#دفترچه_خاطرات شماره ۱۰ 📌 خودشان داور شدند! یکسال که در تهران برف زیادی آمده بود و بچه های دبیرستان کمال می خواستند طبق معمول برف بازی کنند عده ای از معلمان تذکر دادند که این کار را نکنید ولی بچه ها دست بردار نبودند. آقای رجائی که شوق و شور بچه ها را دید احساس کرد باید این خواست عمومی را کنترل کند و به آن جهت درستی بدهد لذا همه ما را جمع کرد و گفت دو دسته شوید. ایشان بچه های سال‌های اول و دوم را که از لحاظ سن و جثه از کلاس‌های کوچکتر بودند در یک دسته و بزرگترها و گردن کلفت های مدرسه را هم که در این گونه مواقع زورشان را بر کوچکترها تحمیل می‌کردند در دسته دیگر گذاشتند. خودشان هم بین دو دسته به عنوان داور قرار گرفتند و گفتند از حالا به مدت یک ساعت برف بازی کنید. ببینم چه دسته ای بر دسته دیگر پیروز می شود. بچه ها که تا آن موقع چنین مجوزی را از اولیای دبیرستان نداشتند، از این پیشنهاد خیلی به وجد آمدند، آقای رجائی ضمن اینکه داور مسابقه بود ولی قبل از مسابقه طرف ضعیف‌ترها و کوچکترها را گرفت و تقسیم کار جالبی بین آنها کرد. از جمله به آنها گفت ۴ نفر شما گلوله برفی درست کند و ۴ نفر گلوله های درست شده را دست به دست کند و ۴ نفر دیگر آنها را به سمت دسته اول پرتاب کند. بعد به همه ما یک تذکر کلی داد و گفت مواظب باشید در گلوله های شما یخ و سنگ نباشد بعد سوت بازی را زد و مسابقه پرهیجانی شروع شد. با روشی که آقای رجائی به دسته کوچکترها یاد داد که سازماندهی شده عمل می کردند کار به جایی رسید که ناچار بزرگترها شدند برای اینکه گلوله زیادتری نخورند به دستشوییهای مدرسه فرار کنند و از آنجا بیرون نیایند. بازی که تمام شد گفتند خوب یک ساعت شما تمام شد و برف بازیتان را کردید بفرمایید سر کلاس و درستان را بخوانید. منبع: کتاب #خلاصه_خوبی_ها ص ۸۵ معلم تراز | جواد جوادی @moallem_taraz