این همون نسخه اصلی خالق هست که می فرماید:
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ﴿۱۵۶ بقره﴾
همان کسانی که چون بلا و آسیبی به آنان رسد گویند: ما مملوک خداییم و یقیناً به سوی او بازمی گردیم.
🌿@alhoriat
در اکثر مواقع بیماریهایی که مدام درگیرش میشویم و درمانی رخ نمیدهد، فریاد خدای درون ماست که هرلحظه دارد هشدار میدهد:
|برگرد، دلم برایت تنگ شده|
از این رو یا همان بیماری در وجود ما مزمن میشود، یا درصورت درمان، بیماری جدیدی از قسمت دیگری به وجود می آید
و این چرخه ادامه دارد...
اما به محض اینکه قلب ما شفا پیدا کند و متوجه الوهیت درون شود و برگردیم، بیماری نیز محو میشود...
سریع ترین راه برگشت به سمت الوهیت، #استغفار و #توسل به واسطه های فیض( علیهم السلام) است...
🌿@alhoriat
یکی از بهترین راه ها برای رسیدن به این لذت روحانی، این است که در هر لحظه، در ذهن و قلبمان، تک تک افرادی را که می شناسیم تصور کرده و برایشان از خداوند خیر و برکت طلب کرده و خلق نور کنیم...
🌿@alhoriat
حتی از این هم فراتر...
می توان با آنها در درون مان صحبت کرده و بگوییم که چقدر وجودشان در این عالم، ضروری و زیباست...
و درمورد ویژگی های مثبتشان با آنها گفت و گو کنیم
🌿@alhoriat
این اتفاق، علاوه بر گسترش نور در عالم، چندین اثر زیبای دیگر هم دارد:
مثلا اینکه بااین تصویر سازی و خیرخواهی، #وسعت_روحمان بیشتر میشود،
#حسادت و #کینه_ها به مرور از دلمان خارج میشود،
#شاکر میشویم
#جنبه #توحیدی وجودمان تقویت میشود، چرا که همه انسانها را از خودمان میبینیم و باآنها احساس جدایی نداریم،
#آرامش عمیق روحی می یابیم،
حتی بااین عمل، #انرژی_های_مثبت را به آن اشخاص از راه دور ارسال کرده و باعث تقویت جنبه های مثبت آنها میشویم
🌿@alhoriat
معمولا ما انسانها اونقدری که خودمون( منیت ها و نفس اماره مون) رو دوست داریم، بقیه رو به همون نسبت دوست نداریم...
این حالت هرچه در ما بیشتر باشه، نشونه دور شدن از توحید و گرفتار بت نفس شدن هست...
🌿@alhoriat
مثلا....
آیا شده تا به حال اون جور که برای رفع حوائج و نیازهای خودت بدو بدو میکنی و فرصت جور میکنی، برای خواهر یا برادر دینی ات هم همونجور به تلاطم بیفتی؟ یا با کوچکترین بهانه که کار جور در نمیاد، میگی نشد و دیگه تکلیف ندارم و حاضر نیستی فرصت جور کنی؟
🌿@alhoriat
شده تاحالا اونجور که تمایل داری بهت همه احترام بذارن و کوچک ترین ایرادی ازت نگیرن، تو هم با بقیه اینطور باشی؟
🌿@alhoriat
اگه هنوز به اینجا نرسیدیم، نشونه ضعف روحمونه
دلمون کوچیکه و فقط در حصار منیت هامونه
کلام مولا امیرالمومنین علی ( علیه السلام) خیلی دقیقه.
ایشون می فرمایند:
آنچه بر خود مى پسندى براى مردم نيز بپسند و آنچه براى خود نمىپسندى براى آنها نيز نپسند!
ميزان الحكمه جلد سوّم
این #سنگ_محک ماست که ببینیم توی مسیر خدمت به خلق الله چند چندیم...
