💥 قمر بنی هاشم(س) دارای مقام تسلیم و تصدیق 🔹 کاری که اصحاب امام حسین (ع) در روز عاشورا کردند، از وسط آتش رفتن سخت‌تر بود. اگر ترازوی انسان با امام، يکی نباشد، وقتی که می‌سنجد، می‌گويد: برای چه وسط آتش بروم؟! 🔹 شخصی نزد امام صادق(ع) آمده بود و مي‌گفت: ما در خراسان آماده‌ایم که شما بياييد و قیام کنيد. حضرت فرمودند: برويد در تنور بشينيد. آیا حضرت می‌خواهد کسی را بسوزاند؟ نه؛ مسئله، اين نيست. مسئله اين است که کار سخت است. حضرت می‌خواستند بگویند اگر ترازويت با من يکی نباشد، در وسط صحنه، من را رها می‌کنی؛ پس ادعا نکن. 🔹 آدمی در ابتدا می‌گويد که من می‌خواهم اين کارها را انجام بدهم، اما بعد که ترازويش را وسط می‌گذارد، می‌بيند که نمی‌تواند تحمل کند؛ يکي شدن ترازو، بعد از تسليم است. حضرت عباس با همه وجود، سيدالشهداء را در سخت‌ترين امتحان عالم، تصديق کرده و ذره‌ای در اينکه اقدام ايشان، برابر با بندگی خدا و حق محض است، شک نکرده است. ☑️ @mirbaqeri_ir

💥 شرح فرازی از زیارت‌نامه حضرت عباس (سلام الله علیه) 🔹 أشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْلِيمِ وَالتَّصْدِيقِ وَالْوَفاءِ وَالنَّصِيحَةِ لِخَلَفِ النَّبِيِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ 🔸تسلیم: اسلام، دین تسلیم است. «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیماً»(نساء/۶۵) وجود مقدس قمر بنی‌هاشم، در عظیم‌ترین درگیری‌های تاریخ وارد شده و تسلیم محض بوده است. اگر الان برای ما مسئله، بعد از ۱۴۰۰ سال حل شده غیر از آن زمان است؛ زیرا آن زمان، خیلی‌ها که خودشان را بزرگ می‌دانستند و صحابی بودند و وجود مقدس نبی اکرم و امیرالمومنین و امام مجتبی را درک کرده بودند و شاگردی آن حضرات را کرده بودند، نمی‌توانستند بپذیرند که این راه، راه صوابی است. تسلیم شدن نسبت به وجود مقدس سیدالشهداء در این بلاء عظیم، در این امتحان سخت و سر باز نزدن و قوای خود را در اختیار معصوم قرار دادن قدم اول است. تسليم مقام اسلام است؛ يعني قلب انسان دنبال قلب وليّ خدا حركت كند و سلم در مقابل او باشد. 🔸 التصدیق: قدم دوم، تصدیق است. یعنی امام را عین صدق محض بدانی و شک و ریب و تکذیب نسبت به امام، در انسان پیدا نشود. خیلی‌ها در ته دلشان نسبت به حقانیت سیدالشهداء(ع) تردید کردند. ما یک تصدیق داریم، نقطه مقابلش از شک شروع می‌شود، بعد به ریب و بدگمانی می‌رسد، بعد به تکذیب ختم می‌شود. مقابل تصدیق، تکذیب است. انسان، معصوم را تکذیب می‌کند و می‌گوید: درست نیست، صدق نیست، فرمان خدا نیست، راه صواب نیست. اولش هم از یک تردید و شک آغاز می‌شود. انسان اگر در حقانیت جبهه انبیاء و اولیاء الهی تردید کرد این تردید، همین جا نمی ماند؛ بلکه شیطان، انسان را قدم به قدم پیش می‌برد تا به مقام ریب و بعد هم مقام تکذیب می‌رساند. تصدیق کردن معصومین و آنها را عین حق و صدق دانستن و شک نکردن در سختی‌ها به‌خصوص آنجایی که به حسب ظاهر با تعلقات ما درگیر می‌شود، کار بسیار سختی است؛ چون ما وقتی می‌خواهیم تصدیق کنیم، ترازوی ما، تعلقات ما هستند. تصديق، يعني در امواج سنگين‌ترين ابتلائات و امتحان‌هايي كه وليّ خدا از انسان می‌گیرد در ورود به باب او ترديد به‌ خود راه ندهد و ذرّه‌اي در حقّانيت و صدق و پاكي و طهارت او شک نکند. با يقين كامل وليّ خدا را همراهي كند. 🔸 الْوَفاء: آدمی که تسلیم امام است؛ به فهمی می‌رسد و محاسباتش با امام همراه می‌شود. عقل عملش، تعلقاتش، خوب و بد کردن‌هایش، زشت و زیبا کردن‌هایش، درکش از معروف و منکر، با امامش هماهنگ شده و تابع و دنباله‌رو امام و نورانی به نور امام می‌شود. حالاست که می‌تواند وفا بکند و پیمانه‌اش را پر می‌کند و عهدهایی که با امامش داشته، بتمامه انجام دهد. «وافی» آن کسی است که پیمانه را پر می‌کند. قرآن می فرماید «وَ مَنْ أَوْفی بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ». کسی با خدا وفا کرد، خدای متعال در وفاداری، بر همه، سابق است و اصلاً وفاداری همه، از او است. روز قیامت، همه شهدا و خصوصاً شهدای کربلا که گُل سرسبد گل‌ها هستند؛ وقتی جایگاه حضرت ابالفضل را نسبت به حضرت سیدالشهداء می‌بینند، غبطه می‌خورند. وفا، يعني اين‌كه همۀ سرمايه‌اش را بدهد و خود را نه‌تنها هيچ‌كاره، که بدهكار بداند. 🔸النصیحه: از این لطیف‌تر، نصیحت است. نُصحِ برای امام؛ به معنای نصیحت کردن و موعظه کردنِ امام نیست، بلکه بیش از وفا، و به‌معنای خیرخواهی کردن است؛ یعنی پیمانه ات را که پر کردی، آنچه را هم که از تو نخواستند، بروی انجام بدهی؛ یعنی کار را زیباتر و بیشتر از آنکه خواستند، انجام دادن. همان که خدای متعال در قرآن خطاب به پیامبر فرمود: «طه * ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقی»(طه/۱-۲) پیغمبر ما! نگفتیم این قدر زحمت بکشی؛ بلکه ما گفتیم برو دست بندگان ما را بگیر و بیاور. برو عالم را آباد کن و با عبادت خودت عالم را نورانی کن. نگفتیم این‌طور به زحمت بیفت. این نصیحت است. سیدالشهداء، امام است؛ اگر کاری بکنی که بگویند او نسبت به امامش نصیحت کرد و بیش از آنکه وظیفه‌اش بود و عهد داشت، با امام خودش نُصح داشت که خیلی چیز عجیبی است. این است که حضرت فرمود: عموی من در روز قیامت یک درجه‌ای دارد که همه شهدا به او غبطه می‌خورند. این است که همه ائمه علیهم السلام ایشان را دوست دارند و افتخار می‌کنند. در حالی که معصوم، مدار همه کائنات است؛ ولی به مثل حضرت اباالفضل افتخار می‌کنند و حرفش در دستگاه آنها ردخور ندارد. نصیحت؛ يعني بالاتر از تكليف بار برداشتن. ☑️ @mirbaqer_ir

#روضه حضرت ابوالفضل العباس سلام ‌الله علیها، ۱۳۹۴ #استاد_میرباقری

#روضه حضرت ابوالفضل العباس سلام ‌الله علیها، ۱۳۹۵ #استاد_میرباقری

سخنرانی استاد میرباقری شب نهم محرم ۹۹ هیئت ثارالله قم

روضه خوانی استاد میرباقری شب نهم محرم ۹۹ هیئت ثارالله قم

روضه پایانی استاد میرباقری شب نهم محرم ۹۹ هیئت ثارالله قم

🎧 استاد میرباقری | «سخنرانی» شب #نهم محرم ۱۳۹۹، حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها ◀️ رسیدن به مقام تسلیم ☑️ @mirbaqeri_ir

📣 قرائت #زیارت_ناحیه_مقدسه در روز عاشورا (یکشنبه)، با نوای استاد سید محمدمهدی #میرباقری ◾️در مسجد مقدس #جمکران، ساعت ۱۸ ☑️ @mirbaqeri_ir

🎧 استاد میرباقری، قرائت «زیارت ناحیه مقدسه» در روز عاشورا، ۱۳۹۸ و ۱۳۸۷ ↙️ https://eitaa.com/mirbaqeri_ir/3098 https://eitaa.com/mirbaqeri_ir/3099

🎧 روضه قدیمی ماه محرم (سال ۱۳۸۰) ◾️ وَاَسْرَعَ فَرَسُكَ شارِدا اِلى خِيامِكَ قاصِدا مُهَمْهِما باِكيا فَلَمّا رَاَيْنَ النِّساءُ جَوادَكَ مَخْـزِيّا وَنَظَرْنَ سَرْجِـكَ عَلَيْهِ مَلْوِيّا بَرَزْنَ مِنَ الْـخُدُورِ ناشِـراتِ الّشُعُـورِ عَلَى الْخُدُودِ لاطِماتٍوَ عَنْ الوُجُوهِ سافِراتٍ وَبِالْعَـويلِ داعِياتٍ وَ بَعْدَالْعِزِّ مُـذَلَّلاتٍ وَاِلى مَصْرَعِكَ مُبادِراتٍ... #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

