eitaa logo
#کانال_میثاق♥🇮🇷🇮🇷🇮🇷 ♥mesahg@🇮🇷🇮🇷🇮🇷
1.2هزار دنبال‌کننده
185.3هزار عکس
167.1هزار ویدیو
1.9هزار فایل
استقرار اسلام اصیل، دفاع از انقلاب اسلامی وحفظ ارزش های آن تااستقرار عدل و قسطmesahg@
مشاهده در ایتا
دانلود
⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️ ☄ ⭕️تصميم گيری صحيح و قوی 🔷 : عبارت است از قضاوت يا ميان دو يا چند به اشکال نامحدود (از حل يک مشکل گرفته تا انجام يکسری اقدامات) که در شرايط مختلف انجام ميگيرد. : اتخاذ يک تصميم خوب يعنی آينده را ديدن و پی بردن به آنچه که پيش خواهد آمد. در عبارتند از: اطلاعات رسانه ها، تحقيق و تفکر، آرزوها، دوستان، احساسات، زمان، مذهب، دقت، بحث و گفتگو (مشاوره)، ارزش ها، تفاهم، پيامد فرهنگ، مطلوب بودن شرايط‌. به طور مثال و که ممکن است يک جوان در زندگی اتخاذ کند، و را برای هميشه بر جای بگذارد عبارتند از: قانون شکنی، استعمال دخانيات، الکل و مواد مخدر، ترک تحصيلی، رانندگی بدون گواهينامه، افراط در برخوردها و.... 🔷از آنجا که يک و است، و با افزايش سن، جوانان با آن مواجه ميشوند، بايد هر کسی بياموزد که چگونه بگيرد و با آن زندگی کند. اما از گرفتن هر بهتر است، ابتدا آن را بررسی کند و در مواردی نيز پيش از تصميم گرفتن، و عقيده سايرين را در مورد آن جويا شود. در اتخاذ يک ضروری است: ۱) دارد که به فرد اخطار ميدهد بلافاصله را دهد و به اصطلاح تصميم خود را عوض کند. مهم‌ترين اين پيامدها ممکن است به خطر افتادن سلامت زندگی خود يا ديگران، مثل خطر دستگيری و زندانی شدن، خطر از دست دادن کار و فرصت موجود، خطر از دست دادن دوستان خوب و... را در برداشته باشد. 🔷 ۲) را که به احساسات، ارزشهای انسانی، اجتماعی و اسلامی مربوط است، بشناسيم و در مد نظر قرار دهيم؛ مثلاً احساس گناه برای انتخاب رفتاری خلاف ارزش های خود؛ احساس ناخوشايند به دليل انجام عملی که اجتماع، مذهب، والدين و دوستان آن را تأييد نمی کنند؛ مثل احساس مورد سوء استفاده قرار دادن ديگران و يا مورد سوء استفاده قرار گرفتن. ۳) هنگام رويارويی با دشواری های پيچيده و برانگيزنده جدی در انتخاب، می توان از مناسب‌ترين افراد هم، مانند و خداترس و ، معلم، کارشناس مذهبی، پدر، مادر يا هر بزرگسال مورد اعتماد و يا دوست کمک گرفت. ۴) تمام عواقب احتمالی هر انتخاب را مد نظر قرار داده، با کسانی که می توانند به ما کمک کنند، مشورت کنيم. 🔷۵)‌ يک بخش مهم در آن است که تمام اطلاعات لازم را در مورد عواقب احتمالی تصميم را مد نظر قرار دهيم. ۶) عواملی را که موجب آسانتر شدن امر تصميم گيری ميشوند بررسی کنيم. اين عوامل می تواند آگاهی از ايستادگی در برابر فشار، اطمينان داشتن از ارزش ها و اهداف باشد. ۷) اگر يکی از تصميمات ما عواقب منفی به بار آورد، بهتر است خود را تر کنيم و از اشتباه خود درس بگيريم. ۸) در اهميت دادن به ، شايان توجه است که «اتخاذ يک ، يعنى را ديدن و پی بردن به آنچه پيش خواهد آمد». هر جوانی بايد قادر باشد عواقب احتمالی را با درجه مشخصی از صحت پيش‌بينی کند. 