غزل حضرت ابوطالب برای آسمانِ مکّه خورشیدی ابوطالب برای آخرینِ خورشید، امیّدی ابوطالب دلت را برُد چشمِ نافذِ فرزندِ عبدالله مگر تو در نگاه او چه می‌دیدی؟ ابوطالب! همیشه پاسدار توشه پیغمبران بودی برای کرکسان مکّه تهدیدی! ابوطالب! برای یاری باران شبیه کوه با ایمان کسی هرگز ندیده در تو تردیدی! ابوطالب! خدانشناس گفتندت خدانشناس ها اما تو آن سیرابِ مست از جام توحیدی! ابوطالب! تو آن مهتابِ تابانی که در تاریکیِ تاریخ درخشیدی درخشیدی درخشیدی ابوطالب! حسین فرهادزاده شوشتری * ۲۶ رجب ؛ سالروز وفات حضرت ابوطالب #برگزیده_ها #حلقه_ادبی_مشکات https://eitaa.com/joinchat/2969961038C0a11599c07چ

ادب کنید که در خانه‌ی علی آمد یلِ دلاور و فرزند ماهِ ام‌بنین چه محشری‌ست نگاهش، بیا بیا جبریل چه هیبتی‌ست شکوهش بیا بیا و ببین بلند نام و علی هیبت و حسن شوکت حسین قامت و احمد وقار و قرص قمر دخیل بسته‌ی عشقش مسیح و ابراهیم شبیه یوسف مصری‌ست؟ نه از آن بهتر بلند مرتبه و غرق در جلال است او که باب حاجت و آقای عفو بسیار است عزیز و همدم و آرامش و قرار حسین شفیع روز جزا اوست، او علمدار است جهان گدا و فلک نوکر در کویش جهان و عالمیان رفته‌اند قربانش دو دست اوست که آب‌آور است، ساقی اوست تمام عالم و هستی فدای دستانش دلیل جوشش ایمان ماست ماهِ رُخش به لطف نوکری او نمی‌شوم گمراه هنوز چشمه‌ی شعرم اگر که می‌جوشد به لطف هیچکسی نیست غیر حضرت ماه سیدمجتبی مشرف #برگزیده_ها #حلقه_ادبی_مشکات https://eitaa.com/joinchat/2969961038C0a11599c07