَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَةُ التَّقْویٰ ، وَأَعْلامُ الْهُدیٰ ، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقیٰ ، وَالْحُجَّةُ عَلَیٰ أَهْلِ الدُّنْیا ، وَأَشْهَدُ أَنِّی بِکُمْ مُؤْمِنٌ ، وَبِإِیابِکُمْ مُوقِنٌ ، بِشَرایِعِ دِینِی ، وَخَواتِیمِ عَمَلِی ، وَقَلْبِی لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ ، وَأَمْرِی لِأَمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ ، وَنُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّیٰ یَأْذَنَ اللّٰهُ لَکُمْ ، فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لَامَعَ عَدُّوِکُمْ ، صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَیْکُمْ ، وَعَلَیٰ أَرْواحِکُمْ وَأَجْسادِکُمْ، وَشاهِدِکُمْ وَغَائِبِکُمْ ، وَظَاهِرِکُمْ وَبَاطِنِکُمْ ، آمِینَ رَبَّ الْعالَمِینَ. ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

🎥 لحظاتی از قرائت زیارت اربعین حسینی در حسینیه امام خمینی با حضور رهبر انقلاب ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

منبر ویژه محرم اربعین کمال سلوک عاشوراییان https://eitaa.com/menbare_tollab/22433

وظایف ما در قبال پیامبر https://eitaa.com/menbare_tollab/22483 راز موفقیت پیامبر(۱) https://eitaa.com/menbare_tollab/19516 راز موفقیت پیامبر(۲) https://eitaa.com/menbare_tollab/23911

سيره‌ پيامبر(ص) در قرآن به مناسبت رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ➖ مقدمه تمام اعمال، حركات، سكنات، گفته‌ها و اوصاف نفساني كه سيره و سنت پيامبر نام دارد از طريق وحي انجام مي‌گيرد از اين رو سنت و سيره آن حضرت حجت است لذا اطاعت از سنت و سيره اطاعت خداوند است، «مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ.»[1] «كسي كه از پيامبر اطاعت كند همانا اطاعت خداوند را نموده» پس بنابراين اين دو از هم جدا نخواهند بود، زيرا تمام آنچه را مي‌گويد و انجام مي‌دهد از ناحيه خداوند است و هرگز از روي هوي و هوس نمي‌باشد، «وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوي إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْيٌ يُوحي[2]» «هرگز از روي هواي نفس سخن نمي‌گويد، آن‌چه آورده چيزي جز وحي نيست كه به او وحي شده است». إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ ما يُوحي[3] «تنها از آنچه به من وحي مي‌شود پيروي مي‌كنم». و چون پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ براي همگان اسوه حسنه است «لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ»[4] پس بايد آنچه كه رسول خدا براي مردم آورده بگيرند و اجراء كنند و آنچه كه از او نهي كرده از آن خودداري كنند. «ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا[5] آنچه كه پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ براي شما آورده بگيريد و آنچه را كه از آن نهي كرده از آن خودداري كنيد.» اين آيه سند روشني براي حجت بودن سنت رسول خدا[6] ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ است. سيره پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ در قرآن: در مورد سيره پيامبر در قرآن بحث گسترده‌اي است ولي ما به طور اختصار به بعضي از آنها اشاره مي‌كنيم. دلسوزی نسبت به امت پيامبر اسلام ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ آن قدر به مردم دلسوز بود و در صدد هدايت آنها بود كه قرآن آن را اين گونه بيان مي‌فرمايد: فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِيثِ أَسَفاً[7] «شايد جان خود را به دنبال آنان، آن گاه كه به رسالت تو ايمان نياوردند از دست بدهيد.» اين نشان از سعي و تلاش پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ اسلام در هدايت امت دارد تا جايي كه خود را در پرتگاه هلاكت و نابودي قرار مي‌دهد تا مردم را هدايت كند. خداوند در جوابي ديگر مي‌فرمايد: وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ لا تَكُنْ فِي ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكُرُونَ[8] «بر گستاخي كافران غم مخور، از مكر و حيله آنان بر خود فشار مده.» باز مي‌فرمايد: فَلا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَراتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِما يَصْنَعُونَ[9]. «جان خود را به اثر شدت تأسف به آنها از دست مده، خداوند از آنچه كه انجام مي‌دهند آگاه است.»