🔷۹) در نظر داشتن ؛ يعنى (تصميم + تأثيرات ديگران = رفتار)؛ در توضيح اين معادله بايد گفت گاهی بر فرد تأثير گذاشته و موجب می شوند که او عوض شود، در نتيجه باعث بروز رفتاری در شخص شود که قبلاً قصد آن را نداشته است. ۱۰) افراد بزرگسال، اغلب، از انتقاد دارند در حالی که بايد آن ها را کنند تا تصميمات خوب بگيرند. ۱۱) ، معمولاً قسمت آسان کار است. در ، بسيار دشوارتر از تصميم گيری است. 📕راهنمايی آموزشی مهارت های اساسی زندگی، جمعی از نويسندگان، ص ۵۳ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه های علمیه
✨﷽✨ 🌼تشویق فقط شکلات دادن نیست! ✍شما پیوسته واژه‌هایی مانند «تشویق» و « پاداش» را برای تقویت کارهای خوب کودک می‌شنوید. در وهله‌ی نخست به ذهن بسیاری از والدین خطور می‌کند که منظور از و ، استفاده از است؛ مانند دادن یک اسباب‌بازی یا شکلات؛ در حالی که بی‌زحمت‌ترین اما موثرترین و پایدارترین تشویق، دادن به کودک است. وقتی سلمان کوچولوی سه‌ساله به پدرش که تازه از سر کار برگشته بود سلام کرد، مادر به او گفت: «وقتی به بابا سلام می‌کنی، خیلی خوشحال می‌شوم. با خودم می‌گویم چه پسر خوب و فهمیده‌ای دارم. من به داشتن پسری مثل او افتخار می‌کنم». در این‌جا مادر نخست رفتار سلمان را توصیف کرد( وقتی به بابا سلام می‌کنی)؛ سپس احساس درونی خود را شرح داد( خیلی خوشحال می‌شوم)؛ و در ادامه او را تکریم کرد( با خودم می‌گویم چه پسر خوب وفهمیده ای دارم. من به داشتن پسری مثل تو افتخار می‌کنم). در واقع مادر سلمان طی عبارتی کوتاه، سه نوع از بهترین و موثرترین اصول تربیت کودک را به کار گرفت: 1. توصیف رفتار مطلوب کودک؛ 2.بیان احساس خود درباره‌ی آن؛ 3.دادن حس افتخار به او. 📕 برگرفته از کتاب «یک قدم تا باور» 📖 صفحات 45و46 👤 مبین صالحی، معصومه قلی زاده ‌‌‌‌
✅ امام جمعه تهران چه گفت که عده ای پریشان شدند؟! 🔰 آیت الله سید احمد خاتمی در نماز جمعه تهران ابتدا با تبیین دقیق، موشکافانه و سنجیده ی موضوع پر اهمیت حجاب که به تعبیر رهبر معظم انقلاب یکی از مهمترین اولویت های کشور است پرداخت و سپس ابعاد و آسیب های این موضوع را با دقت بررسی نمود. 🔹در میان مباحث سنجیده و موشکافانه آیت الله خاتمی، جمله ای مستمسک تخریب شبکه های معاند و هجمه جریانات انحرافی داخلی و برخی فعالین رسانه ای قرار گرفت که با تدقیق در کلمات و عبارات ایشان، سنجیده بودن آن برای مخاطب هویدا میشود. 🔸 ایشان اظهار داشتند: "بسیاری از بی حجابها، زنها و بچه های همان دزدها هستند." ▪️ امام جمعه موقت تهران در این جمله از واژه حجاب استفاده کردند نه از کلمه بدحجاب؛ بدیهی است که تفاوت بسیاری در ماهیت این دو کلمه وجود دارد که بسیاری به آن دقت نکردند. ▪️آیت الله سید احمد خاتمی همچنین در ابتدای جمله خود از کلمه استفاده کرده است که تمام را هم شامل نمیشود. 