از‌نیست‌بودیم؛ وجود‌‌اعلا‌حضرات‌عشق‌بود‌که‌ هست‌کرد‌مارا...!:)

آغاز‌این‌پرواز‌... به‌وقتی‌که‌ماه‌به‌بدر‌التمامی‌اش‌‌در‌آسمان، طوفانی‌به‌پا‌می‌دارد‌"دل‌"را!... آنجا‌که‌قمر‌منیر‌بنی‌ها‌شم‌می‌شود‌ محبوب‌دلتنگی‌شب‌ها‌و‌ روشنایی‌می‌شود‌آسمان‌گرفته‌دل‌را... و‌ه‌‌که‌کجا‌راه‌گریز‌است‌‌ما‌را جز‌آغوش‌خودش؟! |چهاردهم‌شوال‌هزار‌و‌یکصد‌و‌چهل‌و‌پنج!

[🫀°•✨.]

+معراج‌عشق؟! آمده‌ایم‌‌به‌این‌دنیای‌فانی، تا‌در‌دریای‌فضائل‌حضرات‌نور، تطهیر‌‌دهیم‌قلوب‌‌زنگار‌گرفته‌خود‌را و‌به‌تکبیره‌الاحرام‌عشق، اقامه‌ببندیم‌نماز‌‌دلبری‌را‌بر‌مقتدای‌خود‌، نور‌چهاردهم⁵⁹...

اینجا‌دورا‌زتوبابا‌جان حال‌کسی‌خوب‌نیست‌‌... جهانی‌به‌سیطره‌ هزار‌و‌صد‌و‌هشتاد‌و‌اندی‌سال‌ به‌تنگی‌نفس‌گرفتار‌آمده و‌آلودگی‌های‌پیرامون‌‌آدم‌های‌بد‌ خرخره‌این‌زمین‌و‌زمان‌را‌ آنچنان‌فشرده‌است‌که‌به‌حق‌حق‌گریه‌هایش‌ به‌تمنای‌وجود‌تو‌چنگ‌می‌زند‌ و‌التماس‌می‌کند‌آمدنت‌را‌...

- مهدی‌جان؏- آمده‌اییم‌از‌قفس‌این‌زمین‌خاکی،‌ معراج‌‌‌به‌تو‌رسیدن‌را‌تاخود‌آسمان‌‌ به‌حلاوت‌شیرین‌اش‌،با‌تمام‌وجود‌بچشیم... چند‌وقتیست‌بال‌پروازم‌زخمیست‌.. دردی‌که‌با‌خود‌شما‌درمان‌می‌شود... پس‌...‌طبیبا! جان‌پرواز‌بده‌روح‌زمین‌گیر‌مرا!:)❤️‍🩹🕊

«تسکین نیابد، جان من، صد بار اگر بینم ترا» - هلالی جغتایی