🎞اکران مستند جوکر۱۴۰۱
💢تازه‌ترین اثر پیرامون حوادث کشور در سال جاری
🔺روایتی از آشوب‌های اخیر در سطح کشور
📆زمان: چهارشنبه ۲۳آذر۱۴۰۱ | ساعت۱۲
🏢مکان: آمفی‌تئاتر دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست
حضور برای تمامی دانشجویان #رایگان است
#بسیج_دانشجویی_دانشگاه_فردوسی_مشهد
🆔 @basfum
موضوع : نقش مشارکت زنان روستایی در بازسازی زیستگاه ها و منابع طبیعی
زنان از گذشته تاکنون، نقش و سهم زیادی درامر حفاظت محیط زیست داشته اند، و مطالعات نشان میدهد که زنان در بازسازی و حفاظت از محیط زیست از گذشته تاکنون نقش داشته اند. تاکنون جنبش ها و بطور کلی کمپین های محیط زیستی بسیار بزرگی به رهبری زنان در سراسر جهان بوقوع پیوسته و در تاریخ ثبت شده است. مستندات تاریخی و علمی حاکی از آن است که قربانیان اصلی تخریب محیط زیست توسط بلایای طبیعی، زنان و کودکان هستند. زنان روستایی به دلیل تعامل و ارتباط مستقیمی که با محیط و منابع طبیعی برای تهیه غدا، صنایع دستی، آب، دارو... دارند، که نتیجتا آن ها را بیشتر در معرض منافع و تخریب محیط زیست قرار میدهد و از سویی به دانش عمیقی در مورد محیط زیست وا داشته است.
به رغم دانش بومی، اهمیت و نقش زنان در خانواده (اعم از نگهداری و تربیت فرزندان) و توانایی زنان در برنامه ریزی و مدیریت، ، نقش زنان بومی در حفاظت از محیط زیست در سطح جهانی تا حد زیادی نادیده گرفته می شود.
فرایند بازسازی واحیای محیط زیست و منابع طبیعی شامل مراحل مختلفی است. احیاء بوم شناختی میتواند تنها به کاهش فشارها و بازسازی طبیعی محدود شود، یا با دخالت های بیشتر در اکوسیستم از قبیل کاشت گیاهان، استقرار مجدد گونه های بومی منقرض‌شده، یا حذف آگاهانه گونه های مهاجم توأم باشد. در برخی موارد تنها حذف یک عامل تنشزا مانند کاهش چرای بی رویه یا کنترل عوامل آلاینده و یا کاهش فشار بهره برداری ازعرصه های طبیعی میتواند برای بازسازی یک اکوسیستم کافی باشد. در مراحل مختلف احیا و بازسازی یک اکوسیستم شامل شناسایی اکوسیستم وعوامل تخریب و فشار بر روی آن، برنامه ریزی وتدوین اهداف و انتخاب روش کار، انجام اقدامات احیا و پایش پروژه و روند بهبود طبیعت، زنان و بطور خاص زنان روستایی جوامع محلی میتوانند در پروژه های بازسازی و احیا مشارکت نمایند.انتشار نمونه های موفق از پروژه های بازسازی طبیعت با مشارکت زنان و رهبری زنان در جهان بخوبی نتیجه اعتماد و مشارکت زنان را به جهانیان اثبات نموده است. بهبود وضعیت مشارکتی زنان در امر حفاظت و بازسازی، توجه به برابری جنسیتی در مدیریت منابع طبیعی، حمایت ساختاری و پایدار از توانمند سازی زنان و اعتماد به رهبری زنان را می طلبد. البته، در سال های اخیر، سازمان های جهانی حفاظت و توسعه پایدار، سیاست¬هایی رابرای رفع نابرابری ها و موانع جنسیتی تدوین کرده اند، که اهداف نوشته شده نیاز به فرهنگ سازی و اقدامات بنیادی جهت پذیرش جوامع و محقق شدن دارند.
