↖️ نمایندگی‌های فروش کتاب‌های استاد میرباقری در قم و تهران

◾️ ایام سوگواری حضرت ختمی مرتبت (ص)، امام حسن مجتبی(ع) و حضرت ثامن الحجج(ع) را تسلیت عرض می‌کنیم.

🔻نبوت انبیای الهی، شعبه‌ای از نبوت کلیهٔ نبی اکرم(ص) است. ✔️استاد سید محمّدمهدی میرباقری: «آن نبوتی که به نبی اکرم(ص) داده شد، آن درهایی که از غیب الهی به روی آن حضرت باز شد و آن مقامات توحیدی که به حضرت داده شده است، با مابقی انبیاء قابل‌مقایسه نیست. در روایات آمده که پیغمبر ما آن‌چنان از غیب الهی باخبر است که در عالم ارواح و قبل از آمدن به این عالم، مبعوث به انبیاء و پیغمبر انبیاء بودند. انبیاء چراغ امت خودشان هستند و انوار و پرتو نور الهی را در امت خودشان می تابانند ولی نبی اکرم(ص) مبعوث به انبیاء بوده و توحید را به انبیاء تعلیم می‌کرد. بنابراین آن خبری که به وجود مقدس نبی اکرم(ص) از عالم غیب داده شده، با بقیه انبیاء متفاوت است. لذا بعضی بزرگان فرمودند که نبوت همه انبیاء نبوت جزئی و یك بخشی از نبوت است و نبوت حضرت رسول اکرم اسلام(ص) نبوت کلی و تمام نبوت است و همه نبوت انبیاء یك شعبه‌ای از نبوت نبی اکرم(ص) است، همه اخباری که به انبیاء رسیده یك شعبه از اخباری است که به نبی اکرم(ص) رسیده است... ایشان صاحب [اخبار مهم] از عالم غیب است و حقایق غیب که بر ما پوشیده است در اختیار ایشان قرار گرفته است». ☑️ @mirbaqeri

🔻 ‌شفاعت نبی اکرم(ص) اختصاص به قیامت ندارد. شفاعت، در دنیا هم جاری است. ✔️ استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری: «مقام شفاعتِ نبی اکرم (ص) يک مقام جاری و ساری است؛ يعنی از اول تا آخر عالم، اين مقام شفاعت وجود دارد و يک امر دائمی است و اختصاص به زمانی خاص ندارد، به طوری که در زمان‌های دیگر نباشد؛ همچنین اختصاص به فرد خاصی هم ندارد، به‌گونه‌ای که فرد دیگری را شامل نشود. اين‌طور نيست که شفاعت، فقط در خروجی کار باشد، و آنجا که همه، کارهايشان را انجام می‌دهند، نيازی به شفاعت نباشد و وقتی کارها گره می‌خورد و مثلاً در آخرت درهای بهشت بسته می‌‌شود، فقط با شفاعت، درها باز شود! اين‌طور نيست. بلکه سيرِ مستمرِ مخلوقات، با شفاعت حضرت است. شفاعت، يک امر جاری است و در هر لحظه، می‌توان شفاعت بهتری را نصيب خود کرد. ایشان از ابتدا دستگيری کرده‌اند و اکنون هم دستگيری می‌کنند. ما نباید شفاعت را به این صورت تفسیر کنیم که مثلاً ما همۀ کارهای خود را انجام می‌دهیم و فقط زمان جمع‌بندی و نمره دادن، حضرت شفاعت می‌کند! شفاعت از ابتدا هست، مثل معلّمی که از روز اوّل از شاگرد دستگيری می‌کند، نه آن روزی که شاگرد امتحان داده و مثلاً نیم‌نمره کم آورده است و معلّم با کم و زیاد کردن در برگۀ او نمره‌اش را تمام کند! معنای شفاعت اين نيست. شفاعت يک حقيقت جاری توسط نبی اکرم (ص) است که همۀ بندگان خدا از انسان تا مَلک و غیر آنها در همۀ احوال و افعال، به اين شفاعت محتاج هستند. پس فقط اهل گناه به اين شفاعت محتاج نیستند بلکه همه مخلوقات، در درجات خود محتاج شفاعت هستند.» ☑️ @mirbaqeri