🔸 اما رسانه های معاند و برخی موج سواران داخلی و عده ای از فعالان فضای مجازی، بدون توجه به مفاهیم صریح بیانات آیت الله سید احمد خاتمی، آن را مستمک تخریب ایشان نمودند. ◀️ حال سوال پیش می آید علت این هجمه ها به امام جمعه تهران چیست؟! 🔻 پاسخ را میتوان در فرازهای بسیار مهم و سنجیده خطبه های ایشان در خصوص حجاب جستجو کرد؛ آنجا که می‌گویند: 🔸 «مبارزه با منکر بی حجابی باید کاملاً قانونی باشد؛ مقابله با بی حجابی به صورت و خودش یک است و هرج و مرج ایجاد می کند. اقدامات خودسرانه هم خلاف شرع است و هم صددرصد ضد حجاب است؛ چه بسا که دامن زنندگان به بی حجابی این صحنه ها را بوجود بیاورند. هر وقت سخن از حجاب بوده، یک اقدام نادرست و خودسرانه کسانی، تدبیر شایسته برای مقابله با بی حجابی را از بین می برد. کار خودسرانه در نظام جمهوری اسلامی ممنوع و است.» ✅ اینجاست که حمله برخی عوامل قانون شکن به آیت الله سید احمد خاتمی معنا می یابد و همسو با جریان انحراف با ژست دانای کل ایشان را تخریب می‌کنند. 🔹سپس امام جمعه موقت تهران در خطبه های نماز جمعه افزوده است: 🔸 «حجاب قانون است، قانون را اجبار نامیدن است، همه جای دنیا قانون دارند و به آن می گذارند و با آن را خراب نمی کنند. در همه ی دنیا پشت چراغ قرمز می ایستند و کسی نمی گوید اجبار است چون قانون است، اگر جامعه ای بخواهد سامان یافته اداره شود، همه باید قانون را رعایت کند. در واقع نفس واژه حجاب اجباری واژه ای غلط و برای تخریب حجاب است؛ باید این قانون به عنوان رعایت شود.» 🔹کاسبان حجاب اجباری و کینه توزان فتنه 88 باید هم از این عبارات منطقی و منصفانه آیت الله سید احمد خاتمی برآشفته شوند. ایشان در ادامه افزوده است: 🔸 «در گناه بی حجابی گنهکار هستند. یک؛ کسانی که بی حجابی می کنند. بی حجابی در حقیقت ضربه زدن به جامعه و خیانت به مردم است؛ گروه دوم کسانی هستند که این گناه را فراهم می کنند؛ و سومین گروه کسانی هستند که بی حجابی را می کنند و می گویند کار قشنگی است. گناه بزرگ را کار قشنگ نامیدن یعنی رضایت به این گناه؛ کسی که بی حجابی را تشویق می کند او هم در گناه بی حجابی سهیم است.» ◀️ وقتی بیانات سنجیده و دقیق امام جمعه موقت تهران را مطالعه میکنیم، بهتر متوجه میشویم که علت اصلی این هجمه ها و تحریف معنایی بیانات ایشان، انحراف افکار عمومی از متن و محتوای سنجیده این خطبه بوده است تا اثرگذاری فوق العاده مثبت آن کاسته شود. 🔹 در خاتمه اینکه مراقب باشیم به فرموده‌ رهبر انقلاب در نقد خودی ها، مخرج مشترک با دشمن پیدا نکنیم؛ بی تردید پس از این هجمه ها، آیت الله سید احمد خاتمی بیانات خود را در روزهای آینده با توضیحات بیشتری بیان خواهند کرد و این بار هم نقشه رسانه های معاند مانند سعودی اینترنشنال و نیز فریب خوردگان خودسر قانون شکن باز هم نقش بر آب خواهد شد.
