📌 نقد و بررسی #نماز_تراویح (۸) اعتراف علمای اهل سنت ↲ سند قبلی 👤 سیوطی عالم سرشناس اهل سنت در کتاب خود درباره تراویح می نویسد : الثالث : أنه قد ثبت فی صحیح البخاری عن عمر أنه قال فی التراویح : نعم البدعة هذه ،والتی ینامون عنها أفضل ... فسماها بدعة – یعنی بدعة حسنة. وذلک صریح فی أنها لم تکن فی عهد رسول الله. سوم : در صحیح بخاری ثابت شده است که عمر در مورد تراویح گفته است که این چه بدعت خوبی است و این که بخوابند و تراویح نخوانند بهتر است ... پس عمر آن را بدعت نامیده است – یعنی بدعت حسنه.و این صراحت دارد در این که نماز تراویح در زمان پیامبر (ص) نبوده است. 📚 المصابیح فی صلاة التراویح،ص22و23 ط دار عمار 🤲🏻 اللهم عجل لولیک الفرج عضو شوید ⇇ عین الحياة

از دیدگاه #عبدالحمید ماتیک زدن، عطر زدن و #بدحجابی و گشت و گذار دربازار بدترین بد اخلاقی است اما وقتی میشه با همین بد اخلاق ها شوآف تبلیغاتی راه بیندازه، بهترین بداخلاقی خواهد بود!!! 🆔 @Shobhe_Shenasi

ابن عساکر دمشقی از علمای اهل تسنن نقل کرده است: انصار همواره می‌گفتند: إنّا كُنّا لَنَعرِفُ الرَّجُلَ إلَى غَيرِ أبيهِ بِبُغضهِ لِعَليِّ بنِ أَبي طالِب. ما جماعت انصار، هرگاه بخواهیم حلال زادگی شخصی (اولادمان) را بسنجیم، او را به حبّ و بغض نسبت به علی بن أبی طالب علیه‌السلام امتحان می‌کنیم. 📜تاریخ مدینة دمشق، ج۴۲،ص ۲۸٧

1 . احمد بن حنبل در مسندش با سند صحیح نقل می‌كند : حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ حَدَّثَنِى أَبِى حَدَّثَنَا حُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَأَبُو نُعَیْمٍ الْمَعْنَى قَالاَ حَدَّثَنَا فِطْرٌ عَنْ أَبِى الطُّفَیْلِ قَالَ جَمَعَ عَلِىٌّ النَّاسَ فِى الرَّحَبَةِ ثُمَّ قَالَ لَهُمْ أَنْشُدُ اللَّهَ كُلَّ امْرِئٍ مُسْلِمٍ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله علیه وسلم- یَقُولُ یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ مَا سَمِعَ لَمَّا قَامَ . فَقَامَ ثَلاَثُونَ مِنَ النَّاسِ - وَقَالَ أَبُو نُعَیْمٍ فَقَامَ نَاسٌ كَثِیرٌ - فَشَهِدُوا حِینَ أَخَذَهُ بِیَدِهِ فَقَالَ لِلنَّاسِ « أَتَعْلَمُونَ أَنِّى أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ». قَالُوا نَعَمْ یَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَ « مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَهَذَا مَوْلاَهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ ». قَالَ فَخَرَجْتُ وَكَأَنَّ فِى نَفْسِى شَیْئاً فَلَقِیتُ زَیْدَ بْنَ أَرْقَمَ فَقُلْتُ لَهُ إِنِّى سَمِعْتُ عَلِیًّا یَقُولُ كَذَا وَكَذَا. قَالَ فَمَا تُنْكِرُ قَدْ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله علیه وسلم- یَقُولُ ذَلِكَ لَهُ . مسند احمد ، ج 4 ، ص 370 ، ح 19823 . حضرت على علیه السّلام مردم را در رحبه گرد آورد و فرمود : سوگند مى‏دهم هر مرد مسلمانى كه غدیر خم را به خاطر دارد و سخنى را كه در آن روز از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیده است ، از جا برخیزد . سى تن از مردم براى اقامه شهادت بپا خاستند ـ ابو نعیم گفته است كه افراد بسیارى‏ شهادت دادند ـ و اعلام كردند آن هنگام كه رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله دست امیر المؤمنین على علیه السّلام را به دست مبارك خود گرفت خطاب به مردم فرمود : آیا می‌دانید كه من شایسته‌تر به مؤمنان از خود آنها مى‏باشم ؟ همگى فرمایش رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله را تصدیق كردند . رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود : هر كس من مولای او هستم ،‌ این [علی] مولای او است ، پروردگارا ! دوست على را دوست بدار ، و دشمن على را دشمن بدار . ابو طفیل گفت : از میان جمع در حالى بیرون رفتم كه در خودم احساس ناراحتى مى‏كردم ، و در بازگشت از اجتماع مردم ، به دیدار «زید بن ارقم» رفتم و به او گفتم : از على چنین و چنان شنیدم و ناراحت شدم ! «زید» گفت : آنچه را كه شنیدى انكار مكن ! به دلیل آن كه، آنچه را كه استماع كرده‏اى من خود از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیده‏ام ! هیثمی بعد از نقل روایت می‌گوید : رواه أحمد ورجاله رجال الصحیح غیر فطر بن خلیفة وهو ثقة . مجمع الزوائد ومنبع الفوائد ، علی بن أبی بكر الهیثمی (متوفای807 هـ ) ج 9 ، ص 104 ، ناشر : دار الریان للتراث/‏دار الكتاب العربی - القاهرة , بیروت – 1407 . این روایت را احمد نقل كرده و راویان آن ، راویان صحیح بخاری هستند ؛ غیر از فطر بن خلیفه كه او نیز مورد اعتماد است .

