"آیه ۴۱ - سوره احزاب آیه يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللهَ ذِكْراً كَثيراً [41] اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! خدا را بسيار ياد كنيد"

"الصّادق ( عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (قَالَ: مَا مِنْ شَیْءٍ إِلَّا وَ لَهُ حَدٌّ یَنْتَهِی إِلَیْهِ إِلَّا الذِّکْرَ فَلَیْسَ لَهُ حَدٌّ یَنْتَهِی إِلَیْهِ فَرَضَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ الْفَرَائِضَ فَمَنْ أَدَّاهُنَّ فَهُوَ حَدُّهُنَّ وَ شَهْرَ رَمَضَانَ فَمَنْ صَامَهُ فَهُوَ حَدُّهُ وَ الْحَجَّ فَمَنْ حَجَّ فَهُوَ حَدُّهُ إِلَّا الذِّکْرَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ لَمْ یَرْضَ مِنْهُ بِالْقَلِیلِ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ حَدّاً یَنْتَهِی إِلَیْهِ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآیَهًَْ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللهَ ذِکْراً کَثِیراً وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ أَصِیلًا فَقَالَ لَمْ یَجْعَلِ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَدّاً یَنْتَهِی إِلَیْه. امام صادق ( ابن‌قدّاح گوید: امام صادق (فرمود: هر چیزی جز ذکر خداوند، حدّی دارد که نباید از آن تجاوز کرد؛ امّا ذکر خداوند حدّی ندارد. خداوند عزّوجلّ، واجبات را بر ما واجب نموده و هرکس آن‌ها را به‌جا آورد، حدّ آن‌ها همین مقدار است. همچنین خداوند، روزه‌ی ماه رمضان را واجب نموده است؛ پس هرکس در ماه رمضان روزه بگیرد، حدّ آن، همین مقدار است. همچنین خداوند، حج را واجب نموده، پس هرکس اعمال حج را به‌جای آورد، حدّ آن همین مقدار است. بنابراین برای همه چیز، حدّی است؛ امّا برای ذکر، حدّی نیست؛ زیرا خداوند عزّوجلّ به ذکر اندک راضی نشده و برای آن حدّی قرار نداده است. سپس حضرت این آیه را تلاوت نمود یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللهَ ذِکْرًا کَثِیرًا، وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ أَصِیلًا و فرمود: «خداوند عزّوجلّ برای ذکر، حدّی قرار نداده است». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۱۹۸ الکافی، ج۲، ص۴۹۸/ وسایل الشیعهًْ، ج۷، ص۱۵۴/ بحار الأنوار، ج۹۰، ص۱۶۱/ نورالثقلین/ البرهان"

"الصّادق ( عَنْ أَبِی‌أُسَامَهًَْ قَالَ قَالَ أَبُوعَبْدِ‌اللَّهِ (مَا ابْتُلِیَ الْمُؤْمِنُ بِشَیْءٍ أَشَدَّ عَلَیْهِ مِنْ خِصَالٍ ثَلَاثٍ یُحْرَمُهَا قِیلَ وَ مَا هُنَ قَالَ الْمُوَاسَاهًُْ فِی ذَاتِ یَدِهِ وَ الْإِنْصَافُ مِنْ نَفْسِهِ وَ ذِکْرُ اللَّهِ کَثِیراً أَمَا إِنِّی لَا أَقُولُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَکِنْ ذِکْرُ اللَّهِ عِنْدَ مَا أَحَلَّ لَهُ وَ ذِکْرُ اللَّهِ عِنْدَ مَا حَرَّمَ عَلَیْه. امام صادق ( ابواسامه گوید: امام صادق (فرمود: «مؤمن به چیزی سخت‌تر از سه خصلت که از آن‌ها محروم می‌شود، آزموده نشده». پرسیده شد: «آن‌ها چه چیزی هستند»؟ فرمود: «همراهی در هرآنچه به دست دارد، انصاف دادن از طرف خود و بسیار یاد خدابودن. و من نمی‌گویم گفتن سبحان‌الله و لااله الا الله باشد، بلکه به یاد خدا به هنگام برخورد با حلال و حرام است». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۱۹۸ الکافی، ج۲، ص۱۴۵/ نورالثقلین"