[10] تطهير امت اسلامی يكي از كارهاي پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ اين است كه پاك كننده‌ي امت اسلامي است چون خود پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ پاك و مطهر است لذا امت خويش را پاك مي‌كند: خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِها وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ[11]. «از اموال آنها صدقه‌اي بگير تا به وسيله آن پاك و پاكيزه‌شان سازي برايشان دعا كن زيرا دعاي تو براي آنان آرامش است». زكات در اين آيه به عنوان نمونه است بلكه تمام دستورات اسلامي پاك كننده است و كسي كه دستورات اسلام را انجام بدهد به طهارت مي‌رسد، در آيه فوق به پيامبر خطاب مي‌كند و اين جمله «تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ» وصف صدقه نيست زيرا ضمير «ـها» به صدقه بر مي‌گردد لذا ضمير «هم» در تطهيرهم و تزكيهم به صدقه بر نمي‌گردد با اين توصيف معناي آيه اين مي‌شود كه اي پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ : با گرفتن صدقه از اموال مردم، خود مردم را تطهير و تزكيه مي‌كني.[12] رأفت و رحمت پيامبر نسبت به امت رحمت و رأفت از صفات خداوند است، رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ مظهر اين صفات الهي است وقتي كه پيامبر از مردم زكات مي‌گيرد خداوند به پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ مي‌فرمايد: وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ[13] «اي پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ براي آنها دعا كن زيرا تو براي آنها آرامشي» يعني اي پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ تو براي آنها رحمتي پس براي آنها دعا كن كه دعاي مستجاب تو باعث آرامش و سكون آنها خواهد شد اگر چه دادن زكات جز وظايف آنها است ولي باز پيامبر با آن رحمت خاصه‌ي خود براي آنها دعا مي‌كند. لذا خود پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ مي‌فرمايد: حيوتي خيرة لكم و مماتي خير لكم، «زندگي من براي شما خير است مرگ من هم براي شما خير است»[14] ادامه دارد👇👇 ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

وقتي كه آيه: يا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ قُمِ اللَّيْلَ إِلاَّ قَلِيلاً[30] «اي جامه به خود پيچيده شب را جز كمي به پا خيز» بر پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ نازل تمام شب را به عبادت مي‌پرداخت تا اين كه پاهايش متورم شد لذا خداوند فرمود: ما انزلنلا عليك القرآن لتشقي[31]؛ ما قرآن را بر تو نازل نكرديم كه به زحمت افتي» و همچنين خداوند به پيامبرش فرمود: «فاقروا ما تيسر من القرآن؛[32] اكنون آنچه كه براي شما ميسر است قرآن بخوانيد». معلوم مي‌شود كه خداوند به پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ دستور مي‌دهد كه به خودش آسان بگيرد.[33] يا اين كه نماز شب كه براي ديگران مستحب است اما بر پيامبر واجب است، «و من الليل فتهجد به نافلة لك؛[34] مقداري از شب را برخيز و نماز بخوان كه آن خاص تو است». و به خاطر اين عبادت بود كه به مقام محمود رسيد «عسي ان يبعثك ربك مقاماً محموداً؛[35] اميد است كه پروردگارت تو را به مقام در خور ستايش برانگيزد». منابع: [1] . سوره‌ي نساء، آيه 218. [2] . سوره‌ي نجم، آيه 2 و 3. [3] . سوره‌ي انعام، آيه 50. [4] . سوره‌ي احزاب، آيه 21. [5] . سوره‌ي حشر، آيه 7. [6] . تفسير نمونه، ناصر مكارم شيرازي، (قم، دارالكتب الاسلاميه، چاپ 12، 1374)، ج 23، ص 507. [7] . سوره‌ي كهف، آيه 6. [8] . سوره نمل، آيه 70. [9] . سوره‌ي فاطر، آيه 80. [10] . منشور جاويد، جعفر سبحاني، (قم، دفتر انتشارات اسلامي، چ 1، 1367)، ج 6، ص 245. [11] . سوره‌ي توبه، آيه 103. [12] . تفسير الميزان، محمد حسين طباطبائي، (بيروت، موسسه الاعلمي للمطبوعات، چ 2، 1391 هـ)، ج 9، ص 377. [13] . سوره‌ي توبه، آيه 103. [14] . ناسخ التواريخ (زندگاني پيامبر)، محمد تقي سپهر، (تهران، انتشارات اساطير، چ 1، 1381)، ج 4، ص 1813. [15] . سوره‌ي مزمل، آيه 5. [16] . سوره‌ي مدثر، آيه 7. [17] . سوره‌ي احقاف، آيه 35. [18] . جعفر سبحاني، منشور