🔻سيرِ تربيتی حضرت رسول(ص)، از تکبيرِ رَبّ شروع می‌شود: «وَرَبَّكَ فَكَبِّر...» ✔️ استاد سید محمدمهدی میرباقری: «خداوند در سوره مدثر خطاب به پيامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «وَرَبَّكَ فَكَبِّر»؛ یعنی پروردگارت را در دل آنها بزرگ کن و کبريای الهی را در دل‌هايشان بنشان؛ زيرا اگر کبريای الهی در قلوب انسان‌ها نشست، ديگر رو به بقيه نمی‌آورند؛ روش تربيتی وجود مقدس نبی اکرم (ص) همين است که ما را با عظمت الهی آشنا کنند. وقتی عظمت الهی برای بندگان خدا آشکار شد ديگر دنبال غيرخدای متعال رفتن برای انسان کار دشواری می‌شود. کساني که دنبال غير خدای متعال می‌روند، به اين دليل است که هنوز عظمت الهی در دل آنها تجلی نکرده و در عرض خدا، غير را می‌بينند. اين خطاب به پيامبر(ص) است که آنها را انذار بکن که به‌سوی غير خدا نروند و بترسان از شرک و از اين‌که برای خدا شريک قرار بدهند و بعد پروردگار و کبريای الهی را در دل آنها بنشان تا رو به غير خدا نياورند». ☑️ @mirbaqeri

🔻در «جهاد اکبر» باید مملکتِ وجودیِ خود را بسترِ ظهورِ صفاتِ نبی اکرم(ص) قرار دهیم. ✔️ استاد سید محمدمهدی میرباقری: «درگيری ميان نبی اكرم(ص) و اوليای طاغوت، درگيری بسيار عظيمی است. اگر به ما گفته‌اند كه جهاد اكبر، جهاد باطنی است، علتش آن است که در باطن ما جنگ برقرار است و ما بايد تلاش كنيم مملكت خودمان را فتح كنيم. اين معنی جهاد اكبر است كه در حديث عقل و جهل هم آمده است. نبايد بگذاريم جنود جهل و جنود شيطان و دشمنان اهل بيت‌(ع) در ما نفوذ کنند؛ بايد همه وجودمان را بستر ظهور صفات نبی اكرم(ص) قرار دهيم تا آن صفات در ما تجلی كند. ما بايد حامل ولايت حضرت شويم تا شعاع ولايت حضرت در وجود ما بيفتد؛ آن وقت می‌توانيم سرباز نبي اكرم(ص) شويم». ☑️ @mirbaqeri

🔵 قطعه‌ای از حدیث امام رضا (علیه السلام) درباره جایگاه پرعظمت امامت و نقش نداشتن مردم در انتخاب امام (حدیثی که به گفته بزرگان: "عِدلِ زیارت جامعه کبیره" است): «... هَلْ يَعْرِفُونَ قَدْرَ اَلْإِمَامَةِ وَ مَحَلَّهَا مِنَ اَلْأُمَّةِ فَيَجُوزَ فِيهَا اِخْتِيَارُهُمْ إِنَّ اَلْإِمَامَةَ أَجَلُّ قَدْراً وَ أَعْظَمُ شَأْناً وَ أَعْلَى مَكَاناً وَ أَمْنَعُ جَانِباً وَ أَبْعَدُ غَوْراً مِنْ أَنْ يَبْلُغَهَا اَلنَّاسُ بِعُقُولِهِمْ أَوْ يَنَالُوهَا بِآرَائِهِمْ أَوْ يُقِيمُوا إِمَاماً بِاخْتِيَارِهِمْ... إِنَّ اَلْإِمَامَةَ هِيَ مَنْزِلَةُ اَلْأَنْبِيَاءِ وَ إِرْثُ اَلْأَوْصِيَاءِ إِنَّ اَلْإِمَامَةَ خِلاَفَةُ اَللَّهِ وَ خِلاَفَةُ اَلرَّسُولِ ص وَ مَقَامُ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ ع وَ مِيرَاثُ اَلْحَسَنِ وَ اَلْحُسَيْنِ ع إِنَّ اَلْإِمَامَةَ زِمَامُ اَلدِّينِ وَ نِظَامُ اَلْمُسْلِمِينَ وَ صَلاَحُ اَلدُّنْيَا وَ عِزُّ اَلْمُؤْمِنِينَ إِنَّ اَلْإِمَامَةَ أُسُ اَلْإِسْلاَمِ اَلنَّامِي وَ فَرْعُهُ اَلسَّامِي بِالْإِمَامِ تَمَامُ اَلصَّلاَةِ وَ اَلزَّكَاةِ وَ اَلصِّيَامِ وَ اَلْحَجِّ وَ اَلْجِهَادِ وَ تَوْفِيرُ اَلْفَيْءِ وَ اَلصَّدَقَاتِ وَ إِمْضَاءُ اَلْحُدُودِ وَ اَلْأَحْكَامِ وَ مَنْعُ اَلثُّغُورِ وَ اَلْأَطْرَافِ اَلْإِمَامُ يُحِلُّ حَلاَلَ اَللَّهِ وَ يُحَرِّمُ حَرَامَ اَللَّهِ وَ يُقِيمُ حُدُودَ اَللَّهِ وَ يَذُبُّ عَنْ دِينِ اَللَّهِ وَ يَدْعُو إِلَى سَبِيلِ رَبِّهِ بِالْحِكْمَةِ وَ اَلْمَوْعِظَةِ اَلْحَسَنَةِ وَ اَلْحُجَّةِ اَلْبَالِغَةِ اَلْإِمَامُ كَالشَّمْسِ اَلطَّالِعَةِ اَلْمُجَلِّلَةِ بِنُورِهَا لِلْعَالَمِ وَ هِيَ فِي اَلْأُفُقِ بِحَيْثُ لاَ تَنَالُهَا اَلْأَيْدِي وَ اَلْأَبْصَارُ اَلْإِمَامُ اَلْبَدْرُ اَلْمُنِيرُ وَ اَلسِّرَاجُ اَلزَّاهِرُ وَ اَلنُّورُ اَلسَّاطِعُ وَ اَلنَّجْمُ اَلْهَادِي فِي غَيَاهِبِ اَلدُّجَى وَ أَجْوَازِ اَلْبُلْدَانِ وَ اَلْقِفَارِ وَ لُجَجِ اَلْبِحَارِ اَلْإِمَامُ اَلْمَاءُ اَلْعَذْبُ عَلَى اَلظَّمَإِ وَ اَلدَّالُّ عَلَى اَلْهُدَى وَ اَلْمُنْجِي مِنَ اَلرَّدَى اَلْإِمَامُ اَلنَّارُ عَلَى اَلْيَفَاعِ اَلْحَارُّ لِمَنِ اِصْطَلَى بِهِ وَ اَلدَّلِيلُ فِي اَلْمَهَالِكِ مَنْ فَارَقَهُ فَهَالِكٌ اَلْإِمَامُ اَلسَّحَابُ اَلْمَاطِرُ وَ اَلْغَيْثُ اَلْهَاطِلُ وَ اَلشَّمْسُ اَلْمُضِيئَةُ وَ اَلسَّمَاءُ اَلظَّلِيلَةُ وَ اَلْأَرْضُ اَلْبَسِيطَةُ وَ اَلْعَيْنُ اَلْغَزِيرَةُ وَ اَلْغَدِيرُ وَ اَلرَّوْضَةُ اَلْإِمَامُ اَلْأَنِيسُ اَلرَّفِيقُ وَ اَلْوَالِدُ اَلشَّفِيقُ وَ اَلْأَخُ اَلشَّقِيقُ وَ اَلْأُمُّ اَلْبَرَّةُ بِالْوَلَدِ اَلصَّغِيرِ وَ مَفْزَعُ اَلْعِبَادِ فِي اَلدَّاهِيَةِ اَلنَّآدِ اَلْإِمَامُ أَمِينُ اَللَّهِ فِي خَلْقِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ خَلِيفَتُهُ فِي بِلاَدِهِ وَ اَلدَّاعِي إِلَى اَللَّهِ وَ اَلذَّابُّ عَنْ حُرَمِ اَللَّهِ اَلْإِمَامُ اَلْمُطَهَّرُ مِنَ اَلذُّنُوبِ وَ اَلْمُبَرَّأُ عَنِ اَلْعُيُوبِ اَلْمَخْصُوصُ بِالْعِلْمِ اَلْمَوْسُومُ بِالْحِلْمِ نِظَامُ اَلدِّينِ وَ عِزُّ اَلْمُسْلِمِينَ وَ غَيْظُ اَلْمُنَافِقِينَ وَ بَوَارُ اَلْكَافِرِينَ اَلْإِمَامُ وَاحِدُ دَهْرِهِ لاَ يُدَانِيهِ أَحَدٌ وَ لاَ يُعَادِلُهُ عَالِمٌ وَ لاَ يُوجَدُ مِنْهُ بَدَلٌ وَ لاَ لَهُ مِثْلٌ وَ لاَ نَظِيرٌ مَخْصُوصٌ بِالْفَضْلِ كُلِّهِ مِنْ غَيْرِ طَلَبٍ مِنْهُ لَهُ وَ لاَ اِكْتِسَابٍ بَلِ اِخْتِصَاصٌ مِنَ اَلْمُفْضِلِ اَلْوَهَّابِ فَمَنْ ذَا اَلَّذِي يَبْلُغُ مَعْرِفَةَ اَلْإِمَامِ أَوْ يُمْكِنُهُ اِخْتِيَارُهُ هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ ضَلَّتِ اَلْعُقُولُ وَ تَاهَتِ اَلْحُلُومُ وَ حَارَتِ اَلْأَلْبَابُ وَ خَسَأَتِ اَلْعُيُونُ وَ تَصَاغَرَتِ اَلْعُظَمَاءُ وَ تَحَيَّرَتِ اَلْحُكَمَاءُ وَ تَقَاصَرَتِ اَلْحُلَمَاءُ وَ حَصِرَتِ اَلْخُطَبَاءُ وَ جَهِلَتِ اَلْأَلِبَّاءُ وَ كَلَّتِ اَلشُّعَرَاءُ وَ عَجَزَتِ اَلْأُدَبَاءُ وَ عَيِيَتِ اَلْبُلَغَاءُ عَنْ وَصْفِ شَأْنٍ مِنْ شَأْنِهِ أَوْ فَضِيلَةٍ مِنْ فَضَائِلِهِ وَ أَقَرَّتْ بِالْعَجْزِ وَ اَلتَّقْصِيرِ وَ كَيْفَ يُوصَفُ بِكُلِّهِ أَوْ يُنْعَتُ بِكُنْهِهِ أَوْ يُفْهَمُ شَيْءٌ مِنْ أَمْرِهِ أَوْ يُوجَدُ مَنْ يَقُومُ مَقَامَهُ وَ يُغْنِي غِنَاهُ لاَ كَيْفَ وَ أَنَّى وَ هُوَ بِحَيْثُ اَلنَّجْمُ مِنْ يَدِ اَلْمُتَنَاوِلِينَ وَ وَصْفِ اَلْوَاصِفِينَ فَأَيْنَ اَلاِخْتِيَارُ مِنْ هَذَا وَ أَيْنَ اَلْعُقُولُ عَنْ هَذَا وَ أَيْنَ يُوجَدُ مِثْلُ هَذَا...». 🔺متن کامل حدیث و ترجمه آن در: 🌐http://hadith.ahlolbait.com/hadith/show/33226

🔹ترجمهٔ قطعه‌ای از حدیث امام رضا (علیه السلام) درباره جایگاه پرعظمت امامت و نقش نداشتن مردم در انتخاب امام (حدیثی که به گفته بزرگان: "عِدلِ زیارت جامعه کبیره" است): «... آيا می‌دانند قدر و موقعيت امامت را در ميان امت، تا اختيار و انتخاب آنان در آن روا باشد؟! به راستى امامت اندازه‌اى فراتر و مقامى والاتر و موقعى بالاتر و آستانى منيع‌تر و عمقى فروتر از آن دارد كه مردم با عقل خود بدان رسند يا با رأى و نظر خود آن را درك كنند يا به انتخاب خود امامى بگمارند... امامت مقام انبياء و ارث اوصياء است. امامت، خلافت از طرف خدا و رسول خدا و مقام امير المؤمنين است و ميراث حسن و حسين [علیهم السلام] است. به راستى امامت زمام دين و نظام مسلمين و عزت مؤمنين است. امامت بنياد پاك اسلام و شاخه با بركت آن است. به وسيله امامت، نماز و روزه و زكاة و حج و جهاد درست می‌شوند، غنيمت و صدقات بسيار می‌گردند، حدود و احكام اجرا مى‌شوند، مرزها و نواحى كشور مصون مى‌شوند. امام حلال و حرام خدا را بيان می‌كند و حدود خدا را بر پا مى‌دارد و از دين خدا دفاع مى‌كند و با حكمت و پند نيك و دليل رسا به راه خدا دعوت می‌نمايد. امام مانند آفتاب در عالم طلوع كند و بر افق قرار گيرد كه دست و ديده مردم بدان نرسد. امام ماه تابنده، چراغ فروزنده، نور بر افروخته و ستاره رهنما در تاريكى شب‌ها و بيابان‌هاى تنها و گرداب درياها است. امام آب گوارائى است براى تشنگى و رهبر بحق و نجات بخش از نابودى است. امام چون آتشى است بر تيه براى سرمازدگان، و دليلى است در تاريكی‌ها كه هر كه از آن جدا شود هلاك است. امام ابرى است بارنده، بارانى است سيل آسا، آفتابى است فروزان، و آسمانى است سايه بخش، و زمينى است گسترده، و چشمه‌اى است جوشنده، و غدير و باغى است. امام امينى است يار، و پدرى است مهربان، و برادرى است دلسوز، و پناه بندگان خدا است در موقع ترس و پيش‌آمدهاى بد. امام امين خداى عز