2 . احمد بن حنبل در مسندش می‌نویسد : حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ حَدَّثَنِى أَبِى حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ قَالَ سَمِعْتُ سَعِیدَ بْنَ وَهْبٍ قَالَ نَشَدَ عَلِىٌّ النَّاسَ فَقَامَ خَمْسَةٌ أَوْ سِتَّةٌ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ -صلى الله علیه وسلم- فَشَهِدُوا أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله علیه وسلم- قَالَ « مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاَهُ » . مسند احمد ، ج 5 ، ص 366 ، ح 23808 . سعید بن وهب گوید : حضرت على علیه السّلام در رحبه ، حاضران را سوگند داد كه هر كس در روز غدیر خم سخنى در حق من از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیده است از جا برخیزد . در این هنگام پنج تن و یا شش تن برخاستند و گواهى دادند كه آنان در آن روز از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در محل غدیر شنیدند، خطاب به مردم فرمود: هر كس من مولای او هستم ، این علی نیز مولای اوست هیثمی بعد از نقل روایت می‌گوید : رواه أحمد ورجاله رجال الصحیح . مجمع الزوائد ، ج 9 ، ص 104 .

3 حَدَّثَنَا یُوسُفُ بْنُ مُوسَى ، قَالَ : ثنا عُبَیْدُ اللهِ بْنُ مُوسَى ، عَنْ فِطْرِ بْنِ خَلِیفَةَ ، عَنْ أَبِی إِسْحَاقَ ، عَنْ عَمْرٍو ذِی مَرَّ ، وَعَنْ سَعِیدِ بْنِ وَهْبٍ ، وَعَنْ زَیْدِ بْنِ یُثَیْعٍ ، قَالُوا : سَمِعْنا عَلِیًّا ، یَقُولُ : نَشَدْتُ اللَّهَ رَجُلا سَمِعَ رَسُولَ اللهِ صلى الله علیه وسلم ، یَقُولُ یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ لَمَّا قَامَ ، فَقَامَ إِلَیْهِ ثَلاثَةُ عَشَرَ رَجُلا ، فَشَهِدُوا أَنَّ رَسُولَ اللهِ صلى الله علیه وسلم ، قَالَ : أَلَسْتُ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ، قَالُوا : بَلَى یَا رَسُولَ اللهِ ، قَالَ : فَأَخَذَ بِیَدِ عَلِیٍّ ، فَقَالَ : مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهَذَا مَوْلاهُ ، اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ ، وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ ، وَأَحِبَّ مَنْ أَحَبَّهُ ، وَأَبْغِضْ مَنْ أَبْغَضَهُ ، وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ ، وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ . البحر الزخار (مسند البزار) ، أبو بكر البزار (متوفای292 هـ ) ج 3 ، ص 35 ، ح 786 ، ناشر : مؤسسة علوم القرآن , مكتبة العلوم والحكم - بیروت , المدینة - 1409 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : د. محفوظ الرحمن زین الله . ابو اسحاق از عمرو بن ذى مرّ ، سعید بن وهب و زید بن یثیع نقل كرده است كه هر سه به اتفاق هم گفتند كه شنیدیم حضرت على علیه السّلام سوگند مى‏داد كه هر كسى از شما از پیغمبر اكرم صلّى اللّه علیه و آله در روز غدیر خم آن چه را درباره من فرموده ، شنیده است ، شهادت خود را اعلام نماید . سیزده تن از حاضران از جای خود برخاستند و گواهى خود را اعلام داشتند كه از آن حضرت صلّى اللّه علیه و آله شنیدیم ، فرمود : آیا من از جان مؤمنان سزاوراتر از خود آنها نیستم ؟ مردم فرموده آن حضرت را تصدیق كردند . در این هنگام دست على علیه السّلام را گرفت و فرمود : «من كنت مولاه فعلىّ مولاه اللهمّ وال من والاه و عاد من عاداه واحبّ من احبّه و ابغض من ابغضه و انصر من نصره و اخذل من خذله» . هیثمی بعد از نقل روایت می‌گوید : رواه البزار ورجاله رجال الصحیح غیر فطر بن خلیفة وهو ثقة . مجمع الزوائد ، ج 9 ، ص 105 . این روایت را بزار نقل كرده و تمام راویان آن ، راویان صحیح بخاری هستند ، غیر از فطر بن خلیفه كه او نیز قابل اعتماد است .