جاويد، همان، ص 249. [19] . سوره‌ي هود، آيه 112. [20] . تفسير نمونه، همان، ج 9، ص 257. [21] . همان، ج 21، ص 384. [22] . سوره‌ي قلم، آيه 40. [23] . سوره‌ي آل عمران، آيه 159. [24] . سوره‌ي فصلت، آيه 34 ـ 35. [25] . منشور جاويد، همان، ص 245. [26] . سوره‌ي آل عمران، آيه 159. [27] . محمد في القرآن، سيد رضي صدر، (قم، مركز انتشارات اسلامي، چ 2، 1420)، ص 78. [28] . سوره‌ي آل عمران، آيه 159. [29] . محمد في القرآن، همان، ص 81. [30] . سوره‌ي مزمل، آيه 1 ـ 2. [31] . طه، آيات 1 ـ 2. [32] . مزمل، آيه‌ي 20. [33] . محمد في القرآن، همان، ص 109. [34] . اسراء، 79. [35] . اسراء، 79. منبع:مركز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزه علميه ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

موضوع: پیامبر، نور هدایت عوالم حجه الاسلام و المسلمین میرباقری معصومین، نور هدایت الهی نبی اکرم (ص)، اشرف و سرآمد همه مخلوقات الهی است. از عالم ملائکه تا عالم انس و جن و سایر عوالم، همه تحت پوشش این وجود مقدس هستند. هر فیضی که به هر مخلوقی در عالم می رسد، به تبع ایشان است. هدایتی که از طرف خدای متعال نازل شده، به واسطه ایشان به همه بندگان خدای متعال مي رسد؛ حتی امم گذشته و انبیای سابق هم از هدایت ایشان برخوردارند و هدایتی که انبیای دیگر داشتند، از فروغ و شعب هدایت حضرت است. خداوند می فرماید: «الر كِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ»[1] هدایت یعنی اخراج از ظلمات به سمت نور؛ یعنی بشر از تاریکی ها به سمت نور برود. در کافی روایتی است که حضرت فرمودند:«أی هَادٍ لِأَهْلِ السَّمَاءِ وَ هَادٍ لِأَهْلِ الْأَرْضِ»[2] اینکه خدای متعال نور آسمان ها و زمین است، معنایش این است که هدایت در همه عوالم به وسیله نور الهی واقع می شود. نبی اکرم (ص) کسی است که به اذن خدای متعال، هدایت همه عوالم به وسیله ایشان واقع می شود. لذا این آیه شریفه ماجرای نور را بیان می کند؛ «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ في زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ يَكادُ زَيْتُها يُضي ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَليمٌ[3]، في بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ».[4] در این آیه شریفه، از نور خدای متعال و مشکات انوار الهی صحبت به میان آمده که می فرماید: نور همه عوالم خداست. «الله» نور همه آسمان ها و زمین است. مثل این نور، هم چون مشکات و چراغ دان است که در دل آن قندیل، چراغی است و آن چراغ در حبابی است و خدای متعال هر که را بخواهد، به سمت این نور هدایت می کند. در روایات هست که نور عالم آخرت هم همین است. اگر کسی در این دنیا از این نور محروم شد، در آخرت هم نوری نخواهد داشت. یعنی مشکات انوار الهی و همه نورانیت ها و هدایت ها و نجات ها در عوالم مختلف، چه در عالم دنیا چه در عوالم بعد و قیامت، به وسیله او واقع می شود. همین چراغ و مشکات واحد است که انوار الهی در او تجلی کرده است. بنابراین همه هدایت ها به نور خداست. خدای متعال می فرماید:«وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُوراً فَما لَهُ مِنْ نُور»ٍ[5] وقتی بحث از ظلمات هست، این ظلمات به دشمنان نبی اکرم و اصحاب ثقیفه و بنی امیه تفسیر شده که در مقابل این نور هستند. اگر خدا برای کسی نور قرار ندهد، نور دیگری نیست که او را از این ظلمات نجات بدهد. در مقابل ظلماتی که ائمه طاغوت و دشمنان حضرت ایجاد کردند، در عالم نورانیت دیگری نیست. روایتی در کافی شریف هست که می فرماید: «ای إِمَاماً مِنْ وُلْدِ فَاطِمَةَ ع».[6]«فَما لَهُ مِنْ نُورٍ إِمَامٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»[7] روز قیامت هم هیچ روشنایی و نوری نیست. پس نور را باید خدا بدهد و چیزی جز نور ائمه هدات معصومین نیست و این نور از عالم دنیا شروع می شود. اگر کسی در این دنیا به نور آن ها راه پیدا نکرد، در قیامت از نورانیت محروم است. لذا کسانی که در این دنیا از این نور برخوردار نبودند، وقتی در قیامت می گویند ما را از نور بهره مند کنید، به آن ها می گویند:«يَوْمَ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ لِلَّذينَ آمَنُوا انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ قيلَ ارْجِعُوا وَراءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُوراً فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بابٌ باطِنُهُ فيهِ الرَّحْمَةُ وَ ظاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذابُ»[8] بین شان حجابی است که از این نور محروم می شوند. «يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ يَسْعى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ بُشْراكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ».