۶. چرا شاباک در گزارش خود حتی یک کلمه هم درباره مسئله ورود کارگران از نوار غزه اشاره نکرده است؟ یادآوری کنیم که وظیفه شاباک بررسی امنیتی هر کارگری بود که وارد اسقاطیل می‌شد و تأیید آن‌ها بر عهده این سازمان بود. تا امروز، شاباک هیچ اطلاعاتی درباره این سوال کلیدی ارائه نداده است: آیا کارگرانی که به اسقاطیل وارد شدند، به حماس کمک کردند و اطلاعات جمع‌آوری کردند؟ آیا ممکن است که این کارگران، تحت نظارت مستقیم شاباک، در واقع به عنوان جاسوسان حماس در داخل اسقاطیل فعالیت می‌کردند؟ ۷. درباره مسائل اطلاعات انسانی ، شاباک به چالش‌های مربوط به اداره عوامل نفوذی در نوار غزه اشاره کرده، اما همچنان مدعی است که این سازمان در آستانه ۷ اکتبر منابع زیادی در غزه داشته است. با این حال، تحقیق پاسخی به این سوالات مهم نمی‌دهد: آیا این منابع اطلاعات نادرست ارائه کردند که شاباک را به اشتباه انداخت؟ آیا برخی از این منابع جاسوسان دوجانبه حماس بودند؟ چگونه ممکن است که در یک شب، سه هزار نیروی "نُخبه" حماس از خانه‌هایشان خارج شوند، سازماندهی شوند، حرکت کنند، و با وجود این حجم از تحرکات در نوار غزه، هیچ‌کدام از منابع شاباک حتی یک تماس با مسئول خود نگرفته باشد تا از یک اتفاق غیرعادی گزارش دهد؟ متأسفانه، تحقیق شاباک پاسخی به این معما نمی‌دهد. در نهایت، دوباره تأکید می‌کنم: آنچه گفته شد به هیچ وجه از مسئولیت مقامات سیاسی و عرررتش کم نمی‌کند. متأسفانه، مسئولیت، تقصیر، شکست‌ها و اشتباهات برای همه وجود دارد و به میزان زیادی هم هست. اما نمی‌توان نادیده گرفت که بخش‌های قابل‌توجهی از گزارش تحقیق شاباک به بررسی نقص‌های دیگران و انداختن تقصیر بر گردن نهادهایی غیر از شاباک اختصاص دارد. این گزارش، شاباک را به‌گونه‌ای نمایش می‌دهد که انگار گرفتار "تصورات اشتباه" نبوده، فقط برخی از حقایق را مطرح کرده و در عین حال، حقایق دیگری را که با روایت کلی آن همخوانی ندارند، حذف کرده است. پس از شانزده ماه انتظار طولانی، شاباک که در این ماجرا شکست خورد، می‌توانست گزارشی دقیق‌تر، منصفانه‌تر و همراه با پذیرش کامل مسئولیت ارائه دهد، بدون "اما". متأسفانه، این اتفاق نیفتاد.

بسیار خوب، حالا درباره تهدیدات آینده صحبت کنیم. در روزهای اخیر درباره احتمال حمله ایرانی، یا شاید حمله اسقاطیل، یا حمله مشترک با آمریکا صحبت شده. این مسئله می‌تواند واکنش متقابلی به دنبال داشته باشد، هرچند که هنوز منتظر واکنش ایران هستیم، اما بگذارید فعلاً به آن نپردازیم. اما شما چگونه آماده شده‌اید؟ از دو حمله اخیر چه درسی آموختید که بتواند به آمادگی شما برای حمله احتمالی بعدی ایران کمک کند؟ مدیرعامل صنایع هوافضای اسقاطیل: اول از همه یک چیز را یاد گرفتیم: خطرناک‌ترین حملات علیه اسقاطیل، حملات موشکی بوده‌اند. این تهدیدات انواع مختلفی دارند؛ موشک‌های کوتاه‌برد، موشک‌های دوربرد، و موشک‌های بالستیک. الان که صحبت می‌کنم، بیشتر درباره موشک‌های بالستیک حرف می‌زنم و باید این را بهتر از قبل درک کنیم. یک موشک بالستیک کلاهکی با وزن صدها کیلوگرم حمل می‌کند و برخورد آن به زمین باعث خسارت عظیمی به جان و مال می‌شود. پس دنیا هم شوکه شده. ما هم باید بپذیریم که شاید اولین کشوری در جهان باشیم که سامانه دفاعی علیه موشک‌های بالستیک توسعه داده. سامانه حِتس یا پیکان، اما به‌عنوان کسی که از روز اول در پروژه حِتس بوده، و به‌عنوان مهندس اصلی این برنامه و مدیر آن برای سال‌ها، می‌توانم بگویم، که هرگز در سناریوی عملیاتی خود تصور نمی‌کردیم که کسی جرئت کند و بیش از صد موشک بالستیک را در یک حمله هماهنگ به سمت مناطق مسکونی ما شلیک کند. مهندسان برجسته ما راه‌حلی مقاوم و پایدار یافتند، که به این تهدیدات پاسخ دهد، و به رهگیری موفق تمام این تهدیدات منجر شود، بدون آن‌که خسارت گسترده‌ای در زمین ایجاد...