. و در مسند احمد بن حنبل آمده است : حدثنا عبد اللَّهِ ثنا عَلِىُّ بن حَكِیمٍ الأودی أَنْبَأَنَا شَرِیكٌ عن أبی إِسْحَاقَ عن سَعِیدِ بن وَهْبٍ وَعَنْ زَیْدِ بن یُثَیْعٍ قَالاَ نَشَدَ عَلِىٌّ الناس فی الرَّحَبَةِ من سمع رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم یقول یوم غَدِیرِ خُمٍّ الا قام قال فَقَامَ من قِبَلِ سَعِیدٍ سِتَّةٌ وَمِنْ قِبَلِ زَیْدٍ سِتَّةٌ فَشَهِدُوا انهم سَمِعُوا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم یقول لعلی رضی الله عنه یوم غَدِیرِ خُمٍّ أَلَیْسَ الله أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِینَ قالوا بَلَى قال اللهم من كنت مَوْلاَهُ فعلی مَوْلاَهُ اللهم وَالِ من وَالاَهُ وَعَادِ من عَادَاهُ . مسند الإمام أحمد بن حنبل ، أحمد بن حنبل أبو عبدالله الشیبانی (متوفای241 هـ) ج 1 ، ص 118 ، ح950 ، ناشر : مؤسسة قرطبة – مصر . أبی اسحاق از سعید بن وهب و از «زید بن یثیع روایت كرده است كه هر دو تن گفتند : حضرت على علیه السّلام در رحبه ، حاضران را سوگند داد كه هر كس در روز غدیر خم سخنى در حق من از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله شنیده است از جا برخیزد . در این هنگام شش تن از كنار سعید بن وهب و شش تن از كنار زید بن یسع برخاستند و گواهى دادند كه آنان در آن روز از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در محل غدیر شنیدند ، خطاب به مردم فرمود : آیا خداوند از مؤمنان به خودشان سزاوارتر نیست ؟ حاضران گفتند : آرى ! خدا بر همگى آنان اولویت دارد. رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: بارخدایا هركه من مولای او هستیم ، این علی مولای اوست ، بارخدایا دوست بدار كسانی كه او را دوست دارند و دشمن باش با كسی كه با او دشمنی ورزد . البانی بعد از نقل این روایت می‌گوید : و أخرج عبد الله بن أحمد فی " زوائده على المسند " ( 1 / 118 ) عن سعید بن وهب و زید بن یثیع قالا : نشد علی الناس فی الرحبة : من سمع رسول الله صلى الله علیه وسلم یقول یوم غدیر ( خم ) إلا قام ، فقام من قبل سعید ستة ، و من قبل زید ستة ، فشهدوا ... الحدیث . و قد مضى فی الحدیث الرابع الطریق الثانیة و الثالثة . و إسناده حسن ، و أخرجه البزار بنحوه و أتم منه .