امشب شهادت‌نامه‌ی عشاق امضا می‌شود/ فردا ز خون عاشقان این دشت دریا می‌شود امشب کنار یکدگر بنشسته آل مصطفی/ فردا پریشان جمعشان چون قلب زهرا می‌شود امشب صدای خواندن قرآن به گوش آید ولی/ فردا صدای الامان زین دشت برپا می‌شود امشب کنار مادرش لب‌تشنه اصغر خفته است/ فردا خدایا بسترش آغوش صحرا می‌شود امشب که جمع کودکان در خواب ناز آسوده‌اند/ فردا به زیر خارها گمگشته پیدا می‌شود امشب رقیه حلقه‌ی زرین اگر دارد به گوش/ فردا دریغ این گوشوار از گوش او وا می‌شود امشب به خیل تشنگان عباس باشد پاسبان/ فردا کنار علقمه بی دست سقا می‌شود امشب بُوَد جای علی آغوش گرم مادرش/ فردا چو گل‌ها پیکرش پامال اعدا می‌شود امشب گرفته در میان، اصحاب، ثارالله را/ فردا عزیز فاطمه بی یار و تنها می‌شود امشب به دست شاه دین باشد سلیمانی نگین/ فردا به دست ساربان این حلقه یغما می‌شود امشب سر سرّ خدا بر دامن زینب بُوَد/ فردا انیس خولی و دیر نصارا می‌شود ترسم زمین و آسمان زیر و زبر گردد "حسان"/ فردا اسارت‌نامه‌ی زینب چو اجرا می‌شود #روضه شب عاشورا ☑️ @mirbaqeri_ir

💥 آیا کسی را دیده‌اید شش‌ماهه‌اش را روی دست بگیرد که ما هدایت شویم؟ «عاشورا، مظهر محبّتِ ولیّ خدا به ماست. در هیچ کجای عالم، این‌طور، صحنه محبت ولیّ خدا به دوستان و شیعیانش ظهور پیدا نکرده است. چه کسی است که شش‌ماهه‌اش را روی دست بگیرد که ما هدایت بشویم؟ چه کسی را دیده‌اید که حاضر شده است صدای العطش از بچه‌هایش در بیابان بلند بشود، که خدا دست ما را بگیرد؟ کجای تاریخ، شما سراغ دارید یک امامی حاضر شده باشد نزدیک‌ترین عزیزان خودش اسیر بشوند؟ همه می‌گفتند ای حسین(ع) اینها را با خود نبر! خودت می‌روی، چرا زن و بچه با خودت می‌بری؟ اینها ناموس رسول خدا هستند. آیا اینها را امام حسین(ع) نمی‌دانست؟! آیا آنچه ابن‌عباس می‌دید، امام حسین(ع) نمی‌دید؟! امام حسین(ع) وقتی عزیزانش را جمع کرد، نگاه کرد و شروع به گریه کرد... در آینه آنها [همه چیز را] می‌دید... شما چه کسی را سراغ دارید که نوامیس خودش را به آن صحنه‌های سنگین اسارت آورده باشد، برای اینکه دست ما را بگیرد؟». #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

🎧 استاد میرباقری | سخنرانی‌های محرم ۱۳۹۹ در حسینیۀ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، جلسات ۸ و ۹ و ۱۰ ⬇️⬇️

بر نِی، سرِ حسین به‌ دستِ سواره‌ای گاهی کند به محملِ زینب نظاره‌ای آنجا نشسته، غم‌زده، طفلی سه‌ساله است رنگِ پریده‌اش ز غمِ دل، اشاره‌ای ترسان گرفته دامنِ زینب که: عمه‌جان! دریایِ غم مگر که ندارد کناره‌ای؟! از آفتاب، لاله‌صفت چهره سوخته داغِ دلش مگو که ندارد شماره‌ای نیلی رُخَش ز سیلی و پایَش پُر آبله مجروح، گوش او ز پِیِ گوشواره‌ای از گریه‌اش کبابْ دلِ همرهانِ او هر گفته‌اش ز آتشِ حسرت، شراره‌ای محملْ  تکان چو می‌دهدش، یاد می‌کند از خیمه‌ای و کودکی و گاهواره‌ای تابِ سفر ندارد و راه است بس دراز خوانَد به گریهْ عمهٔ خود را که چاره‌ای دل نیست آن دلی که نسوزد به حالِ او دارد شرف به سنگدلان، سنگِ خاره‌ای دخت شَهی که کار دو عالم به‌دستِ اوست آوَخ اسیر شد به کف هیچ‌کاره‌ای زان دم که آفتابِ امامت غروب کرد گردد رقیه از پی او چون ستاره‌ای آمد سرِ حسین، "حسان"، پا به پای او زان دم که شد جدا ز تنِ پاره‌پاره‌ای (حبیب‌الله چایچیان) #روضه #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

🎧 استاد میرباقری | «سخنرانی» شب #دهم محرم ۱۳۹۹، حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها ◀️ بعضی از جلوه های پیروزی امام حسین علیه السلام ☑️ @mirbaqeri_ir