آیه ۱۱ - سوره رعد
آیه له مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللهِ إِنَّ اللهَ لا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ وَ إِذَا أَرَادَ اللهُ بِقَوْمٍ سُوءاً فَلا مَرَدَّ لَهُ وَ مَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَالٍ [11]
براى هرکس، مأمورانى است که پىدرپى، از پیشرو، و از پشت سر او را از فرمان خدا [حوادث غیر حتمى] حفظ مىکنند؛ و خداوند سرنوشت هیچ قومى [وملّتى] را تغییر نمىدهد مگر آنکه آنان آنچه را در [وجود] خودشان است تغییر دهند. و هنگامىکه خدا براى قومى [بهخاطر اعمالشان] بدى [و عذاب] بخواهد، هیچچیز مانع آن نخواهد شد؛ و جز خدا، [نجاتدهنده و] سرپرستى نخواهند داشت.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- بحارالانوار: سَعْدُ السُّعُودِ، رَوَاهُ مِنْ کِتَابِ قِصَصِ الْقُرْآنِ لِلْهَیْصَمِبْنِمُحَمَّدٍ النَّیْسَابُورِیِّ قَال: دَخَلَ عُثْمَانُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ أَخْبِرْنِی عَنِ الْعَبْدِ کَمْ مَعَهُ مِنْ مَلَکٍ قَالَ مَلَکٌ عَلَی یَمِینِکَ عَلَی حَسَنَاتِکَ وَ وَاحِدٌ عَلَی الشِّمَالِ فَإِذَا عَمِلْتَ حَسَنَهًًْ کَتَبَ عَشْراً وَ إِذَا عَمِلْتَ سَیِّئَهًًْ قَالَ الَّذِی عَلَی الشِّمَالِ لِلَّذِی عَلَی الْیَمِینِ أَکْتُبُ قَالَ لَعَلَّهُ یَسْتَغْفِرُ وَ یَتُوبُ فَإِذَا قَالَ ثَلَاثاً قَالَ نَعَمْ اکْتُبْ أَرَاحَنَا اللَّهُ مِنْهُ فَبِئْسَ الْقَرِینُ مَا أَقَلَّ مُرَاقَبَتَهُ لِلَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ مَا أَقَلَّ اسْتِحْیَاءَهُ مِنْهُ یَقُولُ اللَّهُ: ما یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ وَ مَلَکَانِ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ مِنْ خَلْفِکَ یَقُولُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ: لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِه.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- در روایت است: عثمان پیش رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمد و گفت: «در مورد بندگان خدا به من خبر بده که چند ملک همراه اوست»؟ فرمود: «ملکی در سمت راست تو است و نیکیهای تو را مینویسد و ملکی در سمت چپ است. وقتی کار نیکویی انجام دهی، ده برابر مینویسد و وقتی کار بدی انجامدهی، ملکی که در سمت چپ است به آنکه در سمت راست است. میگوید: «بنویس». در جواب میگوید: «شاید استغفار و توبه کند». وقتی سهبار این سخن را گفت، میگوید: «بله، بنویس. خدا ما را از دست او راحت کند که همنشین بدی است؛ مراقبت او در مورد خدای عزّوجلّ چقدر کم است و حیای او از خدا چقدر اندک است». خداوند میفرماید: انسان هیچ سخنی را بر زبان نمیآورد مگر اینکه همان دم، فرشتهای مراقب و آماده برای انجام مأموریّت [و ضبط آن] است!. (ق/۱۸). و دو ملک روبرو و پشت سرت هستند. خدای سبحان میفرماید: لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِه».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۲۳۲ بحارالأنوار؛ ج۵، ص۳۲۴
آیه ۱۴ - سوره رعد
آیه لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا یَسْتَجِیبُونَ لَهُمْ بِشَىْءٍ إِلَّا کَباسِطِ کَفَّیْهِ إِلَى الْمَاءِ لِیَبْلُغَ فَاهُ وَ مَا هُوَ بِبَالِغِهِ وَ مَا دُعَاءُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلالٍ [14]
دعوت حق [و دعاى مستجاب] از آن اوست؛ و کسانى را که [مشرکان] غیر از او مىخوانند، [هرگز] به دعوت آنها پاسخ نمىگویند. آنها همچون کسى هستند که کفهاى [دست] خود را بهسوى آب مىگشاید تا آب به دهانش برسد، و هرگز نخواهد رسید. و دعاى کافران، جز در ضلال [و گمراهى] نیست.