و للحدیث طرق أخرى كثیرة جمع طائفة كبیرة منها الهیثمی فی " المجمع " ( 9 / 103 - 108 ) و قد ذكرت و خرجت ما تیسر لی منها مما یقطع الواقف علیها بعد تحقیق الكلام على أسانیدها بصحة الحدیث یقینا ، و إلا فهی كثیرة جدا ، و قد استوعبها ابن عقدة فی كتاب مفرد ، قال الحافظ ابن حجر : منها صحاح و منها حسان . و جملة القول أن حدیث الترجمة حدیث صحیح بشطریه ، بل الأول منه متواتر عنه صلى الله علیه وسلم كما ظهر لمن تتبع أسانیده و طرقه ، و ما ذكرت منها كفایة . السلسلة الصحیحة ، ج 4 ، ص 249 ، طبق برنامه المكتبة الشاملة . عبد الله پسر احمد در آنچه بر مسند احمد افزوده است ، از سعید بن وهب و زید بن یثیع نقل كرده كه این دو نفر گفته‌اند : علی در رحبه مردم را سوگند داد كه هر كس حدیث غدیر را از رسول خدا شنیده است از جا بر خیزد . بعد از شش نفر از كنار سعید و شش نفر از كنار زید شهادت دادند ... .

و در حدیث چهارم ـ در طریق داشت دوّم و سوّم ـ نیز این روایت گذشت . سند آن نیكو است و بزار نیز همانند آن را به شكل كامل‌تری نقل كرده است. و برای این روایت سند‌های بسیاری وجود دارد كه طایفه بزرگی از علما آن را نقل كرده‌اند ؛ از جمله هیثمی در مجمع الزوائد . من نیز تا اندازه‌ای كه در توانم بود این روایات را بعد از تحقیق سند‌های آن ، آن‌هایی را كه سندش قطعی بوده نقل كردم وگر نه این روایت طرق بسیاری دارد . و ابن عقده نیز آن را در كتابی جدا‌گانه آورده است . ابن حجر عسقلانی در باره حدیث غدیر گفته : بعضی از روایات غدیر صحیح و بعضی از آن حسن هستند . و خلاصه این كه این حدیث با هر دو قسمتش [ من كنت مولاه ... اللهم وال من والاه] صحیح است ؛ بلكه قسمت اول آن به صورت متواتر از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم نقل شده ؛ چنانچه برای كسانی كه در سند آن تحقیق كرده‌اند ، مطلب آشكاری است و من به اندازه كافی آن را ذكر كردم .

5 . احمد بن حنبل در مسندش می‌نویسد : حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ حَدَّثَنِى عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ الْقَوَارِیرِىُّ حَدَّثَنَا یُونُسُ بْنُ أَرْقَمَ حَدَّثَنَا یَزِیدُ بْنُ أَبِى زِیَادٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى لَیْلَى قَالَ شَهِدْتُ عَلِیًّا فِى الرَّحَبَةِ یَنْشُدُ النَّاسَ أُنْشِدُ اللَّهَ مَنْ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله علیه وسلم- یَقُولُ یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ « مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاَهُ ». لَمَّا قَامَ فَشَهِدَ. قَالَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ فَقَامَ اثْنَا عَشَرَ بَدْرِیًّا كَأَنِّى أَنْظُرُ إِلَى أَحَدِهِمْ فَقَالُوا نَشْهَدُ أَنَّا سَمِعْنَا رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله علیه وسلم- یَقُولُ یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ « أَلَسْتُ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَأَزْوَاجِى أُمَّهَاتُهُمْ ». فَقُلْنَا بَلَى یَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَ « فَمَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاَهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ ». مسند احمد ، ج 1 ، ص 119 ، ح 973 . البانی بعد از نقل روایت می‌گوید : السادسة : عن عبد الرحمن بن أبی لیلى قال : " شهدت علیا رضی الله عنه فی الرحبة ینشد الناس .. " . فذكره مثله دون زیادة " و انصر ... " . أخرجه عبد الله بن أحمد ( 1 / 119 ) من طریق یزید بن أبی زیاد و سماك بن عبید بن الولید العبسی عنه . قلت : و هو صحیح بمجموع الطریقین عنه ، و فیهما أن الذین قاموا اثنا عشر . زاد فی الأولى : بدریا . السلسلة الصحیحة ، ج 4 ، ص 249 ، طبق برنامه المكتبة الشاملة . طریق ششم از عبد الرحمن بن أبی لیلی است كه گفت : در روز رحبه حاضر بودم كه علی علیه السلام مردم را سوگند می‌داد ... عبد الله ، پسر احمد بن حنبل این روایت را از طریق یزید بن زیاد و سماك بن عبید بن ولید عبسی نقل كرده است . نظر من این است كه این روایت با در نظر گرفتن هر دو سند ، صحیح است . در هر دو روایت این مطلب وجود دارد كه كسانی كه شهادت دادند ، دوازده نفر بودند ؛ ولی در روایت اول این مطلب اضافه شده است كه همه دوازده نفر بدری بوده‌اند .