هدایت شده از mesaghمیثاق
📣 🔴 ، دستور دادستانی را که طبق قانون با آنها برخورد خواهد شد 🔻 وظایف ضابطان دادگستری و قوه قضاییه در برخورد با جرم و تشویق به بی حجابی: 🔹 جرم «کشف حجاب» یکی از جرائم مشهود است و ماموران انتظامی مکلفند در اجرای تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۵ و قسمت اخیر ماده ۴۴ قانون آیین دادرسی کیفری مرتکبان جرایم مشهود را و جهت اعمال مجازات به مراجع ذیصلاح قضایی معرفی نمایند. 🔹 اخیراً طی بخشنامه‌ای از سوی دادستانی کل کشور به پلیس دستور داده شده است در با قاطعیت با جرم کشف حجاب برخورد نماید. 🔹 در اجرای دستور ریاست محترم قوه قضاییه و دادستان محترم کل کشور به دادستانهای عمومی و انقلاب سراسر کشور نیز اعلام شده است که در اجرای ماده ۳۲ قانون آیین دادرسی بر اقدامات ضابطان در زمینه برخورد با جرم کشف حجاب نظارت نموده و در اجرای ماده ۱۱ و بند (پ) ماده ۲۳۵ قانون مذکور از روسای دادگاه ها بخواهند علاوه بر جزای نقدی مرتکبان جرم کشف حجاب را به و تبعی نیز محکوم کنند و به روسای کل دادگستری سراسر کشور نیز اعلام شده است به برنامه ریزی لازم را برای برخورد جدی و بازدارنده با جرم کشف حجاب به عمل آورند. 🔹 مجازات اصلی جرم کشف حجاب به موجب تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵، ده روز تا دو ماه می باشد. 🔹 اما از آنجا که در اجرای سایر مقررات مجازات حبس کمتر از سه ماه الزاما باید تبدیل به مجازات جایگزین حبس شود، با در نظر گرفتن مواد ۲۳، ۲۶،  ۶۵ و ۸۷ قانون مجازات اسلامی دادگاه ها می توانند کسانی را که مرتکب جرم کشف حجاب می شوند علاوه بر محکومیت به پرداخت جزای نقدی به تحمل یک یا چند مورد از مجازات های تبعی و تکمیلی مانند ، منع از اشتغال به حرفه یا کار معین، انفصال از خدمات دولتی و عمومی، منع از خروج از کشور، الزام به انجام خدمات عمومی رایگان ، منع از عضویت در احزاب، گروهها و دستجات سیاسی یا اجتماعی، وسایل دخیل در ارتکاب جرم ( مانند بستن محل کسب و توقیف وسیله نقلیه، توقیف رسانه) ، الزام به یادگیری حرفه، شغل یا کار معین و... محکوم نماید. 🔹 مجازات جرم کشف حجاب از جمله مجازات های درجه ۸ است، بنابراین به موجب مواد ۳۴۰ و ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری به این جرم در دادگاه کیفری دو رسیدگی می شود و رای دادگاه و می باشد. 🔹 مجازات جرم و ترغیب دیگران به کشف حجاب از جرم کشف حجاب است، چرا که تشویق و ترغیب به کشف حجاب یکی از مصادیق بارز تشویق به فساد محسوب میشود و مجازات تشویق به فساد به موجب بند (ب) ماده ۶۳۹ قانون مجازات اسلامی یک تا می باشد بنابراین دادگاه ها مکلفند کسانی را به هر طریق دیگران را ترغیب به کشف حجاب می نمایند به مجازات فوق الذکر محکوم کنند. 🔻عبدالصمد خرم آبادی معاون دادستان کل در امور نظارت بر دادسراها و ضابطین سراسر کشور
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢چرا در آیات قرآن «بشارت» و «انذار» در کنار یکدیگر آمده است؟ 🔹«بشارت» و «انذار» یا «تشویق» و «تهدید» بخش مهمى از انگیزه هاى تربیتى و حرکت هاى اجتماعى را تشکیل مى دهد. آدمى هم باید در برابر انجام کار نیک «تشویق» شود، و هم در برابر کار بد «توبیخ» بیند، تا آمادگى بیشترى براى پیمودن مسیر اول و گام نگذاردن در مسیر دوم پیدا کند. «تشویق» به تنهايى براى رسیدن به تکامل فرد یا جامعه کافى نیست؛ زیرا انسان در این صورت مطمئن است انجام گناه خطرى براى او ندارد. فى المثل مى بینیم: پیروان کنونى مسیح (ع) عقیده به «فداء» دارند، و معتقدند حضرت مسیح (ع) فداى گناهان آنها گردیده، حتى رهبرانشان گاه سند بهشت به آنها مى فروشند و گاه گناهشان را از طرف خدا مى بخشند! 