از‌نیست‌بودیم؛ وجود‌‌اعلا‌حضرات‌عشق‌بود‌که‌ هست‌کرد‌مارا...!:)

آغاز‌این‌پرواز‌... به‌وقتی‌که‌ماه‌به‌بدر‌التمامی‌اش‌‌در‌آسمان، طوفانی‌به‌پا‌می‌دارد‌"دل‌"را!... آنجا‌که‌قمر‌منیر‌بنی‌ها‌شم‌می‌شود‌ محبوب‌دلتنگی‌شب‌ها‌و‌ روشنایی‌می‌شود‌آسمان‌گرفته‌دل‌را... و‌ه‌‌که‌کجا‌راه‌گریز‌است‌‌ما‌را جز‌آغوش‌خودش؟! |چهاردهم‌شوال‌هزار‌و‌یکصد‌و‌چهل‌و‌پنج!

[🫀°•✨.]