"آیه ۱۹ - سوره رعد
آیه أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ کَمَنْ هُوَ أَعْمَى إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ [19]
آیا کسى که مى داند آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند کسى است که نابیناست؟! تنها خردمندان متذکّر مىشوند."
"الباقر (علیه السلام)- قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ: أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ هُوَ عَلِیُّبْنُأَبِیطَالِبٍ (علیه السلام) وَ الْأَعْمَی هُنَا هُوَ عَدُوُّهُ وَ أُولُو الْأَلْبَابِ شِیعَتُهُ الْمَوْصُوفُونَ بِقَوْلِهِ تَعَالَی: الَّذِینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اللهِ وَ لا یَنْقُضُونَ الْمِیثاقَ الْمَأْخُوذَ عَلَیْهِمْ فِی الذَّرِّ بِوَلَایَتِهِ وَ یَوْمِ الْغَدِیرِ.
امام باقر (علیه السلام)- أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الحَقُّ؛ یعنی امیرالمؤمنین علیّبنابیطالب (علیه السلام) و اعمی و کور در آیه دشمن اوست. و الوالألباب شیعیان علی (علیه السلام) هستند. که چنین توصیف شدهاند: آنها که به عهد الهی وفا میکنند، و پیمان را که در عالم ذر از آنها در مورد ولایت اامام علی (علیه السلام) و روز غدیر گرفتهشده نمیشکنند».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۲۵۶ بحارالأنوار؛ ج۲۴، ص۴۰۱/ بحارالأنوار؛ ج۳۶، ص۱۲۴/ بحارالأنوار؛ ج۳۸، ص۲۷/ تأویل الآیات الظاهرهًْ؛ ص۲۳۸"
"الباقر (علیه السلام)- قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ: أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ هُوَ عَلِیُّبْنُأَبِیطَالِبٍ (علیه السلام) وَ الْأَعْمَی هُنَا هُوَ عَدُوُّهُ وَ أُولُو الْأَلْبَابِ شِیعَتُهُ الْمَوْصُوفُونَ بِقَوْلِهِ تَعَالَی: الَّذِینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اللهِ وَ لا یَنْقُضُونَ الْمِیثاقَ الْمَأْخُوذَ عَلَیْهِمْ فِی الذَّرِّ بِوَلَایَتِهِ وَ یَوْمِ الْغَدِیرِ.
امام باقر (علیه السلام)- أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الحَقُّ؛ یعنی امیرالمؤمنین علیّبنابیطالب (علیه السلام) و اعمی و کور در آیه دشمن اوست. و الوالألباب شیعیان علی (علیه السلام) هستند. که چنین توصیف شدهاند: آنها که به عهد الهی وفا میکنند، و پیمان را که در عالم ذر از آنها در مورد ولایت اامام علی (علیه السلام) و روز غدیر گرفتهشده نمیشکنند».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۲۵۶ بحارالأنوار؛ ج۲۴، ص۴۰۱/ بحارالأنوار؛ ج۳۶، ص۱۲۴/ بحارالأنوار؛ ج۳۸، ص۲۷/ تأویل الآیات الظاهرهًْ؛ ص۲۳۸"
"آیه ۲۹ - سوره رعد
آیه أَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ [29]
کسانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، براى آنها پاکیزهترین [زندگى] و سرانجام نیک است"
"برای آنها پاکیزهترین [زندگی] است
۱ -۱(رعد/ ۲۹)
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- إِنَّ لِأَهْلِ الدِّینِ عَلَامَاتٍ یُعْرَفُونَ بِهَا صِدْقُ الْحَدِیثِ وَ أَدَاءُ الْأَمَانَهًِْ وَ الْوَفَاءُ بِالْعَهْدِ وَ صِلَهًُْ الرَّحِمِ وَ رَحْمَهًُْ الضُّعَفَاءِ وَ قِلَّهًُْ الْمُؤَاتَاهًِْ لِلنِّسَاءِ وَ بَذْلُ الْمَعْرُوفِ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ وَ سَعَهًُْ الْخُلُقِ وَ اتِّبَاعُ الْعِلْمِ وَ مَا یُقَرِّبُ إِلَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ.
امام علی (علیه السلام)- مردم دیندار نشانههایی دارند که با آنها شناخته میشوند که عبارتند از: راستگویی، امانتداری، وفای به عهد، پیوند با خویشاوندان، مهربانی در حقّ بینوایان، معاشرت اندک با زنان، نیکیکردن، خوشاخلاقی، بردباری و فرّاخی خلق، جستوجوی علم و هرآنچه که موجب نزدیکترشدن به خداوند متعال شود: برای آنها پاکیزهترین [زندگی] و سرانجام نیک است.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۲۸۲ بحارالأنوار؛ ج۶۴، ص۲۸۹/ مشکاهًْ الأنوار؛ ص۸۶/ نورالثقلین/ البرهان"
"الصّادق (علیه السلام)- مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ وَ هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ وَ أَشْیَاعُهُم.
امام صادق (علیه السلام)- مَثَلُ الجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمتَّقُونَ؛ آنها محمّد (صلی الله علیه و آله) و پیروان ایشان هستند.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۳۰۰ بحارالأنوار؛ ج۲۴، ص۳۲۱"
"آیه ۳۵ - سوره رعد
آیه مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ أُکُلُهَا دَائِمٌ وَظِلُّهَا تِلْکَ عُقْبَى الَّذِینَ اتَّقَوا وَ عُقْبَى الْکَافِرِینَ النَّارُ [35]
وصف بهشتى که به پرهیزگاران وعده داده شده، [این است که] نهرها از پاى درختانش جارى است، میوههاى آن همیشگى، و سایهاش دایمى است؛ این سرانجام کسانى است که پرهیزگارى پیشه کردند؛ و سرانجام کافران، آتش دوزخ است."
"آیه ۴۳ - سوره رعد
آیه وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفَى بِاللهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ [43]
آنها كه كافر شدند مىگويند: «تو پيامبر نيستى»! بگو: «كافى است كه خداوند، و كسى كه علم كتاب [و آگاهى بر قرآن] نزد اوست، ميان من و شما گواه باشند».
۱(رعد/ ۴۳)"