الباقر (علیه السلام)- جَاءَ رَجُلٌ إِلَی النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) رَأَیْتُ أَمْراً عَظِیماً فَقَالَ وَ مَا رَأَیْتَ قَالَ کَانَ لِی مَرِیضٌ وَ نَعَتُّ لَهُ مِنْ مَاءِ بِئْرِ الْأَحْقَافِ یُسْتَشْفَی بِهِ فِی بَرَهُوتَ قَالَ فَتَهَیَّأْتُ وَ مَعِی قِرْبَهًٌْ وَ قَدَحٌ لِآخُذَ مِنْ مَائِهَا وَ أَصُبَّ فِی الْقِرْبَهًِْ إِذَا شَیْءٌ قَدْ هَبَطَ مِنْ جَوِّ السَّمَاءِ کَهَیْئَهًِْ السِّلْسِلَهًِْ وَ هُوَ یَقُولُ یَا هَذَا اسْقِنِی السَّاعَهًَْ أَمُوتُ فَرَفَعْتُ رَأْسِی وَ رَفَعْتُ إِلَیْهِ الْقَدَحَ لِأَسْقِیَهُ فَإِذَا رَجُلٌ فِی عُنُقِهِ سِلْسِلَهًٌْ فَلَمَّا ذَهَبْتُ أُنَاوِلُهُ الْقَدَحَ اجْتُذِبَ حَتَّی عُلِّقَ بِالشَّمْسِ ثُمَّ أَقْبَلْتُ عَلَی الْمَاءِ أَغْتَرِفُ إِذْ أَقْبَلَ الثَّانِیَهًَْ وَ هُوَ یَقُولُ الْعَطَشَ الْعَطَشَ یَا هَذَا اسْقِنِی السَّاعَهًَْ أَمُوتُ فَرَفَعْتُ الْقَدَحَ لِأَسْقِیَهُ فَاجْتُذِبَ حَتَّی عُلِّقَ بِعَیْنِ الشَّمْسِ حَتَّی فُعِلَ ذَلِکَ الثَّالِثَهًَْ وَ شَدَدْتُ قِرْبَتِی وَلَمْ أَسْقِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) ذَاکَ قَابِیلُ بْنُ آدَمَ قَتَلَ أَخَاهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ: وَ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا یَسْتَجِیبُونَ لَهُمْ بِشَیْءٍ إِلَّا کَباسِطِ کَفَّیْهِ إِلَی الْماءِ لِیَبْلُغَ فاهُ وَ ما هُوَ بِبالِغِهِ وَ ما دُعاءُ الْکافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلالٍ.
امام باقر (علیه السلام)- مردی نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمده و به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) عرض کرد: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! امری عظیم را دیدهام». حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) فرمود: «چه دیدهای»؟ عرض کرد: «بیماری داشتم که وصف آب چاهی در احقاف (شنزار) را برای او به میان آوردند که در منطقهی برهوت وجود دارد و موجب شفای مریض میشود». آن مرد گفت: «من با خود مشک و قدحی برداشتم و به آن سوی رفتم تا از آب آن چاه بیرون بکشم و در مشک بریزم. ناگهان دیدم چیزی همانند زنجیر از آسمان فرود آمد و میگفت: «ای آنکه نامت را نمیدانم! به من آب بده، چیزی نمانده که هلاک شوم. سرم را بلند کردم و قدح را به سمت او بردم تا به او آب بدهم. ناگهان مردی را دیدم که بر گردنش زنجیری بود. چون خواستم تا قدح آب را به او برسانم، چنان از من گرفته شد و به بالا رفت که گویی به خورشید آویخت. سپس به سمت آب آمدم که مشکم را پر کنم، ناگهان آن فرد دوباره به سمت من پیش آمد و میگفت: «عطش، عطش مرا کشت، ای مرد به من مقداری آب بده. اکنون هلاک میشوم. کاسه را برداشتم که به او آب دهم، امّا چنان برگرفته شد و به فراز رفت که گویی به خورشید آویخت. برای بار سوّم، این موضوع تکرار شد. من برخاستم و مشک را پرکرده و محکم بستم و به او آب ندادم». رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «آن مرد، قابیل پسر آدم (علیه السلام) بود. همان که برادرش را کشت». خداوند دراینباره فرمود: وَ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ یَسْتَجِیبُونَ لَهُم بِشَیْءٍ إِلاَّ کَبَاسِطِ کَفَّیْهِ إِلَی الْماء لِیَبْلُغَ فَاهُ وَ مَا هُوَ بِبَالِغِهِ وَ مَا دُعَاء الْکَافِرِینَ إِلاَّ فِی ضَلاَلٍ.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۲۴۶ بحارالأنوار؛ ج۶، ص۲۹۱/ القمی؛ ج۱، ص۳۶۱/ نورالثقلین/ البرهان
4_5791935884542609352.mp3
21.06M
💬 قرائت دعای "عهــــد"
🎧 با نوای علی فانی
هدیه میڪنیــم به امام زمــان ارواحنافداه
https://eitaa.com/joinchat/4118085632C354a5633ba
📖فضیلت و خواص دعای چهار حمد:
بسم الله الرحمن الرحیم
✨1-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی عَرَّفَنی نَفسَهُ وَ لَم یَترُکنی عُمیانَ القَلب
✨2-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَنی مِن اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّی الله ُ عَلَیهِ وَ آلِه
✨3-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَ رِزقی فی یَدِهِ وَ لَم یَجعَلهُ فی اَیدِی النّاس
✨4-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی سَتَرَ عُیُوبی و عَورَتی وَ لَم یَفضَحنی بَینَ النّاسِ.