"الصّادق ( ثَلَاثٌ لَا یُطِیقُهُنَ النَّاسُ الصَّفْحُ عَنِ النَّاسِ وَ مُوَاسَاهًُْ الْأَخِ أَخَاهُ فِی مَالِهِ وَ ذِکْرُ اللَّهِ کَثِیراً. امام صادق ( سه چیز است که هیچ‌کس طاقت انجام آن را ندارد، گذشت از خطاهای مردم، کمک دادن به برادر خود و بسیار یاد خدا بودن است. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۱۹۸ بحار الأنوار، ج۶۶، ص۳۸۲/ نورالثقلین"

"الصّادق ( شِیعَتُنَا الَّذِینَ إِذَا خَلَوْا ذَکَرُوا اللَّهَ کَثِیرا. امام صادق ( شیعیان ما کسانی هستند که چون به خلوت رسند، خداوند را بسیار یاد می‌کند. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۱۹۸ الکافی، ج۲، ص۴۹۹/ نورالثقلین/ البرهان"

"الرّسول ( مَنْ أَکْثَرَ ذِکْرَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ أَحَبَّهُ اللَّهُ وَ مَنْ ذَکَرَ اللَّهَ کَثِیراً کُتِبَتْ لَهُ بَرَاءَتَانِ بَرَاءَهًٌْ مِنَ النَّارِ وَ بَرَاءَهًٌْ مِنَ النِّفَاق. پیامبر ( هرکس که ذکر خدا را بسیار گوید، خداوند او را دوست می‌دارد و هرکس که ذکر خداوند را بسیار گوید، دو برائت در نامه‌ی اعمال او نوشته می‌شود. اوّل: برائت و رهایی از آتش جهنّم. دوّم: برائت و رهایی از نفاق. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۲۰۰ الکافی، ج۲، ص۵۰۰/ نورالثقلین/ البرهان ۲(احزاب/ ۴۲) الصّادق ( مَنْ أَکْثَرَ ذِکْرَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ أَظَلَّهُ اللَّهُ فِی جَنَّتِه. امام صادق ( هرکس ذکر خداوند را بسیار بگوید، خداوند او را در بهشت خود پناه خواهد داد. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۲۰۰ الکافی، ج۲، ص۵۰۰/ نورالثقلین/ البرهان"

💬 قرائت دعای "عهــــد" 🎧 با نوای علی فانی هدیه میڪنیــم به امام زمــان ارواحنافداه ❤️🌹 🔸تنهامسیری شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/63963136Ca672116ed5