و جل است در ميان خلقش و حجت او است بر بندگانش و خليفه او است در بلادش و دعوت‌كننده به سوى خداى عز و جل است و دفاع‌كننده از حقوق خداى جل جلاله است. امام كسى است كه از گناهان پاك است و از عيوب بركنار است، به دانش مخصوص است و به حلم و بردبارى موسوم. نظام دين است و عزت مسلمين و خشم منافقين و هلاك كفار. امام يگانه روزگار خود است، كسى با او برابر نيست و دانشمندى با او همسر نيست، جايگزين ندارد، مانند و نظير ندارد، بدون تحصيل مخصوص به فضل و از طرف مفضل بدان اختصاص يافته. كيست كه بحق شناسائى امام برسد يا تواند او را انتخاب كند؟ هيهات هيهات، خردها در باره‌اش گمراهند و خاطرها در گم‌گاه، عقلها سرگردان و چشم‌ها بی‌ديد. بزرگان در اينجا كوچكند و حكيمان در حيرت، و بردباران كوته‌نظر و هوشمندان گيج و نادان و شعراء لال و گنگ و ادباء درمانده و سخندانان بی‌زبان. شرح يك مقامش نتوانند و وصف يكى از فضائلش ندانند. همه به عجز و تقصیر معترفند و چگونه می‌توان كنهش را وصف كرد و اسرارش فهميد؟ چطور كسى به جاى او ايستد و حاجت مربوط به او برآورد؟ نه، چطور؟ از كجا؟ او در مقام خود اخترى است كه برافروزد و از دسترس دستيازان و وصف واصفان فراتر است. انتخاب بشر كجا به اين پايه رسد؟ عقل كجا و مقام امام كجا؟ كجا چنين شخصيتى يافت شود؟...».  🔺متن کامل حدیث و ترجمه آن در: 🌐http://hadith.ahlolbait.com/hadith/show/33226

🔻هدفِ زیارت، خداست. 🔻سير ما به سمت خداست که از وادی ولايتِ سیدالشهدا(ع) و امام رضا(ع) عبور می‌کند. ✔️ استاد سید محمدمهدی میرباقری: «هدف زيارت، خداست. در ورودیِ زيارت امام رضا(ع)، در در منزل خود می‌گوييم: «بسم الله و بالله و الي الله و الي بن رسول الله»؛ به سمت خدا و رسول خدا می‌رويم. پس سير ما به سمت خداست که از وادی ولايت عبور می‌کند. مانند وقتی حج می‌رويم، سير ما به سوی‌ خداست که از وادی حج عبور می‌کند. وقتی کسی زيارت می‌رود، مقصدش خداوند متعال است. کسانی نمی‌فهمند و يا نمی‌خواهند بفهمند و يا خدای متعال از آنها فهم را گرفته و می‌گويند زيارت شرک است! اينها نمی‌دانند که سير الی الله از وادی نبی اکرم(ص) و اهل بيت(ع) بايد عبور کند و اصلاً ممکن نيست کسی به حضرت حق، بدون عبور از اين صراط برسد. که «اللهم اجعل لي مع الرسول سبيلا». راه ما با خدا، بايد در همراهی با رسول خدا(ص) اتفاق بيفتد. پس اگر زيارت، سفر الي الله است که از وادی ولايت معصومين(ع) عبور می‌کند، زيارت سيدالشهداء(ع) درواقع فرار الی الله و فرار از آلهه‌ و غفلت‌ها و وابستگی‌ها و خستگی‌هاست.» ☑️ @mirbaqeri