🔹مسلماً چنین جمعیتى به آسانى مرتکب گناه مى شود. در «قاموس کتاب مقدس» مى خوانیم: « ... فدا نیز اشاره به کفاره خون گران بهاى مسیح است که گناه جمیع ماها بر او گذارده شد و گناهان ما را در جسد خود بر صلیب متحمل شد»! مسلماً این منطق نادرست، افراد را در ارتکاب گناه جسور مى کند. کوتاه سخن این که آنها که تصور مى کنند تنها تشویق براى تربیت انسان (اعم از کودکان و بزرگسالان) کافى است، و باید تنبیه، تهدید و کیفر را به کلى شست و کنار گذاشت، سخت در اشتباهند، همان گونه که پایه تربیت را تنها بر ترس و تهدید گذاردن و از جنبه هاى تشویقى غافل بودن نیز گمراهى و بى خبرى است. 🔹این هر دو گروه در شناخت انسان در اشتباهند؛ توجه ندارند: انسان مجموعه اى است از بیم و امید، از حب ذات و علاقه به حیات، و نفرت از فناء و نیستى، ترکیبى است از جلب منفعت و دفع ضرر. آیا انسانى که ابعاد روح او را این دو تشکیل مى دهد، ممکن است پایه تربیتش تنها روى یک قسمت باشد؟ مخصوصاً تعادل میان این دو لازم است که: اگر تشویق و امید از حد بگذرد باعث جرأت و غفلت است، و اگر بیم و انذار بیش از اندازه باشد نتیجه اش یأس و نومیدى و خاموش شدن شعله هاى عشق و تحرک است. 🔹درست به همین دلیل در آیات قرآن، «نذیر» و «بشیر» یا «انذار» و «بشارت» در کنار هم قرار گرفته، حتى گاهى «بشارت» بر «انذار» مقدم است، مانند آیه ۱۱۹ سوره «بقره»: «إِنّا أَرْسَلْناکَ بِالْحَقِّ بَشیراً وَ نَذیراً»؛ (ما تو را به حق براى بشارت و انذار [مردم جهان] فرستادیم) و گاه به عکس، «نذیر» بر «بشیر» تقدم یافته، مانند آیه ۱۸۸ سوره «اعراف»: «إِنْ أَنَا إِلاّ نَذیرٌ وَ بَشیرٌ لِقَوْم یُؤْمِنُونَ»؛ (من بیم دهنده و بشارت دهنده ام براى افرادى که ایمان مى آورند). هر چند در اکثر آیات قرآن، بشارت مقدم داشته شده این نیز ممکن است به خاطر این باشد که در مجموع، رحمت خدا بر عذاب و غضب او پیشى گرفته است؛ «یا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ». [۱] پی نوشت: [۱] «مصباح المتهجد»، ص ۴۴۲ و ۶۹۶ (مؤسسه فقه الشیعه، بیروت)؛ کتاب «المزار»، ص ۱۶۱ (کنگره شیخ مفید)؛ «بحار الانوار»، ج ۹۱، ص ۲۳۹ و ۳۸۶، و ج ۹۵، ص ۲۳۲ 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چاپ پنجاه و پنجم، ج ۱، ص ۴۸۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
28.58M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
👏صحبت هایی از دکتر غلامی که با جمعیت انبوه ورزشگاه آزادی رو به رو شد هیچ بی حجاب یا بدحجابی در جمهوری اسلامی، نباید احساس سرافرازی و قوت بکند.....باید از بدحجابی خجالت بکشد،نه که افتخار کند... ✌️