معنی چهار حمد :
✨1- ستایش خدا را که خود را به من شناساند ومرا کوردل نگذاشت.
✨2- ستایش خدا را که مرا از امت حضرت محمّد صلی الله علیه و آله قرار داد.
✨3-ستایش خدا را که روزیم را در دست خودش قرار داد و آن را در دست مردم ننهاد.
✨4-ستایش خدا را که گناهانم وعیوبم را پوشاند ومرا در میان مردم رسوا
نکرد.
خواص دعای چهارحمد:
از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام مرویست که هر کس از پیروان ما هر روز این چهار حمد را بخواند
خداوند او را سه چیز کرامت فرماید:
⚡️اول عمر طبیعی
⚡️دوم مال و جمعیت بسیار
⚡️سوم باایمان ازدنیارفتن وبی حساب داخل بهشت شدن
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود:
«هر که صبح کند و چهار نعمت خدا را یاد نکند بیم آن می رود که نعمت خدا از او زائل گردد»
📔(الدعوات، ص۸۱٫/مستدرک الوسائل، ج۵، ص۳۹۲٫/مصباح کفعمی، ص۱۷۰٫)
مولا امیرالمومنین (علیه السلام) مي فرمايند:
من خلاصه ي همه ادعیه را به تو میگویم،هر صبح که بخوانی گویی تمامي دعاها را خوانده ای:
🔸1-الحمدلله عَلی کُلِّ نِعمَه
🔹2- و اَسئَلُ لله مِن کُلِّ خَیر
🔸3-و اَستَغفِرُ الله مِن کُلِّ ذَنب
🔹4- وَاَعوذُ بِاللهِ مِن کُلِّ شَر
📗بحارالانوار:ج91 ص242
#اللھمعجلݪوݪیڪاݪفࢪج
https://eitaa.com/joinchat/4118085632C354a5633ba
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔹ماه شعبان و فضیلت استغفار در آن
آیت الله ناصری(ره)
#ماه_شعبان
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- بحارالانوار: سَعْدُ السُّعُودِ، رَوَاهُ مِنْ کِتَابِ قِصَصِ الْقُرْآنِ لِلْهَیْصَمِبْنِمُحَمَّدٍ النَّیْسَابُورِیِّ قَال: دَخَلَ عُثْمَانُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ أَخْبِرْنِی عَنِ الْعَبْدِ کَمْ مَعَهُ مِنْ مَلَکٍ قَالَ مَلَکٌ عَلَی یَمِینِکَ عَلَی حَسَنَاتِکَ وَ وَاحِدٌ عَلَی الشِّمَالِ فَإِذَا عَمِلْتَ حَسَنَهًًْ کَتَبَ عَشْراً وَ إِذَا عَمِلْتَ سَیِّئَهًًْ قَالَ الَّذِی عَلَی الشِّمَالِ لِلَّذِی عَلَی الْیَمِینِ أَکْتُبُ قَالَ لَعَلَّهُ یَسْتَغْفِرُ وَ یَتُوبُ فَإِذَا قَالَ ثَلَاثاً قَالَ نَعَمْ اکْتُبْ أَرَاحَنَا اللَّهُ مِنْهُ فَبِئْسَ الْقَرِینُ مَا أَقَلَّ مُرَاقَبَتَهُ لِلَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ مَا أَقَلَّ اسْتِحْیَاءَهُ مِنْهُ یَقُولُ اللَّهُ: ما یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ وَ مَلَکَانِ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ مِنْ خَلْفِکَ یَقُولُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ: لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِه.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- در روایت است: عثمان پیش رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمد و گفت: «در مورد بندگان خدا به من خبر بده که چند ملک همراه اوست»؟ فرمود: «ملکی در سمت راست تو است و نیکیهای تو را مینویسد و ملکی در سمت چپ است. وقتی کار نیکویی انجام دهی، ده برابر مینویسد و وقتی کار بدی انجامدهی، ملکی که در سمت چپ است به آنکه در سمت راست است. میگوید: «بنویس». در جواب میگوید: «شاید استغفار و توبه کند». وقتی سهبار این سخن را گفت، میگوید: «بله، بنویس. خدا ما را از دست او راحت کند که همنشین بدی است؛ مراقبت او در مورد خدای عزّوجلّ چقدر کم است و حیای او از خدا چقدر اندک است». خداوند میفرماید: انسان هیچ سخنی را بر زبان نمیآورد مگر اینکه همان دم، فرشتهای مراقب و آماده برای انجام مأموریّت [و ضبط آن] است!. (ق/۱۸). و دو ملک روبرو و پشت سرت هستند. خدای سبحان میفرماید: لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِه».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۲۳۲ بحارالأنوار؛ ج۵، ص۳۲۴
آیه ۱۴ - سوره رعد
آیه لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا یَسْتَجِیبُونَ لَهُمْ بِشَىْءٍ إِلَّا کَباسِطِ کَفَّیْهِ إِلَى الْمَاءِ لِیَبْلُغَ فَاهُ وَ مَا هُوَ بِبَالِغِهِ وَ مَا دُعَاءُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلالٍ [14]
دعوت حق [و دعاى مستجاب] از آن اوست؛ و کسانى را که [مشرکان] غیر از او مىخوانند، [هرگز] به دعوت آنها پاسخ نمىگویند. آنها همچون کسى هستند که کفهاى [دست] خود را بهسوى آب مىگشاید تا آب به دهانش برسد، و هرگز نخواهد رسید. و دعاى کافران، جز در ضلال [و گمراهى] نیست.
الباقر (علیه السلام)- جَاءَ رَجُلٌ إِلَی النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) رَأَیْتُ أَمْراً عَظِیماً فَقَالَ وَ مَا رَأَیْتَ قَالَ کَانَ لِی مَرِیضٌ وَ نَعَتُّ لَهُ مِنْ مَاءِ بِئْرِ الْأَحْقَافِ یُسْتَشْفَی بِهِ فِی بَرَهُوتَ قَالَ فَتَهَیَّأْتُ وَ مَعِی قِرْبَهًٌْ وَ قَدَحٌ لِآخُذَ مِنْ مَائِهَا وَ أَصُبَّ فِی الْقِرْبَهًِْ إِذَا شَیْءٌ قَدْ هَبَطَ مِنْ جَوِّ السَّمَاءِ کَهَیْئَهًِْ السِّلْسِلَهًِْ وَ هُوَ یَقُولُ یَا هَذَا اسْقِنِی السَّاعَهًَْ أَمُوتُ فَرَفَعْتُ رَأْسِی وَ رَفَعْتُ إِلَیْهِ الْقَدَحَ لِأَسْقِیَهُ فَإِذَا رَجُلٌ فِی عُنُقِهِ سِلْسِلَهًٌْ فَلَمَّا ذَهَبْتُ أُنَاوِلُهُ الْقَدَحَ اجْتُذِبَ حَتَّی عُلِّقَ بِالشَّمْسِ ثُمَّ أَقْبَلْتُ عَلَی الْمَاءِ أَغْتَرِفُ إِذْ أَقْبَلَ الثَّانِیَهًَْ وَ هُوَ یَقُولُ الْعَطَشَ الْعَطَشَ یَا هَذَا اسْقِنِی السَّاعَهًَْ أَمُوتُ فَرَفَعْتُ الْقَدَحَ لِأَسْقِیَهُ فَاجْتُذِبَ حَتَّی عُلِّقَ بِعَیْنِ الشَّمْسِ حَتَّی فُعِلَ ذَلِکَ الثَّالِثَهًَْ وَ شَدَدْتُ قِرْبَتِی وَلَمْ أَسْقِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) ذَاکَ قَابِیلُ بْنُ آدَمَ قَتَلَ أَخَاهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ: وَ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا یَسْتَجِیبُونَ لَهُمْ بِشَیْءٍ إِلَّا کَباسِطِ کَفَّیْهِ إِلَی الْماءِ لِیَبْلُغَ فاهُ وَ ما هُوَ بِبالِغِهِ وَ ما دُعاءُ الْکافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلالٍ.