[9] در روز قیامت فقط مؤمنین هستند که از نور برخوردارند؛ علتش هم این است که در دنیا به دنبال نور رفتند. بنابراین همه هدایت ها با نور الهی است و این نور الهی است که در مشکات انوار الهی تجلی پیدا کرده و تنها مصدر هدایت است. ادامه دارد👇👇 ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

مگر این که خدای متعال لطف بکند و به شفاعت اولیای معصومین به نحوی دوباره به این نور راه پیدا کند؛ و الا نور و هدایت دیگری نیست. هدایت فقط به وسیله نور خدای متعال است و این نور هم فقط به واسطه انوار پاک معصومین (ع) است. هر کسی که هدایت شده، به وسیله این نور هدایت شده است«وَ هُدَاةُ الْأَبْرَارِ»[10] ابرار به وسیله این نور هدایت می شوند. بنابراین تنها راه همین است. اگر بر پیامبر گرامی اسلام این کتاب نازل شد، برای رهایی مردم از تاریکی بوده است. اول خود حضرت نورانی شدند و مشکات انوار الهی گشتند و این انوار در قلوب حضرت تجلی کرد و بعد از آن هدایت تمام مخلوقات به دست ایشان است. نور قرآن و عترت ما دو نور داریم، یک نور قرآن است و یک نور، ائمه هدات معصومین که فرمود:«الْأَئِمَّةُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ص إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ هُمْ وَ اللَّهِ نُورُ اللَّهِ الَّذِي أَنْزَلَ وَ هُمْ وَ اللَّهِ نُورُ اللَّهِ فِي السَّمَاوَاتِ وَ فِي الْأَرْضِ»[11] نور همه عوالم، ائمه هدات معصومین هستند. این دو نور در این وجود مقدس تعبیه شده است؛ هم قرآن، این چراغ روشن در قلب نبی اکرم قرار گرفته و هم اهل بیت از فروع و شعاع وجودی ایشان هستند. در باب ائمه هدات معصومین، سرچشمه انوار آن ها، صدیقه طاهره است؛ «سَلَلْتَ مِنْهَا أَنْوَارَ الْأَئِمَّةِ»[12] فاطمه زهرا (س) مصدر انوار ائمه هدات معصومین هستند. نبی اکرم می فرماید: وقتی معراج رفتم، خدای متعال این نور را به من عطا کرد«رُوحُهُ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْهِ»[13] حقیقت قرآن، نورانیتی است که در عالم دنیا تنزل پیدا کرده و در دست ما قرار گرفته. لذا ما به وسیله آن نورانی می شویم. در روایات دارد: خانه ای که در آن قرآن تلاوت می شود، برای آسمانی ها می درخشد، آن چنان که ستاره ها برای اهل زمین می درخشند. شما می دانید که ستاره، اول محیط دور و بر خود را روشن می کند، بعد نورش به ما می رسد. کسی که قرآن می خواند، اول خودش نورانی می شود، سپس خانه و بعد دیگران را روشن می کند. ملکوتی ها از نور تلاوت قرآن استفاده می کنند. تلاوت قرآن مثل متصل شدن به منبع نور است. چطور شما این چراغ را با وسیله ای به یک منبع نور مرتبط می کنید و نورانی می شوید؟ وقتی نورانی شد، همه انسان ها از دور آن را می بینند و دنبال آن راه می روند. هدایت با نور است و قرآن، حقیقت نور الهی است. خدای متعال این نور را تنزل داده تا در دار دنیا دست ما به آن برسد و وقتی دست ما به آن رسید، نورانی می شویم. یک نور دیگر هم خدای متعال دارد و آن نور اهل بیت است. از اهل بیت به نور و حبل تعبیر شده است. این حبل رشته محکمی است که گسست ندارد و متصل است، هیچ کجا شما را رها نمي کند و وسط راه شما را تنها نمی گذارد. انسان در هر مقامی که باشد، به یاری این رشته می تواند به طرف خدا بالا برود؛ زیرا«وَ إِنَّهُ في أُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا لَعَلِيٌّ حَكيمٌ»[14] یک سر قرآن در محضر الهی است. این نور از آن جا نازل شده تا در دار دنیا ما با آن هدایت شویم. با این رشته می توان به همه درجات رسید. همه جلوه های کمال در آن است. در زیارات ائمه هدات معصومین می خوانیم:«السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا نُورَ اللَّهِ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ»[15] همه تاریکی ها دعوت به نفس، دنیا و شهوات است. در روایت می فرماید: وقتی در خانه قرآن خوانده می شود، این خانه مثل ستاره برای آسمانی ها می درخشد. چطور ما در شب تاریک از ستاره استفاده می کنیم و هدایت می شویم؟ خانه ای که در آن قرآن تلاوت می شود، چراغ راه ملائکه است. ملکوت عالم با نور او هدایت می شود. خداوند می فرماید: «في بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ».[16] حقیقت این نور در آن ها تجلی کرده که بیت رفیع ائمه هدات معصومین و جان نورانی آن هاست که چراغ ملکوت عالم است. خداوند می فرماید:«قُلْ مَنْ كانَ عَدُوًّا لِجِبْريلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقاً»[17] حقیقت قرآن را روح الامین در آن قلب قرار داده که پیداست چراغ همه عوالم است. وقتی یک قبس و شعله از آن چراغ در خانه ای روشن می شود، ملائکه مثل ستاره ها از آن استفاده می کنند. اگر کسی از این نور برخوردار نبود، ورای این نور، نور دیگری نیست که به وسیله آن هدایت بشود. نتیجه این است که در ظلال می ماند و این ظلال، هم در دنیاست و هم در آخرت؛ یعنی اگر کسی در این دنیا نورانی نشد، در آخرت هم نورانی نخواهد شد و در ظلمات خواهد بود. وقتی این نور در قلب نبی اکرم ظهور کرد، همه عوالم از آن استفاده می کنند و راهی جز آن حضرت برای استفاده از این نور نیست. کتب آسمانی دیگر یک جلوه از قرآن اند. اگر به موسی کلیم گفته شده: ادامه دارد 👇👇 ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

«وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآياتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ»[18] قوم خودت را از ظلمات به سمت نور ببر، موسی قبسی از نور نبی اکرم(ص) گرفته است. به او شعله ای از شعله های قرآن را دادند، جلوه ای از جلوه های قرآن را به او بخشیدند. با این نور است که می تواند قوم خودش را از تاریکی بیرون ببرد. معنی مهیمن بودن قرآن همین است. پیامبر اکرم (ص) فرمودند:«إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي وَ إِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ»[19] خدای متعال این دو نور را به نبی اکرم (ص) داده و همه امم به تبع ایشان هدایت می شوند. هدایت انبیاء، فروغی از هدایت نبی اکرم در روایات هست که نبی اکرم (ص) در عالم ارواح بر انبیا مبعوث بوده؛ یعنی پیغمبر انبیا بوده است. هدایتی که انبیا آوردند، بخشی از هدایت نبی اکرم است. به میزان نورانیتی که گرفتند، در عالم دنیا هادی شدند. چراغ و هادی اوست«دَاعِياً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرَاجاً مُنِيراً»[20] داعی حقیقی که همه هستی را دعوت کرده، اوست؛ همه عوالم به وسیله او دعوت شدند و این دعوت لفظ نیست. داعی الی الله بودن کار آسانی نیست؛ کسی داعی مطلق است که مخلص و موحد مطلق است. خداوند می فرماید:«قُلْ هذِهِ سَبيلي أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى بَصيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَني»[21] بگو: من فقط شما را به سمت خدا دعوت می کنم. در ادامه می فرماید:«سُبْحانَ اللَّهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكينَ»[22] خدا منزه است از این که شریک داشته باشد. چنین کسی که خالص محض است، می تواند«دَاعِياً إِلَى اللَّهِ»[23] باشد؛ چنین کسی که کلمه نور خداست، می تواند سراج منیر و چراغ هدایت باشد. همه کس نمی توانند چراغ هدایت باشند. چراغ حقیقی، این شخصیت بزرگ است و همه چراغ ها فرع این چراغ می باشند. اگر او نبود، این انوار در عوالم تنزل پیدا نمی کرد. مجرای نور الهی اوست که مي تواند این نور هدایت را بگیرد و تا پایین ترین موجودات برساند؛ لذا شفاعت مطلقه هم مال ایشان است. هر کسی در هر جایی هدایت می شود، به وسیله ایشان است. این شفاعت قرارداد و اعتبار نیست، حقیقتاً هدایت ها به واسطه ایشان است؛ چون راه یابی به واسطه چراغ و نور است، کما این که انسان در شب تاریک با چراغ و نور هدایت می شود. اگر نور نبی اکرم را از همه عوالم بردارید، ظلمات می شود، چون راهی برای تنزل نور به دنیا نیست الا ایشان. خدای متعال او را راه قرار داده است و راه دیگری نیست. اگر آن ها صراط اند، برای این است که نور و واسطه هدایت هستند. او انذارها را آورده است. اگر حضرت را بردارید، نه بشارتی، نه انذاری، نه هدایتی، نه چراغی و نه دعوتی است، عالم خاموش و تاریک است. همه دعوت ها با ایشان شروع می شود«بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى»[24] نورانیت نبی اکرم به خاطر عبودیتش است. عبودیت مطلقه ایشان مصدر نورانیت است و همه عالم را نورانی کرده است. بعضی محققین گفته اند: حتی جبرئیل واسطه بین حضرت و خداست و مرتبه ای از وجود ایشان را دریافت می کند تا برای مرتبه پایین تر بیاورد. جبرئیل به ایشان هدایت می شود، نه این که ایشان با جبرئیل هدایت گردد. لذا هدایت ملکوت هم با نور ایشان است؛ گاهی تجلی که می کردند، این نکته معلوم می شد. ادامه دارد 👇👇 ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

