آیه‌ای که در شأن کفار و مشرکان بود و امام مجتبی علیه‌السلام هنگام آتش‌بس با معاویه تلاوت فرمودند. وفيه من الحكمة ما لا يخفى! 📖 وقعُ الأسَل في من جهل ضَربَ المثَل، جلال الدين السيوطي، ص ٤٧ @mir_hamedhoseyn_110

کتاب فوق👆 بر اساس نسخه‌ی ازهریه چاپ شده که بحمد الله تصویر این نسخه در اختیار است و همانطور که واضح است در نسخه بعد از لفظ معاویه ترضّی وجود ندارد ولی محقق کتاب " محمد بن أحمد آل رحاب " آن را در چاپ اضافه کرده است ! @mir_hamedhoseyn_110

نکته‌ی دیگر اینکه مرحوم علامه سید محمد قلی کنتوری والد ماجد مرحوم صاحب عبقات رحمة الله عليهما این مطلب را در کتاب برهان السعادة (ردّ باب هفتم تحفه) از همین کتابِ سیوطی نقل کرده است. ضمن عرض خدا قوت به عزیزان فعال در امر احیای آثار علمای شبه قاره مخصوصا مصحّح محترم این کتاب، باید گفت متأسفانه مصحّح هنگام نقل این مطلب، ضبط کتاب را به خطا نگاشته است: (رفع الأسل) و نیز در پاورقی گفته: "در نسخه‌ی مخطوطی که از این اثر دستیاب شد این عبارات یافت نشد". اولا چرا به کتاب چاپی مراجعه نشده!؟ چون کتاب سیوطی سال ۱۴۳۶ق یعنی ۸ سال پیش از برهان السعادة ۱۴۴۴ق چاپ شده است. ثانیا در ۲ نسخه‌ای که نگارنده به آنها دسترسی دارد: یکی نسخه ازهریه (که چاپ کتاب بر اساس همین نسخه بوده) و دیگری نسخه مكتبة الجامعة النظامية _حيدر آباد _ الهند این مطلب وجود دارد. کاش مصحّح محترم مشخصات نسخه‌‌ای که دستیابشان شده بود را می‌دادند. @mir_hamedhoseyn_110

إنّا لله وإنا إليه راجعون هدیه به روح مطهر عالم جلیل القدر مرحوم آیت الله شیخ علی کورانی صلواتی هدیه کنیم @mir_hamedhoseyn_110

إنّا للّه وإنّا إليه راجعون رحمت و رضوان خداوند بر مرحوم آقای رئیسی و همراهان ایشان. با مولایشان امیر المؤمنین صلوات‌الله‌علیه محشور باشند‌. @mir_hamedhoseyn_110

با آرزوی توفیق بیش از پیش برای فعالان در حوزه‌ی احیای آثار علمای هندوستان، قطعا برخی اشکالات کوچک در کارهای پیچیده‌ای همچون تصحیح مخطوطات و احیای آثار گذشتگان، خللی به اصل کار وارد نمی‌کند و البته پر واضح است که نقدهای علمی ان شاء الله به پیشرفت کار کمک می‌کند و نگارنده بیش از همه به قصور و تقصیر خود واقف است. با آرزوی توفیق روز افزون برای همه‌ی مراکز علمی شیعی مخصوصا دغدغه‌مندان حوزه احیای آثار شبه قاره، بی‌صبرانه منتظر چاپ آثار بعدی هستیم. @mir_hamedhoseyn_110

مدتی پیش به ابیاتی از شاعر قرن هشتم مرحوم محمد بن عبد الله السبُعي الحلّي برخوردم که شاعر پس از بیان اینکه ما در آن غوغای محشر، پناهی جز امیر المؤمنین علیه‌السلام نداریم، به این واقعیت اشاره می‌کند که این محبّتی که همه‌ی دار و ندار ما در دنیا و آخرت است، ثمره‌ی محبت یک مادر علوی است که آن محبت را از طریق شیر پاکش به فرزند منتقل کرده‌ است. وَاللهِ إن خِفتُ هَولا مِن كَبائِرِها لَأَهتِــفَــنَّ أنـادِي يا أبَا الـحَــسَـــنِ مَـولايَ مَـولايَ لا عِلـمٌ وَلا عَــمَـلٌ إلّا هَواكَ الَّذِي جُرِّعتُ في اللَّبَنِ به خدا قسم فردای قیامت از هول عذاب برای گناهان سنگینم، صدا میزنم: یا ابا الحسن به فریادم برس! مولای من! نه علمی دارم و نه عملی جز عشق به تو که آن را از شیر مادرم نوشیدم. پ.ن: صبح امروز والده‌ی برادر عزیزم محقق فاضل جناب آقای مصطفی رشیدی به رحمت خداوند رفتند. شادی روح همه‌ی مادران علوی صلواتی هدیه کنید. @mir_hamedhoseyn_110