یاد خدا آیت الله #حق_شناس رحمةالله علیه

کل الخیر من الجمهوریه الاسلامیة شیعه شدن بسیاری از وهابی ها در ساحل عاج... #نشر_حداکثری https://eitaa.com/joinchat/4118085632C354a5633ba

"آیه ۲۲ - سوره ابراهیم آیه وَ قالَ الشَّيْطانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَ ما كانَ لِيَ عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لي فَلا تَلُومُوني وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ ما أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَ ما أَنْتُمْ بِمُصْرِخِيَّ إِنِّي كَفَرْتُ بِما أَشْرَكْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمينَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ [22] و هنگامى‎که کار تمام مى‌شود، شیطان مى‌گوید: «خداوند به شما وعده‌ی حق داد و من به شما وعده‌ی [باطل] دادم و تخلّف کردم. من بر شما تسلّطى نداشتم، جز اینکه دعوتتان کردم و شما دعوت مرا پذیرفتید؛ بنابراین، مرا سرزنش نکنید و خود را سرزنش کنید. نه من فریادرس شما هستم و نه شما فریادرس من. من نسبت به شرک شما درباره‌ی خود، که از قبل داشتید، [و اطاعت مرا هم‌ردیف اطاعت خدا قرار دادید] بیزار و کافرم»! به یقین ستمکاران عذاب دردناکى دارند."

🌷باپنج خصلت ازتسلط شیطان رهاشویم

"امام صادق(علیه السلام) : ابلیس گفت پنج نفر هستند که هیچ چاره‌ای برای آنها ندارم اما دیگر مردمان در مشت من هستند: "اول، کسی است که با نیت درست به خدا پناه برد و در همه کارهایش به او تکیه کند، دوم کسی که شب و روز بسیار تسبیح خدا گوید، سوم کسی که برای برادر مؤمنش آن پسندد که برای خود می‌پسندد، چهارم کسی که هرگاه مصیبتی به او می‌رسد، بی‌تابی نمی‌کند و پنجم کسی که به آنچه خداوند قسمتش کرده، خرسند است و غم روزیش را نمی‌خورد.

🌷حکمت بیان مثلهای قرانی(شجره طیبه)

"آیه ۲۴ - سوره ابراهیم آیه أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ [24] آیا ندیدى چگونه خداوند «کلمه‌ی طیّبه» [و گفتار پاکیزه] را به درخت پاکیزه‌اى تشبیه کرده که ریشه‌ی آن [در زمین] ثابت و شاخه‌ی آن در آسمان است؟!"

"أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ أَمَّا مَا فِی کِتَابِ اللَّهِ تَعَالَی مِنْ ضَرْبِ الْأَمْثَالِ فَمِثْلُ قَوْلِهِ تَعَالَی ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ ... وَ قَوْلِهِ تَعَالَی مَثَلُ ما یُنْفِقُونَ فِی هذِهِ الْحَیاةِ الدُّنْیا کَمَثَلِ رِیحٍ فِیها صِرٌّ أَصابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ... وَ کَقَوْلِهِ اللهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاةٍ فِیها مِصْباحٌ ... وَ إِنَّمَا ضَرَبَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ هَذِهِ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ فِیکِتَابِهِ لِیَعْتَبِرُوا بِهَا وَ یَسْتَبْدِلُوا بِهَا مَا أَرَادَهُ مِنْهُمْ مِنَ الطَّاعَهًِْ وَ هُوَ کَثِیرٌ فِی کِتَابِه. امام علی (علیه السلام)- امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «و امّا مثال‌هایی که در قرآن آورده شده است مثل سخن خدای تعالی: آنچه آن‌ها در این زندگی پست دنیوی انفاق می‌کنند، همانند باد سوزانی است که به زراعت قومی که بر خود ستم کرده [و در غیر محل و وقت مناسب، کشت نموده‌اند]، بوزد و آن را نابود سازد. خدا به آن‌ها ستم نکرده بلکه آن‌ها، خودشان به خویشتن ستم می‌کنند. (آل‌عمران/۱۱۷) و مانند این سخنش: خداوند نور آسمان‌ها و زمین است مَثَل نور خداوند همانند چراغدانی است که در آن چراغی [پر فروغ] باشد. (نور/۳۵) خداوند سبحان این مثال‌ها را در کتابش برای مردم زده است تا از آن عبرت بگیرند و آن‌ها را به طاعتی که از آن‌ها خواسته تبدیل کنند و این مثال‌ها در کتاب خدا زیاد است». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۳۶۸ بحارالأنوار، ج۹۰، ص۶۷"

"الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌حَمْزَهًَْ الثُّمَالِیِّ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنَا أَصْلُهَا وَ عَلِیٌّ فَرْعُهَا وَ الْأَئِمَّهًُْ (أَغْصَانُهَا وَ عِلْمُنَا ثَمَرُهَا وَ شِیعَتُنَا وَرَقُهَا یَا أَبَا حَمْزَهًَْ هَلْ تَرَی فِیهَا فَضْلًا قَالَ قُلْتُ لَا وَ اللَّهِ مَا أَرَی فِیهَا فَضْلًا قَالَ فَقَالَ یَا أَبَاحَمْزَهًَْ وَ اللَّهِ إِنَّ الْمَوْلُودَ یُولَدُ مِنْ شِیعَتِنَا فَتُورِقُ وَرَقَهًًْ مِنْهَا وَ یَمُوتُ فَتَسْقُطُ وَرَقَهًٌْ مِنْهَا. پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ابوحمزه‌ثمالی از امام باقر (علیه السلام) روایت می‌کند که فرمود: رسول‎ خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «من اصل و ریشه‌ی آن درخت هستم و علی (علیه السلام) تنه‌ی آن و امامان (شاخه‌های آن و دانش ما، میوه‌ی آن و شیعیان ما برگ‌های آن هستند. ای ابوحمزه! آیا در این درخت زیادتی می‌بینی»؟ گفتم: «خیر، به خدا سوگند که زیادتی در آن نمی‌بینم»! امام (علیه السلام) فرمود: «ای ابوحمزه! به خدا قسم! هر نوزاد مؤمنی که به دنیا می‌آید، برگی به آن درخت افزوده می‌شود و چون بمیرد، برگی از آن می‌افتد». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۳۷۰ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۱۳۸/ بحارالأنوار، ج۶۵، ص۴۲"