اتحاد نور پیامبر و اهل بیت در روایت می خوانیم:«اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فَاطِمَةُ ع فِيها مِصْباحٌ الْحَسَنُ الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ الْحُسَيْنُ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ فَاطِمَةُ كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ بَيْنَ نِسَاءِ أَهْلِ الدُّنْيَا»[25] سیدالشهدا چراغ است. این چراغ یک حباب محافظی دارد که این حباب او را هم حفظ می کند و هم این نور در او منعکس می شود. این آیه به ائمه هدات معصومین تفسیر شده است. همه ائمه از نورانیت قلب نبی اکرم استضائه می کنند و مصدر همه انوار، اوست. امیرالمومنین (ع) فرمود:«إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ تَفَرَّدَ فِي وَحْدَانِيَّتِهِ ثُمَّ تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ فَصَارَتْ نُوراً ثُمَّ خَلَقَ مِنْ ذَلِكَ النُّورِ مُحَمَّداً وَ عَلِيّاً وَ عِتْرَتَهُ ع ثُمَّ تَكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ فَصَارَتْ رُوحاً وَ أَسْكَنَهَا فِي ذَلِكَ النُّورِ وَ أَسْكَنَهُ فِي أَبْدَانِنَا فَنَحْنُ رُوحُ اللَّهِ وَ كَلِمَتُهُ»[26] خدای متعال از ازل در مقام توحید متفرد بوده، هست و خواهد بود. شریک برای خدا درست نکنید. اولین کلمه الهی، اولین مخلوق الهی، آن نوری است که نبی اکرم، من و ذریه ام از آن نور خلق شدیم. این ها کلمه نور هستند و همه در عالم بالا متحد می شوند«وَ أَنَّ أَرْوَاحَكُمْ وَ نُورَكُمْ وَ طِينَتَكُمْ وَاحِدَةٌ»[27] ما نمی توانیم به سمت نورها برویم، نور باید پایین بیاید. خدای متعال نور خودش را در قالب قرآن و اهل بیت تنزل داده است. جابر بن جعفی از امام صادق(ع) در مورد آیه«وَ كَذلِكَ نُري إِبْراهيمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»[28] سؤال کرد. حضرت به عالم بالا اشاره کردند و فرمودند: ارائه ملکوت کار امام است. همه انواری که در هر جایی است، پرتویی از این نور است. عکسی از این نور است که در قلوب انبیا افتاده است. اگر آن ها به مقام امامت و ولایت رسیدند، شعبه ای از ولایت نبی اکرم (ص) است. ذکر مصیبت مصیبت های اهل بیت شعبه ای از مصیبت نبی اکرم (ص) است. لذا در معراج حضرت، بالاترین درجات قرب او مقام ابتلاء است. در آن جا صحبت از ابتلائاتی است که برای اهل بیت حضرت پیش می آید. خدا برای کسانی غصه ایجاد می کند که به مقام محبت رسیده باشند. تا محبت واقع نشود، مصیبت درک نمی شود؛ اگر محبت واقع شد، مصیبت هم می آید و مصیبت که آمد، آدم را رها نمی کند. همین طور که محبت ولی خدا چیز دیگری و از عالم دیگری است، مصیبتش هم چیز دیگری است. این که یعقوب چهل سال گریه می کند، بلای عادی نیست. این که امام سجاد (ع) 35 سال گریه می کنند، عادی نیست. این مصیبت یک مقام و درجه است. نبی اکرم که رحلت فرمودند، امیرالمومنین فرمود: مصیبتی بر من وارد شد که اگر بر کوه ها وارد می شد، تحمل نمی کردند و از هم می پاشیدند. کم کم حال حضرت سنگین شده است و چند روز است که دیگر نمی توانند به مسجد بروند، مگر در مواقع ضروری. حضرت به امیرالمومنین (ع) فرمودند: علی جان، موعد الهی نزدیک شده. سر مرا به دامن بگیر و مواظب باش. وقتی روح من پرواز می کند، با دست خودت این روح را دریاب و بعد صورت خودت را مسح کن. علی جان، از فاطمه من محافظت کن، از حسن و حسین محافظت کن، از من جدا نشو، خودت کار مرا به عهده بگیر و تجهیز و تدفین مرا انجام بده. قرآن را جمع آوری کن. امیرالمومنین (ع) سر پیامبر را به دامن گرفتند و حضرت از هوش رفتند. فاطمه زهرا (س) خیلی عزاداری و گریه می کردند و آن اشعار ابوطالب را در وصف نبی اکرم می خواندند. حضرت فرمودند: فاطمه جان، این ها را نخوان. کلام خدا را بخوان«وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ»[29] دخترشان را برای تحمل این مصیبت عظیم آماده می کردند. وقتی این مطلب را فرمودند، فاطمه زهرا (س) باز گریه کردند. خیلی کار برای حضرت سخت شده است. حضرت پنهانی به فاطمه زهرا چیزی گفتند؛ در همان حین گریه دیدند حال فاطمه زهرا متحول شد و لبخند روی لب هایش آشکار شد. به او وعده دادند که دوری من و تو طولانی نیست؛ اول کسی که به من ملحق می شود، تو هستی. در این میان، حسنین هم وارد شدند و وقتی حال حضرت را دیدند، خودشان را روی سینه نبی اکرم (ص) انداختند. امیرالمومنین که می خواست این دو عزیز را جدا کند، حضرت فرمود: نه علی جان، بگذار باشند تا از این ها بهره مند شوم. بعد به یاد مصیبت های حسنین افتادند و دشمنان و قاتلان آن ها را لعن کردند. حال حضرت سنگین شد. وقتی جبرئیل همراه با ملک موت برای قبض روح حضرت آمد، جبرئیل به حضرت عرض کرد که خدا مشتاق لقای شماست. وقتی این جمله را جبرئیل گفت، حضرت فرمودند: پس کار را تمام کنید. ادامه دارد👇👇 ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

امیرالمومنین (ع) زیر پارچه ای رفتند که روی حضرت بود و اسراری بین آنها منتقل شد. این که چه گفتند، معلوم نیست. در نقل دارد که حضرت فرمود: هزار باب علم را روی من گشود که در هر باب، هزار باب دیگر باز شد. طولی نکشید که دیدند امیرالمومنین (ع) از زیر پارچه بیرون آمد و فرمود:«أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَكُمْ فِي نَبِيِّكُمْ»[30] خدا به شما صبر دهد. همه به سر و صورت خود می زدند و خاک روی سرشان می پاشیدند و گریه می کردند. ملائکه فوج فوج می آمدند و می رفتند، به امام کمک می کردند و صدای آرام آن ها از ایشان قطع نمی شد که بر نبی اکرم نماز می گزاردند. غسل حضرت تمام شد. بین مسلمان ها سخن از مکان دفن بود که امیرالمومنین تشریف آوردند و فرمودند: خدای متعال در هر نقطه ای که روح پیغمبری را قبض می کند، راضی است که در همان نقطه دفن شود. بنابراین حضرت را در همان حجره دفن می کنیم. مسلمان ها قبول کردند. بعد بنا شد که نماز بخوانند. فرمودند: دیگر این نماز امام نمی خواهد. ده نفر، ده نفر می آمدند و با کیفیتی خاص نماز می خواندند. طبق دستور حضرت، امیرالمؤمنین(ع) دفن وجود مقدس حضرت را به عهده گرفتند. صورت مطهر نبی اکرم (ص) را باز کردند و را روی خاک گذاشتند و روی قبر را پوشانیدند. خیلی سخت بود که نبی اکرم را در خاک پنهان کنند. لذا اَنس می گوید: وقتی آمدیم، فاطمه زهرا فرمود: انس چه کردید؟ گفتیم: دفن کردیم. فرمود: چگونه دلتان آمد خاک روی نبی اکرم بریزید؟ [1] . إبراهيم : 1 . [2] . الكافي، شیخ کلینی، ج1، ص115. [3] . النور : 35. [4] . النور : 36 . [5] . النور : 40. [6] . الكافي، شیخ کلینی، ج1، ص195، باب أن الأئمة ع نور الله عز و جل ...، ص194. [7] .همان. [8] . الحديد : 13 . [9] . الحديد : 12 . [10] . من لايحضره الفقيه، شیخ صدوق، ج2، ص615. [11] . الكافي، شیخ کلینی، ج1، ص194. [12] . بحارالأنوار، مجلسی، ج97، ص199، باب 5. [13] . من لايحضره الفقيه، شیخ صدوق، ج2، ص572. [14] . الزخرف : 4 . [15] . مفاتيح الجنان، شیخ عباس قمی، ج1، ص58. [16] . النور : 36 . [17] . البقرة : 97 . [18] . إبراهيم : 5 . [19] . وسائل الشيعة، شیخ حرعاملی، ج27، ص33، 5. [20] . الكافي، شیخ کلینی، ج8، ص386. [21] . يوسف : 108 . [22] . همان. [23] . الكافي، شیخ کلینی، ج8، ص386. [24] . الكافي، شیخ کلینی،ج1، ص145. [25] . الكافي، شیخ کلینی، ج1، ص195. [26] . بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، مجلسی، ج 25، ص23، باب 1. [27] . مفاتيح الجنان، شیخ عباس قمی، ج1، ص547. [28] . الأنعام : 75 . [29] . آل عمران : 144 . [30] . بحارالأنوار، مجلسی، ج 22، ص510، باب 2، وفاته و غسله و الصلاة عليه ودفنه، ص 503. ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d