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢«تشویق» و «تنبیه» چه شرایطی دارد و برای تأثیر گذاری آنها چه نکاتی را باید مد نظر قرار دهیم؟ (بخش اول) 🔸در و بايد شرایط آن را مد نظر قرار دهیم؛ مثلا تشويق نبايد مايه غرور و تشويق شونده، يا خاموشی شعله فعّاليّتها و نظم و انضباط او گردد، بلکه بايد بیشتر بر جنبه هاى معنوى تکیه کرد تا موجب تعالی شخصيّت افراد گردد و معیار در آن ضوابط باشد نه روابط. در تنبيه نیز باید بر جنبه آگاه سازى تاکید کرد؛ این کار همچنین باید بصورت مقطعى بوده و راه برای بازگشت نادمین باز بماند. در تنبیه باید مراقب بود از افراط و تفریط پرهیز شود زیرا هر دوی اینها اثر تربیتی آن را از بین می برد. 💠در تشویق کردن بايد شرایط آن را مد نظر قرار دهیم كه تبعات منفی ای به بار نیاورد؛ از جمله این شرایط می توان به موارد زیر اشاره کرد: 1⃣ نبايد به كيفيّتى باشد كه مايه و تشويق شونده، يا خاموش شدن شعله فعّاليّت ها و نظم و انضباط او گردد. 2⃣ بايد بر جنبه هاى معنوى باشد تا به افراد شخصيّت والا دهد؛ امّا اين بدان معنا نيست كه از تشويق هاى مادّى بكلّى چشم پوشيده شود. 3⃣ يك فرد نبايد مفهوم مخالفى براى ديگران باشد، و مايه تحقير و توهين آنها گردد؛ و اين از كارهاى ظريف و دقيقى است كه ذوق و سليقه مديران و فرماندهان ضامن اجراى آن است. 4⃣تشويق نبايد پرخرج و داراى هزينه فراوان باشد؛ زيرا اوّلاً محور شخصيّت و افتخار را از مسائل معنوى به مادّى مى كشاند، و ثانياً عملاً در مورد افراد كمى صورت مى گيرد؛ در حالى كه تشويق بايد كاملاً گستردگى و شمول داشته باشد. 5⃣ بايد بر اساس «ضوابط» صورت گيرد نه «روابط»، و چيزى اسفبارتر از اين نيست كه افرادِ تحت پوشش فرماندهى و مديريّت ببينند «روابط» بر اين مسأله حاكم است نه «ضوابط»، كه اين امر مايه دلسردى و بدبينى و فقدان نشاط در يك تشكيلات مى شود. 6⃣طبيعى است كه ميان تشويق و كار انجام شده بايد تناسبى وجود داشته باشد، و سلسله مراتب و كمّيّت و كيفيّت در اين زمينه ملحوظ گردد. امام على (عليه السلام) فرمود: «اَلثَّناءُ بِأَكْثَرَ مِنَ الاسْتِحْقاقِ مَلَقٌ وَ التَّقْصيرُ عَنِ الاسْتِحْقاقِ عِىٌّ أَوْ حَسَدٌ» [۱]؛ (ثنا گفتن و تمجيد بيش از حدِّ شايستگى و لياقت، تملّق و چاپلوسى است، و كمتر از حدِّ لازم، ناشى از عجز يا حسد است!). 7⃣ معمولاً در حضور جمع صورت مى گيرد و يا نتيجه آن به اطّلاع عموم مى رسد؛ ولى مواردى وجود دارد كه بايد تشويق شكل خصوصى و محرمانه داشته باشد، و مديران با ذكاوت خود مى توانند اين موارد استثنائى را تشخيص دهند. ... پی نوشت؛ [۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏، قم‏، ۱۴۱۴ق، چ اول، ص ۵۳۵، (حکمت ۳۴۷) 📕مديريت و فرماندهى در اسلام‏، مكارم شيرازى، ناصر، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۹ش، ‏چ دوازدهم، ص ۱۲۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢«تشویق» و «تنبیه» چه شرایطی دارد و برای تأثیر گذاری آنها چه نکاتی را باید مد نظر قرار دهیم؟ (بخش دوم و پایانی) 🔸در و بايد شرایط آن را مد نظر قرار دهیم؛ مثلا تشويق نبايد مايه و تشويق شونده، يا خاموشی شعله فعّاليّتها و نظم و انضباط او گردد بلکه بايد بیشتر بر جنبه هاى معنوى تکیه کرد تا موجب تعالی شخصيّت افراد گردد و معیار در آن ضوابط باشد نه روابط. در نیز باید بر جنبه آگاه سازى تاکید کرد؛ اینکار همچنین باید بصورت مقطعى بوده و راه برای بازگشت نادمین باز بماند. در تنبیه باید مراقب بود از افراط و تفریط پرهیز شود زیرا هر دوی اینها اثر تربیتی آن را از بین می برد. 