امام باقر (علیه السلام)- مردی نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمده و به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) عرض کرد: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! امری عظیم را دیدهام». حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) فرمود: «چه دیدهای»؟ عرض کرد: «بیماری داشتم که وصف آب چاهی در احقاف (شنزار) را برای او به میان آوردند که در منطقهی برهوت وجود دارد و موجب شفای مریض میشود». آن مرد گفت: «من با خود مشک و قدحی برداشتم و به آن سوی رفتم تا از آب آن چاه بیرون بکشم و در مشک بریزم. ناگهان دیدم چیزی همانند زنجیر از آسمان فرود آمد و میگفت: «ای آنکه نامت را نمیدانم! به من آب بده، چیزی نمانده که هلاک شوم. سرم را بلند کردم و قدح را به سمت او بردم تا به او آب بدهم. ناگهان مردی را دیدم که بر گردنش زنجیری بود. چون خواستم تا قدح آب را به او برسانم، چنان از من گرفته شد و به بالا رفت که گویی به خورشید آویخت. سپس به سمت آب آمدم که مشکم را پر کنم، ناگهان آن فرد دوباره به سمت من پیش آمد و میگفت: «عطش، عطش مرا کشت، ای مرد به من مقداری آب بده. اکنون هلاک میشوم. کاسه را برداشتم که به او آب دهم، امّا چنان برگرفته شد و به فراز رفت که گویی به خورشید آویخت. برای بار سوّم، این موضوع تکرار شد. من برخاستم و مشک را پرکرده و محکم بستم و به او آب ندادم». رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «آن مرد، قابیل پسر آدم (علیه السلام) بود. همان که برادرش را کشت». خداوند دراینباره فرمود: وَ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ یَسْتَجِیبُونَ لَهُم بِشَیْءٍ إِلاَّ کَبَاسِطِ کَفَّیْهِ إِلَی الْماء لِیَبْلُغَ فَاهُ وَ مَا هُوَ بِبَالِغِهِ وَ مَا دُعَاء الْکَافِرِینَ إِلاَّ فِی ضَلاَلٍ.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۲۴۶ بحارالأنوار؛ ج۶، ص۲۹۱/ القمی؛ ج۱، ص۳۶۱/ نورالثقلین/ البرهان
آیه ۱۹ - سوره رعد
آیه أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ کَمَنْ هُوَ أَعْمَى إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ [19]
آیا کسى که مى داند آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند کسى است که نابیناست؟! تنها خردمندان متذکّر مىشوند.
الباقر (علیه السلام)- قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ: أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ هُوَ عَلِیُّبْنُأَبِیطَالِبٍ (علیه السلام) وَ الْأَعْمَی هُنَا هُوَ عَدُوُّهُ وَ أُولُو الْأَلْبَابِ شِیعَتُهُ الْمَوْصُوفُونَ بِقَوْلِهِ تَعَالَی: الَّذِینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اللهِ وَ لا یَنْقُضُونَ الْمِیثاقَ الْمَأْخُوذَ عَلَیْهِمْ فِی الذَّرِّ بِوَلَایَتِهِ وَ یَوْمِ الْغَدِیرِ.