🔻هشت ذکر و هشت مقام در زیارت امام رضا(ع) ✔️ استاد سید محمد مهدی میرباقری: در زیارت معروفه امام رضا(ع) جملاتی است که تعبیر لطیفی در آن است. می‌فرمایند: «قبل از اینکه از درِ خانه‌تان بیرون بروید، این جملات را بگویید: بسم الله و بالله و الی الله و الی ابن رسول الله و حسبی الله و توکلت علی الله اللهم الیک اردت و ما عندک قصدت». هشت جمله و هشت مقام است: 1⃣ و 2⃣ «بسم الله» و «بالله» این سیر با بسم الله واقع می‌شود و رفتن در وادی ولایت جز با «بسم الله و بالله» و استعانت من الله واقع نمی‌شود و این وادی، وادی‌ای نیست که با توان ما درک شود و سیر برای ما اتفاق نمی‌افتد. شروع با «بسم‌الله» یعنی خلع قدرت از خود. یعنی من هیچ‌کاره‌ام و از خدا استعانت می‌جویم. در سفر زیارتی معصوم هم این‌گونه است؛ یعنی با اتکای به الله تبارک و تعالی و اسماء او، این سیر را آغاز می‌کنم و با اتکاء به حیات، قدرت، رحمانیت و علم او قدم در «سفر الی‌الله» می‌گذارم. 3⃣ و 4⃣ «الی الله» و «الی ابن رسول الله» این سفر به سوی کجاست؟ به سوی خدای متعال و ابن رسول الله است. به این خاطر است که: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی... بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا» درست است که سفر ما به‌سوی خداست؛ اما در این سفر باید از خانه‌ امام رضا علیه‌السلام عبور کنیم. چون امام معصوم، باب‌الله است؛ کسی که قصد سکنی گزیدن در سرای توحید را دارد، باید از مسیر امام معصوم علیه‌السلام عبور کند؛ جز از این باب نمی‌توان به مقامات توحید رسید. اگر درک مراتب توحید برای انسان ممکن است، این امکان از این باب مقدور می‌شود و لا غیر؛ راه‌های دیگر بن‌بست‌اند و انسان را به بی‌راهه و پرتگاه‌های خطرناک می‌کشانند. در حقیقت، زیارت، «سیر الی‌الله» است که از طریق معصوم علیه‌السلام واقع می‌شود. 5⃣ و 6⃣ «حسبی الله» و «توکلت علی الله» سرمایه ما چیست؟ «حسبی الله و توکلت علی الله» یعنی زائر سرش را به خدا می‌سپارد و در این وادی با اعتماد قدم می گذارد. واقعا فراز و نشیب بیابان عشق دام بلاست. انسان باید سر به خدا بسپارد و برود. 7⃣ و 8⃣ «اللهم الیک اردت» و «ما عندک قصدت» مقصد ما در این سفر «الیک اردت و ما عندک قصدت». از در خانه وقتی می‌خواهی بیرون بیایی باید این‌گونه باشد. و بعد اگر زائر، زائر باشد در هر قدمی که به سوی زیارت برمی‌دارد، حجابی برداشته می‌شود. و در هر قدم، زیارتی اتفاق می‌افتد که ثواب حج عمره را دارد. اگر این طور شد، «فأذن لی فی الدخول افضل ما اذنت لاحد من اولیائک» تفضلاً به او اجازه ورود خاص می‌دهند، درهای حرم باز می شود و ورود به ملکوت و باطن حرم پیدا می شود.» ☑️ @mirbaqeri

🔊 استاد میرباقری | قطعه صوتی دربارهٔ رویکردِ ما در تحلیلِ فعلِ معصوم 🔍 امام حسن مجتبی(ع) که تصميم به پذیرش «صلح» گرفتند، و امام رضا(ع) که «ولایتعهدی» را پذیرفتند، دارای عقلِ مشرفِ به همهٔ عالَم و تاریخ هستند و ما هر چه هم بالاپايين کنيم، نمی‌توانيم افقِ فعلِ معصوم و همه ابعاد آن را بفهميم. فعلِ امام، برآمده از یک عقلِ رفیع‌تری است. (هم‌چنان‌که حتی حضرت موسی(ع) هم نمی‌توانست بر افعالِ آن معلمِ الهی (حضرت خضر) احاطه پیدا کند.) ☑️ @mirbaqeri