‍ 📖فضیلت و خواص دعای چهار حمد: بسم الله الرحمن الرحیم ✨1-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی عَرَّفَنی نَفسَهُ وَ لَم یَترُکنی عُمیانَ القَلب ✨2-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَنی مِن اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّی الله ُ عَلَیهِ وَ آلِه ✨3-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَ رِزقی فی یَدِهِ وَ لَم یَجعَلهُ فی اَیدِی النّاس ✨4-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی سَتَرَ عُیُوبی و عَورَتی وَ لَم یَفضَحنی بَینَ النّاسِ. معنی چهار حمد : ✨1- ستایش خدا را که خود را به من شناساند ومرا کوردل نگذاشت. ✨2- ستایش خدا را که مرا از امت حضرت محمّد صلی الله علیه و آله قرار داد. ✨3-ستایش خدا را که روزیم را در دست خودش قرار داد و آن را در دست مردم ننهاد. ✨4-ستایش خدا را که گناهانم وعیوبم را پوشاند ومرا در میان مردم رسوا نکرد. خواص دعای چهارحمد: از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام مرویست که هر کس از پیروان ما هر روز این چهار حمد را بخواند   خداوند او را سه چیز کرامت فرماید: ⚡️اول عمر طبیعی ⚡️دوم مال و جمعیت بسیار ⚡️سوم باایمان ازدنیارفتن وبی حساب داخل بهشت شدن رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: «هر که صبح کند و چهار نعمت خدا را یاد نکند بیم آن می رود که نعمت خدا از او زائل گردد» 📔(الدعوات، ص۸۱٫/مستدرک الوسائل، ج۵، ص۳۹۲٫/مصباح کفعمی، ص۱۷۰٫) مولا امیرالمومنین (علیه السلام) مي فرمايند: من خلاصه ي همه ادعیه را به تو میگویم،هر صبح که بخوانی گویی تمامي دعاها را خوانده ای: 🔸1-الحمدلله عَلی کُلِّ نِعمَه 🔹2- و اَسئَلُ لله مِن کُلِّ خَیر 🔸3-و اَستَغفِرُ الله مِن کُلِّ ذَنب 🔹4- وَاَعوذُ بِاللهِ مِن کُلِّ شَر 📗بحارالانوار:ج91 ص242 #اللھم‌عجل‌ݪوݪیڪ‌اݪفࢪج‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ https://eitaa.com/joinchat/4118085632C354a5633ba

"آیه ۴۱ - سوره احزاب آیه يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللهَ ذِكْراً كَثيراً [41] اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! خدا را بسيار ياد كنيد"

"الصّادق ( عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (قَالَ: مَا مِنْ شَیْءٍ إِلَّا وَ لَهُ حَدٌّ یَنْتَهِی إِلَیْهِ إِلَّا الذِّکْرَ فَلَیْسَ لَهُ حَدٌّ یَنْتَهِی إِلَیْهِ فَرَضَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ الْفَرَائِضَ فَمَنْ أَدَّاهُنَّ فَهُوَ حَدُّهُنَّ وَ شَهْرَ رَمَضَانَ فَمَنْ صَامَهُ فَهُوَ حَدُّهُ وَ الْحَجَّ فَمَنْ حَجَّ فَهُوَ حَدُّهُ إِلَّا الذِّکْرَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ لَمْ یَرْضَ مِنْهُ بِالْقَلِیلِ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ حَدّاً یَنْتَهِی إِلَیْهِ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآیَهًَْ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللهَ ذِکْراً کَثِیراً وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ أَصِیلًا فَقَالَ لَمْ یَجْعَلِ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَدّاً یَنْتَهِی إِلَیْه. امام صادق ( ابن‌قدّاح گوید: امام صادق (فرمود: هر چیزی جز ذکر خداوند، حدّی دارد که نباید از آن تجاوز کرد؛ امّا ذکر خداوند حدّی ندارد. خداوند عزّوجلّ، واجبات را بر ما واجب نموده و هرکس آن‌ها را به‌جا آورد، حدّ آن‌ها همین مقدار است. همچنین خداوند، روزه‌ی ماه رمضان را واجب نموده است؛ پس هرکس در ماه رمضان روزه بگیرد، حدّ آن، همین مقدار است. همچنین خداوند، حج را واجب نموده، پس هرکس اعمال حج را به‌جای آورد، حدّ آن همین مقدار است. بنابراین برای همه چیز، حدّی است؛ امّا برای ذکر، حدّی نیست؛ زیرا خداوند عزّوجلّ به ذکر اندک راضی نشده و برای آن حدّی قرار نداده است. سپس حضرت این آیه را تلاوت نمود یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللهَ ذِکْرًا کَثِیرًا، وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ أَصِیلًا و فرمود: «خداوند عزّوجلّ برای ذکر، حدّی قرار نداده است». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۱۹۸ الکافی، ج۲، ص۴۹۸/ وسایل الشیعهًْ، ج۷، ص۱۵۴/ بحار الأنوار، ج۹۰، ص۱۶۱/ نورالثقلین/ البرهان"

