و باز هم گریه می کنیم. گریه می کنیم و گریه می کنند. اگر هم می بینی گاهی گریه مان نمی گیرد، بخاطر آن بغضی ست که در سینه ی استخوانی و بی رمقی و می ماند و توان عبور از آن گلوی خشک و نحیف را ندارد.
و هزار سال است فقط گریه می کنیم. حتی گاهی فراموش می کنیم برای چه. این اشک ها کی می خواهند جوهر شوند و روی کاغذ بچکند؟ کی می خواهند قدم شوند و در مسیر حسین (ع) قرار بگیرند؟ آری! این اشک ها باید تیر شوند و به طرف شمر زمان نشانه بروند. آن گاه است که می شویم « منتظر» منتظرِ لحظه ای که حسین زمان بیاید و بگوید:«آتش!»
و الّا چرا باید از اشک هایمان بترسند؟ حیف که این اشک ها قبل از اینکه مسیر خود را پیدا کنند، پاک می شوند و فراموش. و ما می شویم همان من های قبلی...
﷽
تا کی می خواهی برای هزار سال پیش گریه کنی؟
_تا کی؟... آری! هزار سال گذشته اما شمر هنوز سر می برد. هنوز رقیه سر روی خاک خرابه می گذارد و گریه می کند. هنوز شیرخواره ها از گرسنگی می میرند. آن لحظه که کودکان ما دست در دست مادرشان راه می روند؛ دختران کوچکی میان آوار ها، در جستجوی مفهومی به نام مادرند.
صدای گریه هایشان را نمی شنوی؟ صدای گریه شأن همین فقری ست که دامن مردمانمان را گرفته. این گریه ها همان بارانی است که بر تن این صحرا نمی بارد. یا نمی شنوی صدای گریه شان را که گاهی زمین را می لزاند؟
هر شب که چشم هایت را روی هم می گذاری؛ فکر می کنی چند تایشان، چشم هایشان را برای همیشه می بندند تا دیگر نبینند. نبینند دنیایی را که هر روز در آن برای عدالت کتاب می نویسند و آنها از ابتدایی ترین بند هایش محروم اند. کتاب هایی که هرگز در آنها نوشته نشده این مجازات برای چه جرمی ست و این جرم چه جرمی است که کودکان برایش مجازات می شوند.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
♦️ مبارزان سال ۵۷ بعد از چند روز شکنجه و کشیده شدن ناخن و سوخته شدن بدن و...:
درود بر خمینی.
🔹 مبارزین سال ۱۴۰۱ بعد از دیدن مامور:
من ..... خوردم!
♦️ عبدالحمید شیخ فتنه این روزها در افاضات جدیدش گفته: "کجای شریعت گفته که برای کشته شدن یک بسیجی، به پنج نفر حکم اعدام دهید؟/اعدام‌های ایران در «هیچ‌جای دنیا» نیست!"
🔹 هم‌کیشان شما درعربستان همین امسال ۸۱ شیعه را دریک روز بخاطر مخالفت با حکومت گردن زدند، شرف داشتی این مورد را میگفتی
"رضا عبدی پور "