💥 رابطۀ «عبادتِ شب» با «مجاهدتِ روز» «کسی که شب خوبی ندارد، روز خوبی هم ندارد. کسی که شب را به بطالت بگذراند، روز هم هر کاری کند بطالت است. کسانی که شب-‌زنده‌دارند، در روز هم بيدار و زنده‌اند. زنده بودن در حيات روز، در گروِ بيداری و احيای شب است. با احيای در شب، انسان به حيات در روز می‌رسد.» #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

💥 انسان چگونه از زلزله یا بیماری یا حوادث دیگر نترسد؟ ‌«انسان، فقير است. نمی‌توانيم فقير نباشيم. فقير بودن چيز خيلی خوبی برای ماست؛ «يا ايها الناس أنتم الفقراء إلي الله». ولی اگر اين فقر را به جايی تکيه دادی، به زمين، به زبانَت، به گوشَت، به چشمَت، به آب، به خورشيد، ماه، پدر، تجارت، خانه، کتاب، استاد و... تکیه دادی، به همين اندازه مشرک می‌شوی. در اين حالت، وقتی زمين زير پايت سفت است، آرام هستی و وقتی زلزله شد، می‌ترسی. طبيعی است آدمی که به سفتیِ زمين، آرام است، وقتی زمين متزلزل شد، می‌ترسد. چرا نترسد؟ ولی کسي که اتکائش به سکونت زمين نيست و می‌داند اوست که دارد زمين را آرام نگه می‌دارد، چنين کسی وقتی زمين هم می‌لرزد، نمی‌ترسد. می‌گويد: مگر تو قبلاً من را نگه می‌داشتی که حالا که تکانم می‌دهی، بترسم؟ کسي که اتکائش به آب نيست، همه آب‌های زمين هم خشک بشوند، طوری نمی‌شود و اتفاقی نمی‌افتد! می‌پرسد مگر تا به حال شما ما را سيراب می‌کرديد، که حالا شما که نباشيد ما تشنه بمانيم؟! معنی اطمينان نفس اين است: «ِأَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب». يعنی اگر کسی به مقامی رسيد که خداي متعال به او توجه پيدا کرد و متوجه او شد و او هم متوجه خدا شد، اين شخص به مرحله آرامش می‌رسد. قبل از آن، آرامشی نيست. آدمی که روي موج، خانه می‌سازد، او، آرام نيست. موج زير پای انسان می‌لغزد.» #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

