حدود ۹۰۰ سال پیش مرحوم ابن شهرآشوب المازندراني رضوان‌الله‌علیه در این‌باره چه نیکو فرمود: ولقد صنّف لكم ابن الفرّاء الحنبلي كتاب: تنزيه معاوية !! كما صنّف لنا سيّدنا المرتضى قدّس الله روحه كتاب: تنزيه الأنبياء والأئمة عليهم‌السلام... 📖 مثالب النواصب ، ج ١ ، ص ٤١٤ @mir_hamedhoseyn_110

بیان قابل تأمل مرحوم ابن شهرآشوب ذیل آیه ۴ سوره حجرات: قومى از سفهاى بنى‌تمیم نزد رسول خدا صلّی‌الله علیه‌‌وآله‌وسلّم آمدند و از پشت حجرات با بی‌ادبی ایشان را خطاب قرار دادند و این عمل شنیع سبب ناراحتی ایشان گردید و این آیه نازل شد: إِنَّ الَّذِينَ يُنَادُونَكَ مِنْ وَرَاءِ الْحُجُرَاتِ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ _ حجرات/۴ مرحوم ابن شهرآشوب رضوان‌الله‌علیه (۵۸۸ هـ) در ذیل این آیه چنین می‌گوید: فكيفَ حالُ مَن دَخَلَ دارَه؟! وَضَرَبَ ابنَتَه؟! وَغَصَبَ مِلكَه؟! به راستی اگر صدا زدن رسول خدا صلّی‌الله علیه‌‌وآله‌وسلّم پشت حجره سبب آزرده شدن ایشان شده است، پس حال کسانی که بدون اجازه داخل خانه‌ی پیغمبر شده و به پاره‌ی تن او آسیب وارد کرده و ملکش را غصب کردند، چیست؟! 📖 مثالب النواصب ، ج ۳ ، ص ۲۷۳ _ ۲۷۴ @mir_hamedhoseyn_110

مطالعه بلکه مباحثه‌ی این کتاب را به دوستان امامت‌پژوه و حدیث‌پژوه پیشنهاد می‌کنم. @mir_hamedhoseyn_110

مدتی است با کتاب مثالب النواصب شب و روزم را می‌گذرانم. بارها آرزو کردم که کاش می‌شد ابن شهرآشوب را در آغوش کشیده و دستان مبارکش را می‌بوسیدم... محقّق کتاب نیز سخن از زبان ما می‌گوید... در تعلیقه‌اش بر جملات پرحرارت مؤلّف در اعتراض بر کسانی که مولای عالم را با دشمنانش مقایسه می‌کنند... 📖 مثالب النواصب، ج ۴ ، ص ۴۶۵ @mir_hamedhoseyn_110

🔥روضه‌ی سنگین هزار ساله... 🖌 بیش از هزار سال پیش شاعر شیعی قرن چهارم جناب ابومحمّد طلحة العوني رضوان‌الله‌علیه ماجرای جسارت به صدیقه‌ی طاهره را چنین به نظم درآورده: صَكَّةً أثَّرَتْ بِحَيثُ أصابَتْ قَـطَـعَ اللهُ كَـفَّـه بِالشِّـفـارِ [آن فراریِ همیشگی اینجا از شدّت کینه]چنان سیلی زد که اگر به هر جایی برمی‌خورد اثر ضرب بر آن باقی می‌ماند ! [ببینید با آن صورت چه کرده است؟!]...‌خدا دستش را بشکند... ساعَدَ الله قلبَك يا بقية الله ...😞 📜 نسخه‌ی خطی کتاب مثالب النواصب_ابن شهرآشوب، کتابت سال ۸۴۵ هـ. این نسخه در کتابخانه ناصریه_لکنهو (کتابخانه‌ی خاندان صاحب عبقات) نگه‌داری می‌شود. این ابیات مهم و جانسوز در نسخه چاپی، ج ۶ ، ص ۲۹۲ ذکر شده است. @mir_hamedhoseyn_110

السَّلامُ عَلَى اسمِ اللهِ الرَّضِيِّ وَوَجهِهِ المُضيّ وَجَنبِهِ العَلِيِّ ورَحمَةُ اللهِ وبَرَكاتُهُ

همین اشتباه در تصحیح دیوان پدرِ شيخ أحمد السبعي مرحوم فخر الدين السبعي @mir_hamedhoseyn_110

سیّد حمیری رضوان‌الله‌علیه شاعر‌ شهیر‌ عصر ائمّه (ت ١٧٣ هـ) به این حقیقت تصریح می‌کند که صدیقه طاهره سلام‌الله‌علیها وصیت کرد که آن دو نفر هنگام نماز بر پیکرش حاضر نباشند... وَفاطِمُ قَدْ أوصَتْ بِأَنْ لا يُصَلِّيا... الغرض که باورهای امروزِ ما متصل به عصر ائمه علیهم السلام است... 📜 نسخه‌ی خطی کتاب مثالب النواصب_ابن شهرآشوب، کتابت سال ۸۴۵ هـ. این نسخه در کتابخانه ناصریه_لکنهو (کتابخانه‌ی خاندان صاحب عبقات) نگه‌داری می‌شود. @mir_hamedhoseyn_110

😞 روضه‌ی هزار ساله... 🖌 بیش از هزار سال پیش شاعر شیعی قرن چهارم جناب ابومحمّد طلحة العوني رضوان‌الله‌علیه چنین سروده است: فَماتَتْ وَآثارُ الكِلامِ بِعَضْدِها... [فاطمه‌ی زهرا] در حالی از دنیا رفت که هنوز آثار زخم بر بازوان مبارکش باقی مانده بود... 📜 نسخه‌ی خطی کتاب مثالب النواصب_ابن شهرآشوب، کتابت سال ۸۴۵ هـ. این نسخه در کتابخانه ناصریه_لکنهو (کتابخانه‌ی خاندان صاحب عبقات) نگه‌داری می‌شود. این ابیات در نسخه چاپی، ج ۶ ، ص ۳۰۵ ذکر شده است. @mir_hamedhoseyn_110

امروز فرصتی پیش آمد و توانستم این کتاب سیوطی را که اخیرا چاپ شده قدری تورق کنم. بیتی مهم در ذمّ عایشه از سیّد حِمیَری در این کتاب آمده که پیش از آن در الحيوان للجاحظ ١/١٩٧ و المستقصى للزمخشري ١/١٧ ذکر شده است. البته سیوطی این ابیات را به سیّد حِمیَری نسبت نداده است. مرحوم میر حامد حسین رضوان‌الله‌علیه در ج ۵، ص ۱۳۰ از مجلد حدیث غدیر این مطلب را از ديوان الحيوان سیوطی نقل کرده است.(مجموع رسائل السيوطي، ج ٢٢ ، ص ١٥٨_١٥٩) عبارت مرحوم صاحب عبقات چنین است: ....علّامه جلال الدین سیوطی که مجدّد دین سنیه در مائه تاسعه است...در کتاب "ديوان الحيوان" که نسخه‌ی عتیقه‌ی آن بخطّ عرب پیش این کثیر العصیان بعنایت ربّ منّان حاضر است، در لغت هرّة گفته: ..... @mir_hamedhoseyn_110