شود. و این‌که ما صبح روز بعد از حمله از خواب بیدار شدیم و به کار خود ادامه دادیم، نشان افتخار بزرگی برای اسقاطیل است. پس در نتیجه، شما می‌گویید که برای تهدید بعدی ایران آماده هستید؟ ما برای تهدیدات در حال تحول آماده‌ایم. تهدیدات هم شامل موارد شناخته‌شده هستند و هم ناشناخته. وظیفه ما به‌عنوان مهندسان و طراحان سامانه‌ها، این است که تهدید بعدی و پس از آن را پیش‌بینی کنیم، تا امروز راه‌حلی پایدار ایجاد کنیم که برای تهدیدات پنج تا ده سال آینده نیز مناسب باشد. 🔻: اره بابا تو راست میگی قرداش پاشدید رفتید سرکار، فقط یه سوال چرا سخنگوی عرررررتش اسقاطیل گفت هیچ تصویری منتشر نکنید؟ درضمن اونایی که باید بخوره خورد اون هم نه در مناطق مسکونی، روزش که برسه مزه اونم میچشید

چند نکته جالب که امروز رئیس شاباک، رونن بار، به زیردستانش گفت: ۱. قصد کناره‌گیری در حال حاضر را ندارم، اما پیش از پایان دوره‌ام از سمت خود کناره‌گیری خواهم کرد. ۲. هرگز نگفتم که حماس بازدارنده شده است. ۳. من تصمیم‌گیرنده در مورد جانشین خود نیستم، اما توصیه می‌کنم که او یکی از معاونان فعلی باشد. ۴. همان‌طور که گفتم، در حال حاضر استعفا نمی‌دهم، اما اگر نخست‌وزیر تصمیم دیگری بگیرد، این در حوزه اختیارات اوست.

محافل نزدیک به نخست‌وزیر علیه رونن بار: "این 'تحقیق' به هیچ سوالی پاسخ نمی‌دهد. رئیس شاباک کاملاً شکست خورد و گرفتار تصورات اشتباه بود."

تحلیلگر شبکه ۱۴ اسقاطیل درمورد گزارش تحقیقات شاباک میگه: این گزارش به نام رونن بار نوشته شده است. اما به‌جای پاسخ دادن به این‌که چرا شکست خورد، مسئولیت را به گردن مقامات سیاسی انداخته و بر دلایلی که باعث تقویت حماس شد تمرکز کرده است.

محافل نزدیک به نتانیابو به شدت از یافته‌های تحقیق شاباک درباره شکست ۷ اکتبر انتقاد کردند و اعلام کردند: "رونن بار، رئیس شاباک، گزارشی را ارائه کرده که به هیچ‌یک از سوالات اساسی پاسخ نمی‌دهد." در این بیانیه آمده است: "نتایج این تحقیق با ابعاد عظیم شکست و ناکامی سازمان و رئیس آن همخوانی ندارد. به‌جای همکاری با بازرس دولتی، رئیس شاباک گزارشی را منتشر کرده که هیچ سوالی را پاسخ نمی‌دهد." محافل نخست‌وزیری، بار را مسئول مستقیم شکست شاباک در مقابله با حماس و به‌ویژه ناتوانی این سازمان در پیش‌بینی و جلوگیری از حمله ۷ اکتبر دانسته و تأکید کردند: "رئیس شاباک نتوانست وضعیت اطلاعاتی را به درستی تحلیل کند و اسیر تصورات اشتباه بود. حتی در ارزیابی‌های اطلاعاتی روزهای منتهی به این حمله، تئوری غالب در شاباک این بود که حماس خواهان آرامش است و به دنبال آغاز یک جنگ نیست." آن‌ها همچنین یادآور شدند که در ارزیابی اطلاعاتی اول اکتبر ۲۰۲۳، رونن بار توصیه کرده بود که در ازای حفظ آرامش، امتیازات مدنی بیشتری به حماس داده شود: "او حتی گفت که باید از انجام عملیات‌های حذف نیروهای حماس در غزه و لبنان خودداری کرد تا از یک دور جدید درگیری جلوگیری شود." به گفته این منابع، در ارزیابی اطلاعاتی سوم اکتبر ۲۰۲۳، رئیس شاباک قاطعانه اعلام کرده بود که حماس تمایلی به جنگ با اسقاطیل ندارد و حتی این احتمال را مطرح کرده بود که اگر اسقاطیل افق اقتصادی مثبتی برای غزه ایجاد کند، ثبات در این منطقه حفظ خواهد شد. آن‌ها همچنین تأکید کردند که شاباک و رئیس آن حتی در سطح پایه‌ای نیز به طرح "دیوارهای اریحا" (برنامه...