💥 «مقام بِسم‌اللّه» چه مقامی است؟ ☑️ @mirbaqeri_ir

⚡️مقام بِسم‌اللّه یعنی اضطرار دائم به اسماء الهی ⚡️مقام بِسم‌اللّه یعنی انقطاع از اسباب، یعنی رها شدن از شرک‌ها 💠 آیت‌الله میرباقری: «#مقام_بسم‌الله يعني مطلقاً خودت را #فقير به غيرخدا نبيني. خوردن، خوابيدن، نفس کشيدن، نگاه کردن، حرف زدن و ... همه همراه با «بسم الله الرحمن الرحيم» باشد. اگر انسان بر سر سفره نشست و «بسم الله الرحمن الرحيم» گفت و بعد يادش رفت، در اين بين، مشرک مي‌شود. اما اگر از اول تا آخر، بسم الله در وجودش بود، اين می‌شود: مقام «بسم الله الرحمن الرحيم». يعني ديگر هيچ‌وقت اين بسم الله از وجودش جدا نمي‌شود. مي‌شود: «في صلاتهم دائمون». دائماً با بسم الله مي‌خوابد، حرف مي‌زند، روي زمين راه مي‌رود، نکاح مي‌کند، نفس مي‌کشد و... . اين بسم الله هميشه در وجودش هست. اين مي‌شود «مقام بسم الله الرحمن الرحيم»؛ یعنی دائماً تکيه‌اش به اسم اللهِ رحمانِ رحيم است. اگر نور اين آيه در قلب انسان بيايد و وجود انسان با آيه «بسم الله الرحمن الرحيم» نوراني شود، اين آدم در مقامي قرار می‌گیرد که ديگر دائماً با خدا سروکار دارد، با اسماء الهي سروکار دارد، «وَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِي مَلَأَتْ‏ أَرْكَانَ‏ كُلِّ شَيْ‏ء». آدمي که سروکارش با اين #اسماء است، ديگر آزاد است. تو در کوير هم سيراب است؛ اصلاً کوير و کناردريا و زمين حاصلخيز براي او فرقي نمي‌کند. کسي که دائم در مقام بسم الله است، وقتي مرگش فرا مي‌رسد، اتفاق مهمي نمي‌افتد. می‌بیند ما را از يک خانه خدا به يک خانه ديگر مي‌برند؛ اتفاقي نمي‌افتد. ولي کسي که به اين اسباب وابسته شده است، هنگام مرگ، درواقع، خداهايش دارند از او جدا مي‌شوند؛ لذا مي‌ترسد و حق دارد که بترسد. ولي کسي که به اينها تکيه نداشت، وقتی به او مي‌گويند «آقا، مي‌خواهند شما را ببرند و ديگر خورشيد را نمي‌بيني!» مي‌گويد خب، نبينم! مگر تا حالا خورشيد کاره‌اي بوده؟ اگر بگویند «ديگر اين زمين را نمي‌بيني!» مي‌گويد خب، نبينم! مگر تا حالا ما با اين زمين کاري داشتيم؟ #موحد هيچ‌وقت پايش را روي اين زمين نگذاشته است که حالا او را بترسانند و بگویند از اين به بعد نمي‌تواني. مي‌گويد مگر تا به حال اين زمين را مي‌ديدم؟ مگر تا به حال اين خورشيد و ماه و دوست و رفيق و همسر و اين بدن، کاري براي ما مي‌کردند که حالا از اين به بعد جدا شوم؟ مگر روزي که به دنيا آمدم، اينها بودند؟ خيلي‌هايشان نبودند، حالا هم نباشند! مگر اينها کاره‌اي هستند؟! کسي که در اين مقام است، با يک «بسم الله الرحمن الرحيم» از اين بساط، [می‌رود و] در آن بساط مي‌نشيند؛ تمام مي‌شود. با يک «بسم الله الرحمن الرحيم» پايش را آن طرف مي‌گذارد. کسي که در اين مقام نيست، آن وقت معلوم مي‌شود، چه اتفاقي مي‌افتد و اين #شرک‌ها چه بر سر انسان مي‌آورد. #ترس‌هاي_عند‌الموت همه مربوط به شرک‌هاي انسان است. شرک در محبت، شرک در دلبستگي، اميد، ترس و... . ولی انساني که در مقام «بسم الله الرحمن الرحيم» است، پیداست که شرک‌هايش از او برداشته شده است.» ☑️ @mirbaqeri_ir

🌺 ولادت باسعادتِ حضرت سیدالأوصیاء امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) بر همه محبین و موالیان آن حضرت تهنیت باد. 🌺

🎧 استاد میرباقری | فضائل امیرالمؤمنین(علیه السلام) (صوت برنامه «قرار آسمانی»، شبکه سوم، ۱۳۹۸/۱۲/۱۷) ⚡️ اگر کسی همراهِ با امام(ع) نباشد در #حجابِ_نظام_کیهانی گرفتار می‌شود. ⚡️ امیرالمؤمنین(ع) #نبأ_عظیم است. جای دیگر خبری نیست. ⚡️ امیرالمؤمنین(ع) #پناهگاه ما در سختی‌هاست. 💥 در #بیماری_اخیر که دچار یک امتحان الهی هستیم، ان‌شاء‌الله جامعۀ ما #با_عافیت و #با_کمال_ایمان، از این امتحان و ابتلا، و از این فتنه‌ها و شبهه‌ها، که شیاطین و دشمنان ایجاد می‌کنند، عبور خواهد کرد. (شیاطین و دشمنان قرن‌هاست که این کارها را می‌کنند و آمده‌اند و رفته‌اند، اما دین خدا پابرجا مانده است.‌) 💥 در ابتلای اخیر، به اهل بیت(ع) و امیرالمؤمنین(ع) پناه ببریم که هم رفعِ بلا شود، و هم اینکه که این فتنه‌ها و امتحانات _که بستر رشد ایمان ماست_ موجب ضعف ایمان ما نشود و ما از این صحنه، سربلند بیرون برویم؛ نه اینکه وقتی این صحنه تمام شد و این ابتلا و امتحان الهی گذشت، خدای‌ناکرده دچار شبهه و تردید و ریب و شک شده باشیم. ☑️ @mirbaqeri_ir