امام باقر (علیه السلام)- أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الحَقُّ؛ یعنی امیرالمؤمنین علیّبنابیطالب (علیه السلام) و اعمی و کور در آیه دشمن اوست. و الوالألباب شیعیان علی (علیه السلام) هستند. که چنین توصیف شدهاند: آنها که به عهد الهی وفا میکنند، و پیمان را که در عالم ذر از آنها در مورد ولایت اامام علی (علیه السلام) و روز غدیر گرفتهشده نمیشکنند».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۲۵۶ بحارالأنوار؛ ج۲۴، ص۴۰۱/ بحارالأنوار؛ ج۳۶، ص۱۲۴/ بحارالأنوار؛ ج۳۸، ص۲۷/ تأویل الآیات الظاهرهًْ؛ ص۲۳۸
4_5791935884542609352.mp3
21.06M
💬 قرائت دعای "عهــــد"
🎧 با نوای علی فانی
هدیه میڪنیــم به امام زمــان ارواحنافداه
https://eitaa.com/joinchat/4118085632C354a5633ba
📖فضیلت و خواص دعای چهار حمد:
بسم الله الرحمن الرحیم
✨1-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی عَرَّفَنی نَفسَهُ وَ لَم یَترُکنی عُمیانَ القَلب
✨2-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَنی مِن اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّی الله ُ عَلَیهِ وَ آلِه
✨3-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَ رِزقی فی یَدِهِ وَ لَم یَجعَلهُ فی اَیدِی النّاس
✨4-الحَمدُلِلّه ِ الَّذی سَتَرَ عُیُوبی و عَورَتی وَ لَم یَفضَحنی بَینَ النّاسِ.
معنی چهار حمد :
✨1- ستایش خدا را که خود را به من شناساند ومرا کوردل نگذاشت.
✨2- ستایش خدا را که مرا از امت حضرت محمّد صلی الله علیه و آله قرار داد.
✨3-ستایش خدا را که روزیم را در دست خودش قرار داد و آن را در دست مردم ننهاد.
✨4-ستایش خدا را که گناهانم وعیوبم را پوشاند ومرا در میان مردم رسوا
نکرد.
خواص دعای چهارحمد:
از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام مرویست که هر کس از پیروان ما هر روز این چهار حمد را بخواند
خداوند او را سه چیز کرامت فرماید:
⚡️اول عمر طبیعی
⚡️دوم مال و جمعیت بسیار
⚡️سوم باایمان ازدنیارفتن وبی حساب داخل بهشت شدن
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود:
«هر که صبح کند و چهار نعمت خدا را یاد نکند بیم آن می رود که نعمت خدا از او زائل گردد»
📔(الدعوات، ص۸۱٫/مستدرک الوسائل، ج۵، ص۳۹۲٫/مصباح کفعمی، ص۱۷۰٫)
مولا امیرالمومنین (علیه السلام) مي فرمايند:
من خلاصه ي همه ادعیه را به تو میگویم،هر صبح که بخوانی گویی تمامي دعاها را خوانده ای:
🔸1-الحمدلله عَلی کُلِّ نِعمَه
🔹2- و اَسئَلُ لله مِن کُلِّ خَیر
🔸3-و اَستَغفِرُ الله مِن کُلِّ ذَنب
🔹4- وَاَعوذُ بِاللهِ مِن کُلِّ شَر
📗بحارالانوار:ج91 ص242
#اللھمعجلݪوݪیڪاݪفࢪج
https://eitaa.com/joinchat/4118085632C354a5633ba
آیه ۱۹ - سوره رعد
آیه أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ کَمَنْ هُوَ أَعْمَى إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ [19]
آیا کسى که مى داند آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند کسى است که نابیناست؟! تنها خردمندان متذکّر مىشوند.
الباقر (علیه السلام)- قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ: أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ هُوَ عَلِیُّبْنُأَبِیطَالِبٍ (علیه السلام) وَ الْأَعْمَی هُنَا هُوَ عَدُوُّهُ وَ أُولُو الْأَلْبَابِ شِیعَتُهُ الْمَوْصُوفُونَ بِقَوْلِهِ تَعَالَی: الَّذِینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اللهِ وَ لا یَنْقُضُونَ الْمِیثاقَ الْمَأْخُوذَ عَلَیْهِمْ فِی الذَّرِّ بِوَلَایَتِهِ وَ یَوْمِ الْغَدِیرِ.
امام باقر (علیه السلام)- أَفَمَنْ یَعْلَمُ أَنَّما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الحَقُّ؛ یعنی امیرالمؤمنین علیّبنابیطالب (علیه السلام) و اعمی و کور در آیه دشمن اوست. و الوالألباب شیعیان علی (علیه السلام) هستند. که چنین توصیف شدهاند: آنها که به عهد الهی وفا میکنند، و پیمان را که در عالم ذر از آنها در مورد ولایت اامام علی (علیه السلام) و روز غدیر گرفتهشده نمیشکنند».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۲۵۶ بحارالأنوار؛ ج۲۴، ص۴۰۱/ بحارالأنوار؛ ج۳۶، ص۱۲۴/ بحارالأنوار؛ ج۳۸، ص۲۷/ تأویل الآیات الظاهرهًْ؛ ص۲۳۸