eitaa logo
#کانال_میثاق♥🇮🇷🇮🇷🇮🇷 ♥mesahg@🇮🇷🇮🇷🇮🇷
1.2هزار دنبال‌کننده
185.3هزار عکس
167.1هزار ویدیو
1.9هزار فایل
استقرار اسلام اصیل، دفاع از انقلاب اسلامی وحفظ ارزش های آن تااستقرار عدل و قسطmesahg@
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨ ✨ ⭕️جایگاه و اهمیت در عصر رسانه و ارتباطات (بخش اول) 🔷در و ارتباطات، جداسازی و دیوارکشی میان جامعه زنان و مردان در جامعه و به انزوا کشیدن قشر خاصی از آنها در روابط اجتماعی امری ناممکن یا بسیار سخت به نظر می رسد، از این رو برای در امان ماندن از برخی تبعات و می بایست به دنبال و گسترش قوانین ایمنی بخشی همچون  و  در جامعه باشیم، تا اینکه گروهی از جامعه، مورد هدف آمال و زیاده طلبی های نفسانی گروه دیگر قرار نگیرد. در این بخش نوشتار و بخش‌های بعدی آن تلاش داریم به جایگاه و در و بپردازیم و به برخی از آثار و برکات این اشاره کنیم.     💠حصار و دیوارهای ترک برداشته   🔷با گسترش و پیشرفت و رسانه ای و تنوع شبکه های اینترنتی و مجازی، و از طرفی به واسطه و متأسفانه بسیاری از دیوارها و حریم های روابط اجتماعی دستخوش تزلزل و فروپاشی قرار گرفته است، نمود واقعی این آسیب خطرناک را می توان در پروفایل های غیر متعارف و غیر مذهبی کاربران اینترنتی مشاهده کرد، که هیچ گونه رنگ و بوی محاسن دینی و اخلاقی را به همراه ندارند و تنها بازیگر فرهنگ منحط غربی شده اند، فرهنگ نامیمونی که آثار و تبعات آن را می توان در فروپاشی بنیاد خانواده به وضوح مشاهده کرد.   💠جلوه گری های شیطانی در فضای رسانه ای 🔷نباید از یاد ببریم که یکی از ترفندهای هزار ساله برای اغوا و گمراه کردن انسان ها، است. [۱] در واقع تلاش دارد که با زیبا جلوه دادن و غربی در و آسمانی افراد را به یغما برده و آنها را از بهشت واقعی دور نماید. «قالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعینَ؛[۲] گفت: به عزّتت سوگند، همه آنان را خواهم کرد». تلاش می نماید افراد را مجاب نماید که بدون رعایت هیچ ضابطه و قانون شرعی و عقلی، مبادرت به اشتراک گذاری لایو، تصویر و فیلم های خصوصی خود در فضای مجازی  نمایند؛ پروفایل هایی که بدون هیچ واهمه، جلوه ای از و غیر دینی را در به نمایش می گذارند، این چنین عقده گشایی های رفتاری ریشه در یک نوع آلزایمر مزمن دینی و اخلاقی دارد، بیماری خطرناکی که هویت  واقعی و دینی و الهی  افراد را از یاد و خاطر آنها برده است. ... پی نوشت ها [۱] سوره مبارکه انفال، آیه ۴۸ «وَ إِذْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ أَعْمالَهُم‏؛ و [یاد کن‏] هنگامى را که اعمال آنان را برایشان بیاراست‏». [۲] سوره مبارکه ص، آیه ۸۲ نویسنده: علی بیرانوند
هدایت شده از mesaghمیثاق
بازنگری در اسلام یا بازنگری در فقه!؟ بیانات سال ۱۳۶۴ 🔸 ما به بازنگری در تمام ابواب و کتب فقهیه احتیاج داریم. فقه غنی و سرشار و ارزشمند ما که خیلی انصافاً فقه قوی و استدلالی و عمیقی است، یک دارد، آن عیب را شماها باید برطرف کنید. آن عیب، عبارت است از اینکه این فقه برای این صورت و این فرض نوشته شده که یک حکومت ظلمی جوری بر سر کار باشد که بر خلاف «ما أنزل‌الله» دارد حکم می‌کند و اجرا می‌کند، یک عده شیعهٔ مستضعف مظلوم هم یک گوشه‌ای زندگی می‌کنند. این فقه، دستورالعمل آن عده شیعه‌ی مستضعف مظلوم است. فقه حکومتی نیست؛ در تنقیح و تحقیق فقه کنونی ما، روزگاری که این فقه بخواهد نظام جامعه را اداره بکند پیش‌بینی نشده؛ ... این عیب را شما باید برطرف کنید. شما باید یک‌بار دیگر، از طهارت تا دیات، نگاه کنید و فقهی استنباط کنید برای حکومت‌کردن. 🔸 ما می‌خواهیم الآن حکومت کنیم، بر مبنای فقه اسلام. اسلام دارد، دارد، دارد، دارد، دارد، جنگ دارد، صلح و مذاکره دارد، آتش‌بس موقت دارد، نظام کارگری و کارخانه دارد، مسائل حکومتی دارد، قانون‌گذاران دارد، مدیران دارد، بیعت دارد، اولوالامر دارد، اطاعت از اولوالامر دارد، ارتش دارد، سلسله مراکز دارد؛ اینها در اسلام هست، مگر می‌شود بگویید نیست؟ خیلی خب پیدا کنید ببینیم. باید کاری کنید که وقتی کسی رسالهٔ عملیه را باز کرد، بداند چرا مالیات دارند می‌گیرند و چه‌جوری باید بگیرند و اگر نگیرند چگونه می‌شود و بقیهٔ چیزهای دیگر. از اسلام باید اینها استقصاء بشود. این کار را شما باید بکنید. 🔸 ۵۰ سال وقت داریم ما برای این کار؛ بنده نمی‌گویم اینها را شما سه‌چهارساله درست کنید، ۵۰ سال وقت دارید؛ ۵۰ سال، زمان زیادی است، اما این کار هم بسیار کار عظیمی است. اگر شما قدم اول را برنداشتید قدم پنجاهم برداشته نخواهد شد، این را بدانید. امروز ما داریم حکومت می‌کنیم، اداره می‌کنیم کشور را، اما این ادارهٔ امروز ما، با ناشی‌گری، با بی‌اطلاعی، با عدم تجربه، با ندانستن نظر اسلام در بسیاری از موارد همراه است. همین مقدارش است که در دنیا این غوغا را به پا کرده، همین مقدارش است که قدرت‌ها را از ما می‌ترساند، اگر آن‌جور کامل و صحیحش بود ببینید چه می‌شد. (بیانات در دانشگاه علوم اسلامی رضوی، ۱۳۶۴/۰۶/۱۱).