✡ سه فرمان هالیوود (٣) 🌐 تجربه‌ای چهل‌ساله از لیبرالیزاسیون دولتی (قسمت هشتم) 1⃣ صرف‌نظر از موفقیت #ده_فرمان در راستای تحقق خواست سیاسی نظام تمدنی غرب، مبنی بر تشکیل جرثومهٔ فسادی همچون رژیم منحوس صهیونیستی، می‌بایست به این مهم توجه داشت که این اثر سینمایی با #تحریفات آشکار خود، اقدام به بازتعریف پیامبری جدید، مبتنی بر انگاره‌های #اومانیستی نموده است! 2⃣ پیامبری با نام موسی که از کمترین شباهت با حضرت موسی (ع) برخوردار است و در این اثر سینمایی نه به‌عنوان پیامبری عظیم‌الشأن و مبعوث از جانب خداوند، بلکه به‌عنوان انسانی بَشرمحور با مشخصهٔ دارا بودنِ تمام ویژگی‌های فردی و ‌آرزوهای دنیوی و کُنش‌های جنسیِ یک فرد عادی، به تصویر کشیده می‌شود! 3⃣ شخصیتی کاملاً #لیبرال که در برابر فرعون تعظیم می‌کند و بر دست او بوسه می‌زند! شخصیتی #لذت‌گرا که مجذوب زیبایی‌های مادی می‌گردد و #غرایز_جنسی خود را لجام‌گسیخته رها می‌نماید و به‌دور از هرگونه حیای دینی، روزی گرفتار عشق خواهرزاده فرعون و روز دیگر دلباختهٔ دختران شعیب پیامبر می‌شود! 4⃣ ده فرمان با بهره‌گیری از بازی درخشان و چهرهٔ مناسبِ #چارلتون_هستون، سعی می‌کند تا مبانی تفکری نظام تمدنی غرب را در قامت پیامبر اولوالعزمی چون حضرت موسی (ع) متجلّی سازد و پیامبران را نیز دچار ذهنیتی #شک‌گرا و گرفتار #شکاکیت متصوّر سازد! 5⃣ پیامبری با مشخّصهٔ #شک_دکارتی که هیچ‌گاه پاسخی مناسب برای چراییِ حَرام‌دانستنِ خوش‌گذرانی و توجه به نیازهای بَشری، توسط خدای غایب پیدا نمی‌کند و اصولاً نمی‌تواند خواسته‌های خدای غایب را بر تمنّیات و نیازهای نفسانی خویش ترجیح دهد و از این جهت است که به‌عنوان نمونه، پس از هم‌آغوشی جنسی با ملکه نِفِرتیتی به‌عنوان زنِ شوهرداری که همسر فرعون است و پس از شنیدن سخن وی مبنی بر این‌که من مطمئنم که عشق تو به من قوی‌تر از هر خدایی است و تو پسر مرا نمی‌کشی و… با ناراحتی بر میز کوچکی که جلوی پایش هست می‌کوبد و خدای غایب و توهّمی خود را مورد مؤاخذه قرار می‌دهد! ✍️ نویسنده: محمدرضا شاه‌حسینی https://eitaa.com/mesagh