🌿@alhoriat
مطلب مهمی درخصوص غیبت وجود داره که توجه بهش ضروریه:
گاهی ما گفتارمون غیبت نیست، یعنی مخاطبی که درحال صحبت کردن با او هستیم و در مقابلش عیب شخصی را بازگو میکنیم، اون شخص رو نمیشناسه و غیبت هم محسوب نمیشه
🌿@alhoriat
اما این نوع بیان عیوب، یک اثر فوق العاده منفی پنهانی در ضمیر خود ما و مخاطبمون بر جا میذاره
و اون هم اینه که اولا خود همین عمل، زمینه غیبت در ما رو ایجاد میکنه و این عمل رو در ادامه برامون سهل و آسون میکنه.
🌿@alhoriat
و از طرفی درسته که ما حواسمون هست اسم شخص رو بیان نکنیم که این گناه ایجاد نشه
اما پیامی که به ناخودآگاه مخاطب به طور پنهان و غیر مستقیم القا میشه، نقطه مقابلشه. یعنی همون جسور شدن در غیبت کردن
🌿@alhoriat
دوما؛
این عمل اگرچه در وهله اول غیبت نیست، اما #منفی_نگری و #قضاوت و #برچسب_زدن و از همه مهم تر، #غرور و #خود_برتر_بینی رو در ما و مخاطب به شدت بالا میبره
چرا که با زبان بی زبانی داریم میگیم که:
چقدر بقیه بد هستن و فلانن و...
ما از همه بهتر و تافته جدا بافته هستیم!
🌿@alhoriat
دوستان!
بحثی مفصل در خصوص نوع اتفاقاتی که در زندگی هامون دچارشیم و گاها دچار سردرگمی و توهم هایی میشیم، خدمتتون ارائه میکنم که قدری طولانی هست
اما آنقدر عمیق و مهمه که توصیه میکنم با دقت مطالعه بفرمایید...
به امید گره گشایی زندگی هامون و ایجاد جهان بینی توحیدی در ما
👇👇👇
🌿@alhoriat
وقتی ما بدونیم تک تک اتفاقاتی که در زندگی ما رخ میده، علتی داره، اینقدر دچار تنش نمیشیم
تنش از کجا میاد؟
از اینکه ذهن ما توهم میکنه که :
_همه زندگیمو خودم باید کنترل کنم
_ باید نگران آینده باشم تا مبادا ضرر کنم( در حیطه های مختلف)
_خودم باید گلیمم رو از آب بیرون بکشم
_خودم باید به فکر رزق و روزیم باشم وگرنه تلف میشم
و ...
🌿@alhoriat
درسته ما به عنوان موجودی حی و زنده، مسئول اصلی اتفاقات زندگیمون هستم، اما این رو هم باید مدام بهش توجه کنیم که اصل و علت همه داشته های ما از رخدادها و حوادث و....، حضرت الله است و ما در این مسیر با اعمال و گفتار و افکارمون صرفا انتخاب کننده رخدادها هستیم.
همینکه خودمونو کسی میدونیم، باعث اضطراب و تشویش در زندگی هامون میشه.
🌿@alhoriat
راه درست چیه؟👇
توجه و باور عمیق داشتن نسبت به این موضوع که؛
+خدای من حکیمه
+همه عالم بر مدار علتها میچرخه
+هیچ برگی بدون اجازه و آگاهی حضرت حق بر زمین نمی افته
+محبت رب، در مورد من به عنوان بنده اش، نامحدود و بی نهایته
+ملکوت تمام اتفاقات عالم در هستی خلق شده ( پس خالق اصلی اتفاقات، خداوند است) و من با نوع برخوردها و افکارم در این عالم، فقط فقط درحال انتخاب اتفاقانی که خلق شده هستم و اونهارو در زندگیم جاری میکنم. میتونم خوب انتخاب کنم، یا نکنم
🌿@alhoriat
👈پس:
وظیفه من فقط بندگیه
خالق اصلی اتفاقات خداست.
من خالق ردیف دوم زندگیمم.
اونم خالقی که از بین خلق های الله، دارم انتخاب میکنم.
مسئول منم.
اما تکیه ام به خودم نیست...
من هیچم...
حتی انتخابهای صحیح زندگی ام هم اگر حضرت حق دستگیری نمیکرد، انتخاب نمیکردم.
🌿@alhoriat