💠در مورد نیز شرايطی وجود دارد که باید رعایت شود و از آنجایی که «تنبيه» چنان كه از نامش پيداست، به منظور «آگاه سازى» صورت مى گيرد، بايد جهت گيرى آن به اين سمت باشد. گرچه مجازات و توبيخ هرگز نمى تواند نخستين واكنش در برابر افراد متخلّف باشد - بلكه، بايد قبل از هر چيز دست به دامان آموزش هاى فرهنگى زد - و نه مى تواند مشكل تخلّفات و بى انضباطى ها و خيانت ها را به طور كامل حل كند، ولى به هر حال، چيزى است كه چشم پوشى از آن به طور كلّى نيز براى هر تشكيلاتى خطرناك است؛ چرا كه هميشه «درصد» معيّنى از افراد هستند كه بدون اين «عامل باز دارنده» و يا لااقل «ترس از آن» انجام وظيفه نمى كنند. براى اين كه مديران بتوانند از و به هدف هاى تربيتى مورد نظر برسند، رعايت اصول زير مناسب به نظر مى رسد: 1⃣ هميشه بايد مقطعى باشد، يعنى راه را به روى افراد متخلّف براى اصلاح خويشتن نبندد. جالب است كه در در بسيارى از آيات، بعد از مجازات هاى شديد، بلافاصله را استثناء مى كند؛ يعنى راه را به روى گنهكاران باز نگاه مى دارد. جمله «اِلا الَّذينَ تابُوا» و امثال آن در آيات زيادى از قرآن به همين منظور آمده است. 2⃣ و نبايد حسّ كينه توزى افراد را برانگيزد؛ و در عين حال قاطعيّت مديريّت ايجاب مى كند كه در اين مورد گرفتار وسوسه نشود و از ترس كينه توزی هاى آينده، بكلّى چشم از مجازات يا توبيخ متخلّفان و گنهكاران نپوشد، وگرنه سازمان تشكيلاتش به مى گرايد. 3⃣رعايت تناسب ميان «جرم» و «جريمه»، از مسلّم ترين مسائل اسلامى و تشكيلاتى است كه دقّت در باب حدود و ديات در فقه اسلام، اين معنى را كاملاً مشخّص مى كند. 4⃣اصل در توبيخ اين است كه خصوصى باشد به عكس تشويق، ولى مواردى استثنایی پيش مى آيد كه شرايط ايجاب مى كند كه در حضور جمع انجام گيرد، و يا خبر آن به گوش ديگران برسد. 5⃣از مسائلى كه در مورد توبيخ و مجازات كاملاً ضرورى به نظر مى رسد، اين است كه، بايد دليل آن دقيقاً به طرف شود؛ و هرگز به اين قناعت نشود كه او خودش مى داند كفّاره چه گناهى را مى پردازد. چه بسيار افرادى كه از اعمال سوء و تخلّفات خويش بى خبرند و يا به گفته قرآن «يَحْسَبُونَ اَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً» آن را عمل نيكى مى پندارند و يا اگر آگاهند، درجه اهمّيّت آن را نمى دانند؛ لذا تفهيم دقيق اين مسأله، براى و ، ضرورت دارد. 6⃣مدير و فرمانده نبايد در توبيخ و ملامت زياده روى كند؛ زيرا گاه مى شود كه تكرار آن اثر معكوس دارد. متخلّفان را در اعمال ناپسند خود جرى تر مى كند؛ و آنان را به لجاجت وا مى دارد. امير مؤمنان امام على (عليه السلام) فرمود:  «الافراطُ فِى المَلامَة تَشُبُّ نيرانِ اللَّجاج» [۱]؛ (زياده روى در ملامت و سرزنش، آتش عناد و لجاجت را مشتعل مى كند!). باز در جاى ديگر فرموده است: «إِيّاكَ أَنْ تُكَرِّرَ الْعَتَبَ فَإِنَّ ذلِكَ يُغْرِى بِالذَّنْبِ وَ يَهُونُ بِاْلعَتَبِ» [۲]؛ (از توبيخ مكرّر پرهيز كن! چرا كه تكرار سرزنش، گناهكار را در اعمال ناپسندش جرى و جسور مى كند؛ به علاوه، ملامت را بى اثر مى سازد!). اين بحث دامنه وسيعى دارد كه در اينجا به همين مقدار اكتفاء گرديد. پی نوشت‌ها؛ [۱] بحار الأنوار، دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، چ دوم، ج ‏۷۴، ص ۲۳۰، باب ۸ [۲] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، رجائى، سيد مهدى‏، دار الكتاب الإسلامي، قم، ‏۱۴۱۰ق، چ دوم‏، ص ۲۵۹، (حکمت ۴۲) 📕مديريت و فرماندهى در اسلام‏، مكارم شيرازى، ناصر، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۹ش، ‏چ دوازدهم، ص ۱۲۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)