🌷ذکرکثیر https://eitaa.com/joinchat/4118085632C354a5633ba

"الصّادق ( عَنْ أَبِی‌أُسَامَهًَْ قَالَ قَالَ أَبُوعَبْدِ‌اللَّهِ (مَا ابْتُلِیَ الْمُؤْمِنُ بِشَیْءٍ أَشَدَّ عَلَیْهِ مِنْ خِصَالٍ ثَلَاثٍ یُحْرَمُهَا قِیلَ وَ مَا هُنَ قَالَ الْمُوَاسَاهًُْ فِی ذَاتِ یَدِهِ وَ الْإِنْصَافُ مِنْ نَفْسِهِ وَ ذِکْرُ اللَّهِ کَثِیراً أَمَا إِنِّی لَا أَقُولُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَکِنْ ذِکْرُ اللَّهِ عِنْدَ مَا أَحَلَّ لَهُ وَ ذِکْرُ اللَّهِ عِنْدَ مَا حَرَّمَ عَلَیْه. امام صادق ( ابواسامه گوید: امام صادق (فرمود: «مؤمن به چیزی سخت‌تر از سه خصلت که از آن‌ها محروم می‌شود، آزموده نشده». پرسیده شد: «آن‌ها چه چیزی هستند»؟ فرمود: «همراهی در هرآنچه به دست دارد، انصاف دادن از طرف خود و بسیار یاد خدابودن. و من نمی‌گویم گفتن سبحان‌الله و لااله الا الله باشد، بلکه به یاد خدا به هنگام برخورد با حلال و حرام است». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۱۹۸ الکافی، ج۲، ص۱۴۵/ نورالثقلین"

"الصّادق ( ثَلَاثٌ لَا یُطِیقُهُنَ النَّاسُ الصَّفْحُ عَنِ النَّاسِ وَ مُوَاسَاهًُْ الْأَخِ أَخَاهُ فِی مَالِهِ وَ ذِکْرُ اللَّهِ کَثِیراً. امام صادق ( سه چیز است که هیچ‌کس طاقت انجام آن را ندارد، گذشت از خطاهای مردم، کمک دادن به برادر خود و بسیار یاد خدا بودن است. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۱۹۸ بحار الأنوار، ج۶۶، ص۳۸۲/ نورالثقلین"

"الصّادق ( شِیعَتُنَا الَّذِینَ إِذَا خَلَوْا ذَکَرُوا اللَّهَ کَثِیرا. امام صادق ( شیعیان ما کسانی هستند که چون به خلوت رسند، خداوند را بسیار یاد می‌کند. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۱۹۸ الکافی، ج۲، ص۴۹۹/ نورالثقلین/ البرهان"

"الرّسول ( مَنْ أَکْثَرَ ذِکْرَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ أَحَبَّهُ اللَّهُ وَ مَنْ ذَکَرَ اللَّهَ کَثِیراً کُتِبَتْ لَهُ بَرَاءَتَانِ بَرَاءَهًٌْ مِنَ النَّارِ وَ بَرَاءَهًٌْ مِنَ النِّفَاق. پیامبر ( هرکس که ذکر خدا را بسیار گوید، خداوند او را دوست می‌دارد و هرکس که ذکر خداوند را بسیار گوید، دو برائت در نامه‌ی اعمال او نوشته می‌شود. اوّل: برائت و رهایی از آتش جهنّم. دوّم: برائت و رهایی از نفاق. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۲۰۰ الکافی، ج۲، ص۵۰۰/ نورالثقلین/ البرهان ۲(احزاب/ ۴۲) الصّادق ( مَنْ أَکْثَرَ ذِکْرَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ أَظَلَّهُ اللَّهُ فِی جَنَّتِه. امام صادق ( هرکس ذکر خداوند را بسیار بگوید، خداوند او را در بهشت خود پناه خواهد داد. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۲۰۰ الکافی، ج۲، ص۵۰۰/ نورالثقلین/ البرهان"

