در اواخر سده نوزدهم و اوایل سده بیستم، زمام‏داران قجرى، اشراف زادگان را براى تحصیل علم به دیار غرب روانه ساختند و در این میان تعداد اندکى از آنها با اندیشه‏ هاى غربى آشنا شدند، آنان شیفته تفکر سده هیجدهم اروپا گشته، بدون توجه به شرایط خاص اروپا، ماهیت کلیسا و دوران تاریک قرون وسطایى در مغرب زمین و مهم‏تر از همه تفاوت فاحش شرایط زیستى و فرهنگى مشرق زمین بااوضاع آن دیار، در صدد برآمدند، ایده‏ ها، تفکرات و راه‏ حل‏ هاى سده هیجدهم اروپا را در جهان اسلام پیاده نمایند، اینان خود را «منور الفکر» نامیدند که ویژگى‏ هاى عمده‏ شان را مى‏ توان در موارد ذیل خلاصه کرد: 1. تقلید کورکورانه و بى حد و مرز از غرب؛ 2. ستایش پیشرفت‏ هاى غرب در زمینه‏ هاى مادى و معنوى؛ 3. اعتقاد به تقلید یا اقتباس راه و روش غرب در همه زمینه‏ ها؛ 4. تلاش در جهت تطبیق نظام‏ هاى فرهنگى و اجتماعى ملل اسلامى به نظام‏ هاى اجتماعى و فرهنگى غرب؛ 5. مخالفت شدید با مذهب و سنن ملى و ناخشنودى از چیرگى عقاید مذهبى

روشن‏فکرانى مثل میرزا ملکم خان ناظم الدوله که ادعاى شناخت درد و درمان ایران زمین را نموده و راه‏ حلى را پیشنهاد دادند که چیزى جز پذیرش فرهنگ غرب و سکولاریسم نبود. آن چه که بیش از هر چیز در این ارائه طریق مى‏ توان دریافت، وابستگى تام آنها به غرب بوده است. و اگر روزگارى، روزنامه‏ اى به نام «قانون» منتشر مى‏ کند و سخن از درد و درمان کشور به میان مى‏ آورد، هدفى جز نام و نان ندارد.

ارتباط با ادمین ( دفتر امور روحانیون): @mohammadhasanabdi

شهید حاج قاسم سلیمانی: اگر بعضی از کارها با دیپلماسی قابل حل بود، هیچکس مصلحتر از امیرالمؤمنین(ع) و امام حسین(ع) نبود البته از نظر بعضی‌ها درس عاشورا مذاکره...

🚨 آيت الله مكارم شيرازي مرجع عظام تقليد در ديدار رييس سازمان بازرسي كل كشور: اينكه ۸۰-۹۰ نفر از نمايندگان فعلي مجلس به دلايل مالي ردصلاحيت شده‌اند وحشتناك است/ دستگاه قضايي بايد با اين‌ها برخورد كند.