💠 استاد میرباقری: 💥 در #بیماری_اخیر که دچار یک امتحان الهی هستیم، ان‌شاء‌الله جامعۀ ما #با_عافیت و #با_کمال_ایمان، از این امتحان و ابتلا، و از این فتنه‌ها و شبهه‌هایی که شیاطین و دشمنان ایجاد می‌کنند، عبور خواهد کرد. (شیاطین و دشمنان قرن‌هاست که این کارها را می‌کنند و آمده‌اند و رفته‌اند، اما دین خدا پابرجا مانده است.‌) 💥 در ابتلای اخیر، به اهل بیت(ع) و امیرالمؤمنین(ع) پناه ببریم که هم رفعِ بلا شود، و هم اینکه که این فتنه‌ها و امتحانات _که بستر رشد ایمان ماست_ موجب ضعف ایمان ما نشود و ما از این صحنه، سربلند بیرون برویم؛ نه اینکه وقتی این صحنه تمام شد و این ابتلا و امتحان الهی گذشت، خدای‌ناکرده دچار شبهه و تردید و ریب و شک شده باشیم. #کرونا ☑️ @mirbaqeri_ir

▪️ وفات حضرت زینب (سلام الله علیها) تسلیت باد.

💥 اگر انسان به مقامِ مشاهدۀ حکمت و زیباییِ صنع الهی رسید، ابتلائات را به پای خدا نمی‌نویسد؛ همچون حضرت زینب(س) که می‌فرماید: من در این ابتلا جز زیبایی ندیدم. 💠 استاد سید محمّدمهدی میرباقری: "کار شیطان این است که انسان را (در ابتلائات و فتنه‌ها،) به خدا و اولیای خدا بدبین کند. اگر در سختی‌ها و فتنه‌هایی که پیش می‌آید، دچار غفلت شویم، بدی‌ها را به خدا نسبت خواهیم داد؛ ولی انسانی که خدا را تسبیح می‌کند هیچ‌چیزی نمی‌تواند او را از تسبیح زیبایی صنع خدا جدا کند. کار شیطان این است که انسان را در سختی‌ها با خدا و اولیای خدا، دشمن می‌کند؛ مثلاً حتی انسان ممکن است بر اثر گناه خود به ابتلایی دچار شود؛ ولی متأسفانه برخی به خدا بدبین می‌شوند. اگر انسان این مسئله را دریابد، در اوج سختی‌ها غرق در تسبیح و حمد خدا می‌شود و جز زیبایی چیزی نمی‌بیند. انسانی که در محضر حضرت حق است چه کمبودی به بیرون دارد که بخواهد این کسری را از بیرون جبران کند. اگر انسان به مقام مشاهده حکمت و زیبایی صنع الهی رسید، ابتلائات را به پای خدا نمی‌نویسد؛ همچون حضرت زینب(س) بیان می‌کند که من در این ابتلا هیچ‌چیز جز زیبایی ندیدم". "اينکه حضرت مي‌فرمایند «مَا رَأَيْتُ إِلَّا جَمِيلا»، معني‌اش اين نيست که در کار شمر هم جمال مي‌ديدم؛ خیر! بلکه کار شمر، زشت و مستحق لعن و طعن است. خداي متعال ولي و سرپرست سيدالشهدا(ع) است، «وَ مَنْ أَوْفى‏ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّه». اگر سيدالشهدا(ع) وفاي به عهد مي‌کنند اين وفاي به عهد سيدالشهدا(ع)، ذيل لطف خداست، اگر خدا لطفش را بردارد سيدالشهدا(ع) نمي‌تواند وفاي به عهد کند. اگر سيدالشهدا(ع) در گودي قتلگاه مي‌گويند «يَا غِيَاثَ‏ الْمُسْتَغِيثِين‏»، چون در همين بندگي، احتياج به امداد دارند؛ اگر خدا امدادشان نکند نمي‌توانند زيبا بندگي کنند، همين زيبايي بندگي سيدالشهدا(ع)، لطف خداست. هم کار سيدالشهدا(ع) و جمال بندگي آن حضرت به لطف خدا برمي‌گردد و هم عنايتي که خدا به سيدالشهدا(ع) مي‌کند، آن هم خيلي زيبا است. درهرصورت، هم لطف و امدادي که مي‌کنند و هم جزا و مزدي که مي‌دهند _ که مزدش هم مقامات خودشان و مقام شفاعت و مقام محمود است _ [زیباست]. بنابراين، آنچه که جمال دارد، کار خدا است [نه کار جنایتکاران و ملعونین]». ☑️ @mirbaqeri_ir