🌷خطبه فدکیه۱۷https://eitaa.com/joinchat/4118085632C354a5633ba

"فَجَعَلَ اللَّهُ الْایمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشِّرْکِ، وَ الصَّلاةَ تَنْزیهاً لَکُمْ عَنِ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاةَ تَزْکِیَةً لِلنَّفْسِ وَ نِماءً فِی الرِّزْقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلْاِخْلاصِ، وَ الْحَجَّ تَشْییداً لِلدّینِ، وَ الْعَدْلَ تَنْسیقاً لِلْقُلُوبِ، وَ طاعَتَنا نِظاماً لِلْمِلَّةِ، وَ اِما مَتَنا اَماناً لِلْفُرْقَةِ، وَ الْجِهادَ عِزّاً لِلْاِسْلامِ، وَ الصَّبْرَ مَعُونَةً عَلَی اسْتیجابِ الْاَجْرِ."

"حضرت زینب کبری سلام الله علیها دختر امام علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها است. بارزترین بعد زندگى حضرت زینب، نقش ویژه او در واقعه کربلا و دوران اسارت پس از آن است، که با صبر و پایداری در واقعه عاشورا علی رغم از دست دادن عزیزترین کسانش، موجب شد که به عنوان اسوه صبر جاودان شود. خطبه های کوبنده آن حضرت در بند اسارت در کوفه و شام، باعث پرده برداری از چهره ظالمانه حکومت اموی شد. حضرت زینب در کوفه به زنان، تفسیر قرآن آموزش می‌داد، و او از جدش‌ رسول خدا و پدرش امیرالمؤمنین و مادرش فاطمه زهرا حدیث روایت کرده است.[۱]"

"ولادت و نسب حضرت زینب، دختر امیرالمومنین و حضرت فاطمه علیهماالسلام در سال پنجم‌ هجرى، روز ۵ جمادى الاول در مدینه، پس از امام حسین‌ علیه السلام به دنیا آمد. بر اساس روایات متعدد، نام‌گذاری حضرت زینب سلام الله علیها، توسط پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله صورت گرفت و جبرئیل از سوی خداوند این نام را به پیامبر اکرم رساند.[۲] زینب را مخفف‌ «زین أب‌» دانسته‌ اند، یعنى «زینت پدر». القاب متعددی نیز برای آن حضرت نقل شده است، از جمله: عقیله بنى هاشم، عقیله طالبیین، موثقه، عارفه، عالمه، محدثه، فاضله، کامله، عابده‌ آل على. ازدواج و فرزندان حضرت زینب (سلام الله علیها) با عبداللَّه بن جعفر (پسر عموى خود) ازدواج کرد. برخى از مورخین تاریخ این ازدواج را سال هفدهم هجرى مى‏ دانند.[۳] ثمره این ازدواج، چهار و یا پنج فرزند مى ‏باشد که دو تن از آنان به نامهای محمد و عون، در کربلا به شهادت رسیدند.[۴]"