سخنرانی استاد رفیعی با عنوان بررسی ابعاد مختلف شخصیت امام حسن مجتبی علیه السلام سخنران استاد رفیعی در روایتی از وجود مقدس پیامبر گرامی اسلام طبق نقل بعضی از منابع روایی آمده است که اگر حلم و بردباری به صورت یک انسان مجسم می شد می شد علی بن ابیطالب : «وَ لَوْ كَانَ الْحِلْمُ رَجُلًا لَكَانَ عَلِيّاً علیه السلام وَ لَوْ كَانَ الْفَضْلُ شَخْصاً لَكَانَ الْحَسَنَ علیه السلام وَ لَوْ كَانَ الْحَيَاءُ صُورَةً لَكَانَ الْحُسَيْنَ علیه السلام وَ لَوْ كَانَ الْحُسْنُ (هَيْئَةً لَكَانَتْ)فَاطِمَةَ [بَلْ هِيَ أَعْظَمُ إِنَّ فَاطِمَةَ ع ] ابْنَتِي خَيْرُ أَهْلِ الْأَرْضِ عُنْصُراً وَ شَرَفاً وَ كَرَماً»[1].اگر حلم و بردباری قرار بود نقاشی شود مجسم شود می شد امیرالمؤمنین علیه السلام چرا که حلم او بردباری او در رأس همه است و صبور و بردبار در مقابل حوادثی بود که منشأ و آغازش بعد از رحلت پیامبر گرامی اسلام است پس اگر حلم را گفت تصویر کنید می شود امیرالمؤمنین «وَ لَوْ كَانَ الْحُسْنُ (هَيْئَةً لَكَانَتْ) فَاطِمَةَ»تصوير حسن و نيکی در اين روايت دارد زهرای مرضيه سلام الله عليها است «وَ لَوْ كَانَ الْحَيَاءُ صُورَةً لَكَانَ الْحُسَيْنَ علیه السلام ». اگر حيا را بخواهی تصوير کنی تصوير آن صفت است آن وقت دریک روايت نقل دارد : «وَ لَوْ كَانَ الْحِلْمُ رَجُلًا لَكَانَ عَلِيّاً».اگر عقل و خرد و تدبير را بخواهی تصوير کنی تصوير آن امام علی عليه السلام است البته همه این صفات را همه ائمه دارند همان طور که در زیارت جامعه کبیره هم خطاب می کنیم شما مرکز کرامت و اخلاق و نیکی هستید منتها این روایت با یک عنایتی به زندگی بزرگان در واقع وارد شده که تجسم حلم امیرالمؤمنین تجسم حسن زهرای مرضیه تجسم حیا اباعبدالله و تصویر و تجسم و تمثیل عقل و خرد و اندیشه امام مجتبی علیه السلام است مرحوم خواجه نصیرالدین طوسی رضوان الله تعالی علیه برای هر کدام از ائمه درود و صلوات ویژه ای دارد که معروف است به صلوات چهارده معصوم الفاظش را خیلی حساب شده انتخاب کرده وقتی به امام حسن مجتبی علیه السلام می رسد می نویسد «السلام علی السید المجتبی و الامام المرتجی صاحب الحسب المنيع و الفضل الجميع صاحب الجودو المنن دافعالمحنوالفتن». می گوید امامی که جود و کرامت موج می زد در زندگیش فتنه زدایی و ظلم زدایی موج می زد در زندگیش «الامام الرفیع». امام با مقام بلند جمیع و تمام فضایل در زندگی او جمع بود. به محض اینکه امام حسن به دنیا آمدند یکی از خانمها بچه را میان قنداق پیچید پیامبر گرامی اسلام جمله ای را فرمود که من مقداری راجع به این جمله می خواهم صحبت کنم و عنایت دارم روی این جمله فرمود : «هات ابنی»[2]. پسرم را بدهید نفرمود پسر فاطمه نفرمود پسر علی نفرمود دخترم پسرت را بده ابنی این نخستین جمله ای است که بعدها در تاریخ منشأ یک حوادثی شده این جمله منشأ یک جریاناتی شده که حالا خواهم گفت این یک نوع عنایت بود هات ابنی بارها این جمله را فرمود انس بن مالک می گوید یک وقت رفتم دیدم پیغمبر در مسجد است امام حسن هم کوچک دو ساله دارد دور پیغمبر می چرخد روی زانویش می نشیند روی شانه اش می رود احساس کردم این بچه دارد اذیت می کند رفتم دستش را گرفتم از پیامبر جدایش کنم فرمود : پسرم و ثمره قلبم را رها کن دست نزن هر کس حسن من را اذیت کند من پیامبر را آزرده است اینجا هم باز تعبیر دارد یا انس دع ابنی پسرم در آیه مباهله هم خدا فرمود پسر حسن و حسین پسر خود پیامبر هم گاهی می فرمود اینها پسرهای من هستند تعبیر ابنا علی ندارد ابنا فاطمه ندارد این نکته دارد فرزندان رسول خدا (ص) آقایان برادران و خواهران چون بعدها این منشأ یک سری حوادث در تاریخ شده و آن حادثه آن است که بنی امیه و بنی عباس تلاش کردند این تعبیر ابن رسول الله را از ائمه بگیرند امروز هم در نوشته ها بعضی از این مغرضین این حرفها را می زنند تلاش کردند این تعبیر ابن را بگیرند اقدام معاویه پلید معاویه رسما عنوان کرد ذکوان غلامش می گوید به من گفت هر کسی که اینها را حسن و حسین را پسرهای پیغمبر خطاب کرد به من معرفیش کنید که باید با او برخورد شود کسی حق ندارد به اینها بگوید ابنا رسول الله بگویید ابنا علی بنابیطالب چرا چون اگر به امیرالمؤمنین نسبتش دادند می توانستند با آنها برخورد کنند می توانستند به امام حسن توهین کنند چون اینها با امیرالمؤمنین در واقع سب می کردند داشتند درگیر بودند نزاع داشتند اما وقتی به پیغمبر نسبت دادند دیگر نمی توانستند به امام حسن توهین کنند نمی توانستند به امام حسین توهین کنند نمی توانستند کربلا را علم کنند پسر پیامبر است لذا خیلی تلاش کردند و ادامه دارد 👇👇 ✅ کانال محتوایی منبر طلاب🔰🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/3087990800Cdc959f683d