حمله حماس برای نابودی اسقاطیل) توجهی نکرده‌اند و این طرح نه در ارزیابی‌های اطلاعاتی روزمره و نه در شب حمله ۷ اکتبر مورد بحث قرار نگرفته است، با وجود این‌که شاباک از سال ۲۰۱۸ از وجود آن اطلاع داشته است. در نهایت، این منابع اعلام کردند که رئیس شاباک حتی در شب حمله نیز لزومی ندید که نخست‌وزیر را بیدار کند و به او اطلاع دهد، "در حالی که این تصمیمی بدیهی و اساسی بود که باید اتخاذ می‌شد." پس از درخواست مستقیم نتانیابو برای انتشار گزارش‌های داخلی شاباک درباره نقش این سازمان در شکست اطلاعاتی ۷ اکتبر، شاباک امروز تنها بخشی از این گزارش را منتشر کرد، در حالی که بخش عمده‌ای از آن محرمانه باقی مانده و اجازه انتشار ندارد.

تو این هفته با منابع سیاسی و امنیتی صحبت کردیم, و به نظر می‌رسه که گزینه اصلی که نخست‌وزیر و مقامات سیاسی براش در نظر دارن، یکی از معاونای قبلی رونن باره. این فرد چند ماه پیش از شاباک کنار رفت، ولی بعداً با تأیید رئیس شاباک و نخست‌وزیر، دوباره برگشت تا توی تیم مذاکرات باشه، مخصوصاً بعد از اینکه نخست‌وزیر رونن بار رو از این تیم کنار گذاشت. به طور خلاصه، این آدم تو محافل امنیتی و سیاسی خیلی مورد احترامه. از یه مأمور میدانی تو شاباک رشد کرده و متخصص حوزه فلسطینه. حالا به این نکته توجه کن: منابع حقوقی می‌گن که دادستان و خود شاباک نگران اینن که نتانیابو یه فرد خارج از سازمان رو انتخاب کنه که ممکنه کل شاباک رو تغییر بده. و یه چیز دیگه هم اینه که از وقتی برگشته، تو همه جلسات امنیتی مربوط به مذاکرات آزادی اسرا شرکت داشته، هم توی بحثای مربوط به غزه، هم توی دو گروهی که به قاهره رفتن برای جلو بردن معامله. هم توی مرحله اول بوده، و احتمالاً توی مرحله دوم هم خواهد بود.

می‌خوام درباره موضوع جاسوسی انسانی صحبت کنم و بگم که هیچ سازمان اطلاعاتی یا سرویس جاسوسی مهمی تو دنیای غرب اون رو کنار نذاشته. این ایده که فقط با فناوری کار کنیم و جاسوسی انسانی رو حذف کنیم، یکی از بزرگ‌ترین اشتباهاته. با اطمینان می‌گم، و ببخشید اگه جسارت می‌کنم، ولی خودم توی نوار غزه بودم، خودم مأمورا رو هدایت کردم و یه شبکه کامل از عوامل انسانی رو مدیریت کردم. هیچ عملیاتی که انجام دادیم، بدون این عامل ممکن نبود. این یه فاکتور خیلی مهمه. یه جمله آخر هم بگم: بعد از یازده سپتامبر، یکی از درس‌های بزرگی که آمریکایی‌ها از اون فاجعه گرفتن، این بود که جاسوس انسانیشون خیلی ضعیف بود. سه رئیس اطلاعاتی هم این رو تأیید کردن؛ مأمورای اون‌ها عربی بلد نبودن، از فرهنگ و ذهنیت منطقه چیزی نمی‌فهمیدن و کسی رو نداشتن که بتونه اون عملیات‌ها رو مدیریت کنه.