"نقش حضرت زینب در نهضت کربلا وقتى امام حسین‌ علیه السلام پس از امتناع از بیعت با یزید، از مدینه به قصد مکه خارج شد، حضرت زینب نیز با دو تن از فرزندانش به نامهاى محمد و عون، همراه برادر گشت. در طول واقعه عاشورا، نقش فداکاریهاى‌ عظیم زینب، بسیار بود. او در کربلا مصیبت از دست دادن عزیزترین کسانش یعنی برادران، فرزندان و فرزندان برادر را متحمل شد. اما او همه این مصیبت ها را تحمل نمود و در پاسخ سوال طعن آمیز ابن زیاد که پرسید: کار خدا را با برادر و اهل بیت خود چگونه یافتی؟ فرمود: "و ما رأیتُ الاّ جمیلاً...؛ من جز خیر و زیبایى چیزى ندیدم‏ ...".[۵] روایت است که او با دست خود لباس جنگ بر تن دو فرزندش پوشانید و هر دو را در رکاب مولایش حسین علیه السلام به میدان فرستاد. همچنین پس از شهادت فرزندانش، به سوگ آنان ننشست؛ چرا که این دو قربانی را برای آن مرد بزرگ بسیار کوچک می دید و نگران آن بود که با اشک او در دل مولایش حسین علیه السلام شرم یا اندوهی راه یابد. زینب سلام الله علیها پس از واقعه عاشورا مراقبت کننده از امام ‌زین العابدین‌ علیه السلام و سرپرست کاروان اسیران اهل بیت بود. علاوه بر آن، در سفر اسارت در کوفه و دمشق، خطابه ‌هاى آتشینى ایراد کرد و رمز بقاى حماسه کربلا و بیدارى مردم گشت. پس از بازگشت به مدینه نیز در مجالس ذکرى که براى شهداى کربلا داشت، به سخنورى و افشاگرى مى ‌پرداخت. بارزترین بعد زندگى حضرت زینب، همان پاسدارى از فرهنگ عاشورا بود که با خطابه‌هایش، پیام خون امام حسین علیه السلام را به جهانیان رساند. در این زمینه، نوشته‌ها و سروده‌هاى بسیارى است، از جمله این شعر: سرّ نى در نینوا مى ‌ماند اگر زینب نبود کربلا در کربلا مى‌ ماند اگر زینب نبود چهره سرخ حقیقت بعد از آن طوفان رنگ پشت ابرى از ریا مى ‌ماند اگر زینب نبود چشمه فریاد مظلومیت لب تشنگان در کویر تفته جا مى‌ماند اگر زینب نبود زخمه زخمى ‌ترین فریاد، در چنگ سکوت از طراز نغمه وامى ‌ماند اگر زینب نبود در عبور از بستر تاریخ، سیل انقلاب پشت کوه فتنه‌ ها مى ماند اگر زینب نبود[۶]"

"شعری از حضرت زینب در سوگ شهدای کربلا: از آن حضرت در سوگ امام حسین‌ علیه السلام و یارانش شعر زیر نقل شده است: على الطف السلام و ساکنیه * و روح الله فـی تلک القباب نفوس قدست فی الارض قدسا * وقد خلقت من النطف العذاب مضاجع فتیة عـبدوا فنـاموا * هجودا فی الفـدافد والـروابی... و صیرت القبـور لهم قصورا * مناخا ذات افنـیة رحاب[۷] سلام بر کربلا و آنها که در آن آرمیده اند، که روح خدا در آن قبه‌ هاست. جانهایی که در زمین‌ قدسی شدند و تعالی یافتند و آن جانها از نطفه هایی پاک خلق شده بودند. آرامگاه جوانمردانى که خدا را پرستیدند و در آن دشتها و هامونها خفتند... قبرهایشان برایشان به کاخ بدل شد، منزلگاهی با صحنها وحیاطهای وسیع و فراخ."

"وفات حضرت زینب سلام الله علیها در سال ۶۳ هجرى و به نقلى ۶۵ هجری در سن ۵۷ سالگی درگذشت و طبق نقل مشهور مزارش در روستای راویه دمشق، پایتخت سوریه امروزی است. در کتاب‌ «خیرات الحسان‌» آمده است: در مدینه قحطى پیش آمد. زینب همراه شوهرش عبدالله بن جعفر به شام کوچ کردند و قطعه‌ زمینى داشتند. زینب در همان جا در سال ۶۵ هجرى درگذشت و در همان مکان دفن شد. برخى نیز معتقدند مدفن حضرت زینب در مصر یا مدینه است."